"ความ เงียบ..." มันอยู่ในลิฟท์ ขณะเราขึ้นไปกับคนแปลกหน้า มัน อยู่ในรถ 2 แถว หลังจากเราสบตากับคนที่นั่งตรงข้ามไป 2-3 ครั้งแล้ว มัน อยู่ในโรงหนัง ก่อนหนังตัวอย่างจะมา มันอยู่ใต้ท้องทะเล ขณะเราดำน้ำ มัน อยู่ใน ห้องสมุด มันอยู่หลังเสียงแก้วแตก มันอยู่ในห้องเรียน หลังจากครูถามว่า มีใครสงสัยอะไรมั๊ย มันอยู่ในบ้าน ตอนเราเดินปิดไฟทีละดวง ทีละดวง ก่อนเข้านอน มันอยู่ระหว่างคน 2 คนที่ไม่เข้าใจกัน "ความรัก...คล้าย การลอกหัวหอม ระหว่างลอกหอมทีละชั้น ระหว่างการเรียนรู้กันและกันทีละ ขั้น เป็นธรรมดาที่ต้องมีน้ำตา วันนี้หัวที่เคยหอมหายไปแล้ว หัวหอมไปไกลแต่น้ำตาทำไมยังอยู่ที่เรา" "กลิ่น ของความรัก ก็เช่นเดียวกับห้องน้ำ เข้าไปแรก ๆ จะรู้สึกได้กลิ่น อยู่ ในนั้นไปนาน ๆ จะเคยชิน จนลืมไปว่ามีกลิ่นนั้นอยู่ จนกว่าจะออกมา จากบริเวณนั้น และกลับเข้าไปใหม่ ความ รักเหมือนรถเมล์ สายที่ไม่ต้องการจะมาก่อนเสมอ เมื่อไหร่รถสายที่รอจะมาหนอ บ้างที่มาคนแน่นไม่มีที่ แต่ถ้าอายุมากแล้ว รถเมล์เที่ยวสุดท้าย แน่นก็ต้องขึ้น" "ถ้าเรารักใครสักคน เราควรเปิดโอกาสให้เค้าทำผิดพลาดหลาย ๆ ครั้ง เพราะเราเองก็ต้องการ โอกาสอย่างนั้นเช่นกัน"
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [