หนังก่อนนอน#7

รู้สึกตัวเองแก่จัง อดนอนไม่เก่งเหมือนเมื่อก่อน จากเมื่อก่อนดูหนังถึงตีสามแล้วเดินเข้าออฟฟิศตอนเจ็ดโมงครึ่งแบบสบายๆก็ทำไม่ได้ซะแล้ว ตอนนี้อย่างเก่งก็ตีหนึ่ง เกินกว่านี้มีวูบๆหน้าจอตอนบ่าย

วันนี้สลัดตัวขี้เกียจออกไปฝูงนึง ขอเขียนถึงหนังที่ได้ดูในช่วงที่ผ่านมาเท่าที่นึกออก



Let the right one in

หนังผีดูดเลือดเหงาๆที่ชาวบ้านชาวช่องเค้าปลื้มกันนักหนา แล้วก็อย่างที่กลัวเอาไว้เลย เพราะตัวเองดูแล้วไม่ได้รู้สึกรู้สากับเรื่องราวอะไรมากมายนัก กลายเป็นชอบบรรยากาศหนาวๆ หิมะขาวๆ ในเรื่องซะมากกว่า
ปัญหาหลักคือ ไม่รู้สึกว่าเด็กสองคนนี่รักกัน ดูยังไงก็ไม่เชื่อว่าความสัมพันธ์ของทั้งสองไม่มีอะไรแอบแฝง ให้อารมณ์เหมือนแมวกับหนูที่เข้ามาติดกับ เอาเท้าเขี่ยเล่นสักพักแล้วค่อยงับกินเป็นอาหาร...



The piano

นึกขำตัวเองที่ได้ดูงานของเจน เรื่องแรกเป็นหนังอย่าง In The Cut ซึ่งดูจบแล้วชวนให้ถอนหายใจเฮือกๆ หลังจากดู The piano จึงเข้าใจว่าทำไมเจ๊แกโดนด่ากับหนัง เม็ก ไรอัน แก้ผ้าเรื่องนั้น(อ้อ พี่มาร์ค รัพฟาโล่ก็แก้นี่หว่า อิอิอิ)

กลิ่น feminist ที่ฉุนกึ้กไปตลอดทั้งเรื่องไม่ได้ทำให้หนังน่ารำคาญ (อย่างเช่น north country นั่นไง) แต่รู้สึกสะดุดนิดหน่อยตรงที่ตัวละครได้รับความเมตตาในตอนจบเกินคาดทั้งที่การปูทางมาตลอดไม่น่าจะทำให้หนังจบแบบคลี่คลายขนาดนั้นได้

ปล.เกลียดลูกนางเอก เป็นคนอคติกับตัวละครที่ทำอะไรโง่ๆเพราะมีคำว่าไร้เดียงสาคอยปกป้อง



The Red Violin
เฉยๆนะ คือรู้สึกว่าหนังมันดีนั่นแหละ แต่เป็นหนังดีแบบแบนๆ คือหาจุดที่จะตำหนิไม่เจอ แต่ก็จำไม่ได้เหมือนกันว่ามีอะไรโดดเด่นบ้าง นอกจากจำได้ว่าดนตรีประกอบในเรื่องเพราะดี

คนที่เล่นดนตรีคลาสสิคคงดูแล้วอินมากกว่าคนที่ใช้เพลงของวิวาลดี เป็นยานอนหลับอย่างเจ้าของบล็อค



3:10 to Yuma

หนังของคริสเตียน เบลล์ ที่ไม่ถูกขโมยซีน (ฮา) อย่างมากก็แบ่งไปคนละครึ่งกับรัสเซลล์ โครว์

หนังแมนๆเรียกน้ำตาในตอนจบเรื่องนี้ไม่ทำให้ผมหมั่นไส้อย่างที่กลัวไว้ตอนแรก การกระทำประเภท “ลูกผู้ช๊าย ลูกผู้ชาย” ถ้ามาไม่ถูกที่ถูกทางจะกลายเป็นอะไรที่ปัญญาอ่อนสำหรับผมอยู่บ่อยครั้ง แต่หนังเรื่องนี้สามารถผ่านจุดนั้นมาได้อย่างสวยงาม
เบน ฟอสเตอร์ ก็ส่องประกายไม่แพ้รุ่นใหญ่ทั้งสองคนข้างบน ขยันรับบทดีๆแบบนี้บ่อยๆล่ะ ดูท่าทางมีแววอยู่
อยากดูหนังสนุก แมนๆ แนะนำเรื่องนี้เลย โดยเฉพาะคอหนังคาวบอยยิ่งไม่ควรพลาด (รับรองว่าไม่มีหนีเมียไปตกปลา)



Hangover

กะว่าหนังน่าจะขำก๊าก เพราะดูจากเสียงเชียร์ในเฉลิมไทยแล้วน่าสนใจขึ้นมาทันที และก็ไม่ได้หัวเราะเต็มที่กับหนัง(ที่ตั้งใจ)ตลกมานานแล้วเหมือนกัน
เอาเข้าจริงรู้สึกจะหัวเราะหึๆไปห้าหกครั้ง ยังดีที่มุกส่วนใหญ่ไม่แป้ก แต่อยากจะบอกว่ามันไม่ได้ขำอะไรอย่างที่หลายคนบอก อย่างมากก็แค่อมยิ้มหรือหึๆอยู่ในลำคอ



Push

เรื่องนี้ได้ดูโดยบังเอิญ แปลกใจกับความย่ำแย่ของหนัง ดูจากดารานำแล้วไม่น่าเชื่อว่าจะหลวมตัวมาอยู่ในหนังเสื่อมๆเรื่องนี้
หนูดาโกตา เข้าใจว่าหนูอยากเปลี่ยนแนวลองเล่นหนังแบบชิลล์ๆดูบ้าง แต่ก็ช่วยดูบทสักนิดนึงนะจ๊ะ เพราะเรื่องนี้มันไม่ไหวจริงๆ...เชื่อพี่นะ



He’s just not that into you

ถือเป็นหนังเซอไพรส์ ที่หามาดูเพราะเจนนิเฟอร์ คอลเนลลี่คนเดียวแท้ๆ แต่กลายเป็นว่าหนังดูสนุกเกินคาด และบทสรุปของแต่ละความสัมพันธ์ก็ทำได้ดี ไม่ได้ยัดเยียดให้มันเป็นสีชมพูสดใสเมือนในโปสเตอร์ซะทุกเรื่อง

เชียร์ให้คุณสาวๆหามาดู น่าจะกระแทกใจบ้างล่ะน่า.

Create Date : 23 กันยายน 2552		4 comments
Last Update : 23 กันยายน 2552 13:23:59 น.
Counter : 2985 Pageviews.
Share Tweet