สัปดาห์นี้ เริ่มต้นด้วยวันจันทร์ที่แสนจะไม่สบายกับสุขภาพฟันเท่าไหร่เพราะไปปรับเครื่องมือจัดฟันเมื่อวานอาทิตย์ เช้ามาเลยเจ็บฟัน แปรงฟันก็เจ็บๆ แต่พอทนได้ เจ็บอยู่สามวัน พอเช้าวันพุธอาการเจ็บลดลง ส่วนตอนนี้ก็ปกติแล้วไม่รู้สึกอะไรแล้ว แต่รู้สึกว่าฟันเคลื่อนที่จากการปรับเครื่องมือล่าสุด ผ่านไปแล้วกับอาการเจ็บฟัน งานก็เริ่มยุ่งๆ กับวันจันทร์เป็นต้นมา ยุ่งๆ ดี มีงานจรเข้ามาให้ทำเรื่อยๆ งานหลักก็มี แต่ก็ทำไป คอมที่ทำงานก็มีไวรัสยังไม่ได้ช่างมาดูอาการให้เลย ฝนตกตอนเย็นและกลางคืนทุกคืนสองคืนจันทร์อังคาร ติดต่อกัน นอนหลับสบายดี เช้ามาหนาวๆ ได้มีโอกาสโทรไปหาพี่สมัยเรียน ป.โท ด้วยกัน ได้คุยกันถึงชีวิตความเป็นอยู่ ไม่น่าเชื่อเลยว่าโคราชจะน้ำท่วมมากขนาดนั้น ขนาดพี่เค้าไปทำงานไม่ได้ หยุดสี่วันเลยตั้งแต่วันจันทร์ นี่ถ้าไม่โทรไปก็ไม่ได้ข่าว เสียดายไม่ทำงานที่โคราชแล้ว แต่ก็ยังคิดถึงพี่ๆ ทุกคนล่ะ พี่คนหนึ่งก็ลาจากไปอย่างสบายแล้วด้วยโรคมะเร็ง น้องเพิ่งจะรู้ข่าว ถ้าไม่โทรไปหาพี่เค้าก็คงไม่รับรู้ว่าพี่ร่วมรุ่นสมัยเรียน ป.โท จากไปอย่างไม่มีวันกลับมาแล้ว ผ่านเรื่องเศร้าๆ กันไป คุยกับพี่เค้าต่อ ก็บอกพี่เค้าว่าเหงา พี่แก่ก็บอกกลับมาว่าเหงาเหมือนกัน มันวังเวงอย่างไงก็ไม่รู้ ชีวิตคนโสด ความรู้สึกเหมือนกันเลย แต่พี่เค้าแก่กว่าเยอะแล้ว พี่เค้าอยู่คานทองแล้วไม่มีโอกาสที่จะได้ลงมาแล้วล่ะ ก็คงต้องเหงากันต่อไป แต่ก็ยังมีน้องอยู่อีกคน น้องก็เหงาเหมือนกัน คุยกับพี่เค้านานมากเลยเกือบชั่วโมงได้ เพราะพี่เค้าไม่ได้ไปทำงาน สาเหตุ "น้ำท่วม" ไปทำงานไม่ได้เลยหยุดยาวสี่วัน แต่น้องดิต้องมาทำงานทุกวัน ตั้งแต่จากโคราชมาก็ไม่ได้อีกเลยนับตั้งแต่วันที่ 14 กุมภาพันธ์ 53 เมื่อต้นปีที่ผ่านมา ยังคิดถึงโคราชเหมือนเดิมนะ แต่ก่อนที่เคยอยู่วันหยุดก็จะนั่งรถไฟเข้ามาเที่ยวในตัวเมือง มาไหว้ย่าโม เที่ยวตามห้าง ส่วนมากชอบไปบิ๊กซี นี่ก็ไม่รู้ว่าจะได้ไปโคราชตอนไหนอีก ย้ายกลับมาทำงานที่บ้านอย่างสมบูรณ์แล้ว หรือว่าจะไม่มีโอกาสได้ไปอีกแล้วนะ ผูกพันเหมือนกันนะกับที่ทำงานตอนที่อยู่โคราช ทำงานที่ไหนๆ ก็ไม่ผูกพันเท่ากับอยู่โคราช อาจจะเป็นเพราะว่าอยู่ที่นั่นได้เจอพี่ๆ หลายคนเลยทำให้สนุกไม่เหงาเท่าไหร่ ไว้น้องได้ไปโคราชเมื่อไหร่แล้วจะบอกนะ แต่คงอีกยาวนาน หรือไม่ก็อาจจะไม่ได้ไป ภาคกลางกับภาคอีสาน แต่ก็ยังคงอยู่ใกล้ชิดกันเสมอแค่ปลายนิ้วสัมผัส ไว้โทรคุยกันบ่อยๆ เมื่อวันศุกร์มีนัดประชุมกับผู้ร่วมงาน ประชุมตั้งแต่บ่ายโมงเลิกประชุมบ่ายสองครึ่ง แล้ววันนั้นตอนเที่ยงมีโปงลางสะออนมาเล่นแถวที่ทำงานอีก พี่ๆที่ทำงานไปดูกันมา แต่ไม่ได้ไปเพราะเตรียมประชุม เห็นพี่ๆ เค้าบอกว่าสนุกมาก มีตั้งแต่ตอนเที่ยงนะ ช่วงบ่ายวันศุกร์ก็เลยเงียบเหงา ตกเย็นไปทานข้าวกับพี่ๆที่ทำงานกันหลายคนสองโต๊ะได้ ทานกันไม่หมดเลยอิ่มมาก กุ้งแช่น้ำปลาหมดไปหลายตัว อาจจะหิวด้วยล่ะ เพราะต้องไปฟังพระสวดอีก เผอิญพ่อพี่ที่ทำงานเสีย แล้วที่ทำงานเป็นเจ้าภาพ สองทุ่มมาฟังพระอภิธรรม เลิกสองทุ่มครึ่งกว่าๆ ได้กลับถึงบ้านก็สามทุ่มหน่อยๆ ได้หยุดยาวสามวัน หยุดชดเชยวันปิยะ ออกพรรษาด้วย ช่วงนี้ฝนเริ่มเบาบางลงแล้ว คงจะตกทิ้งท้ายก่อนจะเข้าหนาวอย่างเต็มที่ ดูข่าวก็เห็นใจผู้ประสบภัยน้ำท่วม ท่วมเยอะมากปีนี้ ได้แต่ภาวนาให้น้ำลดลงอย่างรวดเร็ว วันนี้ดูข่าวก็จะตกใจอีก 25-27 กทม ระวังน้ำจะท่วมอีก เพราะน้ำเหนือก็ไหลลงมา น้ำจากลพบุรีก็ไหลมา รวมกันที่อยุธยา แต่อย่าท่วมเลย ไม่งั้นคงเดือนร้อนกันถ้วนหน้า ผ่านไปแล้วอีกหนึ่งสัปดาห์อย่างรวดเร็ว สิ่งที่รอคอยยังไม่เกิดผลเลย ไม่รู้ต้องรออีกนานแค่ไหน แต่ก็จะรอ ไว้เขียนใหม่บันทึกชีวิตออนไลน์
| Create Date : 23 ตุลาคม 2553 |
| Last Update : 2 มิถุนายน 2554 23:10:25 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 1044 Pageviews. |
 |
|
|
แวะมาทักทายวันหยุดพักผ่อนค่ะ