อิอิ อนึ่ง เนื่องจาก โปรเจค ...
สุมหัวนินทาชาวบ้าน เอ๊ย..สุมหัวคุยกัน โครงการ 5


https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=bsonjb&month=01-2012&date=13&group=1&gblog=6


เริ่มโหลดหน้าเวบช้าอีกแระ แหะ ๆ
เรยต้อง แวะมา ตัดริบบิ้นขึ้นหน้าใหม่ อ่ะจร้าาาา
แบ่บว่า ลูกไป๊ กัวคุงแม่ปั๋วที่ร้ากกกก และแควนขับ
จะต้องลากเม้าส์ จน มือหงิกแดร่ก
เวลาเข้ามาเชค ฟามเคลื่อนไหว ในบล็อก อ่า


ไงก็ขอเชิญ แลกเปลี่ยนน้ำลายกัน ตามฉะบายน้าาาาา
แต่ว่า ไงซ้า อิตั้วเจ้ก็ ยังคงต้องขอ นุยาด
กลับไปซุกหัวในกะลา เหมือนเคยเด้ออออออ
แบ่บว่า ยังทวนศีลทวนจิต ไม่เสร็จ เรยว่ะเธอว์
( สงสัยว่า อาจจะต้องใช้เวลา สามเดือน แปดเดือน ว่ะ แหะ ๆ )

ปอลิง

อ้อ... เด๋ว จามา ตอบ จม.แควน ๆ ตามสัญญา
ก่อน เผ่นเข้ากะลาจร้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
แต่ว่า คืนนี้ ยังจิ้มดีดไม่เสร็จเรยอ่า
แบ่บว่า ยิ่งเขียนยิ่งบานนนนนนน
ปิดงบประมาณมิได้อีกตามเคยยยยย แหะ ๆ

เย้ๆๆๆๆ ขึ้นโครงการใหม่ีแล้วววว อิอิ

เย้ ๆๆๆ ดีใจ๊ ดีใจ มีแควนขับ มาเจิมแย้ววววว
ถ้าไง เด๋วคืนนี้ นู๋บีจาแต่งหน้าทาปาก
มาเล่นปาหี่ ให้ แควน ๆ ได้ดูนะเจ้าคะ
เหอ...เหอ.......

แควนขับเจ้าขราาาาาาาาาา
อิตั้วเจ้ขออภัยด้วยจร้าาาาา
ที่คืนนี้ไม่สามารถ เข้ามาออกแขกแสดงปาหี่ ได้ ตามที่สัญญาไว้
แบ่บว่า มัวแต่เล่นน้ำลาย เอ๊ย ปั่นน้ำลาย เพลินไปหน่อยอ่า แหะ ๆ
ขอนุยาด ผลัดวันประกันพรุ่งไปก่อนแระกันเน๊าะ


ม่ะอยากโพสทิ้งทวนลวก ๆ แบ่บ สุกเอาเผากิน อ่ะ
ไงก็ สุมา โตยเจ้า

ขอบใจ ป้าขวัญ
ถึงไงก็ยังกันเอง อุตส่าห์ห่วงใยแนะนำให้กินยาขม
เหล่าฮูลองแล้ว ดีจินๆอย่างที่ป้าขวัญว่ามา
แต่กินแค่4เม็ดนะ มันอั้นไม่ค่อยอยู่ ต้องเตรียมพร้อมเลย ห้ามออกนอกบ้าน ไม่งั้นพอข้าศึกจู่โจม ตั้งรับไม่ทัน มันจะทำเลอะเทอะ ขายหน้าประชาชี

ตอนหลังเหล่าฮูทำโยเกิร์ตกินเอง ก็ใช้ได้ดีเหมือนกัน
แต่พอดีอยู่วัด ไม่สะดวก ต้องกินอย่างที่ป้าขวัญว่ามา ยี่ห้ออื่นก็สู้ม่ายล่าย ของเค้าดีจินๆเน่อ!

อีกอันคือBisacodyl (เขียนถูกเป่าหว่า) อันนี้สุกๆ ขอบอก
มันปวดบิด รีดจนหมดไส้ ตอนซื้อต้องดูยี่ห้อล่วย เม็ดเล็กๆแต่อันตรายชมัด มันจะรีด รีด และก็รีด

บิดลำไส้จนใกล้จะชีวาวาย

อีกอันคือยาน้ำระดมพล
ร้ายมาก ... เหมือนรากไม้

อันนี้อันตรายมาก พอๆกะbisacodyl ทรมานเหลือเกิน
เสร็จธุระแล้ว หน้าแห้ง
ฮูหยินเฒ่าเห็นแล้ว บอก เห็นแล้วอยากเอาน้ำมาพรมๆ
หน้าแฮ๊ง แห้ง
เหมือนไปรบกะเขมรมาสักกองพันหน่วย

ยาขมเม็ดตราใบห่อนี่แหละ เจ๋ง

ปล.
เหล่าฮูเพิ่งหมักโยเกร์ตเสร็จ ว่าจะไปชิมเสียหน่อย รสชาดไม่ค่อยเป็นสัปปะรดนัก(ก็มันคือโยเกิร์ตมัง ไม่ใช่สัปปะรด)

อีกอันคือ คีเฟอร์ ยังไมีสะดวกลองทำกิน เห็นว่าน่าทำกินเหมือนกัน ในนี้มีใครฮู๊จักเป่า เผื่อแชร์ข้อมูลฟามเสี่ยงกัน กินแล้วเป็นไงก็ไม่ฮู๊ เห็นเค้าบอกว่าดี

อิอิ แวะมาเชคเรทติ้ง จร้าาาาา
วันฉัตรมงคลปีนี้ อิตั้วเจ้นู๋บี มันติดภารกิจ
ต้องปฏิบัติหน้าที่จ่ายยาให้ประชาชีจร้าาา
แบ่บว่า ขึ้นเวรขึ้นกรรมเก็บตังค์ใช้ อีกตามเคย


เด๋ว จามาเม้าส์โตยเน้อ
ขอเวลา หั้ย อาเหล่าม่า ไปวางแผน...
เล่นปาหี่ ...เอ๊ย....ตั้ง ค่ายกล 10 ทิศ
ไว้หลอก จับตรูดเด็ก แป๊บนึง ก่อนเน้อ
เหอ....เหอ....


บ๊ายบาย จะไปทำงานต่อแระ อิอิ

ดีดี เหล่าฮู ถูกจริตกับยาขม ของดีราคาถูก อิอิ
ป้าขวัญ จะกินตอนท้องผูกร้อนในเหงือกอักเสบ
เป็นยาประจำบ้านเลยแหละ กินได้นคนเดียว
ป๋าโจ กินไม่ได้ ไม่ถูกกัน
ป๋าโจเขาถูกจริตกับยาธาตุน้ำขาวตรากระต่ายบิน อิอิ
++++++
อาเหล่าม่านู๋บี ไม่ต้องรีบน้า เดี๋ยวไม่สวยอิอิ
อิหม่ามิ๊ ใจเย็นรอคนสวยได้อยู่แร้น
++++++

วันนี้ไปทำบุญที่วัดพุทธบูชามา เอ้า อนุโมทนากันเน้อ
มีถวายพระไตรปิฏกพร้อมตู้ 2 ชุด
ถวายพระพุทธรูป ผ้าบังสกุล ผ้าไตร อาหาร สังฆทาน
และวันนี้มีพิเศษ เสาร์5 เดือน5 ปี 2555
มีสวดพระปริตร พุทธาภิเสกวัตถุมงคล ด้วยนะ
พอพระท่านสวดจบ ป๋าโจ เป็นอะไรไม่รู้ เรียกให้ดู ที่แขน
เป็นหยดน้ำเหงื่อเต็มแขนเลย ตั้งแต่ข้อมือ มาเกืยบถึง
ศอก แปลก เจงๆ เลยแซวไปว่า สงสัยจะโชคดีแล้ว
ไล่ จุดจุดจุด ออกมาเป็นเม็ดเหงื่อเลย หุหุ
สงสัยจะโดนของเข้าตัวมาเยอะ ก็ว่ากันไป เนาะ

^
^
อะโหยยยยยยยยยยย ลู้สึกว่า
ช่วงนี้อดัมส์ แฟมิลี่ จะมีโอกาส
ได้เดินสาย ตะลอนทัวร์(ธรรมะ)
ได้ ทำบุญทำทานเป็นว่าเล่น เรยวุ้ย
ยินดีด้วยจร้าาาาาาาาาา


เอาล่ะ คืนนี้ อาเหล่าม่า โบ๊ะหน้าทาปาก
พร้อมจาเล่นปาหี่ หั้ย แควน ๆ ได้ดูแร้วจร้าาา
เอ้า ขอเชิญรับชมได้จร้าาาาาาาาา เหอ...เหอ...

นู๋บีว่า...
อืม...ถ้าพูดกันตามประวัติศาสตร์จิง ๆแล้ว
ปราสาทเขาพระวิหารนี้ มันก็เป็น ศิลปะ
และ วัฒนธรรมของชนชาติเขาจริง ๆ นั่นแหล่ะ


สมัยก่อน ดินแดนแถบนั้น เคยเป็นของเขา
แต่ถูกไอ้พวกคนไทยรุกรานแผ่นดิน
แล้วชิงเอามาเป็นของตัวเอง นะ
ถ้าเขาอยากได้ ก็คืนเขาไปเหอะ งกไม่เข้าเรื่อง


ไอ้เรื่อง สามจังหวัดชายแดนภาคใต้ นี่ก็เหมือนกัน
ถ้ามันกระเหี้ยนกระหือรือ อยากจะแยกตัวนัก
ก็ยกแผ่นดินหั้ยมันไปเต๊อะ หวงเอาไว้ทำไม
คนเราเมื่อตายไปแล้ว ก็เป็นเจ้าของที่ดินเท่าแมวดิ้นตาย
แค่เฉพาะ ตรงที่เขา ขุดหลุมฝังตัวเองเท่านั้น
จะไป จัด แคมเปญ สำนึกรักหวงแหนแผ่นดินเกิด
ให้มันมี ระเบิดรายวันสัญจร ไปใย
แต่ก็นั่นแหล่ะนะ ผลประโยชน์ มัน ไม่เข้าใครออกใคร
รายได้เรื่องพวกนี้ มันทำกำไรมหาศาลเรยนิ
ไม่ว่า ใคร ก็ย่อมต้องอยากได้เอาไว้ในครอบครองกันทั้งนั้น

.......................................................
เหล่าฮูว่า


ก็นู๋บีไม่ได้อยู่ตรงนั้น คงนึกภาพไม่ออกม๊าง
ถ้ายกอดีตมาอ้างก็คงไม่จบ
ฐานะชาวไทยก็ต้องปกป้องประโยชน์สิจ๊ะ

เดี๋ยวเจ้าของบ้านนู๋บีในอดีตชาติมาทวงที่นอนว่า
แกไปนอนที่อื่น ที่นอนของฉัน นู๋บีคงตกใจแย่ เสียขวัญ
และคงด่าส่งให้มันไปเกิดใหม่ ฉันใดฉันนั้น
เรื่องนี้ละเอียดอ่อนเกินฟามรู้เหล่าฮูจ้า
รู้แต่เกลียดขแมร์จ้า

++++++++++++++++++++++++++++++++++++
นู๋บี ว่า...
อดีต น่ะสามารถยกมาอ้างอิงได้เสมอนะ เจ้าคะ
ถ้า พยานหลักฐานที่เอามาใช้อ้างอิง
มันแน่นหนา สมเหตุสมผลและมีความน่าเชื่อถือเพียงพอ

ซึ่งตามหลักฐาน ตามประวัติศาตร์
ข้อมูลที่ อิฉัน เอามาถก มันก็อย่างตรงไปตรงมา
ปราสาทเขาพระวิหาร มันก็เป็น ของพวกขแมร์ จิง ๆ นิหน่า
จะหวงก้าง เอาไว้ทำไม ในเมื่อมันไม่ใช่ของเรา


และถ้า เจ้าของบ้านอิฉันในอดีตชาติ มาทวงที่นอน
ถ้าเขาสามารถเอาใบเสร็จมาแสดงหลักฐานที่ สมเหตุสมผล
อันบ่งบอกว่า ตนนั้น เป็นเจ้าของบ้านที่ อิฉันนอนอยู่ ได้จริง
อิฉันก็ไม่คิดจะไล่ตะเพิด ให้มันไปเกิดใหม่หรอกนะ
เผลอ ๆ นอกจากจะคืน บ้านพร้อมที่นอนให้เขา แล้ว
อิฉันจะ แถม ค่าเช่าบ้าน พร้อม ดอกเบี้ย ให้เขาด้วยซ้ำ

อืม...เห็นแปะ พูด ว่า

ในฐานะชาวไทยก็ต้องปกป้องประโยชน์สิจ๊ะ

แล้วก็นึกถึง คำตอบของอิฉัน ใน กาทู้นี้ ของ ไอ้เจ้า สับสน ที่ เวบพังจิต อ่ะ


การ"เข้าข้างตนเอง เพื่อประโยชน์ของตน"..
มันไม่ใช่ วิสัยของ นักปฏิบัติ นะ อาแปะ

และ ถ้า โยคีทั้งหลาย ที่ ไปปฏิบัติธรรม
ในโครงการที่ แปะ จะไปช่วย
เขาไม่ได้ลาพักผ่อนไป
แต่ไปโดยใช้ สิทธิของการลาไปปฏิบัติธรรม
หรือว่า ใช้สิทธิของในการไปประชุม
อิฉันก็ว่า มัน ทะแม่ง ๆ เหมือนกันว่ะ


เคยมีบางคน เคยเปรย ๆ กับอิฉัน
เกี่ยวกับเรื่อง ไอ้พวกที่ชอบเป็นโยคี
ไปปฏิบัติธรรม โดยอาศัยเวลาราชการ อยู่บ่อย ๆ นะ
รู้ไหม เขามองคนพวกนี้ ยังไง
เขามองว่า คนพวกนี้ เห็นแก่ประโยชน์ของตัวเอง
แล้วก็อ้าง คำว่า ธรรมมะ มาเอาเปรียบกินแรง เขาว่ะ


ด้วยเหตุนี้ อิฉัน จึงไม่เคยคิด
จะสนับสนุน การปฏิบัติธรรม แนวนี้เท่าไหร่
ก็พอ ๆ กับที่ ไม่สนับสนุนพวกที่มาเรี่ยไรแจกซองผ้าป่า ซองกฐินน่ะ
แล้วก็แสดงจุดยืน ด้วยการ ปฏิเสธตรง ๆ ไม่ยอมควักตังค์ให้สักบาท
แบ่บว่า ไม่ต้องการ สนับสนุนพฤติกรรมแจกซองเรี่ยไรบุญน่ะ
เพราะเรื่องพวกนี้ ถ้าไม่ระวังให้ดี
เผลอไปแจกซอง กับคนที่เขาไม่เต็มใจจะรับเข้า
มันก็ไม่ต่างอะไรกับการ กรรโชกทรัพย์ โดยละม่อม หรอกนะ
โอกาสสุ่มเสี่ยงที่เขาเหล่านั้นจะผิด ศีลข้อ 2 มีสูงมาก


สังคมพุทธแท้แบ่บไทย ๆ
มักจะทำให้ คนส่วนใหญ่ ชะล่าใจ
แล้วก็ แจกซองแบ่บ มักง่าย นะ
เพราะ เมื่อ แจก ๆ ไป ก็ ไม่มีใครกล้า ปฏิเสธ หร็อก
ก็มารยาท สังคมมันค้ำคอ อยู่นิ
( อย่างมากก็แค่แอบด่าโคตรพ่อโคตรแม่ในใจ มั้ง อิอิ )


แหะ ๆ พูดเรื่อง ขแมร์ อยู่ดี ๆ
ไง๋ วกมาเรื่อง ซองกฐิน ซองผ้าป่า ได้ วะ
ไม่รู้สิ เห็นแปะพูดเรื่อง โครงการปฏิบัติธรรม
ดูท่าว่าจะชอบ เรื่องทำนองนี้
เรย อยากเตือนให้ระวัง
อย่าพลาดพลั้งทำอะไรสุ่มสี่สุ่มห้า
เด๋วจะเกิด ปฏิฆะกับคนรอบข้าง
แถม ศีลข้อ 2 จะถลอกด้วยยยยยย จร้าาาาาา

เหล่าฮูว่า


โถ แม่คุณทูนหัว ช่างน่ารักน่าใคร่!
เหล่าฮูทำไมจะไม่รู้
ขนกี่เส้นก็เห็นมาหมด ตั้งแต่ยุคไหนๆก็เห็นมาหมดแล้ว
เหล่าฮูก็ไม่ใช่พวกคลั่งเจ้านา
แต่สงสารหนูน้อยเท่านั้น ที่ถูกนำมาเป็นเครื่องมือ

ส่วนหนูที่ซุกซน หนูก็ต้องรับผลที่ไม่ได้ระมัดระวัง

แต่คนที่เอามาแปะตะหาก ที่เหล่าฮูว่าน่าละอาย

จะบอกให้แม้ภายในจะเหลวแหลกปานใด
ก็เป็นเรื่องของเขา เหล่าฮูคร้านจะตามรู้

แต่ในฐานะคนในบ้าน
ก็ไม่ให้ผู้อื่นมาติเตียนคนในบ้าน
ย่อมปกป้องเป็นธรรมดา

แต่คนข้างในเขาก็ว่ากันเองตามเหตุตามปัจจัยน่ะ ข้อนี้เหล่าฮูรู้พอประมาณจ้า

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

นู๋บีว่า...
อันนี้ ผิดกับ อิฉันว่ะ ในฐานะคนในบ้าน
ถ้าสิ่งที่ ที่คนนอกบ้านพูดเป็น เรื่องจริง
อิฉันก็ไม่คิดจะ ปกป้องพวกพ้องตัวเอง หรอกนะ

จะให้มาโลกสวย แบ่บ ไอ้โซ๊ยตี๋ บอกว่า

เรา ต้องดีซึ่งกันและ กัน

มันก็กระไรอยู๊ สู้ มองทุกอย่าง ให้มันตรงไปตรงมา
ถูกก็ว่าไปตามถูก ผิดก็ว่าไปตามผิด จะเข้าท่าที่กว่านะ
แล้ว เรื่องที่ ไปปกป้อง อ้วงแก นี่ มันก็ไม่ผิดหรอกนะ
ถ้าจะ ไปเกรี้ยวกราดกะหมาบ้า เพื่อ ป้องกันตัวเอง
แต่ถ้าถึงขั้นต้อง ปิดถนนชุมนุม
หรือ ปิดสนามบิน เพื่อ ตีหมาเพียงฝูงเดียว
จนทำให้ ชาวบ้านชาวช่อง ต้องเดือดร้อนนี่
ไง อิฉันก็ ไม่เคยเห็นด้วย ว่ะ


เฮ้อออ ยิ่งพิมพ์ ก็ยิ่งเสียว ๆ
ว่า จะเกิด ดราม่า จนผิดใจกันกะแปะ แฮะ
นี่แหล่ะน้าาาาา ไอ้โซ๊ยตี๋มันถึง เตือนว่า
ถ้าจะคุยเรื่องการเมือง ให้ไปคุยเรื่อง กินขี้ปรี้นอน
จะเป็นมงคลในชีวิตกว่า


คราวก่อนเผลอคุยเรื่องการเมืองก๊ะไอ้ตี๋แค่จิ๊ดเดียว
อิฉันยัง โดนมันถีบลงจากเก้าอี ปูชะนียะบุคคล
จนกลายเป็น อิเหยินเจ็ดสี เรยนิ
แร้วงี้ ถ้าคุยเรื่องการเมือง กะแปะต่อไป
อิฉันคงไม่แคล้ว กลายเป็น หมาหัวเน่า แหง๋ ๆ เรยอ่ะ
เฮ้อออ เปลี่ยนเรื่อง ดีกว่า เน๊าะ แหะๆ


เล่าฮู ว่า....

ป้าขวัญนึกยังไง ร่อนเลตเตอร์เซย์กู๊ดบายไม่เข้าพังจิต
อยากเข้าก็เข้า ไม่อยากเข้าก็ไปดูเว็บอื่น ก็ได้นี่น๊า
ไม่เห็นต้องร่ำลาเลย เหล่าฮูฟังแล้วน้ำตาซึม
เหมื่อยต้องเซย์กู๊ดบาย ทั้งที่ไม่เคยเซย์เฮลโลจินๆซักครั้ง

เฮ่อ!
ขอให้ไปสู่ที่ชอบๆเน่อ
เรามาคุยกัยต่อที่นี่ก็ล่ายนะ ป้าขวัญ
แค่นี้ก่อนเน่อ เดี๋ยวสะดวกจะแวะมาใหม่
+++++++++++++++++++++++++++++

นู๋บี ว่า...

เรื่อง อิเจ้รอง โดนผัวล่ามโซ่ติดหัวกะได เป็นการถาวร
จน ไปแร่ด ใน เวบพังจิต ไม่ได้ เนี่ย
อาแปะ ก็อย่าไปตะล่อม หั้ย อีเสียสัจจะ เรยจร้าาา
เด๋วโดนป๋าโจเตะไส้แตก ไม่ลู้ด้วย เหอ...เหอ...

เฮ้อออ ก็ในเมื่อ อิปลาไหลมัน จำใจ
ตกปากรับคำ ให้คำมั่น กะ ทั่นใบข่อย ไปแระ
ก็คงต้อง เลยตามเลย นั่นแหล่ะ

สัจจะ เป็นสิ่งที่ สำคัญมาก
สำหรับ คนเป็นนักปฏิบัตินะ
นี่อิฉัน ยังแอบปลื้ม ว่าที่แม่ปั๋วตัวเองอยู่เล๊ยยย
ที่ อีใจแข็ง รักษาสัจจะ ไม่ยอมแอบ กดลิ้งค์ เข้าไปดูเวบพังจิต
เพราะติดคำมั่นสัญญา ก๊ะป๋าโจ น่ะ
จะว่าไป อิอ่อน มันก็เจ๋ง เหมือนกันว่ะ หุหุ

เหล่าฮู ว่า ...
อ้อ เลิมบอก หมอสม สุจิรา ที่ป้านู๋บีชื่นชม
(เหล่าฮูล่วย หมอฉลาดในการถ่ายทอดอย่างน่าทึ่ง
นับเป็นอัจฉริยะบุคคลทางด้านปากอย่างแท้จิน ป้าบีว่าแมะ!)
หมอเป็นลูกศิษย์ท่านอาจารย์ใหญ่อาสโภล่วย
โชคดีจินๆ มิน่า หมอฉลาดสุกๆ เพราะฝึกแบบนี้นี่เอง

++++++++++++++++++++++++

นู๋บี ว่า....

อิอิ รู้สึกว่า ใคร ๆ ก็คิดว่า
อิฉัน แอบปลื้ม อิตาหมอสมฯ จังเรยอ่ะ
เฮ้อออ กับ อิตาหมอสมฯ เนี่ย
อิฉัน ก็ม่ะได้ชื่นชม อะไรนัก หรอกคร้าาาา
ถึงแม้ว่า อีจะเป็นคนชักนำ อิฉัน
เข้าสู่วงการปฏิบัติก็ตาม



นี่ครึ้ม ๆ ยัง แอบนินทาว่า อีขี้โม้ ด้วยซ้ำ 55555
อืม...โหงวเฮ้ง อี ดูค่อนข้างจะหลุกหลิก นะ
เวลาพูดอะไรเลยดูไม่ค่อยมี พาวเวอร์
ไม่เหมือน บักเหลิมร่องขุ่น


เฮ้ออ ในสายตาของ อิฉัน อิตาหมอสม
ก็ คงเหมือน เพื่อนสักคน
ที่บังเอิญไปเล่นเตะบอล เป็นงานอดิเรกแล้วมันเวิร์ค
ก็เลยมา ชักชวน ให้เพื่อน ๆ หันมา เล่นเตะบอล
เพื่อ เป็นการ บริหารร่างกาย ให้แข็งแรง อ่ะ
พออิฉัน ลองทำตามที่มันชวน แล้วเห็นว่าดี
ก็เรย เล่นเตะบอลเล่น เป็นงาน อดิเรก อะไรเทือกนั้นอ่า


อืม...อารมณ์ ก็คง คล้าย ๆ รุ่นพี่เภสัช คนนึง
ที่ บอกอิฉันว่า เขาไม่ได้มองว่า
พระพุทธเจ้าเป็นอาจารย์ที่ต้องเคารพบูชา
แต่มองว่า ท่าน เป็นเหมือน เพื่อนสักคน
ที่บังเอิญเจอการละเล่นสนุก ๆ สักอย่าง
ก็เรยมาชวนเพื่อน ๆ ว่า

"เฮ้ยลองเล่นเกมส์นี้ ดูดิ มันเจ๋งมากเรย "

อะไรทำนองนั้น อ่า




อืม...เห็น แปะ พูดถึง อิตาหมอสมฯ
แล้ว ทำให้ อิฉัน นึกถึง คำพูดของ อิตา ใบไม้กำนั้น ใน กาทู้เนี๊ยะ จังอ่า

นี่ยังขำไม่หายเรยนะ ที่ไอ้หมอนั่น
มัน เอา ทฤษฏีจิตวิเคราะห์ มามั่วนิ่ม แล้วบอกอิฉัน ว่า

เท่าที่อ่านดูแล้ว ทันตแพทย์ สม สุจิรา
น่าจะเป็นคนที่คุณหนูบี นับถือ (อย่างน้อย ก็ในแง่แนวคิด)

แต่หนูบี ก็ยังอุตสาห์เรียกแบบเคารพน่ารักๆ ว่า "ไอ้หมอนี่"
เห็นไหมจ๊ะ ว่ามันค้านความรู้สึกลึกๆ ในตัวหนูบีเองอ่ะจ้ะ
....แต่ก็นี่ล่ะ จุดอ่อนจากอีโก้ในตัวคนเรา
มันน่ารำคาญใจตัวเอง ก็ไอ้ตอนนี้ล่ะ ใช่ไหม?


จำได้ว่า ตอนอ่าน ทฤษฏีทางจิตวิเคราะห์ของมันแร้ว
ก็ได้แต่ อมยิ้มขำๆ อ่ะ นี่ถ้ามันเรียนจิตวิทยามา
อิฉันจะให้มัน สอบตก ! เฮ้ออออ วิเคราะห์ ซ้า
ออกทะเลมากมาย หุหุ


มันช่างไม่รู้เอา ซะเรย ว่า คำว่า" ไอ้หมอนี่ "
ที่อิฉันใช้เรียก หมอสม ใน งานเขียน
กาทู้เนี๊ยะ น่ะ

อิฉัน จงใจ หยิบคำนี้เป็นไฮไลต์
มาใช้ จิกเรียก อิตาหมอสม เรยนะเนี่ย
ก็แค่ เทคนิคเล็ก ๆ น้อย ๆ ในการ ละลายพฤติกรรม
ทำให้ไอ้คนอ่านมันรู้สึกว่า เราดูกันเอง เป็นพวกเดียวกับ มัน อ่ะ
เทคนิคอันนี้ แอบหลอยมา จากข้อความ 2-3 บรรทัด
ที่ โธมัส แฮริส บรรยายพฤติกรรมแอ๊บเนียน ของ ยัย สตาริงค์
ที่มันถอดนาฬิกาทิ้ง ก่อน จะเดินเข้าไปหาข้อมูล
จาก หญิงที่มันเล็งไว้เป็นเป้าหมาย น่ะ อิอิ


ก็อย่างที่บอกแหล่ะ ว่า ตอนที่เขียนน่ะ กะจะเขียน
ให้ ไอ้พวก บัวผ่าเหล่า พวกแบดบอย มันอ่าน
แล้ว ไอ้การจะเขียนให้ คนพวกนั้น คล้อยตามเราได้
เราก็ต้อง ทำตัวเป็น พวกเดียวกับมันก่อน เอิ๊ก ๆ
ขืน ทำตัวนุ่งขาวห่มขาวเป็นศรัทธาจริตจ๋า ไปเทศนา แว้ด ๆ
มีหวัง ไอ้คนอ่านพวกนั้น มันคงจะไม่สนใจ
ที่จะอ่านตัวหนังสือของอิฉัน
และ อยากจะพิสูจน์ความจริงในนั้น หรอกมั้ง


มันก็เรยต้องทำตัวเป็น อิพวกนอกคอก
เหมือนคนพวกนั้น กันหน่อย พวกมันจะได้ตายใจ
แต่จะว่าไป ไอ้นิสัยทำตัวเป็นแกะดำ
มันก็เป็นสันดานเดิม ของอิฉัน อยู่แระ อ่า
แบ่บว่า บทนี้ตรู ถนัดนักล่ะ 5555 )


ปอลิง 1

นี่ ๆ ลู้แล้ว เหยียบไว้เรยนะ อาแปะ
พระเอก ในดวงใจ ของนู๋บี
ไม่ใช่ ไอ้ก้วยยี้ ลี้คิมฮวง ชอว์ลิ่วเฮียง
หรือ ว่า เหลงฮู้ชง หรอกน้าาา
แต่ว่า เป็น ไอ้หมอนี่ ต่าง หาก จร้าาาาา
ก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมียนกันวุ้ย
ว่าทำไม รสนิยมอันวิไลในเรื่องพูชายของ อิตั้วเจ้นู๋บี
มันถึงได้เป็นลึกลับซับซ้อนและ ซ่อนเงื่อนงี้ เหอ...เหอ...




เสน่ห์ของฮันนิบาลก็คือ
การที่เขาไม่เปิดเผยตัวตนทั้งหมดออกมา
มีความลึกลับ กำกวม และเย็นชา เป็นส่วนผสมสุดยอด
ที่พอมารวมกันแล้ว ฟีโรโมนคลุ้งกระจาย
จึงไม่น่าแปลกใจว่าแม้จะเป็นฆาตกรโรคจิต
ฮันนิบาลก็ยังดูเท่สำหรับชายหนุ่ม
และเป็นฆาตกรต่อเนื่องขวัญใจสาว ๆ ตลอดกาลลลลล

ที่มา :

//forum.jumbopop.com/movie-review/408-[รีวิว]-silence-lambs-อำมหิตไม่เงียบ.html

ปอลิง 2

อ้อ แท้งกิ้วที่แวะเอาเรื่องราวต่าง ๆ
มาเล่าสู่กันฟังเจ้าค่ะ อาเหล่าแปะ
ส่วนไอ้เรื่องที่ จะคะยั้นคะยอชวน อิตาเกิด กะ ไอ้โซ๊ยตี๋
อิฉันว่านะ ชวนไอ้ตัวพ่อสองตัวเนี่ย
ไปปฏิบัติคงจะเสียเวลาเปล่า ๆ ว่ะ
ประมาณเดียวกับการ ชวนไอ้เข้
ไปว่ายน้ำเล่นในกะละมัง นั่นแหล่ะ

ปฏิบัติมาจนป่านนี้
พวกมันคงจะฝึกทักษะภาคปฏิบัติ
ในชีวิตประจำวันได้แล้วมั้ง
(แนะนำหั้ย ชวนพวกมันไป ปลง อสุภะ
ใน งานมอเตอร์โชว์ น่าจะเวิร์คกว่า ฮา ๆ )


เออ จิงดิ เห็น อิตาสับสน มันโพส
กาทู้ ถ้าพูดถึงวัดป่า..ที่น่าไปปฏิบัติธรรม ..? ที่เวบพังจิต
แร้วก็ นึกถึง อาเหล่าแปะ ตะหงิด ๆ อ่า
ลู้สึกว่า อาแปะ กะ ไอ้ ลาหัวดื้อ
จาประจวบเหมาะ พูดเรื่องเดียวกัน พอดิบพอดี เรยวุ้ย


นี่ อิฉันก็ คันปากยิก ๆ ร่ำ ๆ จะลุยถั่ว
ไปช่วยมันปั่น กาทู้ นั่น เหมือนกันนะ
พิมพ์เฉ่งมันจนหนำใจ จนจะโพสอยู่แระ
แต่เห็นชาวบ้านชาวช่อง มัน อนุโมทนาสาธุกันกระหนุงกระหนิง
แล้วก็ขี้เกียจทำให้วงแตก จนเสียบรรยากาศ อ่า
เรย ละเว้น ให้มันไป กาทู้นึง เหอ...เหอ...

แต่เพื่อไม่ให้เป็นการ เสียเวลาจิ้มดีด ไปเปล่า ๆ ปลี้ ๆ
แวะ เอาน้ำลายพวกนั้น มา โพส แปะไว้ ใน สุสานโบราณ
เพื่อปั่นเรทติ้ง เอ๊ย เพื่อให้แควนขับ
ได้อ่านเล่น เป็น กับแกล้ม ดีกว่าว่ะ อิอิ

ถ้าพูดถึงวัดป่า..ที่น่าไปปฏิบัติธรรม ..?

สถาณที่น่าพำนัก สัปปายะ สวยงามด้วยธรรมชาติ..สามารถพำนักได้ ที่ไหนเหมาะและท่านชอบกัน มากที่สุดครับ ชวนหาที่ปฏิบัติธรรมครับ

ที่มา...
กาทู้ ถ้าพูดถึงวัดป่า..ที่น่าไปปฏิบัติธรรม ..?

+++++++++++++++++++++++++++++++

นู๋บีแพล่ม.....

