|
ณ วันนี้ ๓๑ ธันวาคม ๒๕๕๕ วันสิ้นปี สำหรับปี ๕๕ นี้แล้วสินะ หนึ่งปีผ่านไปอย่างรวดเร็ว รู้แต่ว่าแก่ลงอีกหนึ่งปีสำหรับปี ๕๕ อยากจะเขียนทบทวนชีวิตในหนึ่งรอบปีของปีนี้เก็บไว้ ว่าชีวิตได้เจอได้อะไรเข้ามาบ้าง แต่ดูเหมือนว่าชีวิตในรอบปีก็ยังเหมือนเดิม ไม่ได้แตกต่างอะไรจากชีวิตในปีที่ผ่านมา เพียงแต่ว่าเปลี่ยนแค่วันเวลาเท่านั้นเอง เริ่มกันตั้งแต่ต้นปี ๕๕ ได้หยุดชดเชยเพราะรัฐประกาศวันหยุดให้เพิ่มอีกหนึ่งวันของปี ๕๕ ไม่มีอะไรเท่าไหร่หลังจากปีใหม่ ช่วงประมาณวันที่ยี่สิบกว่าๆ เป็นช่วงวันตรุษจีนแล้ววันนั้นก็ต้องไปปรับเครื่องมือจัดฟันด้วย จำได้ว่าเป็นวันอาทิตย์ เช้ามาเราก็รีบเตรียมของไปไหว้ตรุษจีนกับที่ทำงาน มีกล้วย มีส้ม ออกจากบ้านไปแต่เช้าไปถึงที่ทำงานสองโมงเช้า พี่ๆ เค้ากำลังจัดเตรียมของไหว้พอดี เราก็เลยได้ช่วยวางของไหว้ของเราเหมือนกัน สักพักก็ได้ไหว้ตรุษจีนกันสำหรับที่ทำงาน พี่ๆ ก็ถามว่าไม่อยู่กินตรุษจีนด้วยกันก่อน แต่เรามีนัดปรับเครื่องมือจัดฟัน ต้องรีบเดินทางต่ออีก ก็เลยรีบกลับมาบ้านเพื่อจะไปปรับเครื่องมือ วันนั้นรถเยอะมาก เพราะใครๆ ก็ไปเที่ยวตรุษจีนกัน มาต่อกันที่เรื่องจัดฟันของเรา เดือนมกราคม เค้าพิมพ์ฟันครั้งแรกหลังจากที่ติดเครื่องมือมาได้สองปี ก็ยังไม่ราบเรียบเท่าไหร่ก็จัดปรับเครื่องมือเรื่อยๆ ทุกเดือน แล้วก็มาพิมพ์ฟันครั้งที่สองอีกเดือนมิถุนายน ครั้งนี้เราขูดหินปูนด้วย เหมือนเดิมฟันก็ยังไม่สวยงามเท่าไหร่ ปรับเครื่องมือกันต่อไปอีก แต่ปีนี้เครื่องมือเราหลุดหลายครั้งมาก และหลุดที่ซีกเดียวกันตลอด เราก็ไม่รู้ทำไมหลุดบ่อยมาก แต่ตอนนี้เราแก้ไขโดยการไม่ใข้แปรงฟันไปแปรงฟันซี่ที่หลุดบ่อยๆ ได้ผลไม่หลุด งั้นเดินทางบ่อยกับการมาติดเครื่องมือที่หลุด อยู่นี่ล่ะ สิ้นปีก็ยังไม่ได้พิมพ์ฟัน คิดว่าหลังปีใหม่ปีหน้าไปแล้วคงจะได้พิมพ์ เพราะหกเดือนเค้าจะพิมพ์ฟันออกมาดู ไม่ได้พิมพ์บ่อยๆ เพราะมันยังไม่ด้ผลเท่าไหร่ เรื่องของการจัดฟันก็คงอีกยาวนาน แล้วไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะเสร็จ เพราะกำลังจะเข้าสู่ปีที่สามของการจัดฟันแล้ว ทนกันต่อไป เดือนมีนาคม ช่วงต้นเดือนมีคนมาหาเราที่บ้าน รู้จักกันทางเนตนี่ล่ะ เค้ามาหาถึงบ้านเลย มาตอนเย็นๆ แล้วเค้าก็ไม่มาอีกเลย หายเงียบไปเลย