ชื่อตอนวันนี้คือ "อยู่บ่อย่า" 




"อยู่บ่อย่า" ประโยคคุ้นชินของคนอีสาน
คำแปลคือ อยู่ดีไม่ว่าดี
ลักษณะอาการคือ อยู่เฉยๆก็ดีอยู่แล้ว ดันหาเรื่องลำบากให้ตัวเอง

ตัวละครหลักของเรื่องคือ
ฝน บิลลี่ โอ
ซึ่งเราสามคนเป็นเพื่อนกัน
ฝนกับบิลลี่เป็นเพื่อนกันตั้งแต่สมัยเรียนประถม
ส่วนโอกับบิลลี่มันยาวนานมาก สมัยเตรียมอนุบาล
เอาล่ะ เป็นมหากาพย์ความเป็นเพื่อนอันยาวนานกว่ายี่สิบปี
เอิ่มไม่ต้องเอานิ้วมือนิ้วเท้ามานับรวมกันหรอกว่าอายุพวกฝนนี่ปูนไหน


วันที่เจอกันเหมือนสวรรค์สรรสร้าง 555+++
เจอกันตอนเย็นๆแล้ว ก่อนออกหากินแวะไปจะเอ๋ไอ้หลินที่บ้าน
ฝนเชื่อคำพูดไอ้โอแล้วว่า "หมามักจะเหมือนเจ้าของ" เอาล่ะ
หมาไอ้หลินก็เหมือนไอ้หลินนั่นล่ะ แต่น้องมีนาน่ารักชะมัด
เหมือนลูกหมูน้อยเลย (ฝนเห็นหมาบลูด็อกเป็นลูกหมูไปแล้ว)
แวะเล่นกะหลินไม่นานก็ออกหากิน


อาหารของเราคือ เนื้อย่าง
กินกันกระจาย ทำเอาบิลลี่ตกใจ
แต่ฝนว่าประสิทธิภาพการกินของฝนกับโอจะลดลงนะ
พอกินเสร็จก็เกิดไอเดียว่า ไปร้องเกะกันเถอะ
ร้านใกล้ๆไม่ไป แถจะไปในมหาลัย ซึ่งก็ไกลเกือบสิบกิโล
เอาล่ะ แค่นี้ชิลชิล

ตอนจะเข้าไปร้องเกะกัน บิลลี่ก็บอกว่าเอาแมงกะไซด์ฝนไปจอดไว้หน้าเซเว่น
แล้วซ้อนสามกัน ไปคันเดียว
เอิ่ม แกแน่ใจนะว่าเช็คลมยางดีแล้ว
ถ้าพวกเค้าสองคนขึ้นนี่เกิดแรงต้านมหาศาลเลยนะ
และแล้วเราก็ได้ร้องเกะกันสมใจ

ในระหว่างร้องเกะก็ใช้พลังงานไปเยอะ
เกิดความคิดอยากกินนมกับขนมปังอีก
เอาแล้วไง
โอบอกว่าหากินแถวมอนี่แหละ
ไปเจอร้านนึง เข้าไปนั่ง เอาเมนูมาจะเขียนแล้วนะ
แต่แบบว่ามันไม่ใช่ ร้านนมไรวะนั่งเชียร์บอลกันโหวกเหวก
รมณ์เสียที่สุด!!! ป้าหงุดหงิด
เดินออกจากร้านเลย ไม่สน!ไม่แคร์! อิอิ

ขับรถกะจะมานั่งกินในเมืองแทน
ปรากฏว่าฝนตก ทีแรกก็ตกปรอยๆ ไปเรื่อยๆก็ตกหนักขึ้น
นี่แหละไคลแมกซ์ของอยู่บ่อย่า
อยู่ดีไม่ว่าดีจริงๆเลย
รถยนต์ก็มีไม่เอามาใช้ ก็แค่อยากได้ฟิลสมัยเรียนเลยเอาแมงกะไซด์มา
เปียกเป็นลูกหมูตกน้ำเลย

แถมทั้งเปียกทั้งหนาว
ชื้นไปหมด
ความตั้งใจคือกินนม เปียกแค่ไหนถ้าคืนนี้ไม่ได้กินนมนู๋นอนไม่หลับ
จะสภาพไหนก็ช่าง เรามุ่งมั่นในอุดมกาณ์เดิม

ไปกินนมกัน!!!

พอได้กินนมกับขนมปังราวๆเกือบหกทุ่ม
(นี่มันไม่อ้วนแล้วจะไปไหน)
ก็แยกย้ายกันกลับบ้าน
ตากฝนขับแมงกะไซด์กลับบ้าน ราวๆสามกิโลได้
แต่ทำไมบ้านมันอยู่ไกลจังเลยเนี่ย

กลับถึงบ้านได้อาบน้ำอุ่นมุดตัวกลมๆเข้าผ้าห่ม
เช้าวันจันทร์ฝนกับโอก็ตื่นแบบสะลึมสะลือ
เป็น บ่ซื่น บ่ซ่วง 5555
ส่งโอขึ้นรถกลับขอนแก่น โอเข้าเวรตอนบ่าย
เอาละนะมะรู้มันจะดูแลคนไข้เวอร์ชั่นไหน
แต่ฝนดีหน่อย เด็กๆปิดเทอมแล้ว เหลือแค่คีย์คะแนน
มึนๆงงๆตัวร้อนๆ คีย์ไปคีย์มา 4 กระจาย โชคดีไปนะพวกเธอ
ครูไม่สบายคิดเลขผิด เอา4 ไปกระจาย 555+++

แกมี นะ แกมี เล่นเอาฝนมีแก(ไข้หวัด)อยู่หลายวัน
แต่ก็สนุกดีแฮะ ได้ทำอะไรหลุดๆรั่วๆขำๆกับเพื่อน
คิดถึงสมัยเรียนมัธยมกัน ฮาๆดี

ปิดเทอมแล้ว กรี๊ดร้องดีใจ!!! โฮะโฮะ!!!
มีเวลามาอัพบล็อกและทำเรื่องไร้สาระ
อยากไปนั่นไปนี่ตลอด แต่เงินไม่มี เซ็งจริงๆ
วันจันทร์กะจะพาแม่ไปโรงบาลศรีนครินทร์
ไปทำธุระหาลูกเขยให้แม่ แม่ชอบคนไหนชี้เลย เดี๋ยวฝนวิ่งไปทับเค้า!!
นัดกะไอ้โอไว้ว่าให้มันพาทัวร์ (ความคิดมันพาทัวร์โรงบาล)
ที่จริงกะจะไปวันนี้แต่ไอ้โอเข้าเวร เลยกะว่าวันออฟวันจันทร์ค่อยไปก็ได้!!

ไอ้นิคพาพ่อกลับไปเยี่ยมญาติที่พะเยา
อัพเดทล่าสุดทางFBมันอยู่เข้าค้อ
ศุกร์นี้เพื่อนๆไม่อยู่ ปิดเทอมก็เหงาๆแบบนี่ล่ะนะ เอิ๊กๆ




เพลงนี้สมัยยังสาว ประกอบละครรักใสๆหัวใจ4ดวง
ตอนนั้นฮิตมาก อดหลับอดนอนรอดูเรื่องนี้
ตอนนั้นสี่หนุ่มดังมากๆ ก็เค้าหล่อกันจริงๆน่ารักด้วย คริคริ

ช่วงนี้ กระแสFBมาแรงจริงๆ วันไหนไม่ได้เข้าราวกับตกข่าวไปหลายปี
ดีหน่อยตรงที่คลายความคิดถึงเพื่อนไปได้บ้าง
มีอะไรก็อัพกันตลอด อยู่พิกัดไหนก็อัพตลอด
แม้กระทั่งขับรถกลับบ้านมันยังถ่ายป้ายบอกทางให้รู้เป็นระยะ!!
เวลาอัพรูป เวิ่นเว๊อกับStatusน้ำเน่าๆ เพื่อนๆก็จะเวียนจิกกัดกันตลอด อิอิ