อิอิ ม่ะมี วัดป่า จะแนะนำ เว้ยยยยยยเฮ้ยยยยย
คนอย่างช้านน่ะ มันพวก บุคคลต้องคำสาป ว่ะ
ประมาณว่า ถ้าเข้าวัดไหน เจ้าอาวาสตายหมดดดดด
เพราะฉะนั้น เรยม่ะค่อย อยากจะ ย่างกราย
เข้าไป ลองของ ที่ไหน เอิ๊ก ๆ


แต่ในฐานะที่ หล่อน ยัดเยียดตัวเอง
มาเป็น เพื่อนรักหักเหลี่ยมโหด เอ๊ย กัลยา ณ มิตร ก๊ะ ช้านนน มานาน
จะขอแนะนำว่า เรื่อง สถานที่ สัปปายะ นั้นน่ะ
มันไม่สำมะคัญ เท่ากับ คำว่า

ใจเป็นประธาน นะเว้ยยย ไอ้เจ้าฉับฉนเอ๋ย

ถ้าริจะเป็น นักปฏิบัติ ตัวพ่อ แล้วล่ะก้อ
เมิงต้อง ปฏิบัติได้ ทุกที่ ทุกท่า และ ทุกเวลา
ต่อให้กำลังนั่งขรี้ ในห้องน้ำ
หรือ กำลัง เดินดู ร่องอก พริตตี้ เอ๊ย เดินดู รถ
ในงาน มอเตอร์โชว์เมิงก็ต้อง ....
หัดเจริญสติ นมหนอ ตรูดหนอ ให้ได้เว้ย
ไม่ใช่ มัวแต่ชะเง้อจะมองหา วัดป่า สัปปายะ
ไปซุกหัวในกระดองงั้น มัน บ่ ได้ มรรคผล ขึ้นมา หรอกนะยะ


พวกพุทธมามกะจ๋า นี่แมร่งชอบคิดจะ เอาแต่ได้ ว่ะ
สงสัยจะสะกดคำว่า ความเกรงใจ ไม่เป็น
เลย คิดจะไปด้นด้นค้นหาสถานที่สัปายะ
หาพระอาจารย์เจ๋ง ๆ มาช่วยสอน
เพื่อให้เจริญก้าวหน้าในทางปฏิบัติ
โดยที่ไม่เคย ได้สำเหนียก กันเล๊ยว่า
บางครั้งมันก็เหมือนเรา เอาตัวเอง
ไปขวางทางนิพพานของ พระท่านว่ะ
แทนที่ พระทั่นจะได้ปฏิบัติหามรรคผลสะดวก ๆ
กลับต้องมี ไอ้กร๊วกที่ไหนก็ไม่รู้
ไปเกาะชายจีวร ถ่วงความเจริญ ของทั่นน่ะ


อืม...จริงอยู่ ชั้นเคยบอกหล่อน
ในกาทู้ ในวงจร ปฏิจจสมุปบาท..นี่ควรดับตัวไหนก่อนครับ...! ว่า


ใน วงปฏิจฯ จะตัดตัวไหน ก่อนก็ได้ ตามแต่สะดวก
ถ้าตัดได้จริง มันก็ดับได้ทั้งนั้น แหล่ะ
แต่ การไปควานหาสถานที่ สัปปายะ
มาซุกหัว เพียงชั่วประเดี๋ยวประด๋าวเนี่ยมัน
ก็เหมือน การพยามจะ ตัดในส่วนผัสสะ
( แฟคเตอร์ ภายนอก ) ของ วงปฏิจ เท่านั้น ว่ะ
ไม่ได้ ช่วยฝึกทักษะที่จะช่วยเจริญสติ ในชีวิตประจำวัน เล๊ยยย
ปฏิบัติไปอย่างมากก็ได้แค่ ความ สงบ และ ติดสุข อ่ะ


พอออกจาก โลก โลกุตระ มาเจอ โลก โลกียะ ของจิง เมื่อไร
ไอ้พวกอิอ่อนสอนขันทั้งหลาย เป็นได้ เสร็จ ทุกราย อิอิ
เนี่ย ทางที่ดี มันต้องหั้ยเจอ ของจริงแบ่บชัด ๆ แจ่ม ๆ ตู้ม ๆ
ในงานมอเตอร์โชว์ ไปเล๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ถึง ที่ อโคจรแบ่บนั้น มันจะไม่ สถานที่สัปปายะ
แต่มันก็ช่วย ทดสอบ ภูมิกึ๋น ทางธรรม ของเรา ได้อ่ะ
ว่า เป็น ตัวพ่อตัวแม่ ในการปฏิบัติ
หรือว่า เป็น อิพวกแข็งนอกอ่อนใน
( ในที่นี้ ไม่ใช่ แปลว่า ปากร้ายใจดี นะยะ
แต่แปลไทยเป็นไทย อิพวก ท่าดีทีเหลวววว อ่า โฮ่...โฮ่...

ไอ้โซ๊ยตี๋ ว่า...
เฮียเล่าฮู มีกิจกรรมอะไรหรือครับ
ชวนชาวบ้านเขาก็ไม่บอกลายละเอียด
จัดทอดผ้าป่าสามัคคีหรือทัวร์ธรรมะ

อย่าลืมบอกมาก่อนนะครับไม่แน่อาจไป

+++++++++++++++++++++++

อิตั้วเจ้ ว่า...
อะโหย ผิดคาดว่ะ ตอนแรก อิเจ้นึกว่า
ลื้อจา ตัดรอนปฏิเสธไมตรี ก๊ะ อาเหล่าแปะ ไปซะแระ
แหม ?ก็ขนาดเพื่อนบ้านชวนไปปฏิบัติธรรม
ลื้อยังเล่นตัว ไม่ยอมไปร่วมสังฆกรรม กะพวกมันเรยนิหว่า
ปั๊ดโธ่เอ๊ย กะอีแค่ อีคนชวนมันเป็นเอเย่นต์ขายยาบ้า แค่นั้น
ทำยังก๊ะ มันจะทำเนียนยัดยาบ้าหั้ยลื้องั้นแหล่ะ เอิ๊ก ๆ


แต่กระนั้น อาเหล่าแปะ ก็อย่าเพิ่งชะล่าใจไปล่ะ
ไงก็ ซ่อนยาบ้า ไว้ให้มิดชิดหน่อยก็แระกัน
เกิดไอ้ตี๋มันนึกครึ้ม จับอาแปะ ไปลวกน้ำร้อนขูดขน
ชำแหละหาเนื้อนาบุญ แบ่บ อาซิ้มแดง ขึ้นมา
จะหาว่า อิช้านน ไม่เตือน
ไอ้ตี๋นี่มันยิ่งคุ้มดีคุ้มร้ายอยู่ด้วย อิอิ



เออเฮ้ยยยย จิงดิ ไอ้ตี๋เอ๋ย
อิเจ้ไปเสิร์ชหารูปปลากรอบ มาประดับสุสานโบราณ
แล้วก็ให้บังเอิญไปเจอรูปปลากรอบแจ่ม ๆ บางรูป
เก๊าะเรยนึกถึงลื้อว่ะ เพราะว่า มันช่างคล้ายชีวิตรันทด
ในช่วงนี้ของไอ้ตี๋บางคน พิก๊ล เอ้า เจ้เอามาฝาก จร้าาาาา อิอิ

อ้าวเฮ้ยยยยยย โทษที ม่ะใช่รูปนั้นว่ะ
รูปนี้ ตะหากจร้าาาาาาาาาาา







อ้อ จิงดิ หลายวันก่อนนู้น
ตั้วเจ้ ไปอ่านเจอ กาทู้เนี๊ยะ ที่ ลานธรรมจก อ่ะจ้ะ
แหม๊ ? อ่านแร้ว ตั้วเจ้เก๊าะเรยคันปากยิก
แบ่บว่า เกิด อารมณ์ ดราม่า เอ๊ย ลู้สึกเวทนา ลูกหมาตาดำ ๆ อ่า
นี่ๆ ไอ้โซ๊ยตี๋ จ๋าาาาาาาาาาาาาาาา ( อะแค้ก...อะแค้ก... )
ตั้วเจ้ ขอ นุยาด ไหว้วาน ให้ลื้อเป็น นอมินี
โพสข้อความในกาทู้นั้น ให้ อิจขกท. มันอ่าน หน่อยจิ


ตั้วเจ้ อยากช่วยแจมกาทู้ของไอ้หมอนั่น
เพื่อช่วยมันปั่นเรทติ้ง จิง ๆ น่ะ นะนะ
ที่สำคัญ เจ้จะได้ฉวยโอกาสทอง หลอกใช้มัน เป็น บันได
ขึ้นไป เหยียบ ตะหมูก WM ด้วยอ่ะ
โบราณว่า น้ำขึ้น ให้รีบตัก ว่ะ อิอิ



เนี่ย ตัวหนังสือ ในความเห็นถัดไป อ่ะ
คือ ข้อความที่อิตั้วเจ้อยากจะฝากลื้อไปโพสใน กาทู้นั่นน่ะ
เจ้ร่างเป็น สคริปต์ หั้ยลื้อเอาไปอ่านเป็นโพย ที่ ลานธรรมจก แระ อิอิ

-------------------------------------------------------

เพื่อน ๆ ครับ วันนี้ผมได้มีโอกาสไปรับเกียรติ
ให้รับฟังกัณฑ์เทศน์ เรื่อง มองตามธรรม ฯ
จาก อิตั้วเจ้บัวป่อง (นามสมมุติ )
ผู้ที่เป็นเสมือนดัง ปูชะนียวัตถุ ที่ผมเคารพยิ่ง มาครับ
ผมเลยถือโอกาสนี้ นำเรื่องราวทั้งหลาย ที่อิตั้วเจ้มันพล่าม
มาแบ่งปัน ให้ทุกท่านได้อ่าน เพื่อเป็น อุทาหรณ์ทางธรรมครับ


อิตั้วเจ้มันบอกว่า อ่านกาทู้นี้ ของผม แล้ว
มันเกิดอารมณ์ ดราม่า คอมมาดี้ ครับ
มันก็เรยสวมวิญญาณ ทั่นเปาฯ เปิดศาลไคฟง
ขิ้นมานั่งบัลลังค์ พิพากษา คดี มองตามนมฯ
ที่เป็นเหตุให้ผมต้องกลายเป็นตกเป็นจำเลย สังคม น่ะครับ
มัน วินิจฉัย บอกว่า


คดีนี้ มันก็ไม่ชัวร์ ว่า การกระทำของใครกันแน่ ที่ไม่ควรทำ
แต่ที่มันรู้แหง๋ ๆ ก็คือว่า ทั้ง อาโซ๊ยตี๋ กะ อาตั้วเฮีย
[b] บ่ มี ไก๊ [/b] พอ ๆ กัน อ่ะครับ


จากนั้นอิตั้วเจ้ มันก้อเลคเชอร์ ให้ผมฟัง
ถึงเหตุปัจจัย ที่มันตัดสินงั้นครับ
มันบอกว่า เรื่องงี้มันต้องดูให้ลึกถึงสันดาน
เอ๊ย เหตุปัจจัย ของการกระทำ
อันเป็น ดัชนีชี้วัด ระดับรากหญ้า ครับ


ในกรณีเจ้านายผม
ที่ไปด่าเสมียนที่แต่งเสื้อคอลึก
แต่เวลาก้มก็เอามือปิด



อิตั้วเจ้ มันเห็นคล้ายกับผมครับ
คือมันมองว่า เจ้านายผมเขากำลังเกิดโมหะ ครับ
การที่เจ้านายผมไม่พอใจยัยเสมียนคนที่เอามือปิดคอเสื้อ
ก็เพราะ เขาหมั่นไส้ ที่ยัยเสมียนมันแทงกั๊ก
ทะลึ่ง โชว์เต้าแบ่บครึ่ง ๆ กลาง ๆ
ทำให้เขาคาดหวัง ฝันค้าง แล้ว ม่ายล่ายดั่งใจ ครับ
พอผิดหวัง โมหะ ก็เรย แปร สภาพกลายเป็นโทสะ
เลย หาทาง แกล้งยัยเสมียน ด้วยการใช้อำนาจบาตรใหญ่
ออกกฏอัยการศึกสั่งหั้ย ห้ามแต่งตัววับ ๆ แวม ๆ ครับ


อ้อ อิตั้วเจ้ มันให้ข้อสังเกตเพิ่มเติมอีกเล็กน้อยว่า

ใจจริงแล้ว เจ้านายผม มันคงอยากจะ ออกกฏ
ให้ ยัยเสมียน ใส่ซีทรู กะ จีสติง มาทำงานด้วยซ้ำครับ
จะได้ส่องดู ถนัดถนี่ แต่เนื่องจากมันเกรงว่า
อิซ้อเมียเจ้านายผม จะระแคะระคาย ครับ
เลยต้อง ยึดถือ คติที่ว่า ถ้า สมภารอย่างกรูไม่ได้ดู
คนอื่นก็อย่าหวังจะได้ดู แทนครับ




ส่วนเรื่องของผมที่ไปด่าเสมียนที่แต่งตัวโป๊
เวลาก้มๆเงยๆก็ไม่ยอมเอามือปิดนั้น
อิตั้วเจ้ มัน สัณนิษฐานว่า มันก็เป็นเพราะ ผมโมโห
ที่ ยัยเสมียนนั่น มันกำลังใช้เต้าเต่ง ๆ
มาบ่อนทำลาย ภาพลักษณ์ กระบี่วิญญูชน
ที่ผมเพียรรักษาไว้ครับ


อิตัวเจ้มันว่า เรื่องนี้ก็คงคล้าย ๆ กับเคสเรื่อง ของคนติดเหล้า
ที่พยามสลัดคราบ ลุงขี้เมา แล้วถูกเมียดัดสันดาน
ด้วยการเอาเหล้ามาเททิ้งตรงหน้า ครับ
ผลก็คือ ราคะ เปลี่ยนเป็น โมหะ
แล้วก็กลาย เป็นโทสะ ระเบิดเปรี้ยง
ยัยเสมียนดวงซรวยนั่น
ก็เรยต้องกลายมาเป็น เหยื่อ
มารองรับอารมณ์ ผม ครับ





แถม อิตั้วเจ้ มันยัง บอกอีกว่า
ไอ้ที่ผมมาตีหน้าเศร้าเล่าความเท็จ
ทำเป็น รำพึงรำพัน เป็น พระเอกมิวสิค ผู้พ่ายแพ้ต่อกิเลส
แล้ว ทำสำอิงสำออย เรียกร้องความเห็นอกเห็นใจ จากคนอ่าน
ประมาณ ว่า


[quote]ผมรู้ตัวผมดีครับ ว่ายังมีกิเลส
และรู้ครับว่าผลที่ได้จากการไปมองภาพที่ว่า
จะโดยบังเอิญหรือจะโดยตั้งใจก็ตามที
ผลที่ได้ก็คือทุกข์ครับ ทุกข์จากการปรุงแต่ง จากราคะ



อันที่จริงผมก็รู้ธรรมที่มาแก้นะครับ
ธรรมที่แก้ก็ใช้ ธรรมวิเวก ในเรื่องกายวิเวก
แต่สภาพแวดล้อมมันบังคับ มันต้องทำงานร่วมกัน
จะใช้ก็ใช้ไม่ได้ยังไงๆมันก็เห็น[/quote]



นั้น อิตั้วเจ้ มันบอก ว่า ไอ้ที่ผมแล่งมานั้น
ช่างเป็นการแหลได้หลด ตดใต้น้ำ ครับ
แล้ว อิตั้วเจ้ มัน บ่นกระปอดกระแปด
เม้งผม ใหญ่เลย ครับ มัน บอกว่า


[quote]แมร่ง ไอ้โซ๊ยตี๋ ลื้อนี่ มันช่าง ไม่เจ๋งเหมือน อิตั้วเจ้เอาซะเรย
ไอ้พวก แข็งนอกอ่อนใน ไม่เอาไหน เอ๊ยยยยย


เสียแรงที่ เคยไปบวชมาตั้ง 1 พรรษา
แต่ว่า พอสึกออกมา อยู่ในโลกแห่งโลกียะ
แค่เจอ ผัสสะวับ ๆ แวม ๆ จิ๊บ ๆ จ๊อยๆ แค่เนี๊ยะ
ก็ปรี๊ดแตก เสียฟอร์ม นักปฏิบัติ ซะแระ
สันดานลื้อนี่ จับใส่ตะกร้าล้างน้ำยังไง
ลื้อก็ยังคงเป็น ไอ้ตี๋โตหื่น
เหมือนที่เมียลื้อมันด่า จิง ๆ ด้วยว่ะ



เสียชื่อ นักดูจิตลูกศิษย์หลวงตาไต๋ บรรลัย
หนอย พูดมาได้ไง ว่า ธรรมที่แก้
ต้องเป็น กายวิเวก เท่าน้านนนนนน
ลื้อจงไป ล้างห้องส้วม อีกซัก สิบรอบไป๊
เผื่อว่า ทิฐิมานะ ของลื้อจะได้ สึกกร่อน ขึ้นมามั่ง


การตัด วงปฏิจฯ มันต้องเริ่มที่ ตัดที่ใจตัวเองว้อยยยย
ไม่ใช่ ว่า พอตัวเองไม่มีปัญญา ตัดใจ
ก็ รำไม่ดีโทษปี่โทษกลอง
มองแต่เรื่องหาทาง กำจัดผัสสะที่มากระทบ
ด้วยการคิดจะไปตัดโอกาสโชว์นม ของน้อง ๆ นู๋ ๆ
เรียกร้องแต่จะให้ น้องเขาทำตามความพอใจของเรา
โดย ยึดเอา หลักการและ กฏ กติกา มาเอ่ยอ้าง เพื่อสนองตัณหาตัวเอง


อืม....ในหนังเรื่อง Devil's Advocate
เจ้าซาตานเคย ค่อนขอดพระเจ้า เอาไว้ ประมาณว่า

[b]พระเจ้าเป็นซาดิสม์
ชอบสร้างกฎแห่งความตรงกันข้าม
เอามา ขึ้นเล่นสนุก ด้วยการปั่นหัว
ให้เราต้อง ทนทุกข์ทรมาน
จาก ความอยากที่ไม่ มีวันสมหวัง นะ


ดู ....แต่อย่าแตะ look, but don't touch.
แตะ....แต่อย่าลิ้มรส Touch, but don't teste.
ลิ้มรส....แต่อย่ากลืน teste, but don't swallow.[/b]

รู้ไหม พออิเจ้ได้ ฟังคำพูดพวกนี้แล้ว
แทนที่ อิเจ้จะ ชิงชัง พระเจ้า
เจ้กลับ รู้สึกเอ็นดูพระองค์ขึ้นมาตะหงิด ๆ ว่ะ
เพราะอยู่ ๆ ก็ ฉุกคิดขึ้นมาได้ว่า
เออเฮ้ยที่พระองค์ ทำอยู่นั้น
ท่าน กำลังทดสอบ ศักยภาพ ในตัวเราอ่ะ
เฮ้ยย ท่านกำลัง สอนให้เรารู้จักเจริญสติปัฏฐาน นี่หว่า


เจ้ว่า ไอ้เกมส์ หลอกให้อยาก แล้วจากไป
ที่พระเจ้า ท่านส่งมามาให้ลื้อได้เล่นเนี่ย มันน่าสนุกดีออกนะ
ลื้อไม่สนุกกับการเล่นเกมส์พิสูจน์ความเจ๋ง
ในการเป็นนักปฏิบัติตัวพ่อตัวแม่ แบบ่นี้ หรอกหรือ


ไหนว่า การทำงาน คือการ ปฏิบัติ ไง
ไหนว่า ทุกสิ่งที่แวดล้อมตัวเราล้วนเป็นธรรม
เป็นสิ่งที่ควรสนใจศึกษาให้เห็นจริง วะ
ลื้อมองธรรมแล้วเห็นตามจริงได้แค่นี้เอง หรือวะ ไอ้โซ๊ยตี๋


ทีเมื่อก่อนเมิงยังใช้ การดูจิต มาเลิกบุหรี่
และ แก้ทุกข์ตอนคิดถึงแฟนคนแรกได้ เลย
แล้วทำไม ถึงใช้ การดูจิต มาแก้กำหนัด
ตอน แอบดูนม ยัยเสมียน ไม่ได้ ฟระ
หัดเปลี่ยน อุปสรรคในการปฏิบัติ ที่อยู่ รอบๆ ตัว
ให้เป็น การละเล่นที่ท้าทาย แบ่บ อิตั้วเจ้ซะมั่งเด่ะ
ลื้อนี่มันช่างอ่อนหัด เป็น ด.ช.ม้าก ดีแต่ปาก จิง ๆ ว้อย [img]//drama-addict.com/wp-includes/images/smilies/icon_lol.gif[/img][/quote]



อนึ่ง หลังจาก อิตั้วเจ้ มันเม้ง ผม จนมัน น้ำลายหนืดแล้ว
มันก็เริ่มนึกได้ว่า ถ้า ดุผมมากไป เดี๋ยวผมก็จะใจเสีย
แล้วแอบไปนอนร้องห่มร้องไห้ กัดชายผ้าห่ม อะซิก ๆ อีกกระมังครับ
อิตั้วเจ้มันเรยใจอ่อน ยอมสอนสุดยอดเคล็ดวิชา
[b]ห้ามกามคุณทั้ง 6 และ อารมณ์ ทั้ง 7 [/b] ให้ผมครับ


ตั้วเจ้ มันบอกว่า

อารมณ์ทั้งเจ็ด ประกอบไปด้วย
ยินดี เดือดดาร โศกเศร้า สุกสันต์
ความรัก ความชัง และความปรารถนา

ส่วนกามคุณทั้งหก คือ
การรับรู้ทาง จักษุ โสต ฆาน ชิวหา กายา และใจ
ก่อเกิดเป็นความต้องการต่อ รูป รส
กลิน เสียง สัมผัส และทางมโนสำนึกขึ้น


ถ้าผมฝึกฝนจนสำเร็จเคล็ดวิชาที่มันเสี้ยมสอนได้
ผมก็จะสามารถยืนหยัดต่อสู้
กับ เต้าเต่ง ๆ ของ ยัยเสมียนได้ครับ
ต่อให้ น้องเค้าแก้ผ้าโทง ๆ มาทำงาน
ผมก็สามารถ มองเค้าได้อย่างชิล ๆ
โดยที่ไม่ ต้อง มาเกิดความทุกข์ใจ
เพราะความหื่นทำพิษ ครับ


แต่ก็อย่างที่เคยบอกล่ะครับ
ผมรู้ตัวดีว่า ตนนั้น มันช่างอ่อนหัด
กระโหลกหนาปัญญานิ่ม
จึง ไร้เดียงสา เกินกว่า ที่จะ สู้รบตบมือ
กับกิเลส ตัณหา และ ราคะ ในตนได้ครับ


ผมจึง ร้องหาทางเลือกอื่น
ที่มันสะดวกสบายกว่า ไอ้เคล็ดวิชาสารพัดห้าม นี้
เคล็ดวิชาที่สามารถทำได้ แบบวิน-วิน
จบแบบแฮปปี้เอนดิ้ง ทั้งสองฝ่าย
โดยไม่ต้องไป ดุด่ายัยเสมียนให้มันต้องร้องไห้ขี้มูกโป่ง


อิตั้วเจ้มันเรยแนะนำให้ ผม
ไป ฝึกเคล็ดวิชาคำภีร์เทวดา
แบบ อาจารย์ ไอ้เหลงฮู้ชง ครับ
มันบอกว่า ถ้า ผมอยากสำเร็จ เคล็ดวิชานี้ เหมือนตงฟางปุ๊ป้าย
ผมก็ต้อง แสดงความเป็น สุภาพบุรุษ


ยอมเสียสละ เฉือนอวัยวะบางส่วนของตัวเองทิ้ง เพื่อ รักษาชีวิต
ฮอร์โมนหื่นของผมจะได้ ไม่กำเริบเสิบสาน
จนพ่ายแพ้ต่ออุปทานขันธ์ทั้ง 5 ใบ
แล้ว ติดแหง่ก หลง วนเวียน อยู่ใน วงปฏิจ
อันเป็นเหตุแห่ง ทุกข์ จาก มาตุคาม เยี่ยงนี้ ครับ


อิตั้วเจ้ มันมั่นใจมากมายว่า
วิธีที่มันแนะนำผมนั้น ย่อมเข้าท่า
กว่า การที่ผม จะไปโวยวาย เจ้ากี้เจ้าการ
ให้ยัยเสมืยนมันเฉือนนมทิ้ง ด้วยครับ


ครั้นอิตั้วเจ้ มันเห็น ผมเสียดมเสียดาย
ไม่อยากให้ เจ้าโฮฮับน้อย จะหมดสิทธิไปจู่จุ๊กกรู
จึงทำใจยอมฝึก เคล็ดวิชา คำภีร์เทวดา มิได้
อิตั้วเจ้ มันเรย เสนอ ทางเลือกที่ 3 ให้ครับ
มันบอกว่า ให้ ผมหัดเจริญสติปัฏฐาน
เพื่อเปลี่ยนสันดานไอ้ชายหื่นหมื่นกาม
จะได้ มองเห็นธรรม เมื่อ มองตามนม ของเหล่ามาตุคามครับ



ตั้วเจ้มันบอกว่า อันดับแรก
ผมต้องเปลี่ยน ทัศนคติแย่ ๆ
ที่มีต่อเพศแม่บังเกิดเกล้า ก่อนครับ
มันว่า การที่อิพวกมาตุคาม
มันชอบแต่งตัววับ ๆ แวม ๆ เนี่ย
ไม่ใช่ว่า พวกหล่อนจะต้องการยั่วยวน
หลอกให้อยาก แล้วจากไป
ทำให้เกิดโมหะไหลหลง
แบ่บที่ไอ้สมภารชอบกินไก่วัด
มันชอบคิดอคติ ไปเองนะ


บางทีผู้หญิงมันก็แค่รักสวยรักงาม
อยากแต่งตัวตามแฟชั่นเฉย ๆ
และ การที่ผู้หญิงบางคน
มันใส่เสื้อ คอลึก หรือโนบรา เนี่ย
ก็ไม่ใช่เพราะว่า มันอยากจะโชว์ยอด อก
แต่มันอาจะแค่ขี้เกียจ ซักยกทรงเฉย ๆได้นะว้อยยยยย
ไอ้เสื้อคอลึก ๆ และเสื้อสายเดี่ยวเนี่ย
บางทีมันก็ซักง่าย รีดง่าย กว่า เสื้อผ้าทรงคุณป้า นะ


[b]สิ่งที่ผม เห็น มันก็ เป็น เช่นที่ มันเป็น
และก็เป็น เช่นที่ ผม ปรุง นั่นแหล่ะ[/b]

อย่าเอาแต่ คิดเองเออเอง
แล้ว ไปเพ่งโทษน้องเค้า นักเลย
ต้องรู้จัก เอาใจพวก(ผู้หญิง)เขา
มาใส่ใจเราด้วยว้อยยยย


อิตั้วเจ้ มันบอก ผมว่า
มันเห็นด้วยกับ ความเห็นของผมที่ว่า

[quote]ครูบาอาจารย์ที่ดีแสดงธรรมตามความเป็นจริง ก็อยู่ใกล้ตัวเรานี่แหล่ะ
ไม่เห็นต้องไปกระเสือกกระสน ไปกราบไหว้คนที่มีชื่อเสียงเป็นอาจารย์
ธรรมมันเกิดที่กายเราใจเรา ก็ในเมื่อมันเป็นกายใจของเราทำไมจะต้อง
ให้คนอื่นมาบอกมาสอน เขาก็ปฏิบัติของเขาเราก็ปฏิบัติของเรา
จะอาศัยเพียงแค่เป็นธรรมกถึกเอาไว้เทียบเคียง
ธรรมแท้อันเกิดจากกายใจเราเท่านั้น[/quote]


แต่ มันก็ให้สงสัยว่า ทำไม ผมถึง บ่ มีไก๊
ไม่รู้จัก สำเหนียกกับสิ่งที่พูดเอาซะเลย
ว่า ทุก ๆ ผัสสะ ที่มากระทบ ใจเรานั้น
ล้วนแล้วแต่สามารถ จดจำไว้ในสัญญา
แล้วเอามาใช้ เป็น ครูบาอาจารย์ สอนธรรม ให้เราได้


ถ้า ครูบาอาจารย์ผมคนแรก ของผม เป็นสาวสิบหก ได้
แล้วทำไม ผมจึง เอา ยัยเสมียน อกภูเขา มาเป็นครู
คอยทดสอบอารมณ์ และ สอนให้ผม เรียนรู้
ที่จะบริหารจัดการความหื่น เอ๊ย รับมือกับราคะ ของตัวเองไม่ได้ล่ะ
ผมควร เอา ดอไม้ธูปเทียน ไปกราบยัยเสมียน ด้วยซ้ำ
ที่มันทำให้ผม ได้ขึ้นครูฝึกฝนการเจริญสติ ให้เข้มแข็งได้
โดยไม่ต้อง เสียเวลาไปปลีกวิเวก ธุดงธ์เหย็ง ๆ
อยู่กลางป่ากลางดอยครับ


อ้อ อิตั้วเจ้ มันเตือนผมด้วยว่า
ผมไม่ควรจะกระทำตัว
เยี่ยง ไอ้พวกผู้ชายใจปลาซิวผิวบาง
เหมือน อย่าง อิพวก เสือใบลานแถวนี้
ที่พอเจอ อะไรนิดอะไรหน่อย ก็วี๊ดว้ายกระตู้วู้
ขี่ม้าสามศอกวิ่งโร่ไปบอก WM ครับ


ลูกจีนรักชาติที่แสนจะองอาจเยี่ยง Gladiator
ผู้สามารถสยบสิงโต ด้วยมือเปล่า ในสนามโคลอสเซียมได้ เช่นผมนั้น
สมควรที่จะ เจริญสติ ต่อกร กับ ผัสสะทั้งหลาย
แล มารยาหญิง ของ เหล่ามาตุคามได้
ในทุก ๆ ที่ ทุก ๆ ท่า และ ทุก ๆ ทาง
ไม่ใช่ มาตกม้าตาย เพราะ ร่องอกผู้หญิง
อิตั้วเจ้มันบอกว่า ทำงี้มันน่าสมเพชครับ


แล้ว หลังจากนั้น อิตั้วเจ้ มันก็นึกครึ้ม
เล่าความหลังสมัยละอ่อน ให้ ผมฟัง ด้วยครับ
ว่าอิหนูกระโปรงน้ำเงิน ที่เป็นอาจารย์ สอนธรรม ให้ผม นั้น
เจ๋ง สู้ [b]พ่อดอกมะลิ[/b] ที่เป็น อาจารย์ สอนธรรม ให้มันไม่ได้ครับ


ตั้วเจ้มันเล่าให้ผมฟัง ว่า
ตอนอยู่มหาลัยปี2 เนี่ย
อยู่ ๆ อิเจ้ก็เกิดอาการหน้ามืด
เผลอไปชอบเพื่อนผู้ชายในชั้นปีเดียวกัน ครับ
อิตั้วเจ้บอกว่า ไอ้หมอนั่นมัน หล่อเรียบ ๆ
เห็นตอนแรก ก็ไม่ได้สะดุดตาเท่าไร
แต่เฮ้ย ดูไปดูมา ยิ่งพิศก็ยิ่งน่าเอ็นดู ถูกสเป๊ค อิเจ้
เหมือน ดอกมะลิ ที่ทั้งหอมทั้งสวย ยิ่งมองก็ยิ่งงามพิศ แฮะ
อิตั้วเจ้เลยเรียกแอบเรียกมัน เวลาเอาไปนินทาให้ชาวบ้านฟัง
ว่า ไอ้หมอนั่น มันชื่อ พ่อดอกมะลิ ตามชื่อดอกไม้สุดโปรดของอิตั้วเจ้ ครับ


ตอนนั้น อิตั้วเจ้มันก็ฟุ้งซ่านมากมาย
เวลาเข้าห้องเรียนก้อคอยแต่จะชะเง้อชะแง้
มองหาไอ้หมอนั่นว่ามันโผล่หัวมาเรียนไหม
พอไม่เห็นหน้า ก้อใจแป้ว แต่พอเขานั่งโต๊ะคู่กัน
อิเจ้มันก้อดันเขินใบ้กิน เวลาโดนชวนคุย
ทั้ง ๆ ที่ อิตั้วเจ้ เนี่ยมันครองแชมป์ ปากไม่มีหูรูดประจำชั้นปี ครับ
สุดท้ายอิตั้วเจ้ ก็เลยต้องแกล้งทำเป็นนั่งอ่านหนังสือทำการบ้านง่วนไปงั้นเอง


แต่พออิตั้วเจ้ มันต้องทำตัวงี่เง่าปัญญาอ่อน
อย่างกับ นางเอกนิยายน้ำเน่า อย่างนี้บ่อย ๆ เข้า
มันก็ชักจะ ขำไม่ออก..ครับ
มันเริ่ม อยากจะร้องไห้เวทนาตัวเอง มากกว่า
ที่เสือกโง่ไปติดแร้วเสน่หา แล้วตาบอดเพราะความรักครับ


แต่ก็นับว่า อิตั้วเจ้มันยังมีบุญเก่าคุ้มกะลาหัวอยู่ครับ
อิตั้วเจ้ มันเลยสามารถ ใช้สติส้มหล่น แบ่บ แว้บ ๆ
มาโยนิโสฯ จนเกิด สัมปชัญญะ
สามารถค้นหาเหตุปัจจัยของความหน้ามืด
ตลอดจนดึงเอาหลัก อิทัปปัจยตา
มาช่วย คอนโทรลความอ่อนไหวในหัวจิตหัวใจ
และ กำหนด ขอบเขตแห่งการคลุกคลีที่ปลอดภัย
จนสามารถ ตั้งการ์ดระวังภัย
ไม่ให้โดนเจ้ากิเลสตัณหามา เข้าคลุกวงใน
จนต้องตบะแตก ได้ ครับ


โดย แรกเริ่ม อิเจ้ มันเกิดความสงสัย
แล้ว เริ่มตั้งคำถามกับตัวเองหลาย ๆ อย่าง
สุดท้ายทุกอย่างก็จบลงด้วยคำถามที่ว่า
ถ้าไอ้เวรนั่นมะได้หล่อเข้าตาอิตั้วเจ้ อย่างเงี๊ยะ
อิเจ้ยังจะมีท่าทางกับความรู้สึกเฮงซวยอย่างนั้นไหม ?


แล้วอิเจ้มันก็ตอบตัวเองได้ชัดถ้อยชัดคำว่า

สำหรับมันน่ะนะ มันมองผู้ชายที่หน้าตา
ถ้าอีตานั่นมะหล่อ มันเก๊าะมะแล น่ะดิ อิอิ
คิดได้ดังนั้น มันก้อสามารถตัดใจ
ปล่อย พ่อดอกมะลินั่นให้หลุดรอดจากเงื้อมมือมัน ไปได้ครับ
จากนั้น มันก้อนั่งด่าตัวเองอีกราวอาทิตย์กว่าได้มั้ง
ที่เผลอทำตัวปัญญาอ่อนราวกับนางเอกนิยายน้ำเน่า


และหลังจากนั้นชีวิตของอิเจ้
ก้อเข้าสู่สารบบปกติที่ควรจะเป็น
สามารถคุยจ้อทำไก่หยอกหมา
กับอีตานั่นได้อย่างปกติโดยไม่รู้สึกอะไร


รู้ไหมครับ การรอดตาย
มาจากความฟุ้งซ่านโง่ ๆ ครั้งนั้นน่ะ
มันทำให้อิตั้วเจ้มันโคตรภูมิใจมาก...กกกก เลยครับ
อิตั้วมันบอกว่า เพราะมันสวยแจ่มเจ๋งงี้ไง
มันถึง สามารถตั้งตัวเป็น ลูกพี่หัวหน้าคณะได้
ไม่ต้อง ดักดาน เป็น ลูกน้องลูกกระเป๋ง
คอยเดินตามใครต้อย ๆ แล้วต้องมา ทุกขังกาละมัง
อกหักบ่อยครั้ง จนทุกข์ซ้ำซากแบบผมครับ



อ้อ แต่ด้วยความที่อิตั้วเจ้ มันเวทนา
ที่ผมเป็นพวก เหยียบขีไก่ไม่ฝ่อ
ไม่มีปัญญาต่อสู้กับ กิเลส
โดยเปลี่ยนแปลงสันดานในตัว
มัวคิดแต่จะเปลี่ยน คนอื่น
มันก็เรย แนะนำ ผม เพิ่มเติม
ว่า ถ้าไม่สามารถ ดูจิตดูใจ เจริญสติปัฏฐาน
หรือ เอาหลัก อิทัปปัจยตา มาโยนิโส แบ่บมันได้
ก็ให้ ผมอัปเปหิตัวเอง ลาออกไปหางานทำที่อัฟกานิสถานครับ
จะได้ไม่ต้องเจอปัญหา เรื่อง ทุกข์เพราะนมผู้หญิง
เพราะสาว ๆ แถวนั้นเค้าแต่งตัวได้มิดชิดกว่าในเมืองไทย


หรือ ถ้าไม่งั้น อิตั้วเจ้ มันก็แนะนำผมว่า
ให้ใช้ ไสยเวท เข้าช่วยในการดับกิเลสตัวเอง
ถ้า ต่อไป ยัยเสมียนนั่น มันยัง
เอาเต้าเต่ง ๆ มาหลอกให้อยาก แล้วจากไปอีก
อิตั้วเจ้ มันเสี้ยมสอนหั้ยผม ใช้เทคนิค
การพับนก แบ่บ ซือแป๋หมัก ครับ


ประมาณว่า พอผมเห็นเต้าน้องเค้า
แล้ว ราคะมันกำเริบเสิบสาน
เกิดอาการ ตบะแตกเมื่อไร
ก็ให้ผมฉีกกระดาษ รวบรวมสติสัมปชัญญะ
ตั้งสมาธิ มาจดจ่ออยู่กับการพับนก
เอาไปใส่ขวดโหล ไว้บนโต๊ะทำงาน ครับ
หอบหื่น กำเริบ 1 จึ๊ก ก็ พับนก 1 ตัว
และ พอสะสมความหื่น พับนกครบ 1 พันตัว เมื่อไร
ก็ให้ผม อธิษฐาน เหมือน น้อง ซาดาโกะ
ขอพร ให้ ไก่วัด มันใจอ่อน
ยอมให้สมภารโฮฮับ เชือด แต่โดยดีครับ


แต่มันบอกว่า วิธีนี้มัน ค่อนข้างจะงมงายไม่คลาสสิค
และ เสีย เวลา ทำงานทำการมากเกินไป
จนอาจโดนผมเจ้านายไล่ออก ได้ครับ
ตั้วเจ้ เรย เสนอ แคมเปญ พิเศษ
เปลี่ยนจาก พับนกใส่ขวดโหล
มาเป็น หยอดตังค์ ใส่แทนครับ


พอ สะสมตังค์ จนครบ พันบาทเมื่อไร
ก็ให้ ไปซื้อ แพคเกจตบนม มาแจก ยัยเสมียน
แล้วบอกน้องเค้า ว่า ผมซื้อแพคเกจนี้ให้
ก็ เพื่อเป็นการสมนาคุณ ที่ มันทำให้ผมตะหนัก
ถึงปริมาณความหื่น ของตัวเอง
และ สามารถฝึกการดูจิต จนตัดกามราคะ
หักห้าม กิเลสในใจ ตัวเองได้ครับ


อิตั้วเจ้ มันชัวร์มากมาย ว่า
แคมเปญ นี้ จะทำให้ น้องเค้า ประทับจิตประทับใจ
ในรัศมีธรรมโม๊ะ ของไอ้ตี๋โฮฮับ
จนยอมเป็น ไก่วัดให้สมภารเชือดกิน เองครับ


แล้วอิตั้วเจ้ มัน ก็ สะแหลนแจ๋น
มาทำเป็นหวังดีเตือน ผม อีก นะครับ ว่า
เพื่อให้ถูกสุขอนามัย ไม่เป็นไข้หวัดนก
สมภาร ควร หันไปบริโภค ไก่บ้าน
ไก่ห้าดาว หรือ ไม่ก็ไก่ เคเอฟซี แทนครับ
จะได้ไม่เกิดกลียุค ในสถานที่ทำงาน


เพราะ ประเพณีเชือดไก่วัด
มันก็เหมือน ระบบตุลาการภิวัฒน์ นั่นแหล่ะ
ถ้าผมกับเจ้านาย ทำประเจิดประเจ้อ ไม่ระวังให้ดี
อาจจะทำให้ เกิดความ อยุติธรรมในโรงงานได้


เพราะ กามราคะ มันเป็นที่มาของ อคติ 4
เวลา ออกกฏอะไรมาใช้ แล้ว ก็จะทำให้เกิด ดับเบิ้ล สแตนดราด
อันจะทำให้ ลูกน้อง มันจะรู้สึกขาดความมั่นใจ ในตัวลูกพี่
แล้วนำมาซึ่งการ ก่อม็อบกระด้างกระเดื่อง
จน โรงงานต้องปิดกิจการ ได้


ดังนั้น ถ้าลูกพี่ จะเปลี่ยนแปลง/ออก กฏ อะไร
มาบังคับใช้กับพนักงาน ก็ควรจะให้
เป็นไปตามหลักของ ธรรมะของนักปกครอง 10 ข้อ
โดย เฉพาะ ข้อสุดท้ายความเที่ยงธรรม (อวิโรธนํ)
คือ ความหนักแน่น ถือความถูกต้อง เที่ยงธรรมเป็นหลัก
ไม่เอนเอียงหวั่นไหวด้วยคำพูด อารมณ์ หรือลาภสักการะใดๆ
กฏที่เปลี่ยนแปลง และ ออกมา จึงจะได้รับการยอมรับจากทุกฝ่าย


อิตั้วเจ้ มันแนะนำ ผม อีกครับ ว่า
ถ้าผมไม่อยากโดนเฉ่ง ที่ไปเถียงฉอด ๆ กับเจ้านาย
เพราะ ผมเข้มงวด กับกฏ เรื่องนม ๆ นั่น
คราวหน้าคราวหลัง ก่อนจะอ้าปากเถียงฉอด ๆ
ผมต้อง เตรียม ข้อมูลหลักฐานประจักษ์พยาน
ที่มันดูน่าเชื่อถือ และ มีน้ำหนัก มากกว่านี้


อิตั้วเจ้ มัน ยุให้ผมไปจ้าง ส.พระปกเกล้ามาทำวิจัย
ว่า การที่เสมียนมันใส่เสื้อคอลึก คอตื้น
มีผลกระทบ ต่อ ความหื่น
ตลอดจน ยอดขายและ ผลกำไร
ของโรงงาน มากน้อยแค่ไหน
แล้ว เอาข้อมูลตรงนี้
มาใช้เถียงกับเจ้านาย ด้วยครับ

นั่นคือ คำแนะนำ และ การมองตามธรรม
ที่ อิตั้วเจ้ มันเสี้ยมสอนผมมาครับ

อ้อ รูปข้างล่างนี้ เป็น รูป อิตั้วเจ้
ที่ผมเอามาฝากให้ หนุ่ม ๆ ที่ ลานธรรมจก
ไว้ดูต่างหน้า เวลาคิดถึงอิตั้วเจ้ ครับ
ขอมอบให้เป็นพิเศษ กับ ท่าน ช.
ผู้ชายที่ อิตั้วเจ้ของผม มันแอบปลื้ม อยู่ห่าง ๆ ครับ

[img]//www.pollsb.com/photos/o/16041-greedy_monkey_carry_apple.jpg[/img]


อ้าวเฮ้ยยยย ไม่ใช่ รูปข้างบนครับ
แต่เป็น รูปข้างล่างนี้ต่างหากครับ

[img]//topicstock.pantip.com/rajdumnern/topicstock/2009/07/P8040222/P8040222-12.jpg[/img]

-----------------------------------------------------

ถึง อิหม่ามี๊ ขราาาาาาาาาา

อิอิ คุงแม่ปั๋วเจ้าขราาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
ดูปาหี่ ชุด ขำกลิ้งลิงกะหมา ที่นู๋บีเอามาแปะ
แร้ว คิดว่า ไอ้โซ๊ยตี๋ มันจาใจอ่อน
ยอมเป็น นอมินี เอาตัวหนังสือพวกนี้ ไปโพส
ที่ ลานธรรมจก ให้นู๋บี อ๊ะปล่าวคร้าาา
มาพนันกันหน่อยเป็นไร หุหุ

อ้อ แต่บอกไว้ก่อนนะ อิหม่ามี๊
ว่า ถ้าไอ้ตี๋มริจะเล่นบท ชาวนา เอาข้อความไปโพสหั้ยนู๋บี
แล้วโดนยัดข้อหา นอมินีนอกกฏหมาย จนโดนแบนตลอดชีวิต เนี่ย
นู๋บี ไม่ขอ แสดงความรับผิดชอบอะไรทั้งนั้นนะ
เพราะตามหลัก อิทัปปัจจยตา วิบากทั้งหลาย ในอนาคตของมัน
มันก็คือ ผลจาก กายกรรม และ การตัดสินใจของไอ้ตี๋ เอง
( ตรูไม่เกี่ยวอะไรด้วย นะว้อยยยยย ! )


อืม...ไอ้แง่บเคย เลคเชอร์สอนนู๋บี ฟัง เสมอ ว่า
สิทธิในการขอเป็นของนู๋บี
แต่ความเมตตา อยู่ที่อัลเลาะห์ อ่า
ดังนั้น ถ้าจะหาแพะ มาร้องทุกข์กล่าวโทษ เวลามันโดนแบน
ก็ให้มัน ไปฟ้องทางแพ่ง ก๊ะ อัลเลาะห์ เอาเอง ว่ะ ฮา ๆ





อิหม่ามี๊ว่า.....
แบ่บ ว่า ป๋าโจ เขาบอกว่าเล่นเว็บพังจิตแล้วนิสัยสันดาน
มันเปลี่ยนไป เมื่อก่อนเคยอยู่ในโอวาท สงบเสงี่ยมเรียบร้อย
ยังกับผ้าพับไว้ แต่พอไปคุยกับเพื่อนๆในเว็บพังจิต แล้ว
สันดานก็เปลี่ยนเป็นเถียงคำไม่ตกฟาก หัวแข็ง
ไม่ยอมอ่อนข้อ ไม่สนใจการบ้านการเรือน วันๆเอาแต่เข้า
เว็บโม้ทั้งวัน ไม่เป็นที่สบอารมณ์ป๋าโจ เป็นอย่างมาก
ก็เลยยื่นคำขาดให้เลิกเล่นเว็บพังจิต และไปเล่นเฟสบุ๊ค
แทน อาเฮียป๋าโจเขาสร้างเฟสให้แล้ว ห้ามไปสิงเว็บที่ไหนอีก
จบข่าว


เรื่องก็มีเท่านี้แหละค่ะ อาเหล่าฮู
ก็เลยเลิกเล่นทุกเว็บฯ แต่แอบมาที่บลอกนู๋บีได้
เป็นครั้งคราว เพราะไม่นับเป็นเว็บฯ แหะ แหะ

++++++++++++++++++++++++++++++++++++

นู๋บี ว่า...
อิอิ เชื่อแระจร้าาาา ว่า ฉายา อิปลาไหล นี่
มัน ไม่ใช่ ได้มาเพราะโชคช่วย จิง ๆ ด้วย


แต่ไงก็ต้องฝากไปแก้ตัว ก๊ะ ป๋าโจให้ลูกไป๊ ทีเด้ออออ
ว่า ที่ แม่พลอยเปี๊ยนไป๋ปปปปปปปปปปปปป
กลายเป็น ศรีธนขวัญ เนี่ย ม่ะใช่ความผิดของ นู๋บีน้าาา
นู๋บีแค่ เป็นตัวเร่งปฏิกิริยา เฉย ๆ
ม่ะได้สมรู้ร่วมคิด แอบพา อิแม่มด แหกคุกขี้ไก่ เรยนะจ๊ะ


อ้อ แต่ ถ้า อิหม่ามี๊ สนใจ กาทู้ไหนในพังจิตเป็น พิเศษ
ก็บอกได้น้าาาเด๋ว ลูกไป๊คนนี้ จะส่งส่วยไปให้อ่าน
พร้อมกับเป็น ร่างทรงให้ด้วย
ถ้าไม่โดน แบน ซะก่อน อ่ะนะ อิอิ


อืม...ช่วงนี้ อิฉันก็กะลังโดน อิคิตตี้ มันล่ามโซ่ติดหัวกะได
เคี่ยวเข็ญให้ เริ่ม สังคยนา
เรื่องการทวนศีลทวนจิต อยู่เหมือนกันอ่ะ
ยังไม่ไปถึงไหนเล๊ย ทำได้ แค่ ไม่กี่ดอกส์
ก็ ออกอาการ ง่วงเหงาหาวนอน ตล๊อดดดดดดด
( ทีเวลา ดู ทรู มูวี่ส์ กลับไม่ยักกะเป็นว่ะ เอิ๊ก ๆ )


เอ้า เอารูปนี้ มาฝากจร้าาาา
แบ่บว่า เห็นรูปนี้แล้ว
นึกถึง อิหม่ามี๊ ก๊ะ ป๊ะป๋าโจ อ่ะ อิอิ

ถึง เจ้านพพร ของหม่อมเจ้ กีรเตะ
( ก็เมิงนั่นแหล่ะ ไอ้ kekzo )

เฮ้ยยยย นึกไง เสนอหน้า
มาแถวนี้ได้ว้าาาาา ไอ้หลานลูกเต่า
แสดงว่า การทำมาร์เกตติ้ง ทาง อีเมล์ ของเจ้
ก็ได้ผลเหมือนกันวุ้ย อิอิ


เออ นี่ ๆ ว่าง ๆ เจ้ฝากลื้อเป็นร่างทรง
ช่วย ทำมาร์เกตติ้ง ส่ง หลังไมค์ ไปบอก แควนขับเจ้
อาทิเช่น คุณ mammord072 ,คุณ LB@ate2256 , คุณ Smiling-girl
ที่ พันติ๊ป ให้มาช่วยเจิม เป็น หน้าม้า ในบล็อกนี้ให้หน่อยจิ


และ ถ้ามีโอกาส ฝาก ไปบอก
อิตา รถเรณู เซเลบตัวพ่อ ที่โต๊ะสาดหนาโตย
ว่า เจ้แอบปลื้มพี่แก ม้ากมากกกกกกกกกกกกกก
ขอสมัครเป็น แควนขับเฮีย ด้วยคนนะ
เฮ้ออ ผู้ชายอะไร ไม่รู้ ปากหมาได้น่าเอ็นดูจริงจร๊งงงงง
เจ้ ช้อบ ชอบบบบบบบบบบบบบบบบบ

ถึง แควนขับ ทุกทั่น ของ อิเจ้นู๋บี

หลังจากเข้ามาปฏิบัติภาระกิจ
โพส ปั่นเรทติ้ง คืนนี้ เสร็จแล้ว
อิตั้วเจ้ คงต้องขอ นุยาด หายหัว
หุบเข้ากะลามหาสนุก อีกแร้วนะเจ้าคะ

เพราะ อิอ่อน มัน เคยสอนไว้ว่า

รู้รักษาตัวรอดเป็นชะนี อ่ะคร้าาาาา

บ๊ายบายจร้าาาาาาาาาาาา

ฝากไว้ก่อนเถอะนะ..นางกระเหรี่ยงคอยาว..เขาเรียก กายวิเวก เพื่อจิตวิเวก เป็นพัก พัก ..เพื่อผ่อนคลายเว้ยยส์เฮ้ยยส์..ก่อนจะบรรลุ ต้องทะลุมันก่อน..มันจะได้ไม่มาหลอนให้เรากลัวตอน เอาจริงเว้ยยส์
เปิดโรงงาน ทำซูโดฟีเรน รึยังว้าาา จะสมัคเป็นเซลล์ขายยาด้วยได้ปะ

เรื่องโซ๊ยตี๋ โนคอมเม้นท์ นะจ๊ะ
เพราะ ไม่อาจไปคิดรู้ใจใครได้ อีกแย้ว หุหุ
...

ขอบใจรูปน้องแมวน้ำ บ๊องแบ๊วนิ น่ารักดี
เหมือนจะอุปทาน ว่า มีหยดน้ำตาที่ตาข้างขวานิ
สงสัยจะคิดลึกคิดมากเกินไป รึป่าวก็ไม่รู้
เพื่อเป็นการตอบแทน ความน่ารัก ก็เลยเอาเอ็มวีน่ารัก
เพราะๆ มาฝากเน้อ

Nightwish - Meadows Of Heaven
//www.youtube.com/watch?v=rpjEw4pbYJo

ส่วนเรื่องนี้
เรื่องการทวนศีลทวนจิต อยู่เหมือนกันอ่ะ
ยังไม่ไปถึงไหนเล๊ย ทำได้ แค่ ไม่กี่ดอกส์
ก็ ออกอาการ ง่วงเหงาหาวนอน ตล๊อดดดดดดด
( ทีเวลา ดู ทรู มูวี่ส์ กลับไม่ยักกะเป็นว่ะ เอิ๊ก ๆ )
ก็คล้ายอิอ่อน ง่ะ เวลานั่งสมาธิสวดมนต์
มันก็จะเอาแต่ง่วง เอาแต่หลับ
แต่พอดูเอ็มวีเพลงมันยิ่งดูยิ่งคึก แหะ แหะ
เพื่อเข้าก๊ะบรรยากาศ เรื่อง ง่วงเหงาหาวนอน
ก๊อฟังเอ็มวีเพลงนี้ไปก่อนแระกัน เผื่อจะแก้ง่วงได้
Nightwish - Sleeping Sun (original version) [HD 720p]
//www.youtube.com/watch?v=p9Fyib7NZ8w

แระก็ขอบใจเรื่องกระทู้เว็บพังจิต
และเรื่องจาเป็นร่างทรงให้ เนาะ
ก็ขอบใจนะ แต่มันไม่อยาก ง่ะ
ไร้อารมณ์และฟามรู้สึก มันเฉยๆ
งง เหมือนกันว่ะคะ ก็มีฟามสุขดี ไม่เดือดร้อนอะไร

แต่นะ ไม่บอกก็ไม่รู้ว่านู๋บีชอบฮันนิบาล นะเนี่ย หุหุ
ยังไงก็ขอให้โชคดีแระกาน อิหม่ามิ๊ น่ะ กัวฮันนิบาล
จนขรี้ขึ้นไปอยู่บนหัวขมองเรยแหละ กัวๆๆๆๆ หุหุ

แระก็....
รู้รักษาตัวรอดเป็นยอดชะนี เนาะ

นู๋บี vs ฮันนิบาล หุหุ จะเป็นไงเนี่ย กร๊ากกกก
ชักจาฉงฉาน ฮันนิบาล ว่ะค่ะ

ฮื่อ !
กั่วจะอ่านจบ ตามันกระพริบ ปริ๊บๆๆๆๆๆๆ
น่ากลัวมันจะขมิบไม่เลิก
เห็นทีต้องฝากไว้ก่อน แล้วมาตอแยในภายหลัง ยาวเหลือเกิน
น่าแปลก นู๋บีชอบอันนิบัล
เหล่าฮูมีส่วนคล้ายฮีโร่ทุกตัวที่ว่ามา ยกเว้นฮันนิบัลล่ะ!
เดี๋ยวไปพักสายตาก่อน แล้วค่อยมาสอบอารมณ์กันใหม่ท่าจะดี

ปล.
เสียดายจัง ลิงที่ให้มาจากกระทู้นี้ง่ะ
//topicstock.pantip.com/lumpini/topicstock/2009/03/L7595128/L7595128.html

มันใช้ไม่ได้แล้ว น่าสนใจ E-bookที่ว่ามา แต่ก็คงอ่านได้ไม่มาก ถึงกระนั้น ก็ดูจะน่าสนใจไปซะทุกเรื่อง มีหลายเรื่องที่นู๋บีพูดถึงให้ได้ยิน อบ่างเรื่อง โลกของหนูแหวน ก็มี

ดีดี เหล่าฮู ถูกจริตกับยาขม ของดีราคาถูก อิอิ
ป้าขวัญ จะกินตอนท้องผูกร้อนในเหงือกอักเสบ
เป็นยาประจำบ้านเลยแหละ กินได้นคนเดียว
ป๋าโจ กินไม่ได้ ไม่ถูกกัน
ป๋าโจเขาถูกจริตกับยาธาตุน้ำขาวตรากระต่ายบิน อิอิ
++++++

ขอบใจป้าขวัญอีกครั้ง
ยาขมนี้ดีจินๆล่ะ บอกห้าย

เหล่าฮูเคยไปจัดรายการวิทยุแพทย์แผนไทยมา สักราวกลางปีที่แล้ว เพื่อนอีเป็นหมอไทยน่ะ เหล่าฮูเอาวิชาโหรไปช่วยจัด ทำไปทำมา คนฟังอีไม่สนใจรักษาโรค แต่อีติดใจ อยากให้เหล่าฮูดูดวงให้ โทรเข้ามารายการ เอาแต่ถามเรื่องดวงมากฝ่าถามเรื่องสุขภาพ เพื่อนเหล่าฮูอีค้อนเหล่าฮูประหลับประเหลือก ไม่สบอารมณ์นัก เลยเลิกจัดกะมันซะเลย หมั่นไส้จินๆ ดังแล้วแยกวงซะเลย

คือจะบอกประสพการณ์น่ะ ว่า เพื่อนอีจัดยาแก้ร้อนใน รุ่นพี่อีกคนเป็นภึงเจ้าของโรงงานยาทีเดียว อีก็จัดสูตรยาแก้ร้อนใน

ปรากฏว่า กินครั้งละเป็น10เม็ด ไม่เห็นจะถ่ายเลย
มันไม่เป็นสัปปะรดเล๊ย สู้ยาขมนี่ไม่ได้จินๆ ทั้งแก้ร้อนในได้ดี และถ่านท้องได้ดีมั่กๆน่ะ ยืนยันอีกครั้งเผื่อสหายชาวยุทธจะได้ลองใช้

ของเค้าดีเจงๆ

ป๋าโจชอบกินยาธาตุเร๊อะ!
มันไม่ช่วยร้อนในเน่อ
มันกินแล้วสบายท้องเฉยๆ เหล่าฮูก็ชอบเหมือนกันล่ะ แต่ไม่นิยมกินเล่น เดี๋ยวติดอีก ยิ่งตอนนี้เลิกบุหรี่มาได้ปีฝ่าๆ เดี๋ยวไปเสพย์ติดยาธาตุ ได้ยุ่งพิลึก


++++++

วันนี้ไปทำบุญที่วัดพุทธบูชามา เอ้า อนุโมทนากันเน้อ.......


++++++

สาธุๆเน่อ

เดี๋ยวจาเข้าใจผิดไปใหญ่...
ที่อาเหล่าฮูบอกว่า
ป๋าโจชอบกินยาธาตุเร๊อะ!
มันไม่ช่วยร้อนในเน่อ
...
แบ่บว่า ป๋าโจ เขาไม่ได้เป็นร้อนใน เขาเป็นท้องเสีย
แบ่บว่า ท้องเซ้นท์ซิถีฟ อาหารไม่สะอาด เผ็ด หรือผิดปกติ
ไปจากที่เคยกิน ก็จะท้องเสียแล้ว
ก็เลยต้องพกยาธาตุน้ำขาวฯเป็นยาประจำตัว
ส่วนป้าขวัญ ท้องผูกบ่อยร้อนในบ่อย ก็พกยาขมติดตัว
คนละธาตุ คนละอาการกัน ไง
ไม่ใช่ว่า ท้องผูกแล้วมากินยาธาตุน้ำขาว!!!
เนาะ

อาตั่วเฮียเล่าฮู อั้วขอบายไปไปกับลื้อนะปฏิบัติธรรมอะไร
ไปกันที่เป็นพัน อย่างอั้วถ้าเกินสิบคนอั้วก็ไม่เอาแล้ว
แล้วนิสัยอั้วชอบไปไหนคนเดียว แต่ถ้าจะให้ไปสองคน
ก็ได้แต่ต้องเป็นกิ๊กเท่านั้น

ตั่วเฮียอั้วว่าลื้อกำลังหลอกให้อั้วไปก่อม้อบแหง่ๆ
เห็นพวกพธมบอกว่าจะมาไล่รัฐบาลถ้าแก้รัฐธรรมนูญ
เห็นไปประท้วงที่หน้าทัพบก โดนทหารมันไล่ไม่ใช่หรือ
อย่าโกรธน้า อั้วล้อเล่น ปรองดองน่ะๆๆ


***บอกกล่าวตั่วเฮียกับอิตั่วเจ๊ผีเน่าว่า อย่าไปยุ่งกับ
อิเจ๊รองขวานมันเลย มันโครตอ่อนเลยว่ะ ผัวห้ามไม่ให้
เข้าเว็บพลังจิต มันก็ไม่เข้า แต่ดันมาบอกว่ามีสัจจะ
อั้วล่ะอยากจะอ้วกกลัวผัวหลงผัวซะ แล้วดันมาอ้างเอาความดีอีก เซ็งอิอ่อนนี่จริงๆ

แล้วเรื่องอิตั่วเจ้ให้อั้วเป็นนอมินี ไม่เอาโว้ยอั้วพึ่งโดน
ยัยเว็บมาสเตอร์สาวิกาลิ้นทอง ลบความเห็นไปสองแล้ว
ขื่นเป็นนอมินีเอาความเห็นอิตั้วเจ๊ไปลง มันแบบอั้วแน่ๆ

นู๋บี ว่า...
อิอิ เชื่อแระจร้าาาา ว่า ฉายา อิปลาไหล นี่
มัน ไม่ใช่ ได้มาเพราะโชคช่วย จิง ๆ ด้วย

แต่ไงก็ต้องฝากไปแก้ตัว ก๊ะ ป๋าโจให้ลูกไป๊ ทีเด้ออออ
ว่า ที่ แม่พลอยเปี๊ยนไป๋ปปปปปปปปปปปปป
กลายเป็น ศรีธนขวัญ เนี่ย ม่ะใช่ความผิดของ นู๋บีน้าาา
นู๋บีแค่ เป็นตัวเร่งปฏิกิริยา เฉย ๆ
ม่ะได้สมรู้ร่วมคิด แอบพา อิแม่มด แหกคุกขี้ไก่ เรยนะจ๊ะ

++++
อิอิ ขอบคุณ ที่ชม เรื่องฉายา อิปลาไหล แหะ แหะ
จะว่าไป สันดานมันก็อันเดิมๆ นั้นแหละ
ไม่ใช่ว่า คบคนนั้น คนนี้ แล้วสันดานจะเปลี่ยนไป๋
บางที อนุสัย มันแค่นอนเนื่อง พอไปเคาะๆ มันก็ฟูมาให้เห็น
แหะ แหะ
อยู่ที่เราจะยอมรับความจริงเรื่องสันดานของเราและคนอื่นได้ป่าว!!!

มีของมาฝากคนชอบฮันนิบาล
...
แม้ว่าตัวละครอย่าง ดร.ฮันนิบาล เล็คเตอร์ จะโหด เลว และโรคจิต เป็นตัวร้ายอันดับหนึ่งตลอดกาลในวงการภาพยนตร์ แต่ไม่รู้ทำไม เราถึงเกลียดเขาคนนี้ไม่ลงจริงๆ

"อ่านแล้วนึกถึงใครแถวนี้ก็ไม่รุ 555"

ฮอปกินส์บอกว่า ดร.ฮันนิบาลไม่เคยกระพริบตาเวลาพูด
ตัวละครฮันนิบาลได้รับแรงบันดาลใจมาจากฆาตกรโรคจิตอย่างอัลเบิร์ต ฟิช
นิตยสาร Bon Appetit (หมายถึงขอให้เจริญอาหาร) วางอยู่ในห้องขังของเล็คเตอร์ ช่างเหมาะกับจิตแพทย์ผู้ชอบลิ้มลองร่างกายมนุษย์เสียเหลือเกิน

อ่านเต็มๆได้ที่ลิ้งค์นี้ เนาะ
//www.oknation.net/blog/print.php?id=24288

ยังไม่จบเรื่องฮันนิบาล
ตามไปอ่านบทความนึงวิจารณ์หนังเรื่องฮันนิบาล ภาค2
Hannibal (2001) ฮันนิบาล อำมหิตลั่นโลก
"ภาคต่อความอำมหิต ของซีรี่ ฮันนิบาล"
....
มาถึงเหตการณ์ที่ฮันนิบาลพาแคลริสมาบ้าน(คนอื่น)กันดีกว่า ซึ่งจุดนี้ผมหละอยากจะวิจารณ์เหลือเกิน คือ ถ้าอิงตามฉบับในหนัง ผมชอบนะ ดูดีไปอีกแบบหนึ่ง แต่ในฉบับนิยายที่ผมไปอ่านมาสดๆร้อนๆคือ....คนเขียน บ้าไปแร้ว!!! - -“ แต่งมาให้แคลริสหื่น และโรคจิตพอๆกับฮันนิบาลเลย อยากจะบ้าตาย!! (สำหรับคนที่ไม่เคยอ่านในฉบับนิยาย หามาอ่านดูครับ แล้วจะรู้ว่าคนเขียนเพี้ยนไปแล้วจริงๆ)

อ่านถึงตรงนี้แล้ว โคตรขำเลยง่ะ นึกภาพ แคลริส
(โจดี้ ฟอสเตอร์) เล่นเป็น อิหื่น ตามนิยายของคนเขียนนะ
แต่ว่า ไม่ได้ดูในหนังเขาเขียนบทให้เป็นยังไง 666

อ่านเต็มๆ ได้ที่ลิ้งค์นี้ เนาะ
https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=pomhunter&month=31-07-2007&group=4&gblog=3

ไปอ่านเจอ บทหนังเรื่องเรดดรากอน (ฮันนิบาล3) มา
...อ่านแล้ว อึ้ง เลยต้องเอามาฝาก...
ตัวอย่าง

ดร.เล็คเตอร์ลุกขึ้นนั่งบนของเตียงอย่างรวดเร็ว " คุณจะบอกว่าคุณเป็นคนธรรมดา แต่คุณไม่ใช่เหรอที่จับผมได้ วิล "
" คุณรู้มั้ยว่าผมทำได้ยังไง .. ผมโชคดี "
" ผมไม่คิดว่าคุณเชื่อนะ "
" มันอยู่ในบันทึก มันสำคัญอะไรเหรอ "
" มันไม่สำคัญอะไรสำหรับผมหรอกวิล "
" ผมต้องการคำแนะนำจากคุณ ดร.เล็คเตอร์ "
" เบอร์มิงแฮม กับ แอตแลนต้า คุณอยากรู้ว่าทำไมเขาถึงเลือก 2 คนนั่นใช่มั้ย .. ถ้าคุณจำได้ วิล การร่วมงานครั้งสุดท้ายของเราจบลงแบบเละเทะ(เลือดสาด) "
" คุณจะได้ดูแฟ้มในคดีนี้ แล้วก็มีอีกเหตุผลนึง ผมคิดว่าคุณอาจจะชอบ ความท้าทาย ลองดูสิว่าคุณ ฉลาด กว่าคนที่ผมหาตัวอยู่ "
" แต่คุณก็มักคิดว่าคุณฉลาดกว่าผม เพราะคุณเป็นคนที่ จับ ผมติดคุกได้ "
" ผมรู้ว่าผมไม่ฉลาดเฉลียวเท่าคุณ "
" งั้นคุณจับผมได้ยังไง "
" คุณมีจุดอ่อน .. คุณมัน บ้า "
ดร.เล็คเตอร์อึ้ง .. เพื่อแลกกับสิ่งอำนวยความสะดวก เอกสารค้นคว้า ไมโครฟิลม์ เขายินดีให้ความร่วมมือ วิล " ขอเวลาผมหนึ่งชั่วโมง แบบส่วนตัว ทิ้งแฟ้มไว้ "

" เขาเป็นคน ขี้อาย วิล ผมอยากเจอเขานะ คุณคิดมั้ยว่าเขาถูกทำให้เสียโฉม หรือเขาคิดว่าตัวเองอัปลักษณ์ ใช่สินะ กระจก สังเกตจากการที่เขาทุบกระจก ไม่ใช่แค่เพื่อจะใช้เศษมัน แล้วก็เศษที่อยู่ใน ตา ก็เพื่อเขาจะได้เห็นตัวเอง "
" น่าสนใจ "
" ไม่หรอก คุณก็เคยคิดแล้ว "
" ใช่ผมเคยคิดเรื่องนี้มาก่อน "
" ผู้หญิงล่ะ ตายแล้วเหรอ .. เธอเป็นแค่หุ่นเชิด คุณต้องเห็นตอนพวกเธอมีชีวิต ว่าพวกเธอสดุดตาเขาอย่างไร"
" มันเป็นไปไม่ได้ "
" เกือบๆแต่ไม่ใช่ สนามหญ้าเป็นยังไง? "
" สนามหลังบ้านกว้างใหญ่ มีรั้ว มีพุ่มไม้บ้าง ทำไม "
" เพราะถ้าหมอนี่ .. รู้สึกมีความสัมพันธ์พิเศษกับพระจันทร์ เขาก็อาจจะไปดูมัน คุณไม่เคยเห็นเลือดในแสงจันทร์เหรอ มันจะออก สีดำ และถ้า แก้ผ้า ด้วยแล้ว มันจะเข้าท่ามากตอนอยู่กลางแจ้ง สำหรับเรื่องพรรณนั้น "
" คุณคิดว่าสนามหญ้าคือ ปัจจัย ที่เขาใช้เลือกเหยื่อเหรอ? "
" ใช่ แล้วมันก็จะมีเหยื่อเพิ่มอีกแน่นอน คุณจะต้องมา เสวนา กับผมอีกหลายครั้งแน่ ผมว่านะ "
" ผมอาจไม่มีเวลา "
" ผมมีเยอะเลย คุณส่งกลิ่น ความกลัว กลบกลิ่นโลชั่นราคาถูกๆนั่น แต่คุณไม่ใช่คนขี้ขลาด คุณกลัวเจ้าหนุ่มขี้อายแต่คุณก็มองหาเขา คุณไม่เข้าใจเหรอ วิล คุณจับผมได้เพราะเราคล้ายกัน(บ้าพอๆกัน) ถ้าปราศจาก จินตนาการ เราก็จะเหมือนกับพวกโง่เง่า ที่เห็นกันอยู่ดาษดื่น .. " ดร.เล็คเตอร์อ่านใจ วิล ทะลุปรุโปร่ง

อ่านเต็มๆได้ที่นี่
//pichate1964.com/fm/red_dragon.html

อ่านบทย่อฮันนิบาลภาค 2 มา
จบตอนได้ซึ้งแฮะ ไม่เหมือนในนิยายที่ให้ แคลริซเป็นอิหื่น
ไล่ปล้ำ อันนิบาล หุหุ
...ตอนจบ...
" ฉันเดินทางมาไกลตั้งครึ่งโลก เพื่อมาแอบดูเธอวิ่งออกกำลังกาย แคลริซปล่อยฉันไปนะ "ใช้มือจับแจกันวางลง" บอกฉันสิว่า หยุดฆ่าเถอะ ถ้าคุณรักฉัน หยุดซะ "
" ไม่มีวันซะล่ะ "
" งั้นรึ "ดร.เล็คเตอร์ขู่ทำท่าคล้ายจะกินเธอแต่เปลี่ยนเป็นจูบแทน สตาร์ลิ่งใช้กุญแจมือล็อคข้อมือเขาและเธอไว้ด้วยกัน
" แบบนี้น่าสนมาก ฉันกำลังรีบ กุญแจอยู่ไหน "เขาจับข้อมือเธอวางพาดโต๊ะ มืออีกข้างเงื้อมีดอีโต้เหนือศีรษะ" เอาเหนือหรือใต้ข้อมือดี มันต้องเจ็บมากเลยนะ "
สตาร์ลิ่งหลับตา ดร.เล็คเตอร์ฟันโชะสุดแรง

ตำรวจมาถึงบ้านพักเครนด์เล่อร์ต่างกระจายกำลังตรวจค้น ไฟฉายส่องตรงมาที่ร่างสตาร์ลิ่ง ขณะเธอยืนอยู่ริมสะพานเทียบเรือ
" ยกมือขึ้น บอกชื่อตัวเองด้วย "
" ฉัน แคลริซ สตาร์ลิ่ง เจ้าหน้าที่เอฟ.บี.ไอ. "
เรือลำหนึ่งลอยคว้างจากท่าเทียบ ไม่มีเงา ดร.เล็คเตอร์ พลุถูกจุดกระจายส่องแสงสีสวยงามเหนือฝากฟ้าฝั่งตรงข้ามแม่น้ำ

บนเครื่องบิน ดร.เล็คเตอร์พันแขนข้างหนึ่งไว้ เขาเปิดซูเปอร์แวร์เตรียมทานอาหารโปรดส่วนตัว(มันสมองเครนด์เล่อร์) เด็กที่นั่งตรงข้ามสนใจอยากชิม
" แม่ฉันพูดว่ามันสำคัญมากที่จะลองของใหม่ อ้าปากสิ "

อ่านเต็มๆได้ที่นี่ //pichate1964.com/fm/hannibal4.html

ปล.ยังไงก็ยังกลัว ฮันนิบาล จนขรี้ขึ้นไปอยู่บนขมอง อยู่ดี
แต่สงสัย แคลริซ จะชอบฮันนิบาล นะเนี่ย หุหุ

นู๋บีว่า...


อืม...ถ้าพูดกันตามประวัติศาสตร์จิง ๆแล้ว
ปราสาทเขาพระวิหารนี้ มันก็เป็น ศิลปะ
และ วัฒนธรรมของชนชาติเขาจริง ๆ นั่นแหล่ะ

สมัยก่อน ดินแดนแถบนั้น เคยเป็นของเขา
แต่ถูกไอ้พวกคนไทยรุกรานแผ่นดิน
แล้วชิงเอามาเป็นของตัวเอง นะ
ถ้าเขาอยากได้ ก็คืนเขาไปเหอะ งกไม่เข้าเรื่อง

ไอ้เรื่อง สามจังหวัดชายแดนภาคใต้ นี่ก็เหมือนกัน
ถ้ามันกระเหี้ยนกระหือรือ อยากจะแยกตัวนัก
ก็ยกแผ่นดินหั้ยมันไปเต๊อะ หวงเอาไว้ทำไม
คนเราเมื่อตายไปแล้ว ก็เป็นเจ้าของที่ดินเท่าแมวดิ้นตาย
แค่เฉพาะ ตรงที่เขา ขุดหลุมฝังตัวเองเท่านั้น
จะไป จัด แคมเปญ สำนึกรักหวงแหนแผ่นดินเกิด
ให้มันมี ระเบิดรายวันสัญจร ไปใย
แต่ก็นั่นแหล่ะนะ ผลประโยชน์ มัน ไม่เข้าใครออกใคร
รายได้เรื่องพวกนี้ มันทำกำไรมหาศาลเรยนิ
ไม่ว่า ใคร ก็ย่อมต้องอยากได้เอาไว้ในครอบครองกันทั้งนั้น

.....

ซึ่งตามหลักฐาน ตามประวัติศาตร์
ข้อมูลที่ อิฉัน เอามาถก มันก็อย่างตรงไปตรงมา
ปราสาทเขาพระวิหาร มันก็เป็น ของพวกขแมร์ จิง ๆ นิหน่า
จะหวงก้าง เอาไว้ทำไม ในเมื่อมันไม่ใช่ของเรา
..................................................................................

เหล่าฮูปรารภว่า

รู้ได้ไงว่า สมัยก่อน ดินแดนแถบนั้น เคยเป็นของเขา!

คงสันนิษฐานจากสถาปัตยกรรมมัง

และสถาปัตยกรรมแบบนี้ มันไม่ได้มีที่ปราสาทนี้เท่านั้น มันมีไปถึงภาคใต้นุ่น
อย่างนี้แล้ว มิต้องว่าเป็นของขแมร์ไปหมดเร๊อะ

อิอิ
ขแมร์ก็ดูเหมือนจะเป็นอีกพวก ม่ายช่ายเขมรทุกวันนี้น่ะ เคยฮู๊มาก่อนรึเป่า

เหล่าฮูฟังนักประวัติศาสตร์ฝั่งพันธมิตรที่เอามาแสดง เค้าไม่เห็นพูดแบบนี้ และก็ไม่เห็นมีใครมาหักล้างซ๊ากที
ไอ้ที่เรียกภาษาขอมๆ มันไม่ใช่แค่ชนชาติเขมรนา นู๋บี

มันเป็นชมเผ่าที่มีฟามหมายกว้างกว่าที่พูด
เพียงภาษาขอม ไอ้พวกเขมรมันเอาไปใช้ ไม่ได้แปลว่าเป็นพวกเดียวกัน และที่จิน ขอมกะขแมร์ก็คนละพวกจินๆ ยังมีชนเผ่าชื่อละม้ายพวกนี้อีก ที่เราๆไปตีขลุมว่าคือเขมร แท้จินแล้ว
ม่ายช่าย

มันคล้ายในพม่า จะไปบอกว่าพวกคะฉิ่นเป็นพม่า มีหวังเถียงกันตาย ต่อให้คะฉิ่นมันพูดพม่าได้ มันไม่มีวันยอมรับเด็ดขาด และพวกนี้ หน้าตาก็ไม่เหมือนพม่าซะด้วย แต่ละม้ายไปทางจีนมากฝ่า

เขมรนั้น หน้าตาละม้ายมาทางไทย มากฝ่าลาวซะอีก ลาวละม้ายไปทางเชียงใหม่ พวกนี้เรียกล้านช้าง มันสาแหรกเดียวกะล้านนา

แต่ไอ้ขแมร์ เผลอๆมันคือคนไทยยิ่งฝ่าพวกอีสานซะอีก มะรู้เคยฮู๊จักพวกนี้ไม๊อ่า มันคล้ายคนไทยมาก มีแต่ยังไม่เคยลองดมดูว่า สาวพวกนี้กลิ่นเหมือนเรารึเป่า
พวกส่วยก็อีกพวก กลิ่นตุๆ

ภายนอกดูแล้ว เหมือนเรามาก ยิ่งฝ่าอีสานกรามบานๆ และลาวที่กลิ่นตัวเป็นเอกลักษณ์

เรื่องนี้เหล่าฮูไม่เจาะลึก ขอผ่าน (ตกวิชาสังคมตลอดกาล ไม่เคยชอบเลย)เพียงอยากให้มั่นใจว่า นู๋บีแน่ใจว่าเป็นของเขมรจินๆเร๊อะ เหล่าฮูก็มั่นใจว่าไม่ใช่

ไอ้พระเจ้าชัยวรมันตร์อะไรของมันนี่ เผลอๆก็คนไทยน่ะแหละ เหมือนที่เดิมที เราอาจเคยเป็นส่วนหนึ่งของชมพูทวีปน่ะเอง

สุวรรณภูมิที่กล่าวไว้ในประวัติศาสตร์ศาสนา
-พม่าก็ว่าคือเมืองสะเทิมของเค้า
-ไทยเราก็ว่าคือนครปฐม
-ทางใต้บอกนครศรีฯ ก็คือสุวรรณภูมินี่เอง
-อิเหนาบอกเราเลอะเทอะ ไปดูบูโรพุทธโธนุ่น ต้องบ้านเค้าถึงจะใช่สุวรรณภูมิ

ถ้าจะเอาเป็นเอาตายกัน ต่างก็ต้องดึงดันหาหลักฐานมาแสดง
แล้วตอนนี้ชัดแล้วเหรอ ว่า เขาพระวิหารเป็นของเขมร

เหล่าฮูไม่เชื่อ พรหมแดนธรรมชาติมันแบ่งชัดอยู่แล้ว ศิลปะขอมที่อ้าง ขอมก็ไม่ใช่เขมร ไปถามมอญ มอญก็ว่าของมอญ

นู๋บีลองคิดดูเน่อ!

---------------------------------------------------------------
นู๋บีว่า...


อืม...เห็นแปะ พูด ว่า

ในฐานะชาวไทยก็ต้องปกป้องประโยชน์สิจ๊ะ

แล้วก็นึกถึง คำตอบของอิฉัน ใน กาทู้นี้ ของ ไอ้เจ้า สับสน ที่ เวบพังจิต อ่ะ


การ"เข้าข้างตนเอง เพื่อประโยชน์ของตน"..
มันไม่ใช่ วิสัยของ นักปฏิบัติ นะ อาแปะ

.....................................................................
เหล่าฮูปรารภว่า..............


โถ นู๋


เรื่องปกป้องผลประโยชน์น่ะ เหล่าฮูมองข้ามช็อตไปแล้วน่ะ
ไม่คำนึงถึงว่าเป็นของใครแต่ดั้งเดิมมา

ประโยชน์สูงสุดก็หมายถึงเท่าที่เป็นอยู่ คือ ตอนนี้เป็นของไทยอยู่

เรื่องพิสูจน์สิทธิ์ ในเมื่อยังยังไม่ชัด ไฉนจึงไปยอมยกธงขาวเสียแต่แรก ปกป้องประโยชน์ไม่ได้แปลว่าเอาแต่ได้ แต่ให้รักษาสิ่งที่ตนต้องปกป้อง เช่นแผ่นดิน คน

โดยเฉพาะอย่างยิ่งต้องรักษาธรรม
วิสัยนักปฏิบัติโดยแท้คือรักษาธรรม

รักษาธรรมของเหล่าฮู
-เพชรฆาตก็ต้องทำหน้าที่ของเพชรฆาต
-เสือต้องเลี้ยงชีพโดยการกินเนื้อ ก็ต้องล่า
-ผู้พิพากษาต้องตัดสินคดีไปตามธรรม คนทำผิดต้องโทษประหาร ก็ต้องทำตามนั้น

จะมาใช้หลักเมตตา ก็ต้องตรงไปตรงมา คือเอาอุเบกขามาใช้ตอนนี้แหละ

และที่จิน อุเบกขาในข้อนี้ สาระสำคัญของอุเบกขาในพระพุทธศาสนาคือการรักษาธรรมนี่เอง เป็นกระบวนการทางปัญญา หาใช่ตื้นเขิน เพียงทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ ทอดธุระ ไม่เอาเรื่องเอาราว หายใจเข้าเป็นสุข หายใจออกเป็นสุข ฯลฯ

เหล่าฮูเคยยกตัวอย่างเรื่องการขับรถไงจ๊ะ
พอเข้าเกียร์ ปล่อยเบรค จับพวงมาลัยมั่น แล้วประคองรถออกตัวไป เมื่อถึงทางราบก็ให้จับพวงมาลัยมั่นไว้
"พร้อมที่จะลงมือเลี้ยว เบรค หรืออื่นๆ"

ท่าทีของอุเบกขาคล้ายแบบนี้ ไม่ใช่เฉยไม่รู้ไม่ชี้ ทอดธุระนา

เรื่องนี้ยาว อดพาดพิงไปถึงเรื่องเก่าม่ายล่าย
ก็เรื่องที่อาโซ้ยตี๋พูกทำนองว่า

"หน้าที่อย่างหนึ่ง ในสังคมพุทธ
คือ ห้ามวางเฉยเมื่อเจอสิ่งที่ไม่ถูกต้อง
และ ต้อง เม้งแตก ประณามคนที่ขาดเหตุผล
ต้อง ถูลู่ถูกัง ทำให้เขาสำนึก ให้ได้
ยิ่งถ้าเป็นคนที่เรารู้จักและสนิทสนม ด้วย
ยิ่งต้องเอาให้หนักกว่าชาวบ้านเขา ฯลฯ"

อิอิ
เรื่องนี้ยังไม่จบเลยอ่า
เหล่าฮูจะบอกว่า เราต้องเข้าใจสมมุติ และมีท่าทีต่อสมมุติให้ถูก พระพุทธเจ้าเป็นเลิศกั่วพระปัเจกพระพุทธเจ้าก็คือเรื่องสมมุติบัญญัตินี่เอง มันยาวเกินกั่วเหล่าฮูจะเขียนที่นี่ได้น่ะ

งั้นเอาสั้นๆ

โดยธรรม
เรามีคำพูดว่า สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม
หรือ ทำดี ดี ทำชั่ว ก็ชั่ว
เหล่านี้ เป็นท่าทีต่อธรรม หรือธรรมชาติ

นั่นหมายฟามว่า เราเองดำรงค์ชีวิตท่ามกลางสมมุติ ก็ต้องเท่าทันมัน คือธรรมทั้งมวล ย่อมต้องเป็นไปตามเหตุ-ปัจจัย

แต่โดยวินัย
อย่างที่เหล่าฮูบอก พระพุทธเจ้าฟันโช๊ะๆ ไม่มีการรอ ท่านพิจารณาฟันไปเลยว่า ปราชิก สังฆาทิเสส เป็นอาบัติต่างๆกันไป ท่านไม่รอธรรมชาติมาจัดสรร แต่ท่านจัดสรรทันทีตามวินัย

นี่คือการนำหลักอุเบกขามาใช้(อุปะ+อิกขะ=เฝ้าดูอยู่ เหล่าฮูจำได้ลางๆว่าแปลแบบนี้น่ะ)

ในแง่มุมตามธรรม ท่านก็ดูเฉยอยู่จริง บางอย่างก็ต้องปล่อยไป เช่นเมื่อเจอคนว่ายาก ท่านก็ไม่สอนมาแล้วนะ
(จำชื่อไม่ได้ แต่มี อย่างน้อยก็จิญจมานวิกาไง)

แต่ว่าโดยวินัยแล้ว ท่านปฏิบัติทันทีทันใดนะ ไม่ปล่อยเฉยอยู่

ศาสนาพุทธเรามีลักษณะสำคัญ คือ
เป็นกรรมวาที
หมายฟามว่า เป็นคำสอนที่มุ่งไปที่การลงมือกระทำ ไม่หวังผลจากการสวดอ้อนวอน เน้นการลงมือกระทำ ไม่ได้ปล่อยไปตามเรื่องตามราว เดี๋ยวจะคิดว่าปล่อยแบบนั้น คือปล่อยไปตามเหตุ-ปัจจัย
การปล่อยเฉยแบบที่ว่าอยู่ตะหาก คือเหตุ-ปัจจัยแห่งความประมาท

เป็นกิริยาวาที
หมายฟามว่า ไอ้ที่ทำๆลงไปแล้ว ก็เป็นอันว่าทำ จะมาย้อนเป็นว่าไม่ทำนั้นไม่ได้

การเฉยนิ่ง ก็ถือเป็นการกระทำนา ในแง่มุมนี้ เป็นกรรมอย่างหนึ่ง

เหล่าฮูจึงว่า อาโซ้ยตี๋มีท่าทีที่ถูกต้องแล้วไง ยกเว้นประโยคหลังๆนะ ที่ว่า ต้อง เม้งแตก ประณามคนไม่เชื่อ

อิอิ อันนี้มันอ๊อฟไซด์น่ะจ้า
โซ้ยตี๋จะทำตัวเป็นศูนย์กลางจักรวาลหาได้ไม่ เค้าม่ายเชื่อก็ต้องปล่อยเค้าไปม๊าง ต้องเคารพฟามเห็นและฟามรู้ของคนอื่นล่วย

เน๊อะ!

-----------------------------------------------------------------------
นู๋บีจำนรรจา..........

และ ถ้า โยคีทั้งหลาย ที่ ไปปฏิบัติธรรม
ในโครงการที่ แปะ จะไปช่วย
เขาไม่ได้ลาพักผ่อนไป
แต่ไปโดยใช้ สิทธิของการลาไปปฏิบัติธรรม
หรือว่า ใช้สิทธิของในการไปประชุม
อิฉันก็ว่า มัน ทะแม่ง ๆ เหมือนกันว่ะ


เคยมีบางคน เคยเปรย ๆ กับอิฉัน
เกี่ยวกับเรื่อง ไอ้พวกที่ชอบเป็นโยคี
ไปปฏิบัติธรรม โดยอาศัยเวลาราชการ อยู่บ่อย ๆ นะ
รู้ไหม เขามองคนพวกนี้ ยังไง
เขามองว่า คนพวกนี้ เห็นแก่ประโยชน์ของตัวเอง
แล้วก็อ้าง คำว่า ธรรมมะ มาเอาเปรียบกินแรง เขาว่ะ

ด้วยเหตุนี้ อิฉัน จึงไม่เคยคิด
จะสนับสนุน การปฏิบัติธรรม แนวนี้เท่าไหร่
ก็พอ ๆ กับที่ ไม่สนับสนุนพวกที่มาเรี่ยไรแจกซองผ้าป่า ซองกฐินน่ะ
แล้วก็แสดงจุดยืน ด้วยการ ปฏิเสธตรง ๆ ไม่ยอมควักตังค์ให้สักบาท
แบ่บว่า ไม่ต้องการ สนับสนุนพฤติกรรมแจกซองเรี่ยไรบุญน่ะ
เพราะเรื่องพวกนี้ ถ้าไม่ระวังให้ดี
เผลอไปแจกซอง กับคนที่เขาไม่เต็มใจจะรับเข้า
มันก็ไม่ต่างอะไรกับการ กรรโชกทรัพย์ โดยละม่อม หรอกนะ
โอกาสสุ่มเสี่ยงที่เขาเหล่านั้นจะผิด ศีลข้อ 2 มีสูงมาก
.....................................................................................

ข้อนี้เหล่าฮูก็ไม่ชอบ ทำอะไรเอิกเกริกแปลกๆ มันก็ไม่น่าดูน่ะ
แต่ยังไม่ชัดนักว่าหลวงพ่อมีเจตนาอย่างไร

แต่หลวงพ่อฉลาดเป็นกรด คงเห็นเป็นโอกาสประชาสัมพันธ์ให้วัดมัง เหล่าฮูว่านะ

แต่ในแง่มุมนี้เหล่าฮูก็เห็นด้วยที่จะต้องเผยแผ่น่ะ

ส่วนเรื่องลางานอะไรนี่ เหล่าฮูไม่ค่อยรู้น่ะ ไม่เข้าใจสังคมราชการนัก ประเมินไม่ถูก

แต่อย่างน้อยมาทำสิ่งที่ดีงามเป็นกุศล ก็เข้าท่ามัง

เว้นเรื่องเรี่ยไร เห็นด้วยว่าอาจทำให้คนอื่นลำบาก แต่ที่นี่ไม่ได้ทำแบบนั้นนา

เรื่องท่าทีการไปปฏิบัติ มันมองได้หลายแง่น่ะ
เพื่อนเหล่าฮูเป็นสายหลวงตาบัว เค้าว่า พอเห็นโยคีใส่ชุดขาว เค้าก็ไม่ศรัทธาแล้ว เค้าว่าทำไมไปติดรูปแบบ ไม่รู้จักปล่อยวาง

ไอ้ที่ว่าไม่ติดรูปแบบนี้ กลายเป็นไปยึดติด"ความไม่ยึดมั่นถือมั่น"เข้าเต็มเปา ทั้งที่จริงน่าจะมองเห็นประโยชน์ในแง่มุมกลับ เช่นเป็นระเบียบ ดูแลง่ายฯลฯอะไรต่างๆเหล่านี้

ต้องพิจารณาทั้งไปและกลับด้วยนะจ๊ะนู๋

-----------------------------------------------

นู๋บีว่า.............


เฮ้อออ ยิ่งพิมพ์ ก็ยิ่งเสียว ๆ
ว่า จะเกิด ดราม่า จนผิดใจกันกะแปะ แฮะ
นี่แหล่ะน้าาาาา ไอ้โซ๊ยตี๋มันถึง เตือนว่า
ถ้าจะคุยเรื่องการเมือง ให้ไปคุยเรื่อง กินขี้ปรี้นอน
จะเป็นมงคลในชีวิตกว่า

..............................................

เหล่าฮูว่า..

ไม่ต้องกังวลจ้า
เหล่าฮูยินดีแตกต่าง และชอบฟังแง่มุมที่เห็นต่าง

แต่ฟังแล้วอาจไม่ได้คล้อยตามไปซะทุกเรื่องเท่านั้น
ที่จะผิดใจนั้น เหล่าฮูเกรงใจว่าจะเป็นฝ่ายกระทำซะเองน่ะเส่

แต่เชื่อว่า นู๋บีใจฝ้างฝางเป็นแม่น้ำ รอบรู้เกินปัญญาของเหล่าฮูซะอีก
ข้อนี้เชื่อขนมกินได้ เราไม่ได้มีท่าทีแบบจะผิดใจกัน ก็ไม่ต้องกังวลนะจ๊ะ

ขนาดเหล่าฮูมาแด๊แด๋ที่นี่ตั้งนาน แต่ละหน่วยชอบดูจิตกันทั้งนั้น
เหล่าฮูทั้งโขกทั้งสับ จิกเจ้าของวลีเสมอๆ แต่ก็ไม่ติดใจอะไรเพื่อนๆซ๊ากคน แม้แต่ไข่น้อย-น้องนู๋ผู้อื้อฉาว
(เอ หายไปไหนเนี่ย เพิ่งนึกได้)


ส่วนเรื่องหมอสม

เหล่าฮูเพียงนึกขึ้นได้น่ะ ว่าเป็นศิษย์ของท่านอาจารย์ใหญ่ เลยยกมาพูกเฉยๆ แต่ไม่ฮู๊ว่าเป็นศิษย์แบบไหน ลึกแค่ไหน เพราะแนวการปฏิบัติมันลึกซึ้ง ไม่ได้ฉาบฉวยอย่างที่ทำๆกัน ถ้าไม่ได้เข้มงวดกะตนเองจินๆแล้ว ก็จะไม่ได้อะไรเลย เพราะถ้าวางใจไม่ถูก ก็ไม่เป็นวิปัสสนาน่ะเส่

เหมือนนั่งหลับตาไปเที่ยวเห็นนุ่นนี่ จะเป็นวิปัสสนาไปได้ยังไงกัน
เมื่อวางใจผิด ก็ผิด! ง่ายๆแค่นี้เอง
เพียงแต่จะเป็นอะไร ก็เป็นอีกเรื่องนึง

มันไม่ได้ง่ายแบบดูจิตเรื่อยๆเฉื่อยๆ(ขอนิกเดียวๆ)
ดูเฉยๆนั้น มีคำบาลีล่วย ตล๊กตลก มันไม่ได้เป็นแบบนั้นร๊อก

จึงอยากชวนคนไปศึกษาไง พอศึกษาอย่างที่ว่า จะเข้าใจด้วยตนเองเลยว่า ที่ทำๆกันอยู่น่ะ มันดูจะฉาบฉวยเกินไป เหล่าฮูพูกไม่ไหว มันยาวเกินไปน่ะ และก็จำอะไรไม่ค่อยได้ซะแล้วด้วย

จินๆนา การบริหารสตินี่ มันไม่ได้ของฉาบฉวย ตื้นๆ

แต่มันต้องบริหารแบบแลกชีวิตน่ะ

ขนาดที่ว่า พระพุทธเจ้าอธิษฐานไม่ยอมลุกจากที่นั่ง ประมาณนั้น

นักปฏิบัติที่ไม่เคยมีท่าทีแบบนั้น เหล่าฮูขอบอก
ไม่มีทางเห็นวิปัสสนาเลย

เพราะมันยังไม่ได้เริ่มลงมือน่ะเส่
การจะบรรลุถึงฟามเจริญระดับต่างๆนั้น มันต้องพรั่งพร้อมด้วยปัจจัยหลายอย่าง

พูดแล้วเดี๋ยวจะยาวไป
ขนาดเหล่าฮูฟังมาหลายรอบแล้วยังเก็บไม่หมด

ก็คิดดูแล้วกัน 7วัน ต้องฟังทฤษฏีวันละหลายชั่วโมง เป็นเรื่องท่าที-การวางใจ ล้วนๆเลยล่ะ หาใช่ทฤษฏีรกๆนา เป็นแค่การวางใจให้ถูก ต้องทำความเห็นให้ถูกให้ตรง แค่นี้แหละ ที่เรียกว่า สัมมาทิฏฐิ

ยากสุกๆ ขอบอก
ที่เห็นๆกันดาษดื่นทั่วไป เหล่าฮูขอบอกว่า น่าจะฉาบฉวยไปน่ะ
พูดแล้วจะว่าแรงไป เหมือนติเตียนของที่ตนเองไม่ได้เชื่อถือ

แต่เหล่าฮูเข้าใจแบบนั้นจินๆ การลงมือปฏิบัติ อย่างเท่าที่อ่านและฟังของสันตินันท์ เค้ากลายเป็นแค่หนอนหนังสือจินๆ ยังไม่ได้เฉียดเข้าใกล้คำว่าเจริญสติเลย
(อย่าว่ากันนา สหายทั้งหลาย เหล่าฮูไม่ได้อคตินา สันตินันท์-เหล่าฮูชื่นชมเค้าในระดับนึง แต่ก็ พอฟังอีพูกมากๆ ก็รู้เลยว่าอีไม่ได้ลงมือทำเท่าไหร่น่ะ และอีก็ดูน่ารำคาญในสายตาพระนักเทศน์ที่เคยไปเทศน์ด้วยกัน เพราะอีเที่ยวไปเกทับเขาระหว่างยังไม่ได้เทศน์ ไปชวนเค้าให้คล้อยตาม พระลูกวัดที่เป็นพระอาจารย์ ต้องไปสอนที่ยุวพุทธ เคยเจอกะท่าน ก็กล่าวอย่างรำคาญมาแล้ว เพราะพอถามย้อนเข้าก็อึกอัก ไม่รู้เรื่องอะไร ข้อนี้เหล่าฮูคอ่นข้างเชื่อ เพราะพระรูปดังกล่าวไม่ได้ช่างโอ้อวดอะไร พูดน้อย ถ่อมตัว แต่ท่านเป็นมหาเปรียญ มีความรอบรู้ปริยัตรอยู่บ้าง ก็ดูจะระอากะสันตินันท์มาแล้ว)


----------------------------------------------------------------

นู๋บีว่า...



ปอลิง 2

อ้อ แท้งกิ้วที่แวะเอาเรื่องราวต่าง ๆ
มาเล่าสู่กันฟังเจ้าค่ะ อาเหล่าแปะ
ส่วนไอ้เรื่องที่ จะคะยั้นคะยอชวน อิตาเกิด กะ ไอ้โซ๊ยตี๋
อิฉันว่านะ ชวนไอ้ตัวพ่อสองตัวเนี่ย
ไปปฏิบัติคงจะเสียเวลาเปล่า ๆ ว่ะ
ประมาณเดียวกับการ ชวนไอ้เข้
ไปว่ายน้ำเล่นในกะละมัง นั่นแหล่ะ

ปฏิบัติมาจนป่านนี้
พวกมันคงจะฝึกทักษะภาคปฏิบัติ
ในชีวิตประจำวันได้แล้วมั้ง
(แนะนำหั้ย ชวนพวกมันไป ปลง อสุภะ
ใน งานมอเตอร์โชว์ น่าจะเวิร์คกว่า ฮา ๆ )


เออ จิงดิ เห็น อิตาสับสน มันโพส
กาทู้ ถ้าพูดถึงวัดป่า..ที่น่าไปปฏิบัติธรรม ..? ที่เวบพังจิต
แร้วก็ นึกถึง อาเหล่าแปะ ตะหงิด ๆ อ่า
ลู้สึกว่า อาแปะ กะ ไอ้ ลาหัวดื้อ
จาประจวบเหมาะ พูดเรื่องเดียวกัน พอดิบพอดี เรยวุ้ย
....

...................................................

เหล่าฮูว่า...

บ่อเป็นหยัง
เค้ามีวิธีของเค้า เหล่าฮูฮู๊อยู่แฮ๊ว
เพียงอยากมีเพื่อนไปคุยกันตอนทำงานน่ะ เพื่อนๆที่นุ่นก็ไม่ได้เชื่อเหล่าฮูซะทุกเรื่องนา
บางคนเก่งอภิธรรม แต่พอหลวงพ่อถาม ตอบไม่ได้ก็แยะ

อิอิ พูกถึงเรื่องนี้ อาไจ่ไจ๋ทำให้เหล่าฮูหน้าบาน หลวงพ่อถามผู้ใหญ่ ตอบกันไม่ค่อยได้ อาไจ่ไจ๋ตอบได้เฉยเลย เหล่าฮูพลอยงงไปด้วย เค้าดูจะตั้งใจฟังหลวงพ่อเทศน์ดีน่ะ วางใจเก่ง ตอนนี้ทั้งวัดพลอยปลื้มไจ่ไจ๋ไปด้วยมัง เห็นฮูหยินเฒ่าว่าน่ะ

---------------------------------------------------------------------

ป้าขวัญว่า...
แบ่บว่า ป๋าโจ เขาไม่ได้เป็นร้อนใน เขาเป็นท้องเสีย
แบ่บว่า ท้องเซ้นท์ซิถีฟ อาหารไม่สะอาด เผ็ด หรือผิดปกติ
ไปจากที่เคยกิน ก็จะท้องเสียแล้ว
ก็เลยต้องพกยาธาตุน้ำขาวฯเป็นยาประจำตัว
ส่วนป้าขวัญ ท้องผูกบ่อยร้อนในบ่อย ก็พกยาขมติดตัว
คนละธาตุ คนละอาการกัน ไง
ไม่ใช่ว่า ท้องผูกแล้วมากินยาธาตุน้ำขาว!!!
เนาะ
............................


เหล่าฮูว่า...

หึๆๆ ป๋าโจธาตุอ่อนนี่เอง ซาแดงว่าเป็นคนพิถีพิถันกับสุขภาพเป็นอย่างมาก ดีจินๆเน่อ เดี๋ยวนี้คนเริ่มให้ฟามสำคัญกะสุขภาพ
เหล่าฮูกินซี๊ซั้ว สูบบุหรี่3-4ซอง ไม่กินแต่เหล้า เที่ยวกลางคืนแบบฟ้าเหลือง นอนริมถนนก็เคยมาแล้ว

มาย้อนคิดดู มะรู้ไฉนจึงสำมะเลเทเมาได้ขนาดนั้น ทั้งที่ดูจากภายนอก จะไม่เชื่อทีเดียว ภาพพจน์เหล่าฮุดูเรียบโร้ยน่ะ แต่ซี๊ซั้วขนาดหนักมาก่อน(ยกเว้นเรื่องผิดทำนองคลองธรรมนะ)

เหล่าฮูว่าชวนป๋าโจกินโยเกิร์ตเส่ ดีนา ลองหาข้อมูลดู
เพราะเคยไปฟังพี่สาวของไอ้หมอ เค้าว่าเป็นภูมิแพ้ไม่หายตลอด แต่ไปอยู่เมกา กินโยเกิร์ต ภูมิแพ้ผิวหนังก็หาย เชื่อหรือไม่ก็พิจารณาเอาเอง

เหล่าฮูเป็นภูมิแพ้ขนาดหนัก เลยลองไง
ผล ก็คือ ไม่หายน่ะ แต่มันมีผลดีอื่นๆ พบว่า ถ่ายท้องดีมว๊าก ขอบอก พอกินเรื่อยๆ มันบอกไม่ถูกนา คล้ายร่างกายมันเปลี่ยนแปลงไปทางดี เล่าไม่ถูก อยากให้ลองไปค้นดูน่ะ

ยิ่งถ้าป้าขวัญร้อนในบ่อย อยากให้กินประจำ แต่ต้องเอาโยเกิร์ตสดนา เช่นยี่ห้อ โยลิดา หรือแอคทิเวียร์อะไรเทือกนี้ ลองกินดูเน่อ!

โอวทึ้งว่า..


อาตั่วเฮียเล่าฮู อั้วขอบายไปไปกับลื้อนะปฏิบัติธรรมอะไร
ไปกันที่เป็นพัน อย่างอั้วถ้าเกินสิบคนอั้วก็ไม่เอาแล้ว
แล้วนิสัยอั้วชอบไปไหนคนเดียว แต่ถ้าจะให้ไปสองคน
ก็ได้แต่ต้องเป็นกิ๊กเท่านั้น
......................................

เหล่าฮูว่า....


