จักรวาลอันเวิ้งว้างกว้างใหญ่ ยังมีดาวเคราะห์สีฟ้าสวยที่สุด ภายใต้ผืนแผ่นฟ้า ยังมีน้ำใสสีครามและพื้นแผ่นดิน ชีวิตได้ถือกำเนิดขึ้น ณ ที่แห่งนี้..."โลกใบสุดท้าย"
Group Blog
 
 
สิงหาคม 2550
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031 
 
23 สิงหาคม 2550
 
All Blogs
 

นิราศน์จงรัก

คุณคงเคยได้ยินเรื่องราวความรักที่มั่นคงไม่แปรเปลี่ยนมาบ้างแล้ว
แต่น้อยคนนักที่จะเคยเจอกับเหตุการณ์จริงเข้ากับตัว
และเรื่องราวต่อไปนี้ไม่ใช่เรื่องราวความรักของมนุษย์
มันเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นในเช้าวันอากาศดีของวันที่ 22 สิงหาคม 2550
ที่เวลาประมาณ 6:30 น.


ไม่ค่อยบ่อยครั้งนักที่ผมจะได้เดินทางออกจากหมู่บ้านโดยอาศัยรถของเพื่อนบ้าน
ระหว่างทางรถแล่นออกมาเรื่อย ๆ ไม่ได้เร่งรีบมากนัก
ผมและเพื่อนมองเห็นนกจำนวน 4 ตัว อยู่ขวางถนนข้างหน้า มองเห็นได้แต่ไกล
ขณะที่รถกำลังเคลื่อนตัวเข้าไปใกล้นกกลุ่มนั้นมากขึ้นเรื่อย ๆ
จึงเห็นได้ชัดเจนว่า นกทั้ง 4 นั้น ก็คือนกจำนวน 2 คู่
คู่แรกเป็นนกเอี้ยงและอีกคู่หนึ่งเป็นนกสีดำมีแถบสีขาวคาดอยู่ที่ด้านข้างกลางตัว
ผมไม่รู้จักมันว่าเป็นนกอะไร บางทีคุณอาจจะรู้จักชื่อของมันแล้วก็ได้
แต่ผมไม่เชี่ยวชาญเรื่องนกนัก ผมขอเรียกนกสีดำคู่นี้ว่า “นกจงรัก” ก็แล้วกัน

อีกไม่กี่เมตรรถก็จะแล่นไปถึงนกกลุ่มนั้นแล้ว เพื่อนผมต้องชะลอความเร็วลงไปอีก
นกเอี้ยงคู่แรกกระโดดบ้างบินบ้างอย่างไม่รีบร้อนหนีออกจากกลุ่มไปอยู่นอกเส้นทางด้านข้างถนนก่อนที่รถจะไปถึง
สิ่งที่น่าแปลกแก่สายตาของเราทั้งคู่คือ
นกอีกสองตัวยังคงอยู่บนถนน ไม่เกรงกลัว ไม่หลบหนีไปไหน
จึงทำให้เพื่อนผมต้องค่อย ๆ หยุดรถแต่ก็ยังคร่อมระหว่างนกทั้งคู่ไปเล็กน้อย (ไม่ได้ทับ) แล้วจึงค่อย ๆ ถอยรถออกมา
ผมรีบวิ่งลงจากรถไปดู
นกจงรักตัวหนึ่งบาดเจ็บนอนตะแคงอยู่กับพื้น
เห็นการขยับตัวอยู่บ้างเหมือนอาการชักกระตุก
ที่ข้าง ๆ มีนกจงรักอีกตัวหนึ่งยืนอยู่เคียงข้าง
ดูมันปกติดีแต่มันกับไม่ยอมบินหนีไปไหน
ขนาดที่รถมาถึงเจียนตัวขนาดนั้นก็ไม่ได้เกรงกลัวต่อความตายเลย
เหมือนว่ามันก็ต้องการที่จะอยู่ดูใจจนวาระสุดท้ายของคู่รัก
หรือมันต้องการตายตามไปด้วยเช่นกัน
ก่อนที่จะผมเอื้อมมือทั้งสองไปถึงนกทั้งคู่
นกจงรักตัวที่ยังปกติดีชะงักนิดหนึ่งก่อน แต่มันก็ไม่หนีไปไหน
ผมมองเห็นแววตาของมันดั่งเหมือนว่าจะรับความรู้สึกของมันได้
ผมจึงจับนกจงรักมาได้ทั้งคู่แล้วนำไปไว้ที่ใต้พุ่มไม้ที่ทางเดินข้างถนน
จริงแล้วผมอยากทำได้มากกว่านั้น อยากจะรักษานกจงรักตัวที่บาดเจ็บให้หาย
เพื่อให้ทั้งคู่ได้มีชีวิตรักที่ยืนยาวไปด้วยกันจนชรา
แต่สองมือของผมไม่ใช่มือวิเศษ ผมคงต้องปล่อยมันไปเสียแล้ว
คงไว้ให้เป็นไปตามกรรมของเขาทั้งคู่

เรื่องราวทั้งหมดนี้จึงเป็นเรื่องสนทนาบนรถไปในตอนต้น ๆ ของการเดินทางของเรา
สัตว์ที่เราเรียกมันว่าเดรัจฉาน มีสมองเล็ก
มีความรักที่ซื่อสัตย์หนักแน่นมั่นคงอย่างไม่เกรงกลัวความตายแม้มันมาอยู่ตรงหน้า
มนุษย์เราเรียกตนเองว่าประเสริฐนัก
แต่ทุกวันนี้หาความรักที่แท้จริงเฉกเช่น “นกจงรัก” คู่รักคู่นี้ไม่มีเลย




 

Create Date : 23 สิงหาคม 2550
3 comments
Last Update : 23 สิงหาคม 2550 16:52:34 น.
Counter : 586 Pageviews.

 

น่าสงสารนกมากเลย

 

โดย: เอมม่า IP: 203.151.53.107 25 สิงหาคม 2550 20:28:56 น.  

 

ใครๆก็อยากให้มีคนมา "จงรัก" กับเรา
แล้วเราล่ะ "จงรัก" กับใครหรือยัง?

 

โดย: wa (ส้มแกง ) 26 สิงหาคม 2550 11:55:24 น.  

 

ซึ้งจังครับ คิดถึงแฟนขึ้นมาเลย

 

โดย: จงรัก IP: 203.154.51.9 30 พฤศจิกายน 2550 23:22:45 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


boonblue
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 22 คน [?]




สวัสดีชาวโลก.....
ยินดีอย่างยิ่งที่ท่านได้เข้ามาทักทาย
เราคือผู้ที่จะร่วมเดินทางไปกับทุกท่าน
บนโลกที่กำลังหมุนอยู่ใบนี้
เราเฝ้าดูและรายงาน...สรรค์สร้าง..
..เพื่อโลก..เพื่อเรา....
ก้าวเดินไปด้วยกันสิ เราจะเล่าให้ฟัง...

ขอบคุณท่านผู้เจริญ....
bluesky_planet@hotmail.com
Friends' blogs
[Add boonblue's blog to your web]
Links
 
MY VIP Friend


 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.