space
space
space
<<
เมษายน 2557
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
27282930 
space
space
21 เมษายน 2557
space
space
space

๒๑ เมษายน ๒๕๕๗

ไม่ได้เข้ามาใช้งานบล็อกเลย ทำให้ลืมรหัสผ่าน ลองใช้รหัสผ่านเก่าๆ ก็เข้าไม่ได้ สุดท้ายต้อง คลิกที่ลืมรหัสผ่าน หรือว่า เราไม่ได้ใช้งานนาน จนทำให้ลืมรหัสผ่าน ย้อนกลับไปดู เขียนบล็อกครั้งสุดท้ายเมื่อวันเด็ก ตอนต้นปีที่ผ่านมา นี่ก็ล่วงเลยผ่านสงกรานต์ไปแล้ว อะไรก็เลยทำให้จำไม่ได้ลืมหมด
ช่วงนี้ดูเหมือนว่ากำลังสับสนกับชีวิตและก็กำลังท้อแท้อย่างมาก ไม่รู้อะไรทำให้เกิดความรู้แบบนี้เกิดขึ้นกับตัวเราเอง เริ่มจะถอยหลังลงทุกวัน หรือว่า มันเป็นจุดเปลี่ยนแปลงของชีวิต แต่ก็ทำใจได้ เพราะคิดว่ายังไงก็คงไม่ได้อย่างที่เราหวังไว้ เพราะมันไม่สำเร็จสักที หรือว่าเราไม่ใส่ใจกับสิ่งที่เรากำลังทำอยู่ หลากหลายความรู้
เวลานี้ตัดสินใจไม่ถูกว่า จะสู้ต่อไป หรือ ถอยหลังออกมา เพราะเรากำลังสับสนอยู่ คิดว่าเราคงจะต้องตัดสินใจอย่างแน่วแน่ในสิ่งที่เราจะต้องเลือกแล้ว แต่ก็ยังไม่รู้จะเลือกอะไรให้กับชีวิต เพราะตอนนี้เบื่อมากมาย เบื่องาน เบื่อคน มันก็เลยทำให้รู้สึกเบื่อไปทุกอย่าง หรือว่าเราเริ่มจะบ้าไปแล้ว แปลกดีเนอะ
ทำไมถึงคิดที่จะหยุดสู้ คำตอบคือ มันเหนื่อยมาก ทำไมจะต้องดิ้นรน ดิ้นรนไปทำไม เราก็ยังตอบไม่ได้เหมือนกัน หรือว่าสิ่งแวดล้อมรอบข้างตัว มีแต่การแข่งขัน มันเลยทำให้ทุกอย่างต้องดิ้นรน เลยทำให้ทุกคนต้องเหนื่อย รวมทั้งเราด้วย
อยากปลดปล่อยใช้ชีวิตที่เหนื่อยแบบนี้ อยากใช้ชีวิตที่สงบและสบายใจ อย่างที่ไม่เคยได้ใช้ชีวิตแบบนี้เลย มันเหมือนฝันเลยเนอะ ฝันที่จะอยู่อย่างสบายใจ แต่ที่ไม่สบายใจ ก็เพราะ "คน" นี่ล่ะ
คืนนี้ไม่ได้กลับบ้าน เพราะภาระงานที่มีอยู่ต้องรับผิดชอบ ด้วยการ "นอนที่ทำงาน" บ้านก็ไม่ใช่ แต่ก็ต้องนอนเพราะมันคือความรับผิดชอบ ทำไมชีวิตต้องเป็นอย่างนี้ เพราะไรกัน บางครั้งได้ระบายในสิ่งที่เราอึดอัดมันก็ทำให้เราได้สบายขึ้น
เมื่อไหร่จะถึงเวลาที่เราได้หยุด หยุดทุกอย่าง แล้วหันกลับมาใส่ใจตัวเราเองและคนในครอบครัวบ้างนะ ทุกวันนี้เจอกันแต่เวลาเช้าก่อนมาทำงานกับเวลาเย็นๆ ได้กินข้าวพร้อมกันแค่นั้นเอง แล้วก็ต่างแยกย้ายกันพักผ่อนนอนหลับเพื่อที่จะลุกขึ้นมาต่อสู้ในวันรุ่งขึ้น มันเป็นอะไรที่แสนเศร้า แต่ก็ยังมีคนลำบากกว่าเราอีกเยอะ แต่เราก็คงจะเหนื่อยอีกหลายเท่าถ้าเปรียบกับคนอื่นๆ ช่วงนี้ท้อใจเหลือเกิน บอกได้เลยไม่ต้องคิด "ท้ออย่างมาก"
มีทางไหนบ้างที่เดินแล้วไม่เหนื่อย เหมือนที่เดินอยู่ทุกวันนี้ คิดถึงพ่อกับแม่ ไม่รู้ทำไรกันอยู่นะ เพราะคืนนี้ไม่ได้กลับบ้าน บ่นไปก็เท่านั้น ไม่มีไรดีขึ้น เพราะเหมือนเดิม




 

Create Date : 21 เมษายน 2557
0 comments
Last Update : 21 เมษายน 2557 20:37:10 น.
Counter : 710 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

space

bothlitle
Location :
ราชบุรี Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]





กอดผมไว้


space
space
space
space
[Add bothlitle's blog to your web]
space
space
space
space
space