BlogGang.com : : boonblue : The Stand Inner (The Wind of Angel) ตอนที่ 23. ธาตุแห่งสายลม

The Stand Inner (The Wind of Angel) ตอนที่ 23. ธาตุแห่งสายลม

ธาตุแห่งสายลม

ในระหว่างที่อารยะกำลังฝึกฝนความเพียรเพื่อการรู้แจ้งแห่งธรรมนั้น
เขาไม่รู้เลยว่าวันเวลาได้ล่วงเลยผ่านไปกี่วันกี่คืนแล้ว
ตั้งแต่เขาได้สละความรู้สึกเครียดแค้นและความกังวลออกไปจากใจได้
เขาก็ก้าวไปข้างหน้าด้วยปัญญาแห่งธรรมอย่างรวดเร็วยิ่ง
หลวงตาบำเพ็ญจิตอยู่ที่กุฏิสงฆ์ และคอยส่องดูจิตของอารยะที่นั่งบำเพ็ญสมาธิอยู่ในโบสถ์เก่า
เพื่อสื่อสารเข้าไปในจิตของอารยะเมื่อเขาหลงทาง
ท่านหลวงตาจะคอยชี้แนะทางเดินตลอดเวลาไม่ให้หลงอยู่ในกระแสเวียนวน
แห่งความต่ำหยาบคายของมารผจญที่ลักลอบเข้ามายั่วยุจู่โจมเมื่อมันสบจังหวะ
หลังจากนี้อารยะคงจะไม่ใช่อารยะคนเดิมอีกต่อไปแล้ว
ตอนนี้เขาเป็นอย่างเช่นเดียวกับหนอนในรังดักแด้รอที่จะสยายปีกที่สง่างามเป็นผีเสื้อ

บัดนี้อารยะได้ถึงทางแห่งสันติสุขมาได้ระดับหนึ่งแล้ว
ความปีติยินดีนั้นมีมากยิ่ง ไม่โอนเอนไม่หวั่นไหวไปกับกิเลสยั่วยุได้อย่างง่ายดาย
การทำความเพียรในครั้งนี้ถือว่าเป็นการทำให้ไฟถูกจุดส่องสว่างขึ้นอีกครั้ง
และสว่างได้ด้วยแรงไฟจากเทียนเพียงเล่มเดียวแต่สามารถมองเห็นเท่ากับเทียนร้อยพันเล่มเทียนเลยทีเดียว
ร่างของเขาเปล่งแสงรัศมีออกรอบ ๆ ตัว มันไม่ใช่ลำแสงที่เห็นได้ด้วยตาเปล่าของคนธรรมดา
ไม่ใช่ลำแสงที่ส่องให้เกิดเงาแก่วัตถุใดภายนอก
หลวงตาเห็นได้ด้วยจิตเช่นนั้นแล้วจึงได้ถอนกำลังสมาธิของตนออกมา
ปล่อยให้อารยะเจริญภาวนาอยู่เพียงลำพัง
……………………………………………