ไม่ได้ชวนไปปฏิบัติซะหน่อย
แต่ชวนไปเป็นภารโรง เอ๊ย สต๊าฟตะหาก

ที่ว่าเกิน10คนก็ไม่เอาแล้ว ข้อนี้ไม่ต้องห่วง ที่นุ่นให้อยู่กุฏิละคนเท่านั้น และแต่ละกุฏิก็ห่างกันนะ อยู่ในแนวป่า รับรองได้ จะไม่มีมนุษย์มากวนใจลื้อเด็ดขวด


แต่อาจมีอมนุษย์มาถามหา ข้อนี้อั๊วะไม่รับรอง
แต่รับรองได้ว่า อดินารีนลื้อกระฉูดแน่ ขนาดเหล่าฮูว่าแน่ๆ นอนพนมมือแต้อย่างไม่อายมาแล้ว
อย่าทำเป็นเคร่งนักเลย ไปที่นี่ดูบรรยากาศเสียก่อนเด้อ สัปปายะสุกๆ ขอบอก

โสงสัยไม่เคยได้ยินชื่อคำว่า "ดงละคร"

ดึกๆนะโซ้ยตี๋ บางคืนก็จะได้ยินมโหรี ปี่พาทย์
เหล่าฮุได้ยินมาบ้างแล้วล่ะ ที่นี่มีสตอรี่สุดพิศดาร เป็นเมืองเก่าแก่ร่วมพันกั่วปี(อาจเป็นของขแมร์มาก่อนก็เป็นได้นา ป้าบี)ไม่ธรรมดาน่ะ เป็นแหล่งท่องเที่ยวเชิงอารยะธรรมล่วยนา ไปแล้วจะติดใจ
เดี๋ยวจะหาว่ามีดีแล้วไม่ชวน
เหอๆๆๆๆๆ

-------------------------------------------------------------------
โอวทึ้งว่า...


ตั่วเฮียอั้วว่าลื้อกำลังหลอกให้อั้วไปก่อม้อบแหง่ๆ
เห็นพวกพธมบอกว่าจะมาไล่รัฐบาลถ้าแก้รัฐธรรมนูญ
เห็นไปประท้วงที่หน้าทัพบก โดนทหารมันไล่ไม่ใช่หรือ
อย่าโกรธน้า อั้วล้อเล่น ปรองดองน่ะๆๆ

.........................................................


เหล่าฮูว่า...


ฮี่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ


โซ้ยตี๋นี่ ตลกสุกๆ
เห็นเหล่าฮุเป็นเสื้อเหลือง แล้วพลอยคิดว่าเป็นสาวกแป๊ะลิ้มเร๊อะ


ขอบอก เหล่าฮูเป็นคนแรกๆที่แปะด่าดักคอไอ้แป๊ะลิ้มล่ะ ก่อนนุ้น เหล่าฮูแปะทีไรมีคนมาเฮ กดlikeให้เหล่าฮุบานตะไท

ภายหลังอีเล่นไม่ยอมให้แปะ เหล่าฮูก็ด่ามันอีก ว่าควบคุมทิศทางข่าวสาร ระวัง พธมจะเหลือนิดเดียวถ้าเองทำตัวแบบนั้น

มิคาด
ไม่นานหลังจากนั้น อะไรๆที่เหล่าฮูว่าไว้ เกิดตามนั้นหมดเลยล่ะ ตลกจินๆ ไอ้แป๊ะลิ้มขี้เต๊ะ

ตอนหลังมาเป็นหัวหน้าพรรค กลืนน้ำลาย
ก็ดี สาวกหายเกลี้ยง
ทีนี้ล่ะ พูกอะไรก็ไม่มีใครเชื่อ เพราะเหลิงอำนาจเกินไป

เหล่าฮุไม่รู้ว่าพวกอีจะก่อม็อบร๊อก เห็นเงียบๆไปไม่ค่อยมีแอคคติวิตี้ ดูแปลกๆไป ก็น่าเห็นใจน่ะ


เรื่องปรองดอง เหล่าฮูว่าในทางลับก็คงซูเอี้ยกันแล้วจินๆน่ะ


พูกถึงเรื่องนี้
ริวๆนี้เราคงฉิกหายกันหมด เพราะทำกันซี๊ซั้ว มั่วไปหมด เห็นประชาชนแปะยิ้ง ดวงเมืองใกล้จะแย่น่ะ โหรทั้งหลายมันก็ซี๊ซั้วต่าจนคนเริ่มเบื่อแล้ว หายนะครั้งนี้คงจะมาจริงๆน่ะ รักษาตัวให้ดีเน่อ เค้าว่าประเทศไทยจะแบ่งเป็นก้อนๆเหมือนเค๊ก นี่พูกกันในหมู่เศรษฐีและปัญญชนของต่างประเทศมาตั้งแต่ก่อนปี49แล้วนา
เบื้องหลังมันมีคนดอมิเนทเหตุการณ์บ้านเมืองลับๆอยู่

อย่างที่นู๋บีว่ามาน่ะแหละ ราชวงศ์ซากุระ
เหล่าฮุอยากบอกว่า
เข้าใจดีเรื่องศูนย์กลางอำนาจ ศูนย์กลางศรัทธา ไม่ได้มองข้ามเรื่องนี้
ตรงกันข้าม มองข้ามช็อตไปแล้วว่า หากตัวเองนั่งว่าการพระราชา จะบริหารศรัทธาไปในทิศทางใด

จะเป็นแบบคิมจองอิล คิมอิลซุง พวกนี้ ที่เวลามันตาย ต้องบังคับให้คนมายืนร้องห่มร้องไห้ริมถนนรึเป่า

ฮี่ๆๆๆๆๆๆๆๆ คงไม่น่ะ
ศิลปะการเป็นking ถ้าเป็นตอนนี้ คงแยบยลกว่าเด็กอายุ19อย่างแน่นอน ไม่ฉาบๆฉวยๆ หลอกใช้ผู้คน ปลุกกระแสศรัทธา ให้ลุ่มหลงงมงายให้ดูเหมือนสมมุติเทพ
ข้อนี้เป็นศิลปะแบบตื้นๆ

เหล่าฮูมองว่า ผู้ที่ต้องอยู่ตรงนั้น ก็ต้องรู้เรื่องแบบนี้แหละ และไม่พ้นจะต้องทำแบบนั้น-ไม่ว่าจะในูปแบบใดก็ตาม
และจะมองพระราชา ก็คงต้องเท่าทันพระราชาในแง่มุมนี้ด้วย
แต่สาระสำคัญคือ ความบริสุทธิ์ใจน่ะ

พอดีเหล่าฮูอายุ50แล้วล่ะ มองมานานพอสมควร เห็นอะไรมามาก ใช้ปัญญาใคร่ครวญเรื่องราวต่างๆแล้ว มันมั่วๆไปหมด ไม่รู้อะไรจริง อะไรเท็จ ก็ต้องปล่อยไปตามเรื่องตามราว เพราะถ้ามันยุ่งเหยิงเกินไป ก็จะขว้างงูไม่พ้นคอ อย่างที่กำลังเกิดอยู่ขณะนี้ไง

---------------------------------------------------------
ปล.


ตกลง ไม่ไปเป็นเพื่อนกันหน่อยเร๊อะ
ไปคิดดูให้ดีก่อนก็ได้นา เดี๋ยวเหล่าฮูจะไปก่อน วันสองวันนี้แล้ว ไปช่วยขับรถจ่ายตลาดก็ยังดี
ไปช่วยวัดโฆษณาหน่อย

เหล่าฮูกล้ารัปประกันว่า ที่นี่เป็นวัดแท้ พระแท้ และสอนตรงไม่ยอกย้อน ไปแล้วจะเข้าใจที่เหล่าฮูว่า ไปสงเคราะห์เพื่อนมนุษย์กัน ช่วยๆอำนวยประโยชน์ให้เหล่าโยคี ที่นี่ไม่ได้เน้นคนมากๆนา(แค่1000เดียวเอง) แต่เน้นให้จัดการตนเองให้ได้

ถ้ายังไง นั่งรถไปเที่ยวกันก่อนเฉยๆสักวันสองวันแล้วกลับก็ได้ เดี๋ยวจะหากุฏิผีสิงให้นอน ที่วัดยังไม่คึกคัก เพราะไม่ได้มีบุคคลากรเยอะแยะอะไรร๊อก

ขอบคุณ เหล่าฮู เรื่องโยเกริต์ นะ
แต่ว่า กินไม่ได้ ง่ะ แพ้พวกนมวัว นมเปรี้ยว โยเกิรต์
ถ้ากินเยอะๆ กินบ่อยๆ ช่วงนั้น จะเป็นฝีอักเสบใต้ผิวหนัง
มันจะเจ็บเป็นจุดๆที่อักเสบขึ้นมา ถ้าอักเสบมากจนขึ้น
หัวเหลืองๆ ต้องไปให้หมอผ่าออก!!! ถ้าเป็นน้อยกินยา
แก้อักเสบแล้วยุบก็ไม่ต้องผ่า ก็เลยไม่ค่อยกล้ากิน
พวกเนื้อสัตว์ก็เหมือนกัน กินมากไม่ได้ กินได้แต่ผัก
กะผลไม้ ส่วนพวกแป้ง+ข้าว+น้ำตาล ก็แพ้เหมือนกัน
กินมากแล้วก็เป็นโรคอ้วนลงพุง แหะ แหะ

กึ๋ย ! เสียรังวัดแฮะ
อ่ะ เอามาให้เพื่อนๆดูน่ะ
ท่านสุริยะวรมันตร์ ท่านเป็นลูกซอด(ลูกครึ่ง)!

แม่เป็นขอม(ม่ายช่ายเขมรนา) พอเป็นชาวนครศรีฯ
สถาปนาเมืองพิมาย แถวปราสาทหินพิมายแถวโคราชมัง

//www.youtube.com/watch?v=fBw29x85b4I&feature=related

หลังจากเอะใจที่ป้าบีเชื่อว่าปราสาทพระวิหารเป็นของเขมร กะลังดูคลิ๊ปบ้านผีสิง เลยบังเอิญไปเจอเรื่อง สารคดีปราสาทพระวิหารเป็นของใคร

ดูแล้วต๊กใจ!

ประวัติศาสตร์ขอมนี่ มันยาวนาน
ฟามเป็นชาติของเค้ายิ่งใหญ่มโหฬารทีเดียว แต่ไม่ยักคุ้นในกรณีประวัติศาสตร์ศาสนาเท่าไหร่นี่น๊า

หรือเพราะเหล่าฮูไม่ค่อยใส่ใจก็เป็นได้ อาจแค่อ่านผ่านๆเลยไม่เอะใจ เลยเอามาแปะเฝื่อเพื่อนๆที่ฟามจำแม่นๆ ช่วยกันดู โดยเฉพาะป้าขวัญ เหล่าฮูเห็นป้าขวัญช่างสรรหา แงะ แกะ แคะ ข้อมูลตื้นลึกหนาบางได้น่าประหลาด นี่ถ้าป้าขวัญเป็นนักวิชาการ คงยากที่ใครจะต่อกร ช่างรู้กว้างขวางชนิดเหล่าฮูต้องซูฮก

ว่าที่จิน เพื่อนๆดูเหมือนจะเก่งฝ่าเหล่าฮูในแง่ฟามรอบรู้แฮะ เหล่าฮูว่าตัวเองรู้รอบไปหมด มาเจอเพื่อนที่นี่ งงเป็นไก่ตาแตก ทำไมถึงได้มีแง่มุมต่างๆที่เหล่าฮูมองไม่เห็นเต็มไปหมด

เลื่อมใสจินๆเน่อ!

อีกเรื่อง เปิดหลักฐานปล้นประเทศไทย

//www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=rYBO0MjyIwg

น่าตกใจมาก ตอนนี้ พื้นที่ให้สัมปทานขุดเจาะน้ำมัน จากเอกสารที่เค้ายกมาอ้างอิงของทางราชการ พื้นที่มันครอบคลุมเกือบจะทั่วประเทศ มากกว่าพื้นที่ไม่มีสัมปทาน

และเราผลิตน้ำมันต่อมาก มาเสียกว่าบรูไนเสียอีก

น่าตกใจไปกว่านั้น ดูเหมือนน้ำมันของเรา จะมากกว่าซาอุดิอาระเบีย

ข้อมูลสำคัญขนาดนี้ ไหงเราๆท่านๆไม่เคยรู้มาก่อน มารู้ตัวอีกที จะตั้งแท่นขุดเจาะน้ำมันที่เขตประเวศน์กันแล้ว

อะไรกันนี่ คนไทยทำอะไรกันอยู่ เรากำลังถูกใครปล้นเนี่ย มัวแต่สาละวนอยู่กับเรื่องข้าวของแพง ปากท้องกำลังแย่ ในอีกทางกลับถูกปล้นตลบหลัง

ใครอยู่เบื้องหลังเรื่องชั่วร้ายเหล่านี้!

ถ้าไม่ใช่นักการเมืองทั้งหมดตอนนี้ ก็ไม่รู้จะโทษใครดี มันรวมหัวกันไม่รู้ไม่ชี้มานานขนาดไหนแล้วเนี่ย

ใครยังไม่เคยรู้ อาจสนใจ ขอเชิญสหายช่วยๆกันทัศนา ประดับภูมิปัญญา ให้รู้ว่า สงสัยเรากำลังถูกปล้นอยู่

ทำไมพอดูเรื่องนี้ คิดไปถึงทักกี้ก็ไม่รู้ แล้วพลอยไปถึงพรรคประชาธิปัตย์ ขาติของเราถูกคนพวกนี้ซ่อนฟามลับ ทรัพยากรมูลค่าประมาณไม่ได้ ถูกพวกนี้ปกปิดไม่ให้คนรู้

เราส่งน้ำมันขายอเมริกา
ราคาน้ำมันที่บรูไน ลิตรละ12บักเอง
ราคาน้ำมันของเรา มันไม่ได้สะท้อนต้นทุนจริงๆ แต่ถูกปั่นให้เกิดวิกฤติของแพง

อาจเพื่อรองรับค่าแรง300บาทรึเปล่า

เห็นที คงต้องไปให้กำลังใจแป๊ะลิ้มอีกรอบ อีพูกถูกทุกเรื่อง เรื่องน้ำมันนี่ฟังมานาน แต่แผ่วเพราะไม่เห็นมีคนตื่นตัวอะไร

นี่FMTV เค้าเอามาออกอากาศ เพิ่งเห็นนะเนี่ย เหล่าฮูตกใจมาก
เค้ารู้กันมานานแล้ว แต่ไม่เคยรู้ว่าถึงขนาดพื้นที่สัมปทาน มันกินพื้นที่แทบทุกตารางเมตรของประเทศไทยไปแล้ว ไฉนเพิ่งมีคนเอาออกมาพูก

อาเหล่าฮู อย่าเพิ่งรีบตกใจ สิ
อีกหน่อย อาจมีเรื่องน่าตกใจมากกว่านี้ให้รู้อีก ก็ได้นา
ตอนนี้ก็ฟังหูไว้หูให้มากๆ ฟังไว้เป็นข้อมูลก็ดีจะได้ไม่ตกข่าว
พวกเราคนไทย ไม่ได้เป็นเจ้าของทรัพยากรมาตั้งนานแล้วมั้ง
แค่มาอาศัยแผ่นดินไทยอยู่ ใครมีอำนาจอนุมัติสัมปทานกันล่ะ
อาเหล่าฮูเข้าใจอะไรผิด ไปรึป่าว หุหุ
เป็นคนไทยต้องทำตัวโง่ๆ เอาหูไปนาเอาไปไร่ จะได้ปลอดภัย
ไม่ต้องวิ่งหลบเอ็ม79 ให้วุ่นวาย
ตอนนี้คนดีเขาให้หลบอยู่ในรู ง่ะ
เป็นช่วงโปรโมชั่นของคนชั่วได้ทีหัวเราะเสียงดังไง
เรื่องมัน โซแซด (so sad) ตอนนี้ไม่ใช่เวลาของพวกเรา
ฟังแล้วหดหู่เนอะ

ทำตามอ่วงเก ดีฝ่า ทัศนาจรมั่ง ฟังเพลงดูคอนเสริตมั่ง
จะได้พักผ่อนไม่เครียดและมีแรงรับมือได้กับทุกปัญหา
ทำตามหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบให้ดีที่สุด

สำหรับคนอย่างเราๆนะ อะไรที่มันเกินหน้าที่ เกินกำลัง
ก็ต้องรู้หลบเป็นปีก รู้หลีกเป็นหลัก
เพราะเราไม่รู้ใครเป็นใคร ไม่รู้ว่ามีใครหวังดี ทำเพื่อเรา
หรือทำเพื่อประเทศชาติ มีแต่รู้ว่า อ่วงเก หวังดีกับพวกเรา
เท่านั้น
คนอื่นๆ เขาก็หวังจะใช้ประโยชน์จากพวกเราเท่านั้นแหละ
หวังให้พวกเราไปตายแทนไง ปั่นหัวกันไปเรื่อย
จริงมั่งเท็จมั่ง หุหุ
++++++++++++++

เห็นอาเหล่าฮู หมกมุ่น กะ กษัตริย์ขอม จัง
เรื่องนี้ก็เคยอ่านผ่านๆตามานะ ไม่ยืนยัน
คือประมาณว่า สมัยก่อน ชาติที่เป็นใหญ่ในแถบสุวรรณภูมิ
ก็คือ ขอม น่ะ ไม่ใช่เขมร พอหมดยุครุ่งเรืองของขอมใน
กัมพูชาแล้ว ก็มาถึงยุค พ่อขุนศรี พ่อขุนราม สมัยสุโทัย
นี่แหละ ที่มีบางคนเชื่อว่า เป็นขอมยุคต่อมา แล้วก็กลาย
เป็นคนสยามในสุวรรณภูมิ คนขอมก็หายสาปสูญไป
ไม่มีการพูดถึงชาติขอม อีก เหมือนจะถูกกลืนชาติ
กลายมาเป็นชาวสยามนี่แหละ แต่ไม่ยืนยันความถูกต้องนะ
คล้ายๆทฤษฎีสมคบคิดน่ะ เคยอ่านผ่านตามา ก็ว่ากันไป

แต่เรื่อง ปราสาทพระวิหารแล้วก็ดินแดนที่พิพาทกันเนี่ย
ก็ว่าไปตามหน้าที่เพราะคนที่ต้องรักษาแผ่นดินไว้ให้
ลูกหลานก็คือพระมหากษัตริย์และนักรบทหารเสนาบดี
ทั้งหลายที่ต้องทำตามหน้าที่ อะนะ อย่างนู๋บี เขาไม่ได้มี
หน้าที่ต้องมารักษาแผ่นดิน เขาก็มีความเห็นไปตามนั้น
แต่คนที่ได้รับมรดกพกห่อมาจากบรรพบุรุษสืบสายทายาท
กันลงมา เขามีหน้าที่ต้องรักษาก็ว่ากันไปตามสติปัญญา
แต่ถ้ามาเจอยุคที่มีพญาละแวกเป็นใหญ่ในแผ่นดิน
ก็ต้องลำบากพระเจ้าแผ่นดินหน่อย เพราะต้องใช้สติปัญญา
รักษาสมบัติของบรรพบุรุษที่รักษาแผ่นดินมาด้วยเลือด
และเนื้อ อะนะ ก็ว่ากันไปตามหน้าที่ หน้าที่ใครหน้าที่มัน

ถ้าอาเหล่าฮู อยากเป็นักรบกู้แผ่นดิน ก็ว่ากันไป ง่ะ
ป้าขวัญ ขอหลบเป็นแนวหลัง ละกัน ไม่ถนัดอยู่แนวหน้า
เรื่องของแผ่นดิน ใครมีบุญวาสนาก็ได้เป็นใหญ่ในแผ่นดิน
อยู่แล้ว ใครโกงก็อยู่ได้ไม่นาน และเป็นความเชื่อส่วนตัว
นะ ป้าขวัญเชื่อว่า แผ่นดินเขามีจิตวิญญาณ เขาเลือกคน
ที่เหมาะสมกับเขาแน่นอน ใครไม่มีธรรมก็ครองแผ่นดิน
ธรรมนั้นๆ ไม่ได้ หรือครองได้ก็ชั่วคราวแล้วก็จะแพ้ภัยตัวเอง

แต่ถ้าแผ่นดินไม่ใช่แผ่นดินธรรม ก็ตัวใครตัวมัน ง่ะ
ป้าขวัญก็อยู่ไม่ได้เหมือนกันถ้าแผ่นดินไม่มีธรรมก็คง
ลุกเป็นไฟ อยู่ยากอยู่ลำบาก ง่ะ อาหารก็คงขาดแคลน
อาจถึงขั้นต้องไปหาแผ่นดินธรรมใหม่อยู่แทน แหะ แหะ

มีข่าว คนสวยมีปัญญา มาฝาก น่าประทับใจ...
นางแบบสวยของเนปาล ตัดสินใจบวชเป็นภิกษุณี
....
ภิกขุณีสาวกล่าวว่าเธอจะไม่มีทางกลับไปเดินบนเส้นทางเดิมของนักแสดงอีกตลอดไปเพราะการเป็นภิขุณีคือสิ่งที่ฉันเป็นมาตลอด ทั้งหมดนี้คือหนทางของหญิงสาวที่ก้าวสู่การเป็นภิกขุณีในต่างแดน แน่นอนว่ามีทั้งเสียงคัดค้านและต้อนรับ

ผู้สื่อข่าวถามคำถามสุดท้ายจากเธอว่า เธอมีอะไรที่จะบอกเยาวชนรุ่นเด็กบ้าง ภิกขุณีสวยสอยตอบว่า
คนเรานั้นเกิดมาก็ง่ายต่อการพบเจอสุขและทุกข์ ซึ่งเป็นส่วนนึงของชีวิตอันแสนสั้น สิ่งที่เป็นอมตะคือวิญญาณของเรา คนที่สามารถอยู่กับทั้งสุขและทุกข์โดยไม่สะทกสะท้านคือผู้ที่ค้นพบสุขอันแท้จริง

ที่มา san-ei.co.th/lifestyle_detail.php?id=7646&catid=24&types=7&table=fashion

//www.pantip.com/cafe/religious/topic/Y12061567/Y12061567.html

มาช่วยอาเหล่าฮูทำมาหากิน อิอิ
ไปค้นประวัติขอมโบราณ เจอบทความนึง น่าสนใจดี
แต่ไม่รู้ว่าจะเชื่อถือได้ขนาดไหน
เขาบอกว่า...
ตามตำนานขอมโบราณ พราหมณ์เชื้อสายอินเดียชื่อ “โกณฑัญญะ” ซึ่งได้้มาแต่งงานกับนางพญาขอม ได้จัดการปกครองอาณาจักรขอมให้เจริญรุ่งเรือง
...
ต่อมาอาณาจักรขอมโบราณ ซึ่งยิ่งใหญ่ที่สุดในดินแดนสุวรรณภูมิได้ล่มสลายลง เนื่องถูกกองทัพประเทศสยาม (กรุงศรีอยุธยา) นำโดยฝีมือพระบรมราชาธิราชที่ 2 (เจ้าสามพระยา: พ.ศ. 1967 - 1991) พระมหากษัตริย์องค์ที่สำคัญที่สุดพระองค์หนึ่ง ซึ่งคนไทยในปัจจุบันส่วนใหญ่ลืมเลือนไปแล้วในปี 1974 โดยได้เข้ายึดเมืองพระนครได้ ทำให้พระองค์ท่านเป็นพระมหากษัตริย์ไทยยิ่งใหญ่ ที่ทรงมีพระบรมราชานุภาพสูงมากที่สุดพระองค์หนึ่งของประเทศไทย

อ่านรายละเอียดทั้งหมดได้ที่นี่ //avatar.tarad.com/article?id=37700&lang=th

เจอบทความเกี่ยวกับขอมโบราณ อันนี้น่าสนใจดีนะ
เพราะบอกละเอียดเยอะดี
...เกริ่นๆ...
ศาสนากับการปกครองในสมัยขอมโบราณ อยู่แนบสนิทกันมาตลอด เมื่อคติความเชื่อของอินเดีย ได้แพร่เข้าสู่แผ่นดินทางเอเชียอาคเนย์ นับตั้งแต่ พุทธศตวรรษที่ 5-12

รัฐฟูนาน เป็นรัฐโบราณที่มีอิทธิพลเหนือดินแดน แห่งลุ่มน้ำแม่โขง และแม่น้ำเจ้าพระยา ก่อตั้งขึ้นประมาณพุทธศตวรรษที่ 7 กษัตริย์องค์แรกคือ "พราหมณ์โกณฑิญญะ " ซึ่งมีเชื้อสายจากอินเดีย ได้มีมเหสีคือ "นางพญาขอม"

แล้วมีเรื่องการแย่งชิงอำนาจกันระหว่างสายของ
กษัตริย์ขอมที่นับถือฮินดูกับกษัตริย์ขอมที่นับถือพุทธนิกาย
มหายานและวัชรยานตันตระ ผลัดกันครองอำนาจ
แล้วก็มีกล่าวถึงตอนที่มาเกี่ยวข้องกับยุคการสร้างอาณาจักร
สุโขทัยด้วย...ตามเรื่องย่อดังนี้

ในราวพุทธศตวรรษที่ 19 ถึงยุคสุดท้ายของการสร้างปราสาท พระเจ้าชัยวรมันที่ 8 ผู้ไม่สามารถควบคุมอาณาจักรส่วนนอกได้ หลายรัฐแยกออกไปสถาปนาอาณาจักรขึ้นใหม่รอบด้าน ส่วนพระองค์ก็มีอำนาจเพียงรัฐภายใน แต่ก็มากพอที่จะสั่งทำลายรูปขององค์พระอาทิพุทธที่ปรากฏในรูปสลักในยุคก่อนหน้าทั้งหมด

สิ่งก่อสร้างในยุคสุดท้าย คือ “สระน้ำใหญ่” ในพระราชวังหลวง ที่มีผนังบ่อแกะสลักลวดลายหอย ปูปลา นาคและครุฑ ไว้อย่างสวยงาม รวมทั้งปราสาทหลังเล็ก ๆ อย่าง “ปราสาทมังคลารัถ”สร้างเพื่อเป็นเกียรติแก่พราหมณ์ผู้ภักดี และปราสาท “พระพิถุ” ปราสาทในพุทธศาสนามหายานหลังสุดท้าย เมื่อพระองค์ทรงเห็นว่า ศาสนาฮินดูของพระองค์ได้ควบคุมชาวพุทธได้จนสิ้นแล้ว

พงศาวดาร เรื่องราวของ “พ่อขุนผาเมือง” หรือพระเจ้าอินทรวรมันที่ 3 ที่พระมเหสีของพระองค์ซึ่งเป็นพระราชธิดาของพระเจ้าชัยวรมันที่ 8 ได้ขโมยพระขรรค์ชัยศรีมาให้พระสวามี
.
ทำให้เชื่อได้ว่า พ่อขุนผาเมือง สามารถกลับไปครอง “สหรัฐกัมพุชเทศ” ได้ หลังจากยึดครองสุโขทัยและยกสุโขทัยให้กับพ่อขุนศรีอินทราฑิตย์ ปกครอง

พระองค์ได้นำศาสนาพุทธสายเถรวาทลังกา ความเชื่อที่ปฏิเสธอัตตา เข้าครอบครองเมืองพระนครหลวง ศาสนาความเชื่อนี้ เป็นศาสนาความเชื่อเดียวกันกับสุโขทัยและรัฐต่าง ๆ ในเขตตะวันตก จึงไม่มีการสร้างปราสาทหินในยุคนี้

อ่านบทความทั้งหมดได้ที่นี่ //www.oknation.net/blog/print.php?id=259924

ตั่วเฮีย ตั้วเจ้ อั้วไปก่อนละเว้ย อีวิญญาณเหลืองตัวแม่
ออกมาอาละวาดแล้ว อีนี่เหน็บหนังสือพิมพ์ผู้จัดการมาด้วย

อิเจ้รองพูดจาเหมือนคนหมดอาลัยตายอยากว่ะ
ไม่รู้ชอกช้ำกับผัวหรือระกำใจกับแป๊ะลิ้ม

เอาเหอะอย่างไรก็แล้วแต่อั้วไปก่อนล่ะไม่อยากเข้าเนื้อ
เนื้อไม่ได้กิน หนังไม่ได้รองนั่ง จะติดคุกซะเปล่า

"พงศาวดาร เรื่องราวของ “พ่อขุนผาเมือง” หรือพระเจ้าอินทรวรมันที่ 3 ที่พระมเหสีของพระองค์ซึ่งเป็นพระราชธิดาของพระเจ้าชัยวรมันที่ 8 ได้ขโมยพระขรรค์ชัยศรีมาให้พระสวามี
.
ทำให้เชื่อได้ว่า พ่อขุนผาเมือง สามารถกลับไปครอง “สหรัฐกัมพุชเทศ” ได้ หลังจากยึดครองสุโขทัยและยกสุโขทัยให้กับพ่อขุนศรีอินทราฑิตย์ ปกครอง"

..............................................................................
เหล่าฮูว่า

ว่าแล้วไง!


พ่อขุนผาเมือง อดีตพระมหากษัตริย์ราชวงศ์สุโขทัย ซึ่งที่จิน ท่านยิ่งใหญ่ฝ่าที่คิดหรือเคยเรียนรู้มา ในวิชาประวัติศาสตร์

มาภายหลังทราบว่า ท่านทิ้งแผ่นดินให้บุรพกษัตริย์ของเรา แล้วท่านก็ไปสถาปนารัฐของท่านอีก

เหล่าฮูเพิ่งมาได้ยินแว่วๆไม่นานมานี้เอง


แต่ป้าขวัญดูแป๊บเดียว ดันคุ้ยออกมาให้อ่านได้

น่าทึ่งจินๆเน่อ!

.................................

ยังมีอีก
-เรื่องราวของอาณาจักรฟูนันและพวกเจนละ! สาแหรกดั้งเดิมของพวกขอม และถูกตู่ ลากเข้าไปเป็นของพวกเขมร ซึ่งที่จิน ม่ายช่าย ง่ะ

-กัมโพช เลียนอย่างชื่อ กัมพูชา ของเขมร

-ขอมไม่ใช่ชื่อชนชาติ เพราะไม่มีชนชาติขอม แต่เป็นชื่อทางวัฒนธรรม เช่นเดียวกับ สยาม



-เขมร ไม่ใช่ ขอม นักโบราณคดีเริ่มสงสัย ด้วยความยิ่งใหญ่ กับนิสัย(เสีย-เหล่าฮูพูกเองเป็นเชิงอรรถ)ของเขมรไม่น่าจะสร้างอารยธรรมแบบนี้ได้

ปราชญ์ไทยหลายท่านได้ชวนกันสรุปแบบไม่มีเยื่อใยต่อชนชาติตนเองไปหลายครั้งแล้วว่าปราสาทเหล่านี้เป็นของเขมร โดยอ้างว่าเขมรคือลูกหลานของขอมโบราณที่สร้างนครวัด ซึ่งชะรอยจะเป็นแนวคิดของนักวิชาการฝรั่ง(เศส)ที่มาสร้างกรอบให้นักวิชาการไทยเราติดกับเหมือนกับกรณีการอพยพจากเทือกเขาอัลไตนั่นเอง
(เราอพยพมาจากเทือกเขาอัลไต น่าขำที่สุก เหล่าฮูคุ้นๆว่า เบ้งเฮก ตัวตลกในเรื่อง3ก๊ก ที่ถูกขงเบ้งจับแล้วปล่อย ๆ ร่วม10ครั้ง เป็นพวกหนึ่งที่น่าจะคือคนไทยนี่เองมัง อยู่ใกล้มาทางยูนนาน 12ปันนา ซึ่งคล้ายว่า ในหนังสือพูดผ่านๆ แต่พอยิ่งอ่านแล้วพิจารณา(เดา) ดูทีอาจเป็นพวกเสียม(ป่าเถื่อน) เสี่ยมล้อ เสี่ยมหล่อตือ
อันหมายถึงคนไทยนี่เอง

ซากปรักหักพังของอารยธรรมขอมโบราณมีกระจายอยู่ทั่วดินแดนไทยในปัจจุบัน โดยเฉพาะในภาคอีสานมีตั้งแต่สกลนคร อุดรธานี (อีสานเหนือ) เลาะเรื่อยมาทาง ขอนแก่น นครราชสีมา ไปจนถึง บุรีรัมย์ ศรีสะเกษ อุบล จากนั้นก็ลามขึ้นเหนือ มี ลพบุรี ศรีเทพ (เพชรบูรณ์) ศรีสัชนาลัย (สุโขทัย) อุตรดิตถ์ หริภุญชัย (ลำพูน) เรียกได้ว่าแผ่นดินไทยทั้งหมดเป็นอายธรรมขอม ซึ่งกินพื้นที่ใหญ่กว่าแดนเขมรปัจจุบัน

-ตั้ง 4 เท่า-

จู่ๆ ขอมก็เลือนหายไปจากประวัติศาสตร์ อย่างไร้ร่องรอย...

(เนื้อหาสนุกดีน่ะ เอามาให้อ่านเล่น ไม่ปราถนาหักล้างฟามเชื่ออะไรเน่อ แต่พอพูดถึง ก็เห็นว่าน่าติดตามดีน่ะ แต่เหล่าฮูม่ายชอบหมาวดวิชาสังคมเอามากๆ อ่านพอสนุกๆเท่านั้น!)

จาก //talk.mthai.com/topic/85584

พูกแล้วนึกถึง อนุเสาวรีย์โอว-ป๋าย-แป๊ะ ที่ตั้งอยู่เชียงใหม่

ตอนแรกนึกว่าจะเกี่ยวกะพงกขอมล่วย
ที่จินม่ายช่ายแฮะ

ขอให้โชคดีนะโซ้ยตี๋
ม่ายไปก็ม่ายเปงไร
เหล่าฮูไปพรุ่งนี้แล้ว ขอหลบลงรูชั่วคราวเน่อ เสร็จธุระค่อยแวะมาใหม่ เผื่อมีเรื่องสนุกมาฝาก

อ่ะแฮ้มมมมมมม แวะมาเชค เรทติ้ง เจ้าค่ะ
ขอบคุณ สำหรับ ทุก ๆ ละอองน้ำลาย
ที่ร่วมด้วยช่วยกันปั่น ในบล็อกนี้
แต่ อิตั้วเจ้นู๋บีคงต้อง ...ขอ นุยาด
ไม่เข้ามา ถกประเด็น อะไร ก๊ะ คราย ในช่วงนี้หรอกน้าาา
แหม ? นู๋บีเป็นเด็กดี เชื่อฟังอิหม่ามี๊ เสมอฮ่ะ
แบ่บว่า ฝากไว้ก่อนเถอะ พวกมรึง
สิบปี ค่อย แก้แค้น ก็ไม่สาย เอ๊ย ไม่ใช่ ... อิช้านหมายถึง..