ไม่รู้เป็นไงบ้าง ไม่ได้คุยกันอีกเลย เค้าก็ไม่ติดต่อมาอีกเลย แล้วเราก็หยุดตั้งแต่วันนั้นมา จนถึงตุลาคม ก็เผลอใจอีกครั้งกับคนรู้จัก แล้วก็พฤศจิกายน ที่ผ่านมา ปีนี้เราเจอกับคนอื่นน้อย เจอสามคนเอง หลังจากที่เราตั้งใจแล้วว่าจะหยุด ก็หยุดได้แล้ว แต่ก็ยังมีนิดๆ หน่อยๆ ตามประสาคนเหงาๆ บ้าง แต่ปีหน้าก็ยังไม่รู้ว่าจะเป็นยังไง แต่ปีนี้ไม่ได้ซื้อถุงยางเพิ่มเลยนะ ของเก่ายังเหลืออีก ช่วงสองสามวันที่ผ่านมา ไม้โทรมาหาหลังจากที่หายเงียบไปปีครึ่ง เพราะครั้งสุดท้ายที่ไม้โทรมาหาตอนพฤษภาคมปีที่แล้ว เค้าบอกเค้ากลับไปบ้านที่ทางเหนือ เค้าบอกไว้ว่างๆ จะมาหาอีก เค้าก็ยังคงเหมือนเดิม ขี้งอน ขี้น้อยใจ ตอนแรกที่โทรมาขึ้นเบอร์เราก็จำไม่ได้ว่าใคร ถามว่าใครก็ไม่ยอมบอก สักพักก็นึกออกว่าเป็นไม้ เค้าบอกว่าเค้าจะเปลี่ยนค่ายเบอร์โทร เลยกดดูเบอร์ ก็ไม่รู้ว่าเบอร์ใคร เค้าเลยโทรมา แต่เราไม่ได้เมมเบอร์เก็บไว้หรอก ไม้เค้าก็แปลกดี เดี๋ยวเค้าคิดถึงเค้าก็โทรมา แต่นานๆ นะจะโทรหาเรา นี่ปีครึ่งกว่าๆ ที่หายไป แต่ถ้ามาหาเราก็คงไม่เจออ่ะ เราจะบอกว่าไม่ว่าง ไม่อยู่บ้าน เรายังจำคำพูดของเค้าได้ หลังจากที่ครั้งแรกเค้ามาหา กลับไปได้สองสามวัน เราก็โทรไปหา เป็นการโทรหาครั้งแรกและครั้งสุดท้ายของเรา เค้าบอกเราว่า เค้าจะไม่ยอมเสียกรุงเป็นครั้งที่สอง เราก็บอกได้ หลังจากนั้นเราก็ไม่ติดต่อเค้าอีกนี่เป็นตอนปี ห้าสามนะ พอปีห้าสี่ เค้าโทรมาหาช่วงพฤษภาคมอีกครั้ง หลังจากนั้นก็หายไปอีก แล้วก็โทรมาหาเราอีกครั้งล่าสุดหลังจากคริตมาสปีห้าห้า ที่ผ่านมานี่เอง เราไม่ใช่ของเล่น ของเก็บของใคร นึกจะใช้บริการก็จะโทรมา เราตั้งใจแล้วล่ะว่าจะไม่เจอกับเค้า เค้าพูดอะไรไว้เค้าคงจำได้นะ เค้าไม่ยอมเสียกรุงครั้งที่สอง เราก็ไม่ต้องง้อใคร จริงๆ เราลืมเค้าไปแล้วตั้งแต่ปี ห้าสาม มันจบแล้ว ห้าสาม ห้าสี่ ห้าห้า สามปีที่เค้ายังติดต่อมาปีละครั้ง วันนั้นเราก็ลืมบอกไปว่าให้ลบเบอร์ทิ้งไปได้เลย ไม่ได้เก็บเบอร์เราไว้ ปล่อยให้เราหายไปจากความทรงจำแล้วกัน เพราะเราลืมเรื่องเก่าๆ ไปหมดแล้ว เพราะชีวิตเราอยู่กับปัจจุบัน โชคดีแล้วกันไม้ เข้าสู่สงกรานต์ ปีห้าห้า กันบ้างดีกว่า วันที่สิบสองเมษา เรากลับบ้านตอนบ่ายสามโมง เพราะที่ทำงานเล่นสงกรานต์กันตอนบ่ายสองโมงกว่าๆ รดน้ำขอพรจากผู้ใหญ่ที่ทำงานกันแล้ว เราก็เล่นสาดน้ำกันหน่อยๆ พอเปียก เราก็เลยหาทางหนีกลับก่อนดีกว่า ไม่งั้นคงเล่นกันยาว จริงๆ แล้วที่ทำงานก็อยู่เล่นสาดน้ำสงกรานต์กันถึงหกโมงเย็นเลยนะ แต่ว่าเรากลับก่อน ไม่อะไรหรอก อากาศมันร้อนแล้วเล่นน้ำสงกรานต์จะไม่สบายเป็นไข้ได้ง่ายๆ เราก็เลยหนีกลับก่อน แต่พี่ๆ เค้าบอกว่าไม่น่ากลับก่อนเลย อยู่เล่นกันถึงเย็นสนุกสนานกันมาก ก็แล้วแต่เค้าเถอะ เราหนีกลับมาก่อนแล้ว สงกรานต์ก็ไม่ได้ไปเที่ยวไหนหรอกอยู่บ้าน เห็นข้างนอกบ้านคนเล่นสาดน้ำสงกรานต์กันเยอะแยะ แต่เราไม่อยากไปเล่นด้วย เพราะมันร้อนมาก อยู่บ้านสบายกว่ากันเยอะเลย ปลายเดือนเมษา กรอกใบสมัครเปิดการลงทุนในหุ้น รอการอนุมัติ วันที่ ๑๑ พฤษภาคม ๕๕ วันแรกที่เริ่มเทรดหุ้นครั้งแรกของชีวิต ด้วยเงินลงทุน หนึ่งหมื่นบาท จากคนที่ไม่รู้อะไรเลยนะเกี่ยวกับหุ้นก็ค่อยๆ ซื้อๆ ขายๆ ทางเนต จนคล่อง แล้วก็เติมเงินไปอีก ห้าพันบาท จนทุนรวมเป็นหมื่นห้า แล้วก็ใส่ทุนเพิ่มอีกครั้งที่สาม สี่หมื่น จนทุนทุกวันนี้ อยู่ที่ ห้าหมื่นห้าพันบาทถ้วน กำไรตั้งแต่วันแรกที่เล่นก็มาได้รวมๆ แล้ว ห้าพันกว่าบาท ยังไม่ขาดทุน เพราะว่าทุนยังอยู่ครบ ห้าหมื่นห้าพัน แต่ถ้าเงินเหลือน้อยกว่าห้าหมื่นห้าพัน นั่นล่ะ แสดงว่าเราขาดทุนแล้ว ก็มีบ้างนะที่กำไรได้มาแล้วขายทิ้งไป ขาดทุนจากกำไร ไม่ได้ขาดทุนจากต้นทุน เสียใจบ้างที่บางครั้งเราทำเงินหล่นหายในตลาดหุ้น เพราะว่าเราใจร้อนเกินไป ถ้าเราใจเย็นๆ มันจะเป็นของเรา ต้องใจเย็นๆ เท่านั้นกับการลงทุนในหุ้น เพราะหุ้นมีขึ้นมีลง แต่ก็มีบางตัวที่ยังติดลบอยู่ แต่คิดว่าปีหน้าเราจะซื้อๆ ขายๆ ให้น้อยลง แล้วลองถือให้นานขึ้นกว่าเดิม เผื่อว่ากำไรจะดีกว่ากัน มันต้องลองเรียนรู้กันไป ไม่มีใครมาสอนให้เราได้หรอก เราต้องลงทุนด้วยตัวเราเองดีกว่า ที่จะไปเชื่อคนอื่น เพราะมันคือเงินของเรา กำไรจากการลงทุนได้มากกว่าดอกเบี้ยเงินฝากในธนาคารอีก นี่รวมเงินฝากทั้งปีที่มีอยู่ห้าบัญชีออมทรัพย์ ยังได้ไม่ถึงร้อยบาทเลย แต่เราเล่นหุ้นมาครึ่งปีได้มาห้าพันกว่าบาท ก็ดีใจแล้วล่ะ เงินเราก็ต้องคงไว้ในบัญชีออมทรัพย์ตลอด เพราะว่าทำธุรกรรมการเงินทุกธนาคารเลย ตอนนี้ก็มีบัตรกดเงินสดสี่ใบ เก็บไว้ใช้เวลาเงินไม่พอเท่าที่จำเป็น