ลมกำลังพัดเข้ามาทางช่องหน้าต่างของอุโบสถ
ผ่านเข้ามาสัมผัสบนร่างที่กำลังบำเพ็ญเพียรของอารยะ
บัดนั้นก็ได้ทำให้อารยะเกิดเป็นริ้วรอยที่หายไปตามสายสัมผัสของลมที่กระทบบนร่างของเขา
เมื่อลมพัดผ่านไปเป็นสายเส้นสัมผัสที่ใดของร่างกาย
ที่ตรงนั้นก็หายไปเป็นริ้วสายของลมนั้นเช่นกัน
เมื่อลมผ่านไปภาพรอยริ้วบนร่างกายอารยะก็กลับคืนมาเหมือนเดิม
มันเหมือนประหนึ่งว่าร่างของเขาจะกลายเป็นธาตุแห่งลมได้เช่นนั้น
ตัวเบาหวิวลอยร่องเคว้งคว้างเหมือนกำลังอยู่บนอากาศ
และในที่สุดเขาก็สามารถถอดดวงจิตออกจากร่างแล้วท่องไปได้ทั่วโลกเหนือความเร็วแสงเพียงแค่ใจนึกเท่านั้น
มันน่าอัศจรรย์ใจอย่างยิ่งที่เขาสามารถติดต่อกับดวงจิตอื่น ๆ ที่สูงส่งได้
โดยเฉพาะดวงจิตของผู้พิทักษ์รักษา ซึ่งเขาได้พบตามที่ต่าง ๆ บนโลกนี้ได้อย่างง่ายดาย
มีการแลกเปลี่ยนสื่อสารกันด้วยจิต ข้อมูลถูกส่งผ่านกันอย่างรวดเร็วมากเพียงแค่สัมผัสก็รู้เรื่องทั้งหมดแล้ว
เร็วกว่าที่จะเปล่งวาจาสนทนาใส่กันหลายเท่านัก
แล้วอารยะก็กลับคืนสู่ร่างอีกครั้งเพียงแค่นึกถึงเท่านั้น
……………………………………………

“ทุกท่านที่อยู่ในร่างของผม ได้เวลาแล้วที่ทุกท่านจะมาร่วมเป็นส่วนหนึ่งในการบำเพ็ญเพียรเพื่อเจริญมั่นอยู่ในสมาธิธรรมเดินทางค้นหาหนทางดับทุกข์ทั้งปวง”
มันช่างเป็นเสียงเปล่งวาจาที่ไพเราะยิ่ง อารยะมาในมาดใหม่จริง ๆ ทำเอาเพื่อนร่วมร่างประหลาดใจ
“ขอทุกท่านจงสำรวมจิตเจริญสมาธิเดินตามทางที่ผมเพิ่งก้าวเดินมานี้ด้วยกันเถิด”
อารยะรู้ว่าสิ่งเหล่านี้เป็นประโยชน์มาก เป็นเรื่องที่ควรแนะนำให้เพื่อน ๆ ในร่างของเขาได้ฝึกปฏิบัติกัน
จะได้เป็นการส่งเสริมดวงจิตให้สะอาดบริสุทธิ์ และ เป็นมหากุศลอันใหญ่หลวงกว่ากุศลใด

การชักชวนของอารยะเป็นผลดีอย่างยิ่งต่อดวงวิญญาณทั้งหลายในร่างของเขา
อานิสงส์ตรงนี้ส่งผลให้ดวงวิญญาณเหล่านี้ได้สร้างบุญกุศลอันงดงาม ดังคำที่ว่า
“การให้แสงแห่งธรรมคือการให้ที่ประเสริฐที่สุด ดุจดั่งให้แสงแห่งปัญญาชี้นำทางสว่าง”

การท่องไปด้วยดวงจิตของอารยะทำให้เขาได้รับข้อมูลเพิ่มเติมจากผู้พิทักษ์รักษา
ซึ่งก็เป็นดวงจิตที่สถิตอยู่ตามที่ต่าง ๆ ทุกหนแห่งบนโลก ดังนั้นจึงทำให้เขาสามารถรับรู้ข้อมูลข่าวสารทั้งหมดด้วยจิตที่รวดเร็วกว่าแสง อ่านข้อมูลได้รวดเร็วกว่าคอมพิวเตอร์
อารยะไม่ใช่คนธรรมดาอีกต่อไปแล้ว เขาได้ความสามารถพิเศษเพิ่มขึ้นจากการบำเพ็ญเพียรทางจิต
จนสามารถแสดงอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ต่าง ๆ ได้ตามใจปรารถนา

ตามวิถีธาตุแห่งสายลม…..

Create Date : 28 พฤษภาคม 2551

Last Update : 28 พฤษภาคม 2551 10:27:20 น.

0 comments

Counter : 234 Pageviews.