วันนี้ยุ่งทั้งวัน

ยุ่งทั้งวัน

วันนี้วางแผนไปยื่นภาษี ภงด 90 ซะที จะหมดเขตสิ้นเดือนนี้แล้ว กรอกแบบง่วนอยู่นานหลายชั่วโมง พอ เที่ยง ๆ กว่าก็ออกเดินทางกันไปทั้งครอบครัว
ปรากฎว่าแบบภาษีที่กรอกผิด ลืมไปเรื่องเงินได้คุณสาต้องคำนวณแค่หกเดือนที่มีเงินได้ดันคำนวณทั้งปี กรอกใหม่เสร็จติ๊กผิดช่องจากช่องแยกยื่นภาษีเป็นช่องรวมยื่นภาษี เพราะเข้าใจว่ายื่นในแบบเดียวกัน แต่ที่จริงแล้วหมายถึงการรวมคำนวณภาษี เจ้าหน้าที่ก็จัดการเปลี่ยน เพิ่มภาษีที่ต้องจ่ายเป็นห้าพันกว่า จะเป็นลมรีบบอกว่าไม่ได้หมายถึงจะรวมคำนวณอย่างนั้น ก็เลยต้องมากรอกใหม่อีก เสียเวลาไปสองชั่วโมงได้ อ้อมีภาษีจ่ายเกินคุณสาอีก2750 บาท ยกให้ไปเลย ตั้งใจเสียแล้วจะเอาคืนทำไม ขึ้เกียจคิดมาก มึนแล้ว

จากนั้นไปต่อคาร์ฟู จ่ายบิลอินเตอร์เน็ต ลืมจ่ายเลยต้องไปจ่ายที่ศูนย์ จากนั้น พาลูกไปเข้าบ้านบอลในฝัน และซื้อของใช้นิดหน่อยที่โลตัส กี่โมงแล้วไม่รู้คิดว่ายังบ่ายสามอยู่ ออกมาซื้อวัสดุทำงาน ที่ร้านอุปกรณ์รวมมิตร ตกใจท้องฟ้าขุ่นมัว หนาวเย็น ลมพัดอย่างกับหน้าหนาว รู้สึกกลัว ๆ ขึ้นมา กังวลว่ามันจะมีสโนว์อย่างคำทำนายไว้หรือเปล่า ถ้ามี อุณหภูมิคงจะศูนย์องศา กลับบ้านต้องรื้อเสื้อกันหนาวและผ้าห่มแบบหนา ๆ มาซักเตรียมไว้ เมื่ออาทิตย์ก่อนฟังพระเทศน์ พระท่านเตือนให้ซื้ออาหารแห้งเก็บตุนไว้บนที่สูง ๆ ปริมาณใช้สักสองเดือน ก็เลยให้คุณสาไปตุนไว้เหมือนกัน ได้หอม กระเทียม มันฝรั่งอย่างละกระสอบย่อม ๆ มะเขือเทศเต็มตู้เย็น พี่แกไปปากคลองเลย ส่วนข้าวสาร น้ำมันยังไม่ตุนเลย บ้านอยู่เขต storm serge ด้วย คงไม่เท่าสีนามิหรอกน่า ปลอบใจตัวเอง ยังไกลแม่น้ำเจ้าพระยาเยอะ

ส่วนลูกสาวสนใจเล่นอย่างเดียว อะไรจะเกิดไว้ค่อยจ๊ากที่หลัง บางครั้งก็ได้กำลังใจจากความบริสุทธิ์ของเด็ก เห็นแล้วก็มีความสุข บางคราก็ลองทำใจให้เป็นเด็กน้อยไม่ต้องมีกังวลอะไรในหัว ก็รู้สึกว่าโลกมันสดใสขึ้น

กลับถึงบ้านงงอะไรเนี่ยจะหกโมงเย็นแล้ว โธ่อากาศมันถึงได้อึมครึม ยังไง มันก็ไม่ใสอย่างเก่าก่อน อย่าไปสนใจมันเลยเอาอย่างเด็กดีกว่ามีแต่ความสุขไปวัน ๆ อะไรมันจะเกิดก็เกิดไปเลยเว้ย

ว่าแล้วจัดการเตรียมทำเอแคล สำหรับผู้หิวโหย บ้านนี้ทำอะไรมากินหมด วันก่อนทำกะหรื่ปั๊บเค็มสุด ๆ ก็ยังไม่บ่น ส่วนเอแคลนึกอยากทำเพราะไปกินมาที่เจเจมอลลูกละบาท อืออร่อยมาก กินอย่างวางไม่ลง เหลือไว้ให้คุณสาหน่อย รายนี้เวลาหิวโหยแล้วมั่ว จริง ๆ ไม่ค่อยกล้ากินเพราะรักษาสุขภาพ และหน้าท้องอยู่ อยากกลับไปใส่ยีนส์ตัวเก่งแค่นั้นแหละ ไม่ได้ใส่มาสี่ปีแล้ว ป้อนอาหารเด็ก ป้อนไปกินไปอย่างไม่บันยะบันยัง