บัตรเครดิตจากที่เราเคยบอกไว้ว่าไม่จำเป็นสำหรับชีวิตเรา แต่เราก็เปลี่ยนใจ ล่าสุดสองวันก่อนเราสมัครของกสิกร กับทหารไทย ไป ไม่รู้จะได้หรือเปล่า คงต้องรอผลการอนุมัติหลังปีใหม่ไปแล้วล่ะ เพราะจะมาใช้เวลาไปซื้อของตามห้าง ใช้รูดแทนการจ่ายเงินสด เพราะทุกวันนี้ใช้บัตรเดบิตที่เป็นเอทีเอ็ม รูดจ่ายตลอดเวลาซื้อของ ลดการเงินสดลง แทบจะไม่ได้ถือเงินสดเลย ใช้จ่ายผ่านบัตรกับเนตเท่านั้น รู้สึกจะใช้เทคโนโลยีเยอะมากสำหรับปีนี้ ความตั้งใจปี ห้าห้า ที่เราบอกไว้แต่ต้นปี เราจำไม่ได้แล้วว่ามีอะไรบ้าง แต่เอาพอที่จำได้แล้วกัน อย่างแรก เราบอกจะเก็บเงินให้ได้ก้อนหนึ่ง แล้วปีนี้เราก็เก็บเงินได้ก้อนหนึ่ง แต่แบ่งเป็นเงินสดกับเงินที่อยู่ในหุ้นนะ ปีนี้เก็บได้แสนเดียวเอง อย่างแรกที่ประสบผลสำเร็จ อย่างที่สองเราบอกจะเปิดใจรับคนอื่นเข้ามา สุดท้ายเราเองก็ปิดประตูหัวใจไปดื้อๆ อย่างงั้นล่ะ เพราะเบื่อกับนิสัยของคน คงไม่มีใครที่จะจริงใจกับเราหรอก นอกจากจะมาชั่วคราวเท่านั้น อย่างที่สองที่ไม่ประสบผลสำเร็จ แล้วมีอะไรอีกนะจำไม่ได้แล้ว ไม่ได้เปิดไปอ่านย้อนหลังด้วย แต่ประสบผลสำเร็จเรื่องการเก็บเงินก็ดีใจแล้วล่ะ สรุปแล้วในปีนี้ก็ได้อะไรดีๆ หลายอย่างด้วยกัน ในเรื่องที่ไม่ดีก็มี แต่ว่ามันกำลังจะผ่านพ้นไปแล้ว เพราะว่าวันนี้วันสุดท้ายของปี พรุ่งนี้ก็ปีใหม่ เปลี่ยน พ.ศ. ใหม่ แต่คืนนี้เราอยากไปสวดมนต์ข้ามปีจังเลย ที่จังหวัดราชบุรี วัดไหนบ้างนะที่สวดมนต์ข้ามปี ความตั้งใจจะได้ไปหรือเปล่านะ อยากได้สิ่งดีๆ เข้ามาในชีวิตส่งท้ายปีและข้ามปีไปปีใหม่ หลังจากเมื่อต้นปีก็แห้วสวดมนต์ข้ามปี ขนาดไปมาแล้วนะแต่เค้ายังไม่สวดกัน สวดดึก เราเลยกลับมาเปิดทีวีนั่งสวดกับทีวีตามลำพัง แต่คืนนี้อยากไป ส่งท้ายปีกับขาประจำสำหรับบล็อกของเรา ส่งสุข ส่งความปรารถนาดี ให้กับทุกคนและคนรอบข้างๆ สมหวังดังใจ สุขภาพกายสดชื่น แข็งแรง ที่สำคัญมีพลังและกำลังใจที่ดี ต่อสู้กับชีวิตในปีหน้า ปี ๕๖ กันทุกคนนะครับ ส่งท้ายปีเก่า ปี ๒๕๕๕ วันนี้ด้วยครับ ไปแล้ว ปีหน้าจะกลับมาเขียนมาใหม่ เที่ยวสิ้นปีด้วยความสุข และเดินทางด้วยความปลอดภัยทุกคนทุกท่านด้วยครับ
| Create Date : 31 ธันวาคม 2555 |
|
2 comments |
| Last Update : 31 ธันวาคม 2555 9:16:20 น. |
| Counter : 924 Pageviews. |
|
 |
|
^_______^