ขออนุญาตฝากกิจกรรมเล็กๆ

“มิตร(หลัง)ภาพ”



คลิกไปอ่านรายละเอียดได้นะคะ
ขอบคุณค่ะ

Sawadee ka.

อรุณสวัสดิ์.ยามเช้า ...ในวสันตฤดู....

ผมคนนึงล่ะ...ที่เกิดในฤดูฝน...คือใน
เดือนกรกฏาคม ที่ผ่านมา...ฉะนั้นจึง
ชอบฤดูนี้มาก เพราะเป็นฤดูสรรพสิ่ง
ทั้งหลาย...ได้รับความชุ่มฉ่ำจากสายฝน
อย่างน้อย...ก็ทำให้ได้คลายร้อนจาก
ฤดูร้อนที่ผ่านมาไปได้บ้าง...............
แต่....สรรพสิ่งบนโลกใบนี้...ขาดไม่ได้ก็คือ " น้ำ "
โดยเฉพาะน้ำที่ธรรมชาติได้ประธาน
มาจากฟากฟ้าที่สูงลิบ...ผ่านการกลั่น
ออกมาจากความชื้นที่รวมตัวกันบนฟ้า ซึ่งเราเรียกว่า...เมฆฝน
ได้โปรยปรายลงมายังพื้นดิน...ให้ต้นไม้ใบหญ้า
สรรพสิ่งทั้งหลาย...ได้รับความชุ่มฉ่ำ
เย็นดีปรีดากันไปถ้วนทั่วหน้า
พร้อมกับปลุกให้พืชพันธุ์ต่างๆ...ผลิ
ดอกออกผล...งอกเงยกันทั่วหน้า....
มองไปทางไหน...ก็เขียวขจีไปหมด

ขอบคุณครับ...ขอบคุณธรรมชาติจริงๆ/

แมงก๋ำปุ๊งคำ...ในฤดูวสันต์/
เช้าที่ 6/08/52

ถ่ายภาพสวยจังค่ะ

สวัสดีค่ะ
พี่ขอโทษนะคะ
ช่วงนี้งานมากจัง
" มิตรหลังภาพ"
ยังอยู่บนโต๊ะเลยค่ะ
พรุ่งนี้พี่สัญญาว่าจะส่งให้ค่ะ
ไม่ว่ากันนะคะ..
พี่ยังคิดถึงเสมอค่ะ

คิดถึงเช่นกันครับ
มัวแต่ยุ่งงานไร่ ไม่ได้แวะมาทักทายใครๆ นัก
ถนอมสุขภาพมากๆ นะครับ

สวัสดีครับ


ขอบคุณสำหรับคำอวยพรนะครับ อิอิิอิ

ตอนผมยังเด็ก(เห็นมั๊ยครับ...ว่าผมเคยเป็นเด็กมาก่อน)....
ตอนฝนตั้งเค๊ามา...ผมมักจะแหงนหน้า
ขึ้นมองบนท้องฟ้า... รอเวลาให้เม็ดฝน
ร่วงหล่นลงมาจากฟากฟ้า...ผมจะอ้า
ปากรอเม็ดฝนที่รวงหล่นลงมา...งับ...
งับ...ทีละเม็ดๆ สนุกมากเลย... ฝน
บางเม็ด...โดนลมพัดปลิว...เฉียงไป
เราอ้าปากรอ...กลับผิดเป้า...ตกใส่เบ้าตาพอดี...ป๊าบบบบบบ
สมัยก่อน...น้ำฝนจะสะอาดนะครับ
และผมชอบนอนฟังเสียงฝน...ซึ่งตก
ลงมาใส่ก้นถังน้ำที่คว่ำปากลง...เสียง
มันจะดังเป็นเสียงต่างกัน...ปุ่ง...ปุ้ง...
ปุ๊ง...ปุ๋ง...แล้วแต่เราจะคว่ำถังน้ำไว้กี่ใบ...นอนฟังแล้วเพลินดีครับ

กลางคืน...ถ้าเราไปยืนใต้ต้นไม้ใหญ่
โดยเฉพาะต้นประดู่เหลือง...แล้วเหนือ
ต้นไม้ใหญ่มีเสาไฟฟ้าสูงเหนือยอดไม้ขึ้นไปอีก...พอฝนตกลงมา..แล้ว
ลัดเลาะลงมาตามใบไม้...ใต้แสงไฟ
....ดูแล้ว....มันสวยเป็นบ้าเลย...รู้มั๊ย ...ยืนดู...จนตัวเราเปียกปอนไปเลย....เฮ้อ /

แมงก๋ำปุ๊งคำ...มาเล่าเรื่องฝน/

สิ่งที่อยู่กลางฝนที่นี่ไม่สวยเลยปู
มันมาพร้อมกับหวัด TwT

ภาพที่เรียงต่อๆ กันมา ให้ความรู้สึกอย่างนึงเลยครับว่า

ฟ้าหลังฝน มักจะทำให้เรารู้สึกสดชื่นเสมอ

เราเห็นอะไรในสายฝนอะนี่...
นึกก่อน

แวะมาเยี่ยมคร๊า

อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย ดูแลตัวเองดี ๆ นะคะ

แวะมาบอกว่าได้รับโปสการ์ดแล้ว ขอบคุณมากค่ะ

ยังไม่เคยไปปายเลยค่ะ เห็นเค้าว่าสวย สงสัยต้องหาโอกาสไปบ้างซะแล้ว

แล้วก็ถ้าจะมาสงขลาเมื่อไหร่ก็อย่าลืมบอกกันนะคะ จะเป็นไกด์ให้ค่ะ

สร้างกริตเตอร์ | .postjung.com">ฟังเพลง | เล่นเกมส์ | ซื้อ-ขาย

สวัสดีครับ...

แวะเข้ามาอาบฝนครับ

ขอโทษนะครับที่เข้ามาตอบช้า และไม่ค่อยได้เข้ามาแวะ แต่วันนี้ก็แวะเข้ามาแล้ว
นะครับ มาพร้อมกับความคิดถึงหอบใหญ่ๆ มาฝากกันเลยครับ

ช่วง 4-5 วันที่ผ่านมาก็กำลังยุ่งๆ อยู่กับงานบนปางฯ และเด็กๆ ที่โรงเรียน แล้ว
ก็เรื่องเกี่ยวกับโครงการดีๆ ของช้างที่ปางช้างน่ะครับ ตอนนี้ก็เลยมีไอเดียจะตั้ง
กลุ่มหรือชมรมสำหรับคนที่มีช้างไทยอยู่ในหัวใจน่ะครับ ก็เลยคิดว่าจะชวนๆ
เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ป้าๆ และทุกๆ คนใน blog นี่แหล่ะครับ
เพราะกำลังคิดว่าจะทำอะไรดี กิจกรรมอะไรดีๆ เกี่ยวกับช้างกันบ้าง แล้วจะคอย
ส่งข่าวให้ทราบเป็นระยะๆ ครับ แต่ตอนนี้รบกวนขออีเมลล์หน่อยซิครับ
เพื่อว่าจะได้ส่งรายละเอียดและใบสมัครมาให้พิจารณากันครับ รบกวนส่งอีเมลล์
แจ้งความจำนงค์ไปที่ kruchang@gmail.com เลยนะครับ เราจะได้มาร่วม
กันทำอะไรดีๆ เพื่อช้างไทยกันน่ะครับ

ดูแลสุขภาพด้วยนะครับ ช่วงนี้อากาศแปลกๆ นะ ฝนตกมากมายเลย แต่กลับ
ร้อนบ้าเลือดเลย เพราะอากาศแบบนี้ทำให้เป็นหวัดเลยครับ ช่วงสองสามวันที่
ผ่านมาน้ำมูกเงี้ยย้อยเชียว เอ...หรือว่าเป็นโรคชราหว่า...

แว๊บๆ เข้ามาดูเหมือนกันครับ แต่ก็ไม่ได้มีโอกาสทักทายเลย ป่วยครับ
แต่ตอนนี้ หายดีแล้วหล่ะครับ กลับมาซ่าส์ได้ต่อแล้วครับ

ช่วงนี้กำลังอินเทรนด์ ช่วงงานเข้า จัดอยู่ในกลุ่มทำงานหนักพักผ่อนน้อย เหงาใจ ไร้คนเลี้ยงข้าวเย็น ฮะฮะฮะ

นี่ก็เพิ่งจะอัป blog ด้วยน่ะครับ พอดีเคยไปเที่ยวที่วัดไหล่หิน ที่ลำปางมา ก็เลย
ตั้งใจเอามาฝากกันครับ เพราะเห็นเป็นวัดเล็กๆ อย่างนั้นเถอะ แต่เค้าว่าเป็นวัด
ต้นแบบของวัดพระธาตุลำปางหลวงเชียวนะครับ ลองแวะเข้าไปผ่อ ไปกอย
กันดูสักกำนะครับ...

ยิ๊นนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน....ดีจั๊ดนักครับ

เราเห็นอะไรในสายฝนเหรอ ???

ช่วงนี้ฝนตกทีไรนึกถึงความหลังทุกทีเลยค่ะ

นึกถึงตอนเป็นเด็ก...วิ่งช่วยย่ารองน้ำฝนใส่ตุ่ม (อยู่บ้านนอกค่ะ ^^)

นึกถึงตอนที่ขี่จักรยานกลับบ้านหลังโรงเรียนเลิก...ก้ไม่รู้ว่าเพราะอะไรถึงต้องขี่จักรยานตากฝนกลับบ้านทั้งๆ ที่รอให้ฝนหยุดก่อนก็ได้

นึกถึงอะไรต่อมิอะไรอีกมากมาย...ทั้งสุข ทั้งเศร้า...สำหรับเราทุกอย่างล้วนอยู่ในสายฝนทั้งสิ้น

ทุกครั้งที่ฝนตกเราจะปิดวิทยุ ปิดโทรทัศน์ ปิดทุกอย่าง ...

จากนั้นเราจะเปิดประตูหลังห้องเพื่อฟังเสียงฝน...

แค่นี้เราก็มีความสุขมากแล้ว ^^

^
เขินๆ ยังไงไม่รู้ แหะๆ ดีใจที่ชอบค่ะ

ขอบคุณทุกท่านที่บอกเล่าความรู้สึกที่มีต่อสายฝนนะคะ มันเป้นฤดูกาลที่เราหลงรักทั้งที่เมื่อก่อนหวาดกลัวนัก

แวะมาทักทาย....

สายฝน ทำให้เราเหงา

แต่บางที

สายฝนก็ทำให้เราสบายใจก็ได้

พี่ปู

ตูนได้รับกระเป๋าใบน้อยแล้วนะคะ
ขอบคุณมากค่ะ