" รู้รักษา ตัวรอด เป็น ยอดชะนี " อ่ะเจ้าค่ะ โฮะ ๆ

ปอลิง 1
อ้อ จิงดิ ไหน ๆ ก็โผล่หัว ออกจากกะลา มา ทั้งที
มีของฝาก มาหั้ย ทุก ทั่น ด้วยจร้าาาาา

อันนี้ ของฝาก หั้ย อิหม่ามี๊

อืม....ตะคืน ดูละครเรื่องบ่วง แร้ว อินจัด
ก็เรยอยากเอา ลิงค์นี้ มาแปะ

//www.youtube.com/watch?v=sRQCA0CC6zw&feature=youtu.be


หั้ย อิหม่ามี๊ ดูไว้เป็นอุทาหอนเจ้าค่ะ
นี่ ๆ อิหม่ามี๊ขราาาา ไงก็ อย่าได้ใจอ่อน
ทำตัวเป็น พ่อแม่รังแกฉัน
เลี้ยงน้องจูนเป็นไข่ในหิน
เหมือนกับที่..แม่ชื่นกลิ่น
ถูก อินังคุณหญิงอบเชย มันประคบประหงมเลยนะ


เฮ้ออ อิคุณหญิง มันเลี้ยงลูกภาษาอะไรของมันฟระ
กะอีแค่ผัวหนีไปมีเมียน้อยแค่เนี๊ยะ
อิลูกสาวก็ทำใจไม่ได้ เสือกร้องไห้แง ๆ
วิ่งขี้มูกโป่ง ไปฟ้องแม่ ซะงั้น
แมร่ง เสียศักดิ์ศรีลูกผู้หญิง บรรลัย


อ้อ รูป นี้ ก็ เอามาฝาก อิหม่ามี๊คร้าาาา

คราวก่อน เห็นรูปนี้ แล้ว นึก ถึง อิหม่ามี๊ ก๊ะป๋าโจ จัง
แต่พอเอามาแปะแร้ว ดันผิดพลาดทางเทคนิค อ่ะ
พอโพสรูปเสร็จ ไอ้รูปที่ตั้งใจจะโพส
ก็ดันกลายเป็นรูปแมวน้ำ ซะนี่
คืนนี้ เรยเอามาโพส ใหม่
หั้ยได้ยลโฉมกัน อีกรอบ แหะ ๆ

ปอลิง 2

ส่วนลิงค์นี้

//www.youtube.com/watch?v=AGZnqoGXATw


เห็นเฮียสรยุทธสุดที่รักของอิเจ้ เม้าส์เรื่องนี้
แล้ว ก็เรยอยากจะ ฝากให้ ไอ้โซ๊ยตี๋ เอาคลิปนี่
ไปให้ น้องเสมียนที่โรงงานลื้อดู
เพื่อ เป็นการ ปลอบใจ อินู๋มันว่ะ


เผื่อว่า ภายภาคหน้าน้องเค้าจะได้รู้จักเทคนิคการใช้เต้า
เอาไปทำให้ เกิดประโยชน์แล้ว ได้ มรรค ผล
จน ดังเป็น พลุแตก แบบ อินู๋ โอราเยน ขึ้นมามั่ง อิอิ


อ้อ จิงดิ อิเจ้จับยามสามตาดูแระ
รู้สึกว่า ช่วงนี้ ลื้อจะเคราะห์หามยามซรวย
เพราะ มาตุคาม เป็นเหตุ นะจ๊ะ
อิตั้วเจ้เรยอยากจะแนะนำ ให้ ลื้อสะเดาะห์เคราะห์
ด้วยการ นุ่งขาวห่มขาว ไปคอยช่วย อิเจ้หน่อย สุดารัตน์
บูรณะ ลุมพินียสถาน ที่ เนปาล สัก ระยะ อ่ะจ้ะ
ทำแบ่บนี้ น่าจะช่วยปัดรังควาญ แล กำจัดความซรวย หั้ยลื้อได้ว่ะ
นี่ ตั้วเจ้ เป็นห่วงลื้อ จิง ๆ น้าาาา
เด๋วถ้าเกิด ลื้อ เป็นอะไร ขึ้นมา
แล้วใครจะเล่นปาหี่ เอ๊ย เต้น มูน วอล์ค หั้ยอิตั้วเจ้ ดูล่ะ เอิ๊กๆ

ปอลิง 3

นี่แหน่ะ อิตาสับสน คนที่ วิเคราะห์เรื่องราว
ชอบจับแพะชนแกะได้เก่งบรรลัย อย่างหล่อน
ลองทายซิ ว่า อิตา ฮันนิบาล ของอิเจ้ขวัญ
นี่ มัน คล้าย ใคร กันวะ ?
ทำไม๊ อ่านแร้ว ชั้นรู้สึกว่า ดอกเตอร์ เลคเตอร์ นี่
มันคล้ายชั้น พิกลว่ะ ( หล่อนเห็น ด้วยป่ะ ?) อิอิ


เฮ้อ....แต่ถ้ามีการทำหนังเรื่อง นู๋บี VS ฮันนิบาล ขึ้นมาวันใด
ก็คง คล้าย ๆ กับ การ จับ เอา แจ๊ค สแปโรว์ มาโชว์พาว
แย่งซีน กับ ดอคเตอร์ เลคเตอร์ ล่ะมั้งเธอว์
แร้วงิ ใครจะได้ ออสการ์ ล่ะหว่า เหอ...เหอ....

ปอลิง 4
อ้อ ส่วน ลิงค์นี้ แปะ เอาไว้ ให้ อาเหล่าฮู ได้ดูเล่น
เพื่อ รำลึกถึง ฟามหลัง เมื่อหลายปีก่อน

//news.mcot.net/politic/inside.php?value=bmlkPTE0NDM2Jm50eXBlPWNsaXA=



อืม....ในฐานะชาวพุทธที่ดี
ปฏิบัติมาแล้วก็หลายปีอยู่
ไงซะ อาเหล่าฮู ก็ อย่าลืม แสดง มุทิตาจิต
ร่วมยินดี กับ เพื่อนบ้านของเรา
ที่ ปราสาทเขาพระวิหาร ของเค้า
ได้เป็น มรดก โลก เน้ออออออออ


เฮ้ออ สำหรับอิฉันแล้ว
อย่าว่า แต่ ปราสาทเขาพระวิหาร เลยอ่ะ
ถ้า สามารถเอา พระแก้วมรกต
ไปส่งคืน ให้ ชาวเวียงจันทร์ ได้
อิฉันก็อยากจะ คืนให้ พวกเขา ไป นะ
เพราะ ว่า มันไม่ใช่ ของ ของเราว่ะ


อืม...เห็น เหล่าฮู พูดเรื่อง การพยามรักษาสมบัติบรรพชน
ปกป้องผลประโยชน์ ทั้งหลายแหล่ ไว้ให้ลูกหลานไทย
ก็ เลยอยากถามเล่น ๆ เป็นไอเดีย ว่า
เหล่าฮู รู้จัก กรณี พิพาท เกี่ยวกับเรื่อง
การครอบครองปรปักษ์ มั่งป่ะ ?
สมมุติ นะ สมมุติ ถ้าเหล่าฮู ต้องเจอ ปัญหาทำนองนี้กับเพื่อนบ้าน
ในฐานะ นักปฏิบัติ อาเหล่าแปะ จะมีท่าทีต่อ กรณีนี้ไง ?


ไว้ครึ้ม ๆ จะมาเม้าส์ ให้ฟัง นะ
เพราะเคยเจอปัญหาเรื่องนี้กับตัวเองมาแระ
ดังนั้น ไม่ว่า จะเป็น เรื่องของ พื้นที่ทับซ้อนระดับประเทศ
หรือ ว่า เป็นเรื่อง ที่ดินเท่าแมวดิ้นตายระดับครอบครัว
อิฉันก็ใช้ คอนเซปต์เดียวกัน ในการปฏิบัติ นะ เอิ๊ก ๆ


ว้า ชักกลัวคนบางคนเครียด อ่า
เอ้า แถม การ์ตูน หั้ยอ่านเล่น ๆ พอ ขำ ๆ อิอิ

นี่ ๆ อิหม่ามี๊ เจ้าขราาาาา
อินู๋นราภา แควนขับ อิเจ้รองสันขวาน
มันไป ตั้งกาทู้ ตามหา อิหม่ามี ที่ เวบ พังจิตคร้าาา


//board.palungjit.com/f4/ป้าขวานไปไหน-ใครบังอาจทําให้เเก-น้อยใจ-ถอนหุ้น-ออกไปจากเวป-339296.html



เมื่อวานนี้, 12:22 AM #1
นราสภา

หายไปไหน เกิดอะไรขึ้น
เเค่ภารกิจ ครอบครัว ทําไมต้องเลิกเล่นด้วย
กลับมาเดี๋ยวนี้น่ะ
นี้เป็น คําสั่ง




เมื่อวานนี้, 12:35 AM #2
หลงเข้ามา
คิดถึงก็เหมารถไปหาสิครับ ^^




วันนี้, 05:32 PM #3
blank123
อ่ะแฮ้มมมมม ! นู๋ นราเจ้าขราาาาาาาาา
ถ้าคิดถึง อิเจ้รองสันขวาน ก็ แวะ ไปคุยกะ อิเจ้แก
ที่ บล็อกสุมหัวนินทาชาวบ้าน ของป้าบัวคลี่ได้น้าาา
อิเจ้รอง มันมักจะแอบหนีผัว
แว่บไปนินทาชาวบ้าน เอ๊ย แวะไปเม้าส์ ที่นั่น เป็นระยะ ๆ จร้าา
ส่วน เวบ พังจิต เนี่ย อิเจ้รองมันติด สัจจะ ก๊ะ ฝาละมี
เข้ามาแถวนี้ ม่ะได้อ่ะ


อ่ะ แวะเอาน้ำลาย อิเจ้รองฯ ใน บล็อกสุมหัว ฯ
มาฝาก อินู๋ นรา หั้ยอ่านเล่นแก้คิดถึงงง ด้วย
เผื่อจะ ได้ รับรู้ฟามในใจของ อิเจ้รองสันขวาน มัน หุหุ
--------------------------------------------------------
ขออนุญาติทั่นประทาน ตอบที่ถูกพาดพิง เนาะ
เรื่องเซย์กู๊ดบาย เนี่ย เพราะป๋าโจ ขอร้องงงงงง!!!
ไม่เกี่ยวกับเรื่องทะเลาะตบตีหรือเหม็นขี้ฟันผู้ใดทั้งสิ้น
แหะ แหะ

แบ่บ ว่า ป๋าโจ เขาบอกว่าเล่นเว็บพังจิตแล้วนิสัยสันดาน
มันเปลี่ยนไป เมื่อก่อนเคยอยู่ในโอวาท สงบเสงี่ยมเรียบร้อย
ยังกับผ้าพับไว้ แต่พอไปคุยกับเพื่อนๆในเว็บพังจิต แล้ว
สันดานก็เปลี่ยนเป็นเถียงคำไม่ตกฟาก หัวแข็ง
ไม่ยอมอ่อนข้อ ไม่สนใจการบ้านการเรือน วันๆเอาแต่เข้า
เว็บโม้ทั้งวัน ไม่เป็นที่สบอารมณ์ป๋าโจ เป็นอย่างมาก
ก็เลยยื่นคำขาดให้เลิกเล่นเว็บพังจิต และไปเล่นเฟสบุ๊ค
แทน อาเฮียป๋าโจเขาสร้างเฟสให้แล้ว ห้ามไปสิงเว็บที่ไหนอีก
จบข่าว

เรื่องก็มีเท่านี้แหละค่ะ อาเหล่าฮู
ก็เลยเลิกเล่นทุกเว็บฯ แต่แอบมาที่บลอกนู๋บีได้
เป็นครั้งคราว เพราะไม่นับเป็นเว็บฯ แหะ แหะ


โดย: ป้าขวัญ IP: 124.120.30.72 วันที่: 2 พฤษภาคม 2555 เวลา:16:07:04 น.

ที่มา : บล็อก สุมหัวนินทาชาวบ้าน เอ๊ย..สุมหัวคุยกัน โครงการ 5

-----------------------------------------------------------------------



วันนี้, 07:07 PM #4
หม้อหุงข้าว..!
เจ๊ขวัญ(ไม่ใช่ เจ่ๆ)

แกพบทางสว่าง กับคนใกล้ชิด แล้วหนอ

คงได้ผัดยอดคะน้า สมแม่ศรีเรือน

ส่วน ลิงค์นี้ แถมมมมมมม
สำหรับ แควนขับ ของอิตั้วเจ้
ที่สามารถ มุดรูดูกล่อง
เข้าไป ถ้ำมอง ใน เวบ พังจิต ได้จร้าาา
เหอ...เหอ...

board.palungjit.com/f4/มอง-ตาม-นม-*-ผสม-*-มอง-ตาม-ธรรม-?-??-339629.html

ขอบใจ นู๋บี มากเลยจ้า
ที่คอยดูแลเป็นห่วงเป็นใย เอาใจใส่เป็นหูเป็นตา
ให้ข้อมูลที่ตรงประเด็น กับทุกคนที่คิดถึงกันเนาะ
ซึ้งน้ำใจเจงๆ ง่ะ
พูดถึง เฮียหม้อฯ แซวเรื่องผัดยอดคะน้า
เมื่อวานเพิ่งผัดให้ป๋าโจกินไปแหมบๆ
กะว่าถั่วฝักยาวแพงจัด หันไปซื้อยอดผักคะน้าแทน
กำเท่าข้อมือ 24 บาท ลมแทบจับ หุหุ
ต่อไปคงต้องเพาะถั่วงอกกินเองแระ อะไรๆก็แพง
แม่ศรีเรือนจ่ายตลาดแต่ละที ลมจะใส่

ไงก็ฝากไปบอกนู๋นราภา ด้วยละกัน
ว่าอิเจ้รองสันขวาน ขอบใจมากๆที่ยังไม่ลืมกัน
แระก็ ยังอยู่ดีมีสุขถึงไม่เข้าเว็บพังจิตไม่ได้โม้เรื่อยเปื่อย
ก็ยังหน้าระรื่น ลั้ลลาได้ไม่มีสลด ไม่มีลงแดง แหะแหะ

อิอิ แปลงร่างเป็น ไปรษณีย์จำเป็น
หอบเอาน้ำลาย ของ อิเจ้รองสันขวาน
ไปหั้ยนู๋ นราฯ อ่าน ในกาทู้นู้น แระจร้าาาาา
อ้อ ส่วนอันนี้ เอามาฝาก อิอิ

--------------------------------------
วันนี้, 01:27 AM #6
นราสภา

จบข่าว


ตามการชี้เเจง จากทางคุณป้านูบี ก็ชัดเจน ไม่มีข้อสงสัยใด ที่เพิ่มเติมขึ้นมาให้ เกิดเป็น เควสชั่นมาค ค้างคาใดๆ


มิตร ตะ พาบ เเละการผูกพันกันทาง ใจ ทางจิตนั้น ในบางครั้ง บางอารมณ์ มันก็มิได้ถูกสร้างขึ้น ด้วยวิธีการที่ สําเร็จรูป เบ็ตเสร็จเสมอไป

ในบางครั้ง มันมีองค์ประกอบ อีกหลายอย่าง ที่ ความเข้าใจของมนุษ ยังเดินตามไม่ทัน ยังมีตัวเเปร อีกหลากหลาย
ที่ ชีวิต ทั้งชีวิต ของคนบางคน ก็ ไม่อาจจะเรียนรู้มันได้ทัน ต่อเวลาที่มีใน ภพ นี้


เเต่กลับบางคน บางมุม บางซอกหลืบ ที่หลายๆคน ลืม มันก็ยังมีอีกหลายมุม ที่ มันก่อตัวขึ้นมาเป็น ความบังเอิญ ทางความคิด นําพาให้เราได้เข้าไป รู้จักกับ บางสิ่ง ที่หลายๆ คน ค้นหา เเต่ไม่เจอ ส่วนที่เจอ บางครั้งก็ไม่ได้หา

ซึ่งเป็นมุม เดียวกันกับ ที่บางคนหาทั้ง ชีวิต เเต่ไม่เจอ


มิตรภาพ มีอีกหลายด้าน ที่เป็นทั้งคุณเเละ โทษ ในเวลาเดียวกัน

สุดเเท้เเต่ ความสามารถ เเละมุมมอง ว่าใครจะนําตรงใหนขึ้นมาตั้ง ไว้ เเทน คําว่า ทิฐิ



งั้นผมขอกราบลา ป้าขวัญ

ครูทางวิญญาณ ที่ต้องใช้ ใจ เรียนรู้ ไม่ใช่ ใช้อารมณ์นอกสติ มา นั่งเรียนเเทน

ขอบคุณ ครู ทางความรู็สึก ที่ คอยประคับประคอง ใจ ที่มันอยู่นอก สติ ให้เข้าที่ เข้าทาง

ขอบคุณครู ทางโลก ที่ สอนให้เข้าใจ ในเรื่องโลกๆ


ลาก่อนครับ ป้าขวัญ นางฟ้าตัวเป็นๆ ที่ มิใช่เเค่ ในอุดมคติ

เขามีตัวตนจริง มีชีวิตจริง เเละที่สําคัญ เเกก็ยังเป็น มนุษ เหมือนๆกับเรา
__________________

ปอลิง

อิหม่ามี๊ขราาาาา หลังจากวันนี้
อิตั้วเจ้บัวป่อง คงต้อง
ขอนุยาด หุบเข้ากะลา จริงจิ๊งงงงงง ล่ะน้าาาาาาาา
ตะคืน อ่านกาทู้แร้วใจแตก ว่ะ
เรยเผลอ เดินละเมอออกนอกกะลา จิ๊ดนุงส์ หุหุ


บ๊ายบายคร้า อิหม่ามี๊
นู๋บีจาไป เวฟ อะไรกินแระ
เมนูเช้านี้ เป็นอาหารถุง (คะน้าผัดกุ้ง)
แหม๊ เห็น อิหม่ามี๊ว่า คะน้า กำละ 24 ยาท
แล้วเก็ทสะเทือนเรยว่ะ ว่า
ทำไม ตะวานเย็น ตอนไปสั่งกับข้าว
อิแม่ค้ามันใส่คะน้าให้จิ๊ดเดียวเองงง

อิอิ ตะกี้ก่อนจะปิดคอมพ์
แว่บไปดูกาทู้ อินู๋นราฯ อีกหน
เรยเห็น เฮียหม้อฯ ของ อิเจ้รอง ส่งของมาหั้ย อ่า
คาดว่า คงอยากจะเอามา เซ่นไหว้ คนแถวนี้
นู๋บี เรย รับอาสา เป็น รางทรง เอามาหั้ย อิหม่ามี๊ คร้าาาา

หูย....อ่าน จม.เปิดซอง ของนู๋นราภา แร้ว
ยิ้มหุบไม่ลงเลย อ่า เขิลลลลล อิอิ
โชคดีที่ได้รู้จักพูดคุยสนทนากันถึงแม้จะชั่วคราว
แต่มิตรตะพาบ ก็จะคงอยู่ตลอดไป ว่าครั้งนึงได้รู้จักเพื่อนๆ
พี่ๆน้องๆ ที่เว็บพังจิต โดยเฉพาะ นู๋นราภา เนาะ
ถึงแม้จะไม่ได้เคยเห็นหน้าค่าตากัน แต่ความรู้สึกที่ส่งถึงกัน
ทางตัวอักษร ก็คือความจริง คือความจริงใจ
คือความปรารถนาดีที่จับต้องกันได้ทางความรู้สึก เนาะ
ซึ้ง อีกแระ

แระก็ขอบใจเฮียหม้อ ที่ส่งคะน้าเห็ดหอมผัดน้ำมันหอยมาให้
จะได้ไปลองหัดทำ แต่ป๋าโจ เขาเกลียดเห็ดหอม ง่ะ ทำไงดี
อ้อ ต้องใส่เห็ดหอมเยอะๆ ใส่คะน้าน้อยๆ จะได้กินคนเดียว
อร่อยคนเดียว หึหึ ออกลายอิปลาไหล ซะแร้ว!!!
กำของใครก็ไม่รู้ เหอๆ
แระก็ขอบใจนู๋บีอีกครั้ง ที่ช่วยเป็นไปรษณีย์จำเป็น หุหุ

แควนขับ ตามหาเจ้ขวานฟ้า
ฝากฝัง ซะหน่อย
you will never walk alone

แม้จะที่ 8 ก็ตาม เตะทิ้งได้เด้อออออ

ปล. ข้อความบางกาทู้ ยาวยิ่งกว่าด่วนกรุงเทพยะลา ตัดตู้บ้างก็น่าจะอ่านสบายตาครับ แม้ใจจะแหว่งบ้างก็ตาม

อะโหลๆๆๆๆ หวัดดีคุงจิกตินนท์
ดีใจนะ ที่ยังคิดถึงกัน ตามมาเยี่ยมเยียนกันถึงสุสานโบราณ
มีข่าวดีข่าวด่วนจะแจ้งถึงเจ้ ก็มาแปะๆไว้ที่บลอกนู๋บีก็ได้นะ
เจ้แวะมาอ่านที่นี่เรื่อยๆ อยู่แล้ว

เพิ่งจะเก็ท ประโยคนี้ พอดีไม่ได้เป็นแฟนบอลหงส์แดง อิอิ

"แม้จะที่ 8 ก็ตาม เตะทิ้งได้เด้อออออ"
หมายถึง ดัลกริช โดนไล่ออก เอ๊ยมะใช่
หมายถึง เค้า ลาออกจาก ผจก.ทีม ใช่ปะ

มันไม่แน่นะเจ้
ช่วงนี้เขาแบ่งมวลสารทำกิจกันเยอะ
ตาดีได้ ตาร้าย กำตด
ชะอุ๋ยยย

เจ้ไม่สนใจ ไม่ขวนขวายหาของมาเก็บสะสมแล้ว อะ
ปล่อยวางหมดแระ
อยู่กับครอบครัวสนใจครอบครัวตัวเอง ดีฝ่า
แบ่บว่า ขอตัดช่องน้อยแต่พอตัว
รู้รักษาตัวรอด เป็นยอดชะนี!!! เด๊อค่ะ
แระก้ เลือกไปแล้ว จะดี จะร้าย จะกำถั่ว หรือกำตด หรือ fail
ก็ตามนั้น รับสภาพได้หมด ไม่มีเสียใจในภายหลังแน่นอน
แหะ แหะ

ชะอุ๋ย!!!
คุยคนละเรื่องเดียวกัน รึป่าว ก็ไม่รู้นะ หุหุ

อ่ะ เจ้พี่ขวานฟ้า กะเจ้...ดำ(ชะอุ๋ย)
เวปโน้น ไม่เพลิน ซะแล้ว มีอะไรกระแทกปากไหมครับ
ลู้ ผู้ลู้ ว่ามีอยู่ เตะต่อยตีได้ ซี๋หงายหลังล่าย
ก้ว่าไป จนเห็น ว่ามันมี แต่ไม่มี
ปล.คิกได้ แต่อย่าแรงงงง

ตอนนี้เจ้ ก็ไม่ได้ทำอะไรมากเป็นพิเศษ
มีไหว้พระสวดมนต์ เช้าเย็น
ระหว่างวัน ก็ตามดูธรรมชาติของตัวเองไป ไม่แทรกแซง
ดูของจริงไป มันส์มาก นะขอบอก เจ็บจริง ทุกข์จริง
หลุดจากทุกข์ปล่อยวางได้จริง ถ้าเจอทุกข์แบบไม่คาดฝันนะ
แต่ถ้าไม่มีอะไร ก็เข้าโหมด ฝึกอิทะิบาท4 กับหน้าทีี่่่การงาน
และความรับผิดชอบต่อครอบครัว ก็มี ฉันทะ วิริยะ จิตตะ วิมังสา
เลิกแสวงหาความรู้ชั่วคราว เลิกหาเรื่องใส่ตัว ทำตัวให้อยู่กับ
ปัจจุบันแบบเป็นธรรมชาติ ไม่แอ๊บแบ๊วน่ะ
ที่สำคัญเลิกมองว่าต้องหาวิธีปฏิบัติที่มันเจ๋งมากกว่าที่เป็นอยู่
คือเลิกสนใจว่ามีอะไรที่เราต้องแสวงหาไง มาเหลือแต่
ทำในสิ่งที่เราชำนาญ ไม่ต้องดีที่สุด หรือถูกต้องที่สุด
แต่เป็นวิธีที่เราทำแล้วมีความสุข ถึงจะช้าแต่มันชัวร์
กับตัวเราเอง ทำเองรู้เอง ถ้ามีวาสนาเจอพระสงฆ์ที่เรา
ศรัทธาและให้คำแนะนำที่ตรงกับจริตเราได้ ก็พอแล้ว
ที่เหลือก็คือเพียรไปให้เกิดผล แล้วจะมั่นใจในทาง
ของตัวเราเอง ไม่มีใครรู้จักตัวเราดีเท่าตัวของเราเอง
คนอื่นเขาก็เก่งในทางของเขา วิธีของเขาอาจจะเหมาะ
กับเขา แต่อาจไม่เหมาะกับเรา ซึ่เรื่องเหล่านี้เราต้อง
เชื่อใจในวิจารณญาณและสัญชาติญาณของตัวเราเอง
เจ้ก็มีความคิดแบบนี้แหละ

มีนิทานมาฝาก (ก๊อปมา)
นิทานธรรม จากพระอาจารย์อั๋น
ครูอาจารย์วัดเราชอบเล่านิทานค่ะ หลายๆ องค์เลย องค์หลวงพ่อใหญ่ก็มักเมตตาเล่า องค์หลวงพี่ก็ชอบเล่า (นิทานนี้คงเป็นมรดกตกทอดกันมา) เรื่องนี้ สำนวนท่านอั๋นเล่าให้ฟังค่ะ

"พระยาอะไร? ยิ่งใหญ่ที่สุด?"

(ปกติท่านต้องเล่นเกมถามก่อน แต่เราไม่มีเวลารอคำตอบ เราเฉลยเลยนะ)

"เฉลย คำถามเมื่อวาน นะที่ถามว่า พระยาอะไร?ยิ่งใหญ่ที่สุด มีหลายคนที่ตอบถูกนะ นันก็คือ พยายาม"

แต่ที่เราจะอธิบายเฉลยนั้น มันมีที่มา.. พยายาม กับ พระยายาม อ่านออกเสียงคล้ายกัน คุณสมบัติก็คล้ายกันด้วย นั้นก็คือ พระยา+ยาม

การจะได้เป็นยามผู้ยิ่งใหญ่ คือ พระยายาม หรือ พยายาม ไม่ใช่ของง่าย..

มันมีเรื่องเล่าดังนี้

.....แรกเริ่มเดิมที พี่ยาม (สติ) เป็นยามต๊อกต๋อย รับจ๊อบเฝ้า งานเล็ก งานน้อยไปเรื่อย หลับมั้ง ตื่นมั้ง ตามประสา ยามหลับ ยามนอน

แต่พอมาวันนึง พี่ยามเรา ก็ได้รับงานใหญ่ ให้ไปเฝ้า สิ่งนึงที่ล้ำค่าที่สุด คือ "จิต" (ซังกะบ๊วยป่าวหว่า ?)

และงานนี้ เป็นงานหนัก ภาระกิจอันสูงส่ง เพราะมีขโมย และโจร หมู่มากที่หวังจะพังปราการเข้ามา ทำลาย ทำร้าย และขโมยสิ่งที่มีค่านั้นไป

พี่ยาม จึงต้องเข้าโรงเรียนกวดวิชา เตรียมพื้นฐาน (สติปัฏฐาน)

ฟิต หนัก ออกกำลังกาย (สมาธิ)

ทานอาหารที่เหมาะ สมกับภารกิจการอารักขา ไม่กินของมึนเมา ของที่ทำให้เพลิดเพลิน ทิ้งความสบายภายนอก (ศีลสังวร)

จากนั้นก็ได้รับภาระกิจ มาเฝ้าจิต ถึงปราการชั้นใน พี่ยามถึงขนาดปิดประตูหน้าต่างภายนอกทั้งหมด ไม่ให้ใครได้เข้ามา คอยยืนดักอยู่หน้าห้อง ชนิดหลังติดประตูห้องกันเลยทีเดียว

แต่ก็ยังมีโจร อีกกลุ่มที่ แอบ...ซ่อนตัว อยู่ข้างในห้องมานานแล้ว อันนี้เรียกว่าอีแอบ ซึ่งโจรที่แอบแฝงในห้อง ก็มีไม่น้อยกว่าที่อยู่ข้างนอกหรอกนะ

มีโจรมากมายที่พี่ยามจะต้องฆ่าทิ้ง แรกๆ พี่ยามก็สะบักสบอม เพราะโจรมันมากันเยอะเหลือเกิน นี่ขนาดปิดประตูแล้วนะ พวกโจรมันยังเล็ดรอดเข้ามาได้

ไหนจะตอนที่พี่ยามอ่อนแรง หรือตอนที่เผลอไปอีกล่ะ แถมพี่ยามยังต้องมาสู้กับพวกโจรที่แอบอยู่ข้างในอีก ทั้งตัวเล็ก ตัวใหญ่

ต้องอาศัยกำลัง กอดรัด ฟัดเหวี่ยง ล้มลุกคลุกคลาน บาดเจ็บ เล็กน้อยบ้าง สาหัสบ้าง แต่พี่ยาม ก็โคตรอึด สู้ไม่มีถอย

ยิ่งเจ็บ ยิ่งเลอะ ยิ่งเยอะประสบการณ์ พี่ยามยิ่งแข็งแรง และ ช่ำชอง ในกลยุทธ การรับมือต่อสู้ จนเก่งกาจมาก พวกโจรที่มากมาย ก็ทยอยล้มตายไปเยอะ และอ่อนกำลังลง

สุดท้าย พี่ยามเก่งมาก เรียกได้ว่าสำเร็จวิชา ตาสับปะรด ไม่ว่าโจรจะมาในทิศทางใหน พี่ยามสามารถมองเห็นได้หมด รอบทิศทาง ทั้งข้างนอก ข้างใน

และร้ายกาจมาก ถึงขนาดแค่โจรกระดิกขยับตัวให้พี่ยามเห็น โจรนั้นก็ไม่มีสิทธิที่จะร้อง ซักแอะ ก็จะต้องดับสลายตายทันที

สรุปว่าขณะนี้พี่ยาม....โคตรเก่ง....

สุดท้ายหมดการรบกวน จากโจรภายนอกและภายใน และแล้ว ประตูห้องก็เปิดออก จากการที่ตั้งใจ และอึด และทน จนเก่งขนาดนี้

พี่ยาม เลยได้รับมอบตำแหน่งใหม่ใหญ่สุด ในฐานะที่ทรงรักษาสิ่งสำคัญอันล้ำค่าที่อยู่ในห้องนั้นเอาไว้ได้ คือได้รับการแต่งตั้งเป็น "พระยา"

สาธุชนแซ่ซร้อง.. เหมาะสมแล้วที่ได้ชื่อว่า "พระยา ยาม" ในที่สุด

....และยิ่งไปกว่านั้น พระยายาม ก็ได้ครอบครอง สิ่งมีค่านั้นไว้กับตัวตลอดเวลา (รวมกันเป็นหนึ่ง) เรียกว่าฝังกัน และ กัน เป็นเนื้อเดียวกันไปเลย (เนื้อเดียวกันกับธรรมชาติ)......

สุดท้ายพระยายาม ก็ดูเหมือนจะหมดหน้าที่เฝ้าของ เพราะของกับพระยายามได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของกันและกันแยกไม่ออกไปซะแล้ว..

ไม่รู้จะรักษาอะไรแล้ว ท่านเลยไปบวช..เมื่อบวชแล้ว ก็ได้สมญานามใหม่อีก

เนื่องจากท่านเป็นพระยายาม มีความรู้มาก เขาเลยเรียกท่านตอนที่บวชแล้วว่า "มหาสติ"

(เพราะบวชแล้วเรียนมากรู้มาก จึงได้เป็น มหาไง)

ทีนี้ยิ่งรู้มากขึ้นไปอีก เก่งมากขึ้นไปอีก

อยากรู้อะไร ก็ได้รู้ เป็นอิสระ

คราวนี้ใครๆ ก็เรียก มหาสติ ในอีกชื่อนึงว่า "ตัวรู้ ที่อิสระ"

....ยิ่งใหญ่ แท้....

