สิ่งที่เรา
ไม่ชอบ
บางครั้ง ... เราก็จำเป็นต้องรู้
อย่าปิดกั้นตัวเอง
ให้ห่างไกลจากสิ่งที่ไม่ชมชอบเลย
เพราะ
ในโลกนี้
สิ่งที่ทำร้ายเราได้ง่ายที่สุด
ก็คือ
สิ่งที่เราไม่ยอมรู้และไม่เคยเข้าใจ

ชีวิต
เป็นของเธอ
ทางเดินชีวิตย่อมเป็นของเธอ
สองขาของเธอ
จงก้าวไปตามทางนั้น
ทำในสิ่งที่เธอถนัดและเข้าใจ
เธอจะไปได้ดีเท่า
ที่เธอควรจะไป

หากอยากจะถามหา
ความ
จริงใจจากใครต่อใคร
ต้องเริ่มถามหาที่ตัวเธอเองก่อน
ว่ามีความจริง
ใจเพียงพอหรือไม่

ชีวิต
ไม่เคย
มีคำว่าสาย
หากก้าวหลงเดินทางผิด
ย่อมกลับมาเริ่มต้นใหม่ได้
อาจจะช้ากว่าที่ควรจะเป็นไป
แต่ก้อยังดีกว่าดิ่งลึก
จม
ลงในความเลวร้ายทุกที ทุกที

อย่างพยายามยัดเยียดความสุข
หรือ
สิ่งที่เราคิดว่าดี
ให้กับใครต่อใคร
เพราะมันอาจจะกลับกลายเป็นความ
ทุกข์
ทุกข์ทั้งผู้ให้
ทุกข์ทั้งผู้รับ

เคยถามตัวเองบ้างไหม
ว่าชีวิตต้องการอะไร ?
ถาม ... และหาคำตอบให้แน่ใจ
และเข้าใจให้ถ่องแท้
เมื่อนั้น
เรา
จะก้าวต่อไปข้าวหน้าอย่างเชื่อมั่น
และถูกทิศทางกว่าเดิม

โลกเรายังคงหมุนไป
ทุกวัน
หากวันนี้เราหยุดนิ่ง
พรุ่งนี้ .........
เราก้อแทบวิ่ง
ตามไม่ทัน

ชีวิตที่มีคุณค่า
คือการใช้เวลาที่มีอยู่อย่างคุ้ม
ค่า
อย่าปล่อยให้วันเวลาผ่านไปอย่างเปล่าประโยชน์เลย
มาเริ่มต้น
สรรค์สร้างสิ่งดีดี
ให้กับชีวิตของเราเถิด

อย่าไปคิดว่า
คนที่นั่งอยู่ในร่มไม้กลัวแสง
แดด
อย่าไปคิดว่า
คนที่ฟุบหลับอยู่นั้นเป็นคนเกียจคร้าน
อย่าไป
คิดว่า
คนที่หกล้มเป็นคนอ่อนแอ
จงอย่าใช้เหตุผลของเธอ
ตัดสิน
ความหมายในสิ่งที่เธอเห็น
โดยที่ไม่รับฟังเหตุผลจากอีกฝ่ายหนึ่งให้ดี