เปิดตำราเอแคลจากเน็ตพี่ ๆ เขาลงไว้ สูตรไหนเหมาะ ๆ กับวัสดุที่เรามีก็โอเค ลอก ๆ มา favorite ไว้เปิดง่าย ๆ เตรียมซื้อวนิลา และแป้งข้าวโพดจากร้านขายส่งวัสดุเบเกอรี่ใกล้บ้านตั้งแต่เมื่อวาน ส่วนเนยสั่งคุณสาซื้อมาตั้งแต่เมื่อวานเหมือนกัน สุดท้ายก็ลืมนมข้นจืด ทำไงดี เปิดเน็ตดู มันเป็นยังไง อ๋อมันข้นหน่อยแต่ไม่เท่าข้นหวาน เป็นพวกไว้ใส่ไอติม เลยจัดการเอานมข้นหวานจากตู้เย็นเอียงไว้ที่ปากแก้วเพราะมันหนืดมาก กะผสม ๆ เอา กับนมจืด แล้วลดน้ำตาลเอา แล้วก็ไปเตรียมอย่างอื่น เปิดสูตรค้างหน้าจอไว้ ใช้สูตรของ อาจารย์ Rein deer //www.bloggang.com/viewdiary.php?id=reindear5&month=05-2008&date=11&group=8&gblog=7 เป็นหลัก เพราะไม่ใช้นมผง และสูตรของ อาจารย์ //www.bloggang.com/viewblog.php?id=donat-nat&date=16-10-2007&group=3&gblog=3 เพราะแสดงวิธีการชัดดี

และหลาย ๆ สูตรดู ๆ กันไป เพราะอัตราส่วน แบบกรัมมีปัญหา ถ้าบอกเป็นถ้วยน่าจะสะดวกกว่า เครื่องชั่งในห้างห้าร้อยบาท ช่างเถอะ คิดออกละหาอัตราส่วนเทียบเลย ดูนี่ //zleonday.blogspot.com/2009/03/blog-post.html แจ๋วมะ

คราวนี้สูตรพลาดน้อย เสียตรงนมข้นจืด แถมเจ้านมข้นหวานเผลอเอียงใส่แก้วทิ้งไว้ออกมาตั้งแก้วเลย ก็เลยต้องใส่หมดไม่ต้องใส่น้ำตาลทรายงานนี้ แล้วก็วนิลาดันอยากลองวนิลาบัตเตอร์ กลิ่นเลยออกมาไม่นุ่มนวล กลิ่นเนยจัดไป ว่าไป ตอนนี้ก็เกลี้ยงหมดแล้ว แล้วก็แป้งหุ้ม ใช้สูตรแรก ออกมาเละไป คิดว่าไข่มากไป ไข่เราอาจจะโตไป เลยกวนแป้งเพิ่มแบบไม่ใส่ไข่ แล้วเอามาผสมกัน โอเคเลยเยี่ยม ออกมาก็อร่อยดีนะ วันหลังลองนมข้นจืดดู แล้วก็ลองสูตรนมผงดู ลูกสาวชอบกินเหมือนกัน ยกเว้นคุณสา หัวหมอ กลูเต้นท์ไม่ดี น่าหมั่นไส้พุงโย้มาสิบปีแล้วไม่เห็นยุบเลย ส่วนคนอื่นอย่าให้เหลือให้เห็นเท่านั้นแหละ

มองนาฬิกา เฮ้ย ตีสอง ลูกก็ยังไม่นอน ก็แม่ดันเพิ่มกวนไส้ช็อคโกแล็ตเอาใจเด็ก แล้วมันก็เหลวไม่จับตัว ก็เลยต้องกวนแป้งใหม่เอามาผสม สรุปแล้วกวนแป้งไส้แป้งหุ้มรวมสี่รอบ วิ่งขึ้นวิ่งลงอบขนม ยังไม่สุก ไม่พองดี ลองปรับไฟ ดู กลับตูดขึ้นอีก เพราะไม่ได้ใช้เตาอบ ใช้ฝาอบ เพราะไม่อยากจะซื้อมาทำเป็นล่ำเป็นสันกลัวหุ่นเสีย เสียดายกางเกงใส่ไม่ได้ซักตัวตั้งแต่เจอหน้าลูก

สำนวณไดอารี่อ่านเองน่ะ ตอนเด็ก ๆ ก็เขียนสไตล์นี้แหละภาษาส่วนตัว ไดอารี่ขนานแท้ จากใจถึงใจจ้ะ วัตถุประสงค์ก็คือ ไว้อ้างอิงเหตุการณ์สำคัญ ๆ ที่เกิดขึ้น ดูรูปกันเลย




แป้งโอเค แต่รูปร่างคล้านอุนจิอย่างคุณเรนเดียร์ว่า ใส้ก็พอไหว ครั้งแรกได้แค่นี้ ก็ไม่อยากเชื่อตัวเองเลย ฝึกไว้ เสียเวลานานแต่คิดว่าคุ้มกับการเรียนรู้ สักวันคงจะมืออาชีพ เปิดร้านเบเกอรี่ได้ใครจะรู้








เนียน ไม่ต้องเครื่องปั่น ออกกำลังลดแคลอรี่ก่อนจะเพิ่มเข้าไปใหม่







คนช่วย ขมักเขม้นเกินเหตุ วันหลังกวนแป้งโดว์ให้บีบทั้งวันดีกว่า




รูปนี้ไม่อยากลงแต่อยากบันทึกไว้ เพราะว่าส่วนผสมนี่ไม่ใช่แบบนี้นะจริง ๆ แล้ว แต่เป็นส่วนผสมตามแต่จะมี ดูสูตรจริง ๆ จากอาจารย์ตามก๊อปปี้ลิ้งค์ข้างบนค่ะ

Create Date : 30 มีนาคม 2554 Last Update : 30 มีนาคม 2554 9:25:45 น. Counter : 731 Pageviews.		1 comments
Share Tweet