หลังเกษียณแล้ว วันๆ ไม่ทำอะไร ท่านมหาสติ ก็พร้อมรู้ รู้พร้อม ไปวันๆ

ที่มา เว็บหลวงพ่อไก่ (วัดป่าสระกระโจม)
//www.visudhidham.com/joomla/th/webboard-wat-triwisuthitham/%E0%B8%AB%E0%B9%89%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B8%9B%E0%B8%B1%E0%B8%8D%E0%B8%8D%E0%B8%B2-%E0%B8%A7%E0%B8%B1%E0%B8%94%E0%B8%95%E0%B8%A3%E0%B8%B5%E0%B8%A7%E0%B8%B4%E0%B8%AA%E0%B8%B8%E0%B8%97%E0%B8%98%E0%B8%B4%E0%B8%98%E0%B8%A3%E0%B8%A3%E0%B8%A1/36-%E0%B8%99%E0%B8%B4%E0%B8%97%E0%B8%B2%E0%B8%99%E0%B8%98%E0%B8%A3%E0%B8%A3%E0%B8%A1-%E0%B8%88%E0%B8%B2%E0%B8%81%E0%B8%9E%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B8%AD%E0%B8%B2%E0%B8%88%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B8%A2%E0%B9%8C%E0%B8%AD%E0%B8%B1%E0%B9%8B%E0%B8%99.html

พราหมณธรรมิกสูตร

ข้าพเจ้าได้สดับมาแล้วอย่างนี้

สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ ณ พระวิหารเชตวัน อารามของ ท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐี ใกล้พระนครสาวัตถี ครั้งนั้นแล พราหมณ์มหาศาลชาว แคว้นโกศลเป็นอันมาก ผู้แก่เฒ่าเป็นผู้ใหญ่ ล่วงกาลผ่านวัยมาโดยลำดับ เข้าไป เฝ้าพระผู้มีพระภาคถึงที่ประทับ ได้สนทนาปราศรัยกับพระผู้มีพระภาค ครั้นผ่าน การปราศรัยพอให้ระลึกถึงกันไปแล้ว นั่ง ณ ที่ควรส่วนข้างหนึ่ง แล้วทูลถาม พระผู้มีพระภาคว่า ข้าแต่พระโคดมผู้เจริญ บัดนี้ พวกพราหมณ์ย่อมปรากฏใน พราหมณธรรมของพวกพราหมณ์เก่าหรือ พระผู้มีพระภาคตรัสว่า ดูกรพราหมณ์ ทั้งหลาย บัดนี้ พวกพราหมณ์หาปรากฏในพราหมณธรรมของพวกพราหมณ์ เก่าไม่ ฯ

พราหมณ์ // ขอประทานพระวโรกาส ขอท่านพระโคดมโปรดตรัสพราหมณธรรม ของพวกพราหมณ์เก่า แก่ข้าพระองค์ทั้งหลายเถิด ถ้าท่านพระโคดมไม่มีความหนัก พระทัย ฯ

พระผู้มีพระภาค // ดูกรพราหมณ์ทั้งหลาย ถ้าอย่างนั้น ท่านทั้งหลายจงตั้งใจ จงใส่ใจ ให้ดี เราจักกล่าว ฯ

พราหมณ์มหาศาลเหล่านั้นทูลรับพระผู้มีพระภาคแล้ว พระผู้มีพระภาค ได้ตรัสคาถาประพันธ์นี้ว่า ฤาษีทั้งหลายมีในครั้งก่อน สำรวมตน มีตบะละเบญจกามคุณแล้ว ได้ประพฤติประโยชน์ของตนๆ พวกพราหมณ์ แต่เก่าก่อนไม่มีสัตว์เลี้ยง ไม่มีเงิน ไม่มีสิ่งของต่างๆ พราหมณ์เหล่านั้น มีทรัพย์และข้าวเปลือกอันเป็นส่วนแห่ง การสาธยายมนต์ ได้รักษาขุมทรัพย์อันประเสริฐไว้ ภัตที่ ประตูเรือนทายกทั้งหลาย เริ่มทำตั้งไว้แล้วเพื่อพราหมณ์เหล่า นั้น ทายกทั้งหลายได้สำคัญภัตนั้นว่า เป็นของที่ตนควรให้ แก่พราหมณ์เหล่านั้น ผู้แสวงหาภัตที่เริ่มทำไว้แล้วด้วย ศรัทธา ชาวชนบท ชาวแว่นแคว้น ผู้มั่งคั่งด้วยผ้าที่ย้อม ด้วยสีต่างๆ และด้วยที่นอนและที่อยู่ ได้นอบน้อมพราหมณ์ เหล่านั้น พราหมณ์ทั้งหลายผู้อันธรรมรักษาแล้ว ใครๆ ไม่ พึงฆ่า ไม่พึงชนะ ใครๆ ไม่ห้ามพราหมณ์เหล่านั้น ที่ ประตูแห่งสกุลทั้งหลาย โดยประการทั้งปวง พราหมณ์เหล่า นั้นประพฤติพรหมจรรย์ตั้งแต่เป็นเด็กมาตลอดเวลาสี่สิบแปด ปี ได้เที่ยวไปแสวงหาวิชชาและจรณะในกาลก่อน พราหมณ์ เหล่านั้นไม่ไปหาหญิงอื่น ทั้งไม่ซื้อภรรยา อยู่ร่วมกันเพราะ ความรัก ชอบใจเสมอกันเท่านั้น พราหมณ์ผู้เป็นสามี ย่อม ไม่ร่วมกับภรรยาผู้เว้นจากฤดู นอกจากสมัยที่ควรจะร่วม พราหมณ์ย่อมไม่ร่วมเมถุนธรรมในระหว่างโดยแท้ พราหมณ์ ทั้งหลายสรรเสริญพรหมจรรย์ ศีล ความเป็นผู้ซื่อตรง ความ อ่อนโยน ตบะความสงบเสงี่ยม และความไม่เบียดเบียน และ แม้ความอดทน พราหมณ์ผู้เสมอด้วยพรหม ผู้มีความบาก บั่นมั่นคง เป็นผู้สูงสุดกว่าพราหมณ์เหล่านั้น และพราหมณ์ นั้นย่อมไม่เสพเมถุนธรรมโดยที่สุดความฝัน พราหมณ์บาง พวก ผู้มีชาติแห่งบุคคลผู้รู้แจ้งในโลกนี้ศึกษาตามวัตรของ พราหมณ์ผู้เสมอด้วยพรหมนั้นอยู่ ได้สรรเสริญพรหมจรรย์ ศีลและแม้ขันติ พราหมณ์ทั้งหลายขอข้าวสาร ที่นอน ผ้า เนยใสและน้ำมัน แล้วรวบรวมไว้โดยธรรม ได้กระทำยัญ คือ ทานแต่วัตถุ มีข้าวสารเป็นต้นที่เขาให้แล้วนั้น ในยัญที่ตน ตั้งไว้ พราหมณ์เหล่านั้นไม่ฆ่าแม่โคเลย มารดา บิดา พี่น้อง ชายหรือญาติเหล่าอื่น มิตรผู้ยิ่งใหญ่ ไม่ฆ่าแม่โค ซึ่งเป็นที่เกิด แห่งปัญจโครสอันเป็นยา ฉันใด แม่โคเหล่านี้ให้ข้าว ให้ กำลัง ให้วรรณะ และให้ความสุข พราหมณ์เหล่านั้น ทราบอำนาจประโยชน์นี้แล้ว จึงไม่ฆ่าแม่โคเลย ฉันนั้น พราหมณ์ทั้งหลายผู้ละเอียดอ่อน มีร่างกายใหญ่ มีวรรณะ มียศ ขวนขวายในกิจน้อยใหญ่ โดยธรรมของตน ได้ ประพฤติแล้วด้วยข้อปฏิบัติอันเป็นเหตุให้หมู่สัตว์นี้ถึงความ สุขในโลก ความวิปลาสได้มีแก่พราหมณ์เหล่านั้น เพราะ ได้เห็นกามสุขอัน (ลามก) น้อย ที่เกิดขึ้นจากกามคุณ อันเป็นของ (ลามก) น้อย พราหมณ์ทั้งหลายได้ ปรารถนาเพ่งเล็งสมบัติของพระราชา เหล่านารีที่ประดับ ดีแล้ว รถเทียมด้วยม้าอาชาไนย ที่สร้างตกแต่งไว้เป็นอย่างดี มีการขลิบอันวิจิตร พื้นที่เรือน เรือนที่สร้างกั้นเป็นห้องๆ และโภคสมบัติซึ่งเป็นของมนุษย์อันโอฬาร เกลื่อนกล่นไป ด้วยฝูงโค ประกอบไปด้วยหมู่นารีผู้ประเสริฐ พราหมณ์ เหล่านั้นผูกมนต์ในที่นั้นแล้ว ได้เข้าไปเฝ้าพระเจ้าโอกการาชในกาลนั้นกราบทูลว่า พระองค์มีทรัพย์และข้าวเปลือก มากมาย ขอเชิญพระองค์ทรงบูชายัญเถิด พระราชทรัพย์ เครื่องปลื้มใจของพระองค์มีมาก ลำดับนั้นแล พราหมณ์ ทั้งหลายยังพระราชาผู้ประเสริฐ ให้ทรงยินยอมบูชายัญ อัสสเมธะ ปุริสเมธะ (สัมมาปาสะ) วาชเปยยะ นิรัคคฬะ พระราชาทรงบูชายัญเหล่านี้แล้ว ได้พระราชาทานทรัพย์แก่ พราหมณ์ทั้งหลาย คือ แม่โค ที่นอน ผ้า เหล่านารีที่ ประดับดีแล้ว รถเทียมด้วยม้าอาชาไนย ที่สร้างตกแต่งไว้ เป็นอย่างดี มีการขลิบอันวิจิตร รับสั่งให้เอาธัญชาติต่างๆ บรรจุเรือนที่น่ารื่นรมย์ อันกั้นไว้เป็นห้องๆ จนเต็มทุกห้อง แล้วได้พระราชทานทรัพย์แก่พราหมณ์ทั้งหลาย ก็พราหมณ์ เหล่านั้นได้ทรัพย์ในที่นั้นแล้ว ชอบใจการสั่งสมเสมอ ตัณหาย่อมเจริญยิ่งแก่พราหมณ์เหล่านั้น ผู้มีความปรารถนา อันหยั่งลงแล้ว พราหมณ์เหล่านั้นผูกมนต์ในที่นั้นแล้ว ได้ เข้าเฝ้าพระเจ้าโอกกากราชอีก กราบทูลว่า แม่โคทั้งหลาย เกิดขึ้นเพื่อประโยชน์สำหรับรับใช้ในสรรพกิจของมนุษย์ เหมือนน้ำ แผ่นดิน เงิน ทรัพย์ และข้าวเหนียว ฉะนั้น เพราะว่าน้ำเป็นต้นนั้นเป็นเครื่องใช้ของสัตว์ทั้งหลาย ขอ พระองค์ทรงบูชายัญเถิด ราชสมบัติของพระองค์มีมาก ขอ เชิญพระองค์ทรงบูชายัญเถิด พระราชทรัพย์ของพระองค์มี มาก ลำดับนั้นแล พราหมณ์ทั้งหลายยังพระราชาผู้ประเสริฐ ให้ทรงยินยอมบูชายัญแล้ว ในการบูชายัญ พระราชาทรง รับสั่งให้ฆ่าแม่โคหลายแสนตัว แม่โคทั้งหลายเสมอด้วยแพะ สงบเสงี่ยม ถูกเขารีดนมด้วยหม้อ ย่อมไม่เบียดเบียนด้วยเท้า ด้วยเขา ด้วยอวัยวะอะไรๆ โดยแท้ พระราชารับสั่งให้ จับแม่โคเหล่านั้นที่เขาแล้วให้ฆ่าด้วยศาตรา ลำดับนั้น เทวดา พระอินทร์ พระพรหม อสูรและผีเสื้อน้ำ ต่างเปล่ง วาจาว่า มนุษย์ไม่มีธรรม แล่นไปเพราะศาตราตกลงที่แม่โค โรคสามชนิด คือ ความปรารถนา ๑ อนสนัญชรา ๑ (ความแก่หง่อม) ๑ ความปรารภสัตว์ของเลี้ยง ๑ ได้มีในกาล ก่อน ได้แพร่โรคออกเป็น ๙๘ ชนิด บรรดาอาชญาทั้งหลาย อธรรมนี้เป็นของเก่า เป็นไปแล้ว แม่โคทั้งหลายผู้ไม่ ประทุษร้ายย่อมถูกฆ่า คนผู้บูชายัญทั้งหลายย่อมเสื่อมจาก ธรรม ธรรมอันเลวทรามนี้เป็นของเก่า วิญญูชนติเตียนแล้ว อย่างนี้ วิญญูชนเห็นธรรมอันเลวทรามเช่นนี้ในที่ใด ย่อม ติเตียนคนผู้บูชายัญในที่นั้นเมื่อธรรมของพราหมณ์เก่าฉิบหาย แล้วอย่างนี้ศูทรและแพศย์แตกกันแล้ว กษัตริย์เป็นอันมาก แตกกันแล้ว ภรรยาดูหมิ่นสามี กษัตริย์พราหมณ์ผู้เป็นเผ่า พันธุ์แห่งพรหม แพศย์และศูทรเหล่าอื่น ผู้อันโคตรรักษา แล้วทำวาทะว่าชาติให้ฉิบหายแล้ว ได้ตกอยู่ในอำนาจแห่ง กามทั้งหลาย ฯ

เมื่อพระผู้มีพระภาคตรัสอย่างนี้แล้ว พราหมณ์มหาศาลเหล่า นั้นได้กราบทูลพระผู้มีพระภาคว่า ข้าแต่พระโคดมผู้เจริญ ภาษิตของพระองค์แจ่ม แจ้งนัก ข้าแต่พระโคดมผู้เจริญ ภาษิตของพระองค์แจ่มแจ้งนัก พระองค์ทรง ประกาศธรรมโดยอเนกปริยาย เปรียบเหมือนหงายของคว่ำ เปิดของที่ปิด บอกทางแก่ผู้หลงทาง หรือตามประทีปในที่มืดด้วยหวังว่าคนมีจักษุจักเห็นรูป ฉะนั้นข้าพระองค์เหล่านี้ขอถึงพระโคดมผู้เจริญ กับทั้งพระธรรมและพระภิกษุ สงฆ์ว่าเป็นสรณะ ขอพระองค์โปรดทรงจำข้าพระองค์เหล่านี้ว่า เป็นอุบาสกผู้ถึง สรณะตลอดชีวิต จำเดิมแต่วันนี้เป็นต้นไป ฯ
//www.polyboon.com/dhumma/25_033.php

อิอิ แท้งกิ๋วคร้าา อิหม่ามี๊
ที่ คอยเป็น หน้าม้า คุณภาพดี
คอยเข้ามาปั่น เรทติ้ง หั้ย บล็อกนี้ ฉะเหมอ
ไงก็ ขอ นุยาด ก๊อป เรื่อง พระยายาม
ไปแปะ ในกาทู้ มาคุยถึงอาการสติอยู่กับผู้รู้กันหน่อยครับ
ของไอ้เรือพ่วงเมียหนี ที่ เวบพังจิตหน่อยน้าาา

เพราะ อ่านที่ อิหม่ามี๊เอามาแปะ
แร้ว รู้สึกว่า เข้าท่า ดีง่ะ งิงิ
ช่วงนี้ นู๋บีกะลังนึกครึ้ม
เรยเปิดกะลาไปตบตี ก๊ะ ไอ้หมอนั่น
เรื่อง สติ กับ ผู้ลู้ อยู่พอดีเรย

ปอลิง 1

อิหม่ามี๊ขราาา ช่วงนี้ อิตั้วเจ้นู๋บียังอยู่ในกะลามหาสนุก อยู๊
แถม อิตั้วเจ้มันก็ เอาแต่ นั่งดู ทรูมูวี่ แทน การดูจิต ประจำเรยว่ะ
แต่ก็ม่ะเป็นไร อ่ะ ทำเรื่อย ๆ เมื่อย ก็พักอ่า
ไงซะ ก็ ยังม่ะคิด จะ ทำให้สำเร็จกิจ ในชาตินี้ หรอกจร้าาา
อิตั้วเจ้ มัน ยัง ขี้เกียจ จะ ดับ
เพราะว่า อาเหล่าม่า ยังอยากจะหลอกจับตรูดเด็ด อยู๊ อิอิ


ปอลิง 2

อ้อ ขอบใจ ไอ้นู๋ จิกตินนต์ โตย
ที่เข้ามาช่วย ปั่นเรทติ้ง ในบล็อกนี้ หั้ย
อ่ะ เจ้ขอ ตบรางวัล ให้
ด้วยการ ส่ง อิสาวชุดดำข้างล่างนี้
ไปช่วย ขยุ้มหัวใจ เอ๊ย ไป ช่วย ชงกาแฟที่ร้าน
รับรองว่า เด๋วจา ขายดีเป็นเทน้ำเทท่าาาาาาา แน่ ๆ เหอ...เหอ...

มาทักทาย ค่ะ สะ สะ สะ หวัดดี เกรงกลัว เอ้ย เกรงใจนิดหน่อย
คิดถึง พี่ขวัญมาหาเอาแถวๆนี้ พี่บัว 5 เจอไหม

ว้าย ๆๆๆๆ ดีใจ๊ ดีใจ
ในที่สุด อามวยม้วย หลบฯ เก๊าะให้เกียรติ
แวะมาเยี่ยมเยือน บล็อก อิตั้วเจ้ จนได้
นี่ ๆ ถ้า ไม่เหลือบ่ากว่าแรง
อินู๋ ช่วยอ้อน ไอ้โซ๊ยตี๋ ให้อิตั้วเจ้ทีดิ
อิตั้วเจ้ อยากจะ ใช้ มันเป็นบันไดเหยียบ
ขึ้นไป จู่จุ๊กกรู ก๊ะ WM ลานธรรมจก ! อิอิ

หวัดดี นู๋หลบภัย
ดีใจ๊ดีใจ ที่มาถึงบลอกสุสานโบราณของแม่นางเทียวเสี้ยม(นู๋บี)
พี่ขวัญ ก็สิงอยู่แถวๆนี้แหละ ใช้หลายชื่อ อิอิ
อาทิเช่น
อิอ่อน
อิเสือนอนกิน
อิหม่ามิ๊
อิปลาไหล
ป้าขวัญ
เจ้ขวานฟ้า
และอื่นๆ อีกที่จำมะได้ แล้วแต่อารมณ์ขณะที่โพสต์ แหะ แหะ

นู๋หลบฯ ว่างๆก็แวะมาคุยที่นี่ได้
นู๋บีเขาเปิดกว้างให้มาปล่อยของได้ไร้ขีดจำกัด 555
พี่ขวัญ ก็หลบคุณซะมี มาเล่นน้ำหมากอยู่แถวๆนี้แหละ

ดีใจ ที่นู๋บี ชอบนิทานเรื่องพระยายาม อิอิ
และเอาไปเผยแพร่ให้อีก ตะหาก ยินดีๆๆๆ
แต่อย่าลืมใส่เว็บลิ้งค์ที่มาให้เครดิตคนพิมพ์คนแรกด้วยละกัน
ถ้าเกิดดังขึ้นมา เขาจะได้พิมพ์นิทานจากหลวงพ่อหลวงพี่และ
พระอาจารย์อั๋น มาให้พวกเราอ่านกันอีก

ปล. ฝากฟามคิดถึงไปถึงอาเหล่าม่าโตย
ยังไงก็ขอให้อาเหล่าม่ารักษาสุขภาพด้วย
จะได้มีแรงมาเล่นจับตรูดเด็กได้นานๆ
อิอิ

ขอบคุณอย่างหาที่อื่นไม่ได้ครับ
พนักงานแบบนี้อันตรายครับ ไม่รับ ครับ

คุณป้าเจ้นู๋บีเกิน ผมชักชังแล้วล่ะ รบกวน
ไขก๊อกเรื่อง อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ลงใจ หน่อยครับ
แล้ว ไง ต่อ พออาการมันชิน ตะกอนตก จะไปกวนต่อยังไง
พวกนี้ ร้ายเหลือ รับประทานก็ไม่ได้
เซ็งเจี้ยยวววว

ถือเป็นเกียจติมากกว่า ขอบคุณค่ะ ที่ไปชวนหลบภัยมา
ต้องขอ อภัยที่มาช้า แต่ก็ดีกว่าไม่มาหรือป่ะ

สบายดีกันนะคะ

แล้วคุณโซ๊ยตี๋ นี่ใครเหรอคะ

มาตอบช้าหน่อย นึงไม่ว่ากันนะ พี่ขวัญป๋าฝากความคิดถึงมาให้นะคะ ตอนนี้กำลังหัดท่องสวดมนต์ให้ขึ้นใจ เขี่ยวเข็นโดย
ปราบเทวดา ปกติท่องเอา

พี่บัว 5 หลายอย่าง ที่พี่เขียน ทำให้อ่านแล้วอึ้ง
อึ้งอะไรรู้ไหม อ๊ะ ยะ เราก็คิดเหมือนพี่ แต่ไม่กล้าแสดงออก
ประมาณว่า " ซ่าส์นะ แต่ไม่กล้าแสดงออก"

ไม่รู้ว่าเป็นการรบกวนไหนเนี้ย หากไม่คิดว่ารบกวน
จะมาสร้างความวุ่นวายที่นี้บ่อยๆ ไม่ต้องเกรงใจ
หลบภัยนะ เรื่องแบบนี้ขอให้บอก

คืนนี้ขึ้นเวรบ่ายจร้าาาา
เด๋วจะดูฤกษ์ดาวโจร
หาเรื่อง แหกกะลา
ออกมาเม้าส์โตยเน้อ

จาก อิป้าบัวอ้าาาาาา ( แล้ว หุบไม่ลง )

ค่ะ เดี่ยวนั่ง แทะข้าวโพดรอ

อย่านานนะ ไม่งั้น หลับคาข้าวโพดแน่ๆ เลย

อ่ะโหล ๆ ขออภัย ที่ทำหั้ยรอเหงก
จนหลับคาข้าวโพด จร้าาาาาาาาา
โทษที มัวไปเปิบ หนมจีน
ที่ เวบพังจิต เพลินไปหน่อย
แถม พอจะเข้ามาเม้าส์ในบล็อก นี้
ก็ติดไปปฏิบัติภาระกิจจ่ายยาหั้ย คนไข้ตลอด ๆ แหะ ๆ


อิมวยม้วยหลบฯ ว่า...
พี่บัว 5 หลายอย่าง ที่พี่เขียน
ทำให้อ่านแล้วอึ้ง อึ้งอะไรรู้ไหม
อ๊ะ ยะ เราก็คิดเหมือนพี่ แต่ไม่กล้าแสดงออก
ประมาณว่า " ซ่าส์นะ แต่ไม่กล้าแสดงออก"

ไม่รู้ว่าเป็นการรบกวนไหนเนี้ย
หากไม่คิดว่ารบกวนจะมาสร้างความวุ่นวายที่นี้บ่อยๆ
ไม่ต้องเกรงใจหลบภัยนะ เรื่องแบบนี้ขอให้บอก

++++++++++++++++++++++++
อิตั้วเจ้บัว 5 ว่า...

อิอิ สุสานโบราณแห่งนี้
ยินดีต้อนรับอินู๋เสมอจร้าาาาา
ถือซะว่า ที่นี่ เป็น หลุมหลบภัย อีกแห่ง
ของ อีนู๋ ก็แร้วกันจร้าาาาาา
อย่าได้คิดเกรงใจ ไปเยยยย


แต่ไงก็คงต้องขอออกตัว ก่อน ว่า
ช่วงนี้ อิตั้วเจ้ มันอยู่ในโหมด หุบในกะลา อ่า
ถ้าผลุบ ๆ โผล่ ๆ ออกมาทักทายแขกเหรื่อ แบ่บกระฉึกกระฉัก
หรือ หายหัวไปเป็นชาติ ก็อย่าเพิ่ง น้อยใจไปเรย น้าาาาาา


ว่าแต่ เพิ่งลู้นะเนี่ย ว่า อินู๋ เป็นพวก
" ซ่าส์นะ แต่ไม่กล้าแสดงออก"
แต่ก็ดีแลัวจร้าาา เพราะว่า ถ้าอินู๋ยังไม่พร้อม
ที่จาเล่นจริงเจ็บจริง แบ่บ อิตั้วเจ้บัวป่อง
ก็อย่าเพิ่งทำเรยมันจร้าาาาาาาาาาาาาาาาา


เอาไว้สำเร็จเคล็ดวิชา อิเข้ล่องหน
จนมีสารพัดพิษเป็นชาติตระกูล แบ่บอิตั้วเจ้มันก่อน
ค่อยไปปะฉะดะ กะชาวบ้าน ดีกว่าน้าาาา
จาได้ไม่ต้อง ชอกช้ำระกำทรวง
เพราะโดนเจ้ากรรมนายเวรมาทวงหนี้แค้นนน เอิ๊ก ๆ

ปอลิง

อ้อ แล้ว ไอ้โซ๊ยตี๋ นี่ก้อ ไม่ใช่ใครที่ไหน
ก็ไอ้ ตี๋โตหื่น บุญพิลึก คู่ปรับเก่า ที่ เวบ พังจิต ของ อินู๋ไง
(หรือ ไอ้เจ้า โอทึ้ง ในบล็อกนี้ แหล่ะจร้าาา 5555 )
ว่าง ๆ อินู๋ก็ช่วยไปอ้อน ขอให้มันมาเป็น นอมินี
ให้อิตั้วเจ้ ที่ ลานธรรมจก หน่อยจิ นะนะ


หรือ ถ้า เพื่อน ๆ คนไหน มี ล็อกอินที่ ลธมจ.
มาให้ อิตั้วเจ้ใช้สอยเป็นร่างทรง
ก็ช่วยสงเคราะห์ หั้ยทีเหอะน้าาาาาาาา
โปรดอย่าได้ทำตัวเป็นคนใจดำ อำมหิต
เหมือนไอ้เจ้าน้ำตาลทมิฬ มันเรย
อิเจ้อยากเข้าไป จู่จุ๊กกรู กะ WM ลธมจ.
ใจจะขาดอยู่แร้วง่ะ อ่ะซิก ๆ

ไอ้ตี๋จิกตินน ...ว่า

คุณป้าเจ้นู๋บีเกิน ผมชักชังแล้วล่ะ รบกวน
ไขก๊อกเรื่อง อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ลงใจ หน่อยครับ
แล้ว ไง ต่อ พออาการมันชิน ตะกอนตก จะไปกวนต่อยังไง
พวกนี้ ร้ายเหลือ รับประทานก็ไม่ได้
เซ็งเจี้ยยวววว
++++++++++++++++++++++

อิป้าบัวป่อง ว่า...
อืม...ตอนนี้ อิเจ้ เน้นได้
แค่ เรื่อง การพยามทำให้เกิด อนิจจัง ลงใจ ว่ะ
ส่วน ทุกขัง กับ อนัตตา นี่
พวกสุขาปฏิปทา อย่าง อิเจ้ ไมค่อยได้ใส่ใจเท่าไร
ก็เลยอาจจะตอบได้ไม่ครบถ้วนน้าาาาาาาาา


เรื่องนี้ มันก็แค่ เอาสภาวะจิต ที่เคยเกิดขึ้นกับเรา
อาทิเช่น ความรู้สึกโกรธที่โดนชาวบ้านเหน็บ เมื่อตะวาน
มา ย้อนดู โดยจำลอง( จิตนาการ )
ให้เสมือน เกิดสถานการณ์จริง ๆ ในตอนนั้นน่ะ
แต่คราวนี้ แทนที่เราจะเป็น คนเกิด ความรู้สึกโกรธ
ณ จุดนั้น อย่างเดียว มันกลายเป็นว่า
จิตเราอีกส่วน มันแยกไปเป็นผู้สังเกตุการณ์
การเกิด ไตรลักษณะของ สภาวะจิตด้วยอ่ะ


คือมันจะ รู้สึกว่ามี ตัวโกรธ ผุดวาบขึ้นมา ในใจอย่างช้า ๆ
แล้ว เจ้าความรู้สึกนี้ มันจะตั้งอยู่สักพัก นึง
จากนั้น มันก็ค่อย ๆ หายวับดับไป น่ะ


ซึ่งพอพิจาณา เห็นปรากฏการณ์ การเกิดขึ้น ตั้งอยู่
และ ดับไป ของ ความรู้สึกโกรธตรงนั้น บ่อย ๆ เข้า
มันก็เรย รู้สึกว่า การที่จิตไปทุกข์ไปเกาะติด/ยึดติด กับสภาวะตรงนั้น
มันก็เหมือนเด็กน้อยที่พยาม
กอดรัดฟัดเหวี่ยงกับเงาตัวเองน่ะ
เริ่มรู้สึกว่ามัน เป็นไปไม่ได้ที่เราจะวิ่งไล่จับ
เอา เงา มาสต๊าฟไว้ ให้มันจีรังยั่งยืนน่ะ


ซึ่ง พอฝึกทักษะ การเบิ่งจิตแบ่บนี้
พอได้รับรู้ การเกิดดับของสภาวะจิตบ่อย ๆ เข้า
จิตมันก็เรยจดจำไว้ในสัญญา มั้ง
เวลา มีอารมณ์โกรธเกิดขึ้นมาอีกครั้ง
ก็เรย มักจะมีสติส้มหล่นแบ่บแว้บ ๆ
แล้วไม่ไปยึดเกาะกับ สภาวะจิตที่โกรธเคืองนั้นนาน ๆ น่ะ
พอมัน ฉุกใจขึ้นมาได้ มันก็จะหยุดโกรธ
แล้วปล่อยวางอารมณ์นั้นไป เฉยเรย


อาการประมาณ เหมือนมีใครโยนท่อนไม้ไปวางขวาง ไว้
ตรง ฟันเฟืองที่กำลัง ทำให้ วงปฏิจฯ มันหมุนติ้ว ๆ อ่ะ
การเคลื่อนของวงปฏิจมันเรยสะดุด ( แต่ยังไม่หยุด )
อารมณ์ที่เกิดมันเรยไม่สุด ออกแนวกระตุก ๆ
เหมือนมี ตัวอะไรสักอย่าง มาทำให้เกิด การยับยั้งชั่งใจน่ะ
ก็อย่างที่เคยบอกไง จะทุกข์ ๆ มั๊นก็ทุกข์ไม่สุด
จะโกรธ ๆ มัน ก็ เหมือน ระเบิดด้าน ๆ ไม่กระจายเปรี้ยง ๆ ออกมา

แหะ ๆ อธิบายได้แค่นี้ว่ะ จะมีใครเข้าใจที่ตรูพูดไหมเนี่ย เฮ้ออ

อิหม่ามี๊ว่า....

ดีใจ ที่นู๋บี ชอบนิทานเรื่องพระยายาม อิอิ
และเอาไปเผยแพร่ให้อีก ตะหาก ยินดีๆๆๆ
แต่อย่าลืมใส่เว็บลิ้งค์ที่มาให้เครดิตคนพิมพ์คนแรกด้วยละกัน
ถ้าเกิดดังขึ้นมา เขาจะได้พิมพ์นิทานจากหลวงพ่อหลวงพี่และ
พระอาจารย์อั๋น มาให้พวกเราอ่านกันอีก

ปล. ฝากฟามคิดถึงไปถึงอาเหล่าม่าโตย
ยังไงก็ขอให้อาเหล่าม่ารักษาสุขภาพด้วย
จะได้มีแรงมาเล่นจับตรูดเด็กได้นานๆอิอิ


นู๋บี ว่า....
อิอิ อิหม่ามีขราา เมื่อตอนดึก ๆ อาเหล่าม่า มันก็นึกสนุก
แอบบุก ไปหลอกจับ ตรูด ด.ช. หนมจีนมีแต่น้ำยา
ที่เวบ พังจิตมาคร่าาาาา
เล่นเอาหวุดหวิดจะโดนเด็กมันถอนหงอก
นี่ดีนะ ที่สำเร็จ วิชา อิเข้ล่องหน
เรยรอดคมเขี้ยวมันมาได้อย่างหวุดหวิด หุหุ


จิงดิ เรื่อง เวบลิ้งค์ นี่ วางใจได้น้าาาา
นู๋บี ใส่ไป ตามที่ อิหม่ามี๊ เอามาแปะ
อย่างครบถ้วน ม่ะมีตกหล่นคร้าาาาาาา


ปอลิง
ด.ช.หนมจีนฯ มันชอบ นิทานเรื่อง พระยายาม
ที่อิหม่ามี๊ เอามาฝากมากมายเรยว่ะ
มันบอกว่า


-------------------------------------------
เมื่อวานนี้, 06:42 PM #190
เส้นขนมจีน

"นิทานเรื่องนี้ดีมากมาก ส่วนตัว ชอบ และ เข้าใจ หมดทั้งเรื่อง ครับ

แต่ตอนสรุป ตอนท้ายเรื่องเปลี่ยนใหม่ได้เปล่า ...จากที่ จบว่า รู้พร้อม พร้อมรู้ไปวันวันน่ะ...เปลี่ยนเป็น เมื่อ รู้หมดแล้ว ว่าอะไรดี อะไรสมควรทำ อะไรคือ มรรค 8 ที่ควรทำ..ก็เลิกรู้พร้อมหรือพร้อมรู้ไปวันวัน มาเป็น ทำ ให้มันดี ทำให้ หลายอย่างดี ทำให้ ทั้งหมดดี ทำให้มันดีให้หมด สิครับ

ผมว่า พญาทำ ...ทำให้มันดี ทำให้ดี น่าจะดีกว่า รู้ไปวันวัน นะครับ


ดังนั้น

พญารู้ พญาพูด พญากิน พญานอน พญาขี้เกียจ พญาโกงบ้านโกงเมือง พญาขี้โม้ พญาขี้อิจฉา พญาดี พญาสวย พญาหล่อ
พญารวย พญาจน พญาเลิศ
...

ก็คงไม่สู้ พญาทำ ...รู้ดี ก็ ต้อง ทำดี....จะได้ดี หรือไม่ดีดี ไม่สน...ขอแค่ ที่ทำให้มัน ดี ..ทำดี ก็โอ..สวดยวด แย้วววววว...


