จากข่าวสะเทือนขวัญเดือนกุมภาพันธ์ เมื่อพ่อได้ลงโทษลูกจนลูกเสียชีวิต เพียงเพราะโมโหที่ลูกที่ทำไอติมตกพื้น ทำให้ฉันคิดย้อนกลับไปว่าใช่นะ ตอนที่ลูกชายฉันทำอาหารเลอะพื้นทันทีที่ฉันเพิ่งทำความสะอาดเสร็จไปหมาด ๆ จริง ๆ ฉันก็โมโหนะเพราะคิดอยู่แล้วว่าลูกต้องทำหกแน่ จึงเตือนลูกให้ระวังและให้กินอย่างมีสติคือมองไปที่ช้อน อาหาร หรือแก้ว ที่กำลังตัก หรือยกเข้าปาก แล้วจะไม่หล่นแต่จริงๆ ด้วยความเป็นเด็กนะก็ต้องตกบ้าง หล่นบ้างเป็นเรื่องปกติ แต่อารมณ์โมโหของผู้ใหญ่สิ แต่ละคนก็มีการควบคุมสติได้ไม่เท่ากันจากประสบการณ์ฉัน แรก ๆ ฉันก็ต่อว่าลูกใหญ่เลย เคยโมโหมาก ๆ ด้วยแต่สักพักก็รู้สึกว่า ลูกยังเด็กอยู่มากไม่ถูกต้องเลยที่แม่จะโมโหขนาดนั้น จนบ่อย ๆ เข้าฉันก็ได้มองเห็นมุมดี ๆ ในเหตุการณ์นี้

     เวลาที่ลูกทำอาหาร น้ำ อื่น ๆ อีกมากมายตกเลอะเทอะบ้าน ฉันจะคิดว่า จริง ๆ ตรงนี้เรายังทำความสะอาดไม่เอี่ยมเลย ดีนะเนี้ยะที่ลูกทำให้ฉันต้องทำตรงนี้อีกครั้ง คราวนี้หล่ะตรงนี้สะอาดกว่าเดิมแน่ (ต้องขอบใจลูกมากนะคิดในใจ) แต่อย่าเผลอพูดออกมานะคะเพราะลูกคุณคงทำตก หล่นทั้งวันแน่

by Mama Bow