"
---------------------------------------------------



อิหม่ามี๊ เห็นด้วยก๊ะมันปล่าวคร้าาาาาา
ว้า จาตีหนึ่งแระ นอนดึกดื่นเที่ยงคืนอีกตามเคย
ราตรีสวัสดิ์คร้า อิหม่ามี๊

ขอบใจนู๋หลบฯน้า ที่เอาข่าวมาบอกกัน
พี่ขวัญ ก็คิดถึงทุำกคน...น้า..ไม่ลืมกันอยู่แล้ว
แระก็ ฝากความคิดถึงไปถึงป๋า...กะเฉาก๊วย ด้วยน้า
เรื่องสวดมนต์ให้ขึ้นใจดีมากเลยนะ พี่ขวัญก็พยายามอยู่
ตอนนี้หัดสวดพุทธคุณ พาหุง มหากา ก็อยากให้สวดจนขึ้นใจ
ได้เหมือนกัน พอดีเกิดจากแรงบันดาลใจจากประสบการณ์
ของพี่มหา ที่มีคนเอามาเล่าให้ฟังที่พันทิพย์ เลยอยากสวดมั่ง
แหะ แหะ (เหมาะกับคนกลัวผีมั่กๆ)
เรื่องก็ตามไปอ่านเอาเองนะมี2เรื่อง ตามลิ้งค์นี้

1.กรรมทันตา โอ้..อินเีดีย 20
https://www.bloggang.com/viewblog.php?id=tobeteam&date=14-05-2012&group=1&gblog=132

2.กรรมทันตา เณรแอ๋
https://www.bloggang.com/viewblog.php?id=tobeteam&date=17-05-2012&group=1&gblog=133

อันนี้แถมบทสวดฯ
พุทธคุณ พาหุง มหากา
จากคำสอนหลวงพ่อจรัญ วัดอัมพวัน
//www.84000.org/pray/puttakun.shtml

มีเรื่องคุณซะมี มาเล่าให้ป๋าต้นฯ ฟัง
ฝากนู๋หลบฯช่วยตะแล๊บแก๊บส่งข่าวให้ป๋าต้นทีนะ
เมื่อเร็วๆนี้ พี่ขวัญพาคุณซะมี ไปหาหลวงพ่อไก่
วัดป่าสระกระโจม เพื่อขอคำแนะนำเรื่องสมาธิ
พอดีคุณซะมี เขาใจร้อน อยากสำเร็จฌาณขั้นสูงขึ้นไปเร็วๆ
แต่ติดแหงกอยู่ที่เดิมมานานแระ จนชักจะท้อ
ก็ถามหลวงพ่อว่า ต้องทำไงถึงจะขึ้นฌาณ3ฌาณ4 ได้ไวๆ
หลวงพ่อตอบมาว่า ติดสุขอยู่นะ ทำมาถูกทางแล้วแต่สมาธิ
ยังไม่สม่ำเสมอ กำลังไม่พอขึ้น ก็ให้หมั่นทำสมาธิไว้เนืองๆ
ทั้งตอนกิน เดิน นั่ง นอน ทำสมาธิให้ได้ทุกอริยาบท
แล้วเพิ่มเดินจงกรมอีกด้วย ถ้าละสุขได้ ก็เหลือแต่เอกัคคตา
ก็ได้ฌาณระดับที่สูงขึ้นได้ ประมาณนี้ น่ะ ก็เล่าสู่กันฟัง

อ้างถึงนู๋บี ถามเรื่องหนมจีนพญารู้(มาก) อิอิ
.....
อิหม่ามี๊ เห็นด้วยก๊ะมันปล่าวคร้าาาาาา
ว้า จาตีหนึ่งแระ นอนดึกดื่นเที่ยงคืนอีกตามเคย
ราตรีสวัสดิ์คร้า อิหม่ามี๊
....
อิหม่ามิ๊ เห็นต่างจากหนมจีน ว่ะค่ะ
เห็นด้วยกะในนิทาน มากฝ่า
อิหนมจีนรู้มาก นี่จะออกแนว ยึดติดการทำความดี นะ
แต่ก็ไม่ผิดหรอกเป็นเรื่องของแต่ละคนจะชอบใจแบบไหน
สำหรับอิหม่ามิ๊ น่ะ คิดว่าเรื่องทำดี ละชั่ว น่ะ
เป็นเรื่องสมควรทำอยู่แล้วเป็นเฟิส์ทช้อยส์ของคนที่มี
สัมมาทิฏฐิ แต่ทำไปแล้วก็ไม่ได้ยึดติดในการกระทำนั้น
เป็นสรณะ สักว่าทำสักว่ารู้ไปวันๆ แต่ไม่ยึดติดไง
เป็นอิสระจากการทำความดี และไม่กระทำชั่วเป็นปกติวิสัย
ก็รู้ดีรู้ชั่วรู้ตัวทั่วพร้อมไปวันๆ เป็นตัวรู้ที่อิสระ ไง
ใครไม่ทำความดีก็แค่รู้ไม่ต้องไปตามตบหัวเขาให้มา
ทำความดี แค่ชักชวนให้ทำความดีละความชั่วแค่นั้น
ใครไม่ทำก็ไม่ได้ไปอะไรกับเขารู้จักปล่อยวาง รู้ควรไม่ควร

เหมือนหลวงพ่อไก่วัดป่าสระกระโจมไง
ท่านก็ช่วยเหลือคนไปเรื่อยๆ ก็คือทำความดี
แล้วท่านก็ รู้พร้อมพร้อมรู้ ตลอดเวลา
ปฏิบัติเนสักชิก หัวไม่ติดหมอน มาหลายสิบพรรษา
ก็มีสุขภาพแข็งแรงดี เป็นที่พึ่งของคนมีความทุกข์ได้

ส่วนบางท่านก็ทำความดีปิดทองหลังพระในแบบของท่าน
ไม่ได้ยึดติดว่าต้องได้ดีเพราะการทำความดี
แล้วก็ รู้พร้อมพร้อมรู้ ตลอดเวลา ก็มีอีกเหมือนกัน

ก็แล้วแต่เนาะ นานาจิตตัง เป็นความเห็นส่วนบุคคล
ไม่มีผิดไม่มีถูก มีแต่ชอบใจ ไม่ชอบใจ เฉยๆ ไม่รู้ไม่รู้ชี้
รู้เฉยๆ รู้ชอบ รู้ไม่ชอบ รู้ว่าไม่รู้ไม่ชี้

แหะๆ

เอ่อ...เกือบลืม

ที่นู๋บีรำพึงว่า...
แหะ ๆ อธิบายได้แค่นี้ว่ะ จะมีใครเข้าใจที่ตรูพูดไหมเนี่ย เฮ้ออ

อิหม่ามิ๊ เข้าใจที่นู๋บีพูด นะจ๊ะ
เข้าใจจริงๆ นะ ไม่ได้พูดเพื่อเอาใจ นะเธอว์

หุหุ

อ่านแล้ว เข้าใจ๋คับ
เจอกันที่ ใจ๋ ใช่ก๊ะ
ม่วนๆ เด้อ

เย้ ๆๆ ดีใจจังเยยยยยยยยยยยย
ที่อย่างน้อย เก๊าะมี คนเข้าใจ
ที่อิเจ้นู๋บีมันแพล่ม ( ตั้ง 2 คนแหน่ะ ) อิอิ

อ้อ ไงก็ขอ อนุยาด อิหมามี๊ แระ อาตี๋จิกตินนท์
หอบ เอาตัวหนังสือที่พวกเรา เม้าส์กัน
ณ สุสานโบราณเหล่านี้
ไปเสี้ยม เอ๊ย ไปเผยแพร่
เป็นวิทยาทาน ที่เวบพังจิต นะค้าาา หุหุ


อ้อ อิหม่ามี๊ขราาาาาาาาาาาาาาาา
เรื่อง ไอ้ ดช.หนมจีนมีแต่น้ำยา
นู๋บีก็ ลู้สึกว่า มันก็ติดดี
เหมือนที่อิหม่ามี๊คอมเม้นต์ เรยว่ะ
นี่ยังไป โพสตบจูบ ๆ เรื่องนี้ ก๊ะมันที่กาทู้นู้นเล๊ยยย


แถมโพสไปโพสมา
พอนู๋บีเผลอไปเล่นตัวนิด ๆ หน่อย ๆ
ตามประสาอิปลาไหลเก๊าะโดนมันถีบลงจาก สถานะ คนรู้ใจ
กลายมาเป็น อินังมะเดื่อ
(ข้างนอกสุกใสข้างในเป็นโพรง )ซะงั้น 555


แต่กระนั้น อาเหล่าม่า มันเก๊าะชอบหาเรื่องออกไป
ชนจอกร่ำสุรา เสวนาธรรม กับคนจำพวกนี้ นะ
เพราะว่า อาตี๋พวกนี้ หลอกจับตรูด ง่ายดี ! เหอ..เหอ...

จาก บูรพาม่ายแพ้ (ภาคอวตารเป็น แม่นาง เทียวเสี้ยมมมมมม ) อิอิ

ขอบคุณค่ะ ที่ให้มาก่อกวน
ได้ตาม อัดทะยาสัย
พี่บี งานยุ่งมากใช่ไหมงานทางโรงพยาบาล
ห

ค่ะพี่ขวัญ จะบอกป๋าให้
อืม อานุสงค์ของการสวดมนต์มีมาก จริงๆ
ตอนนี้แม่ กับป๋าก็ฟังธรรมเยอะกว่าเมื่อก่อนมาก
ปกติก็พิมไม่ยาว พิมพ์ไม่เก่งด้วย

อ่านของสามีพี่ขวัญแล้ว อนุโมทนากับการปฏิบัติด้วยนะคะ
อยากได้อญิญญาหรือเปล่าคะ

พี่ขวัญ นานามีความรับจะบอกนะ
คนนานาก็เป็น นะ คนที่นั่งสมาธิเนี้ย ถ้าไม่พูดนี่ไม่พูดเลยนะ
หากพูดคืออารมณ์โมโหล้วนๆ เวลาโมโหนี่รุนแรง
นานาก็เป็น มันเหมือนมีอะไร ดันๆ อยู่ในใจ
ไม่รู้เป็นเหมือนกันไหม

อ้อ คุณบุญพิชิต เองเหรอ

ว่าแต่พี่บี ให้ไปอ้อน นี่
เราเป็นคู่ปรับ
เขาไม่ถีบ หนูกระเด็นเลยหรือพี่ กัวๆๆๆๆ

อืมแหะๆ ซ่าส์แต่ไม่แสดงออก ไม่มีใครเชื่อเลย ชิมิ

นึกว่าคราย แล้วครายกันล่ะเนี่ย อิอิ
จำไม่ค่อยด้าย เพราะ คนมันแก่ แย้ว ป้านะที่แก่
อิอิ

เชิญแม่นางเทียวเสี้ยม ตามฉะบาย จ้า
อิอิ

ถึงนู๋หลบฯ
คุณซะมี เขาก็อยากได้อภิญญาอยู่นะ
จะได้หมดข้อสงสัย แต่ถ้าไม่ได้ก็ยังได้ปฏิบัติฝึกสมาธิเนอะ
ก็ตามมรรค8 แหละจ้า ศีล สมาธิ ปัญญา
เพียงแต่เขาถนัดสมถะ ก็ต้องหนักไปทางนั้นตามที่ถนัด
แล้วก็มีสวดมนต์ ฟังธรรมตามโอกาสเสริมภาคปัญญาไป
แบ่บว่า ทำตามที่ตนเองชำนาญแล้วได้ผลงานก็หนักไปทางนั้น
จนกว่าจะประสบผลสำเร็จ แล้วก็จะพบทางต่อยอดไปได้เอง
แล้วก็อาศัยพระอาจารย์คอยชี้แนะทางสว่างให้เป็นระยะ
จะได้ไม่หลงทางไปไหนไกลเกิน

เรื่องอารมณ์โกรธนี่ คนที่ฝึกสมถะก็มีเยอะกว่าปกติอยู่แล้ว
เพราะจับเสือใส่ถังตลอด เสือมันก็มีแรงเยอะ คนขี่เสือ
ก็ต้องมีเทคนิดเอาชนะเสือของตัวเองให้ได้ ถึงจะมีดิสเบรค
แล้วก็ไม่โดนเสือของตัวเองกัด ฝึกรู้ทันเสือและฝึกรู้วิธี
เอาชนะใจเสือไปด้วย มองในแง่ดี มีอารมณ์โกรธแรง
ก็ได้เห็นชัด มีของให้เราฝึกตลอด ฝึกบ่อยๆรู้ทันเสือบ่อยๆ
เสือมันสงบลงได้เอง อย่างคุณซะมีของพี่ขวัญ พอฝึกเสือ
ได้ก้าวหน้า ก็ชักจะมาล้ำเส้นพี่ขวัญแระ มาสอนนั่นสอนนี่
สอนให้ทำอย่างเขาให้ได้ พี่ขวัญก็ทำไม่รู้ไม่ชี้ อิอิ
ก็มันคนละจริต ฝึกไปก็แป๊ก เราก็มีทางของเราอยู่แล้ว
แบ่บว่า สุขาปฏิปทา ไง ขืนไปฝึกตามคนอื่นก็อาจจะถอยหลัง
ลงคลอง หรือเสียเวลาเหมือนต้มข้าวใกล้จะได้ที่ แล้วก็
จะให้มาเททิ้ง แล้วไปหุงใหม่ เงี้ยะ ใครจะทำใจไหว
ก็ต้องจริตใครจริตมัน ทางใครทางมัน เนอะ พี่ขวัญไม่ได้
สนใจเรื่องอภิญญา แต่สมาธิก็มีฝึกบ้างตอนสวดมนต์
แต่ไม่เน้นหนักแบบ ทุกขาปฏิปทา ไม่บังคับตัวเอง
ไม่น้อมจิต ปล่อยจิตเป็นอิสระ ไหลไปไหลมา แล้วตามรู้ไป
ก็แชร์ประสบการณ์กันเนอะ

อืมแหะๆ ซ่าส์แต่ไม่แสดงออก ไม่มีใครเชื่อเลย ชิมิ

อิอิ พี่ขวัญ เชื่อจ้า
แล้วถ้านู๋หลบ มาคบกะแม่นางเทียวเสี้ยม เนืองๆ
แล้วกลายเป็นคนกล้าแสดงออกขึ้นมา
อาเฉาก๊วย จะตามมาทำมิดีมิร้ายแม่นางเทียวเสี้ยมไหมนี่
โทษฐานทำให้นู๋หลบภัย เปี๋ยนไป๋ กลายเป็นคนหัวแข็ง
555

ถึงพี่ขวัญ

อิม แฟนพี่ขวัญนี่ น่านับถือนะ ฝึกอย่างต่อเนื่อง
น่ายกย่อง มาก มีน้อยมากที่ปฏิบัติได้แบบนี้
พี่เขาก็คงอยากให้พี่ขวัญได้แบบเขาอ่ะ
เนอะ เดี่ยวก็ถึงน้องเป็ดน้อยแระ ว่าน้องเป็ดน้อย
จะไปทางพ่อ หรือทางแม่ หรือเขามีทางที่เด่นๆของเขาเอง
เลือกจริตตามจริตของตัวเอง พี่ขวัญ กับหลบนี่
เหมือนกันเลย มักจะโดนเขี้ยวเข็ญให้ทำได้แบบเขา
เราก็เอาตามถนัดเรา เขาก็บอกว่าต้องทำแบบๆๆนี้ให้เป็นกิจ พอไม่ฟังมาก ๆ ็เขกบาลหลบ เฉาก๊วย อ่ะ
เข้าใจๆๆ หัวอกเดียวกัน นี่ก็ตั้งหน้า ตั้งตาท่องบทสวดมตน์
ให้ขึ้นใหญาอยู่

อิอิ พี่ขวัญ เชื่อจ้า
แล้วถ้านู๋หลบ มาคบกะแม่นางเทียวเสี้ยม เนืองๆ
แล้วกลายเป็นคนกล้าแสดงออกขึ้นมา
อาเฉาก๊วย จะตามมาทำมิดีมิร้ายแม่นางเทียวเสี้ยมไหมนี่
โทษฐานทำให้นู๋หลบภัย เปี๋ยนไป๋ กลายเป็นคนหัวแข็ง
555



5555 บอกพี่เขาพี่เขาก็บอกว่า คุยไปก็ดูใจตัวเองล่ะ
ถามว่าหัวแข็งไหม หลบแข็งมาก่อนแล้ว
ถามว่า เฉาก๊วยจะตามมาไหมช่วงนี้คงยังค่ะ
เฉาก๊วย ไม่ค่อยอยู่กับที่ เดินทางบ่อยๆ
งง กัยเขาเหมือนกัน จะเดินทางไปไหนหนักหนา
หุหุุหุ

อืมพูดถึงการปฎิบติ

ตอนนี้ตั้งระวังใจมาก ไปหาพระที่เคารพ
ช่วงน้โยมรู้ึสึกมันร้อมรน หรือสับสนหา
โดยไม่มีสาเหตุ
เพราะมีดวงจิตหลายดวง ส่งที่เรา
ให้เราทำสมาธิให้มาก ภาวนาให้มาก
ให้ศีลดีขึ้นเยอะๆๆๆ
เป็นปกติของคนที่ภาวนา ท่านก็บอกว่า
อย่าไปตามนิมิตล่ะ รักษาสติไว้ใจจะดีเอง

ช่วงนี้ที่บ้านพี่ขวัญ กะลังงานเข้า มีเรื่องวุ่นวาย
เมื่อวานก็ต้องไปพึ่ง สน.
หวังว่าความสงบจะเกิดขึ้นโดยเร็ว
วันวิสาขบูชาปีนี้ตั้งใจว่าจะไปช่วยงานวัดหลวงพ่อไก่
ที่วัดป่าสระกระโจม มีสวดอิติปิโสฯ 2601
จบฉลองพุทธชยันตี สวดกัน 3 วัน3คืน
จะไปช่วยสวดมนต์ตามกำลัง
และมีงานชักพระอุปคุต ว่าจะไปเปิดหูเปิดตา ดูเขามั่ง
จัดงานคล้ายๆสมัยพระเจ้าอโศกมหาราช ที่เฉลิมฉลอง
พระพุทธศาสนา แล้วมีเชิญพระอุปคุตมาช่วย
สมัยโน้นเขาสวดกัน 7ปี 7เดือน 7วัน
จบข่าวอดัมแฟมมิลี่ หุหุ

อนุโมทนา ด้วยค่ะ พี่ขวัญ

นู๋บี....นู๋บี...โว้ย!!!
อิหม่ามิ๊ คาบข่าวใหญ่มาบอก อิอิ
อิจ่าพิชิต ขจัดพาลชน แห่งสำนักดราม่า สน.ทุ่งมหาเมพ
ชักจะดังใหญ่ละโว้ย ถูกสัมพาดลง นสพ.กรุงเทพธุรกิจ ด้วย
จ่าชักจะดังกันไปใหญ่โตแระ ดรามา่าชักจะโกโซบิ๊ก กันไปอีกแระ
เชิญ...ตามไปเสพ ตามลิ้งค์นี้นะจ๊ะ หุหุ (กัวนู๋บีตกข่าว ง่ะ)
สังคมอุดม 'ดราม่า'
//www.bangkokbiznews.com/home/detail/life-style/lifestyle/20120530/454113/%E0%B8%AA%E0%B8%B1%E0%B8%87%E0%B8%84%E0%B8%A1%E0%B8%AD%E0%B8%B8%E0%B8%94%E0%B8%A1-%E0%B8%94%E0%B8%A3%E0%B8%B2%E0%B8%A1%E0%B9%88%E0%B8%B2.html

มาอึทิ้งไว้ที่นี่ดีกั่ว
จะว่าไปมันก๊ะไม่เกี่ยว เห็นแล้วอดทำความเข้าใจไม่ได้ ว่าเจ้าอาการติดสุข ในขั้นแรกที่เจออาการใจ คือพอเข้าวิปัสสนาเบื้องต้นได้ ต้องไปจมขี้เกือบทุกราย พอเห้นว่าง โล่ง สุขขัง แยกขันธ์ได้ พอพระไตรลักษณ์ลงจิต
มันหลุดลอยเหมือนลูกโป่งสวรรคเชือกขาด
บ่นเฉยๆ เพราะยังไง ก็ต้องเจอทุกราย เว้นแต่ครายจะอยู่นาน อยู่ช้า กรรมเขา เราได้แต่มอง
ว่าแต่พี่ขวาน อาเจ้นู๋บี คุณน้องหลบไป เจอบ้างไหม
เห็นแล้ว มันคัน ยิกยักๆ ยิ่งตอนนี้แก๊งเฮียพี่โก้แก่ มวลสารแกดี อวตารได้หลายยูส แบบเป็นสหกรณ์ร่วมสุขขัง
อึแล้วไปดีกั่ว ค่อยตามมาเช็ดคร้าาาบ ฝากไว้ก่อนนน

หวัดดี คุณจิกตินนท์หวันเที่ยง
เรื่องติดสุขน่ะ เป็นเรื่องปกติ ของปุถุชนคนมีกิเลส
แต่ถ้าติดทุกข์นี่ดิ ไม่รู้จะเข้าขั้นโรคจิตรึป่าวนะ อิอิ
พี่ขวานติดอยู่ในความสงบ ง่ะ เป็นติดสุขด้วยรึป่าวก็ไม่รู้นะ
แต่ก็ช่างมัน ง่ะ ก็แค่ตามรู้ รู้ทันใจตัวเองไปเรื่อยๆ
มันจะติดอะไรก็เรื่องของมัน เราก็แค่รู้ให้ทัน
แล้วก็คอยกระตุกกลับเวลามันล้ำเส้น หรือจะทะลุศีล ก็..นะ
กระตุกให้รู้ตัวไปว่าไม่ใช่สัมมาทิฏฐินะ เป็นมิจฉาทิฏฐินะ
อะไรก็ว่าไป สอนตัวเองให้กลับมาอยู่ในทางสัมมาฯ ศีล5
มรรค8 อะไรก็ว่ากันไปตามถนัด

เรื่องอาเฮียพี่โก้แก่ ก็อย่าไปใส่ใจให้มากคนนั้นเขาเกินจะ
เยียวยาแล้ว ไม่รู้ไปถึงขั้นนิตยมิจฉาทิฏฐิ รึยังนะ
ใครก็สอนเขาไม่ได้หรอก พวกมิจฉาทิฏฐิที่ใจยังมีกิเลสหนา
แต่คิดว่ารู้นิพพาน แถมยังพาคนอื่นไปรู้นิพพานตามเขาได้
พวกเนี้ย แม้แต่พระพุทธเจ้ามาเองก็โปรดไม่ได้
เคยอ่านเจอเรื่องพราหม์มิจฉาทิฏฐิมาพบพระพุทธเจ้าเพื่อ
จะฟังธรรม พระพุทธเจ้าท่านก็นิ่งเฉยเสียไม่กล่าวคำใดๆ
พราหม์นั้นเมื่อเห็นพระพุทธเจ้าท่านนิ่งเฉยไม่ตอบคำถาม
ก็ทำหน้าผากย่นแลบลิ้นแล้วจากไป พระอานนท์ท่านถาม
พระพุทธเจ้าว่าเหตุใดไม่ตอบคำถามพราหม์ ทั้งๆที่คำถาม
ที่พราหม์ถามนั้นก็ดีๆน่าตอบทั้งนั้น พระพุทธเจ้าท่านรับสั่ง
ว่าพราหม์นั้นเป็นมิจฉาทิฏฐิไม่ได้ต้องการรู้ธรรมเพียงแต่
มาเพื่อจะได้เอาไปอ้างว่าได้มาโต้ธรรมกับพระตถาคต
+++
เนี่ย อ่านเรื่องพราหม์มิจฉาทิฏฐิแล้วนึกถึงอิตาโก้18มงกุฏ
พวกนี้ชอบสอนชอบพูดธรรมโดยบิดเบือนธรรม
ถ้าห่างได้ก็ห่างไป อย่าไปยุ่งไปโต้ตอบหรือไปสั่งสอนเขา
เพราะพวกนี้สอนไม่ได้ พวกนี้เขาสอนคนอื่นอย่างเดียว
แต่จะสอนผิดๆ เอาธรรมมาบิดเบือนเข้าข้างความคิดตนเอง
คนไม่รู้ก็หลงชอบไป เห็นเป็นธรรมสวยหรู
และถ้าเรายังไม่ได้เป็นพระยอดด้วน ถ้าไปเสวนากับพวกนี้
อาจทำให้สันดานที่ยังไม่แน่นอนของเราไปติดนิสัยสันดาน
แย่ๆที่เป็นข่ายมิจฉาทิฏฐิมาได้ เพราะสันดานเรายังไม่เที่ยง
ถ้าไปติดสันดานเสียมาจะมาแก้ไขทีหลังมันก็ยาก เพราะ
สันดอนขุดได้แต่สันดานมันขุดยาก นะเธอว์

อีกอย่าง พวกนิตยมิจฉาทิฏฐินี้ได้ชื่อว่าเป็นตอของวัฏฏะ
ถ้าไม่อยากกลายพันธ์ไปเป็นพวกเขา ก็ห่างๆไว้
อย่าไปห่วงเพื่อนๆพี่ๆสาวๆหรือคนรู้จักที่บังเอิญไปติดบ่วง
เขาเข้าไปแล้ว พวกนั้นก็เหมือนกันติดบ่วงตาโก้ไปแล้วก็
แกะยาก เตือนไปแล้วก็แล้วกันประสาเพื่อนที่หวังดีกัน
ที่เหลือก็แล้วแต่ตัวเขา ไปพูดมากพัวพันมากเดี๋ยวจะกลาย
เป็นวัวพันหลัก แกะตัวเองไม่ออก พระพุทธเจ้ามาเองก็ยัง
ช่วยม่ายล่าย นา ขอบอกก่อง...
โดยเฉพาะอิตาโก้ วันดีคืนดีมันบอกมันว่าเป็นพระพุทธเจ้า
เองก็ยังมี เวงกรรม เจงๆ ห่างๆไว้ปลอดภัยก่าเยอะ
รวมทั้งคุณสาว ด้วยแหละ เหมือนๆจะเกินเยียวยา
เอาแต่พูดธรรมสวยหรูทุกวัน ฟังแล้วเวียนเฮดดดด!!!
ไม่รู้เดี๋ยวนี้คุณสาวเป็นไงมั่ง แต่พี่ขาวนก็ปล่อยวางหมดแระ
กรรมใครกรรมมัน เนาะ
แระก็....
ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน....นิ

จริงๆก็ค่อยๆ ห่างครับ ยังห่วงพี่เขาอยู่ เข้าใจว่าสะกิดยังไงคงยากครับ
กรรมเขา เรามีส่วนในวงคาบเกี่ยวบ้าง ก็ต้องรับครับพี่
มาวันนี้ มีบางอย่างละเอียดเกินจะกล่าวซะแล้ว
เจอความเฉยที่ไม่เฉย การรับรู้อาการใจที่ชัดและรู้จับวาง ของตัว
คงเริ่มจากที่เจอเรา ของเราจังๆ พอประจันหน้าก็ชัดเข้าว่าเราคืออะไร
ได้แต่เพียรในทางของตนแล้วครับ ข้างทางก็ได้แค่เหลียวมอง พูดบ้าง ตะโกนบ้าง ตามแต่เหตุที่ควรครับ
เมื่อเห็นกรรมของตนชัดเข้า มันแคบลงเป็นบ่วงส่วนตัว จริงๆ
บางอย่างทีเห็นรู้ ก็ได้แค่ทบทวนในตนครับ
เมื่อวานไปตักบาตร ฟังพระท่านยืนเทศน์ ท่านนิ่งมากยืนสงบไม่ไหว กลมกลืน ฟัง ดูท่านแล้ว น้อมมาดูตน เข้าใจได้ในหลายๆอย่างครับ ทางโลกช่างคับแคบเสียจริง
มาบ่นอีกครับพี่ น้อง ป้าๆ

ปฏิบัติ ทางโลกแคบเหรอ มองไม่เห็นโลก
หรือว่า ไม่อยากยุ่ง กับเรื่องทางโลก
พี่หวันเที่ยวลองดูดีดี อุปกิเลสมันละเอียด
เคยนะ คิดว่าวางทางโลกได้
ไม่ล่ะ ระวังคลื่นใต้น้ำ ให้มากๆๆ

คลื่นใต้น้ำ = อิแอบที่เป็นโจรหลบอยู่ในบ้าน ใช่ป่าวนู๋หลบ
อุปกิเลสละเอียด ก็สุดยอดโจรจับไม่ได้ไล่ไม่ทันก็เกยตื้น
ตายหยังเขียด เหมือนรู้จักแต่โจรนอกบ้านไม่ยุ่งเกี่ยวกับ
โจรนอกบ้าน ก็มาตายน้ำตื้นเสร็จอิแอบโจรในบ้านตัวเอง
อิอิ

แจมๆๆๆๆ

ต้องให้คุณน้องหลบอธิบาย คลื่นใต้น้ำครับ
เรื่อง ทางโลกคับแคบ ที่คุณน้องหลบกล่าวมาไม่ตรงสักข้อครับ
คำนี้ปรากฏ ตอนที่เห็นพระท่านยืนเทศน์ไม่กระดิกตัวเลย นิ่งสงบ
เกือบครึ่งชั่วโมง คำเทศน์ท่านชัดเจน หนักแน่น ตรงนี้คำนี้ก็ผุดมาที่เคยฟังหลวงพ่อสงบท่านเทศน์ครับ ต้องบอกว่าเป็นคำที่กระจ่างเอง
อธิบายก็ไม่ตรงแล้วครับ พี่ขวัญน่าจะพอเข้าใจนะครับ

ในส่วนที่พี่ขวัญกล่าว โจรในบ้านนี่เรื่องกาย ใจ เราหรือเปล่าครับ
หากใช่ เมื่อเรา เจอเราที่ปรากฏ พอเริ่มชนกันบ่อยๆ คำที่ปรารภออกมา คือ ทำอย่างไรจึงจะไม่เจอกันอีก ทีนี้ก็จะยกขึ้นพิจารณาในข้อธรรมต่างๆ ตามวาระ แล้วกลับเข้าปัจจุบันขณะ ตรงนี้ แล้วแต่จะเกิดอย่างไรครับ การมองเห็นกิเลส อนุสัย ต่างๆชัดขึ้นทีละตัวๆ มันก็สะดุ้ง สะท้อน บ้าง และก็ค่อยๆจะกระชับเข้าไป ครับ

อิม ใช่พี่ขวัญ
แล้วหลบก็เห็นว่า พี่หวันเที่ยงเขาแพ้โจรในบ้าน
แถมไม่ทันอีกตะหาก
การปฏิบัติไม่ใช่การคิด แบบนั้นแบบนี้
แต่เป็นการภาวนาให้ลงใจแล้วจะเห็นภาพชัด

ที่บอกว่าฟังหลวงพ่อแล้วอึ้งเป็นชั่วโมงนั้นน่ะ
คิดว่าว่าเป็นปัญญาเหรอ

และอีกอย่างการจะมองเห็นอนุสัย ในปุถุชน มันยังไม่เกิด
แม้แต่พระโสดาบัน ก็ยังไม่เข้าเลย
จะเห็นระดับที่สูงกว่านั้นมาก

อย่ากลัวที่จะไม่มีปัญญา " สักโก" ต่อใจ และเห็นตัวเองให้ชัด
นั้นแระ เขาเรียกว่าไม่คลอนแคลน

พึงเห็นธรรมตรงหน้า และรักษาไว้ไม่คลอนแคลน
เมื่อเห็นธรรมตรงหน้า และรักษาไว้ และไม่ทำอะไรมากไปกว่านี้ นั้นเป็นธรรม ที่พระพุทธเจ้าทรงสรรเสริญ

ภาวนาลงใจ ตรงนี้เข้าใจครับ ลงตรงนี้พอครับ เรื่องอื่นจะเป็นเรื่องส่วนตนครับผม

คุณน้องหลบภัย อาจจะเข้าใจคลาดเคลื่อนจากที่ผมเขียนนะครับ
จึงอาจจะตีความผิดจากสิ่งที่ผมต้องการสื่อ

อย่างเรื่องครึ่งชั่วโมงนั้น เป็นการปรารภถึงกำลังสมาธิของพระท่านครับ
แล้วเราก็นำเข้ามาพิจารณาในตน ถึงเหตุและการกระทำในตน ตั้งแต่คิด จนถึงการกระทำ ทวนสอบในตนแล้วน้อมไปมองพระท่านครับ

ทีนี้ในหลายๆข้อหลบภัยยังกล่าวด้วยความคิดตนเป็นใหญ่เสียมาก
ฟังให้มากๆนะครับ ฟังให้เป็นด้วย

ไม่มีประโยชน์อะไร ที่จะสนทนา ค่ะ
บายค่ะ ไม่อยากสร้างกรรม

นี่ๆ คุณน้องหลบภัย ไอ้คำหรูๆ แบบ ไม่มีประโยชน์อะไร ที่จะสนทนา
มันบ้องตื้น นะจ้ะ
จะบอกว่า สนทนากันกะทบกันมันเรื่องปกติมาก ดูตรงใจนี่ ใจเรา มันเด้งยังไง ตีกันตรงใจเรา ยอมรับว่ามันสะเทือนที่หลบกล่าวแล้วไม่เห็นด้วย แต่ไม่มีความขุ่นเคืองในหลบภัยเลย ฟังแล้วตีใจตนให้ได้ เรียกว่าภาวนาลงใจตน แบบนี้ไม่มีโทษหรอกครับนู๋หลบ ได้กุศลเสียอีก ยกเว้นไว้ว่า ตัวนู๋หลบจะเอาเข้าไปกุมใจตน จนหมองเอง เท่านั้น
ตรองดูขอรับ

มะได้เข้าข้างนู๋หลบ นา
การไม่เห็นประโยชน์ในการสนทนา ก็หยุดสนทนาไป
ก็เป็นการหยุดกรรมที่จะเกิดในอนาคตได้ทางหนึ่ง
นู๋หลบเขาคงไม่หมองง่ายๆมั้ง เนาะ

แหะ แหะ

ก็นั่นล่ะพี่ขวัญ เราไม่รู้เขาหรอก
ไอ้ความไม่รู้มันเข้าที่เรา
มันจึงต้องมองก็นที่เห็นว่าเป็นกัลยาณมิตรไหม
ธรรมมะ ไม่ใช่ของหวานนะขอรับ
อีกอย่างหนึ่งมันก็เป็นเรื่องที่ถกกันภายใน ออกภายนอก
ย้อนกลับเข้าดูกายใจตนทั้งนั้น
ไปอ้างอยุดกรรม มันก็พาลงเหวทั้งนั้น
ในเมื่อความจริงมันปรากฏตรงหน้า ว่ากันตรงนี้
ความสงบของใจ ใครก็ต้องทำเอง

ที่ว่าตรองดู ก็เท่านี้ล่ะครับ มีอามิส ไม่มีอามิส ว่ากันไปครับ
และที่ผมกล่าวคือ ไอ้การยกคำหรูนั่นมันบ้องตื้น จะอยุดก็หยุดไปสิ จะมากล่าวหาหอกอะไรอีก ดูดีดีนะพี่ อย่าไปหลง

อะนะ
มะได้เข้าข้างครายนะ (อีกแระ)
คนรู้เขาถึงหยุดเป็น คนไม่รู้ก็ยาว....ไปเรื่อยอะ
ไม่เห็นมีอะไร นี่นา นู๋หลบ เขาอยากหยุด เขาก็หยุด
คุงจิกตินนท์ ไม่อยากหยุด ก็ว่ากันต่อ
พี่ขวาน ก็ตามอ่าน ได้อรรถรสไปอีกแบบ
ไม่มีผิด ไม่มีถูก ง่ะ มีแต่ รู้ กะ รู้

แหะ แหะ

คุงจิกตินนท์ อยู่พัทลุงเป็นไงบ้าง อะ
เห็นข่าว พัทลุงประกาศแจ้งเตือนพื้นที่เสี่ยงภัย 28 จุด
ระวังน้ำป่าไหลหลาก-ดินโคลนถล่ม
ฝนตกต่อเนื่อง 4 วัน คุงจิกโดนด้วยไหม
ยังไง ก็ระวังตัวด้วยนะ เจ้เป็นห่วง อยากให้ปลอดภัยกันทุกคน

ขอบคุงครับพี่
ฝนไม่น่าห่วง ลมน่ากัวกว่าครับ
พัดแรงมาก อีกอย่างเพิ่งฟาดเคราะไป ป้ายแดงรับเต็มๆ หลังคาโรงรถที่บ้านพังทับ กระจกหน้าแตก หลังคายุบ ตอนนี้ส่งไปนอนโรงโตโยแล้วพี่

น่ากลัวเนอะ ดีที่บ้านยังอยู่ดีนะ
ถือว่าฟาดเคราะห์ไป
ซ่อมรถป้ายแดงนี่กระเทือนซางเหมือนกันเนาะ
ยังไงก็ขอให้ปลอดภัยตลอดรอดฝั่งผ่านพ้นปีนี้ไป
แบบชิลๆ ละกันเนอะ

ขอ นุยาด ขึ้นหน้าใหม่ เจ้าค่ะ

https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=bsonjb&month=06-2012&date=11&group=1&gblog=10