เย่ๆ!! วันนี้เป็นวันแรกที่ได้ทำ blog ใน bloggang แหละ
เปิดมาถึงก้องงไปหมดเลย ทำยังไงว๊าาาาา
ไมมันยากอย่างงี้น๊า นึกว่าจาง่ายๆซ้าอีก เอิกซ์ๆ
แต่พอทำไปแล้วก้อหนุกดี
เลยได้เวปสวยๆอย่างงี้มา
หึหึ

ปล.เพลงตอนนี้อาจจะฟังดูรุณแรงไปหน่อย เด๋วว่างๆจามาแก้ใหม่นะคัฟ

วันนี้บอสไปบ้านครูน้อยมา เพราะรู้สึกว่าช่วงนี้ดวงซวยตลอด
เลยต้องหาที่ทำบุญทำทานซะหน่อย
เลยเลือกมาที่นี่ เพราะมันก็ใกล้บ้านดี แล้วก็ไม่ค่อยมีคนไปด้วย
บอสเริ่มออกจากบ้านตอนบ่ายโมง อากาศโคตรร้อนเลย
แค่เดินออกมาจากซอยนี้ ก็ใกล้จะเป็นหมูแดดเดียวอยู่แล้ว
วันนี้บอสเดินออกจากบ้านมาพร้อมกับเป้คู่จัยใบนึง
กะถุงใสๆใส่เสื้อผ้าบริจากอีก1ถุงใหญ่
เดินออกมานี้คนอื่นคงคิดว่าไอนี่มันต้องหนีออกจากบ้านแน่เลย
หรือไม่มันคงไปยกเค้าบ้านใครมา
ก็สภาพมันเหมือนหนิ

พอออกจากซอยมาได้ก็ไปนั่งพักเหนื่อยที่ป้ายรถเมล์ก่อน(เหนื่อยจิงๆ แบกถุงเนี่ย)
นั่งรอรถเรื่อยๆ รถก็ไม่มาซะที พอรถมาเราก็เล่นตัวทำเป็นไม่ขึ้น -*-
รอจนบ่ายโมงครึ่งค่อยได้ฤกษ์ขึ้นรถกระป๋อง77ไป
พอขึ้นไป ประชาชนบนรถก็มองเราแปลกๆอีก โห... ซวยจิงๆ
ไมแม่ไม่ใส่ถุงอื่นว๊าาาา...
แล้วก็มาลงที่บิ๊กซี(เค้าคงคิดว่าเด็กคนนี้เอาเสื้อผ้ามาขายอีกเนาะ)
หลังจากนั้น บอสก็ไม่สนอะไรแล้ว นั่งแท็กซี่แล้ว
ก็นั่งเข้าไปอีก37บาท แล้วก็เดินเข้าไปอีก

พอไปถึงที่นั่น ก็เห็นเด็กๆกำลังเล่นสนุกอยู่
พอบอสเดินผ่าน เค้าก็ยกมือสวัสดีกัน
เหมือนว่าเราเป็นผู้มีพระคุณมากมาย
แต่ในใจบอสนี้กำลังอุทานอยู่ว่า "จามาไหว้ช้านทมายยยย"
เห็นแล้วเกรงจัยยังไงมะรุ

แล้วปริ่มกับเบสก้อมา
.........
....(ไม่นินทาสองคนนี้ดีก่า เด๋วโดนรุมทำร้าย)...
.........
ปริ่มมาพร้อมหนังสือที่จะบริจาก
ส่วนเบสมาพร้อมปริ่ม....(ยังไงเนี่ย 555)
แล้วเราก็มาจัดกิจกรรมสดกัน
ความจิงคือบอสบอกเค้าไว้ก่อนว่าจะจัดกิจกรรมเล็กๆน้อยๆ
แต่
ลืมคิดไปว่าจะจัดอะไร
ปริ่มเลยอาศัยหนังสือของปริ่มไถสดไปได้

เห้อออ
เด็กที่นี่ก็น่ารักดีนะ
ทำให้จิตใจดวงน้อยๆเบิกบานขึ้นมาได้
ถึงแม้ว่าคนจะไปกันน้อย แต่ก็ยังดีกว่าไม่มีใครมาด้วย
ถึงแม้ว่าจะไปกันน้อย แต่ก็ใช่ว่าจะไม่อบอุ่น
ชีวิตที่มันเครียดๆอยู่ทุกวัน มันก็ต้องรีแล็กซ์กันบ้าง
จิงมั๊ย

อย่าปล่อยให้มีขยะในใจเยอะมาก
เพราะมันล้วนแล้วแต่จะถ่วงความสุขของเราลงไป
เอ๊ะ นอกเรื่องมานาน ยูเทิร์นกลับมาเรื่องเดิมดีก่าาาา

ตอนจัดกิจกรรม ปริ่มก็พูดถึงเวลาในลัทธิเต๋า (แล้วเด็กจาเข้าจัยมั๊ยเนี่ย!!)
แล้วก็เล่านิทานเรื่องM&Mให้เด็กงงกัน
แล้วก็เล่นแจวกันสนุกสนานๆ
หลังจากจัดกิจกรรมเรียบร้อยแล้ว ก็ขอตัวกลับ
แต่ก็ยังกลับไม่ได้
เพราะมี"น้องมินท์"ยื้อปริ่มเอาไว้
วันนี้น้องมินท์ใส่เสื้อสีชมพูสวยเชียว แต่ก็ซนเอาเรื่องอยู่
ปริ่มถามน้องเค้าว่าโตขึ้นนู๋อยากจะเป็นอะไร
น้องเค้าก็ตอบว่า อยากเป็นเหมือนพี่ปริ่ม
แหมมม ปริ่มคงลอยไปอยู่ดาวอังคารเลยตอนได้ยินอย่างนี้
น้องเค้าคิดสั้นจังเนาะ...
แล้วเราสามคนก็เล่นกะน้องๆกันที่ลานเล็กๆก่อนถึงประตูออกจากบ้านครูน้อย
ถึงตอนนี้ดูเด็กเค้ามีความสุขดี
มีความสุขออกมาจากจิตวิญญาณของเค้าจิงๆ
ก้อชื่นจายยยยยย
พอออกมาได้แล้ว(แอบน้องเค้าออกมา ไม่งั้นคงต้องโดนลากคอเข้าไปใหม่)
ปริ่มก็บ่นหิว เพราะยังไม่ได้กินข้าวเที่ยง(ถึงตอนนี้ก็บ่ายสามพอดี)
ก็ใครหล่ะที่บอกให้เรียนเสร็จก็มาเลย!!!
ก้อเรานี่หว่า...
แหะๆ
เบสก็แสดงความเป็นสุภาพบุรุษ ไปซื้อเป็ปซี่ให้สาวกิน
ส่วนเรานี้ต้องซื้อน้ำเขียวกินเอง(เช๊อะ!!!)
หลังจากนั้นก็นั่งแท๊กซี่ไปโลทัส
เพราะบอสบอกว่าจะเลี้ยงปริ่มกะเบส
ก็แลกบัตรมา80บาท สองคนนี้ก็ใช้ซะหมดเลย
(อย่าให้ด่านะๆ -*-)
แต่มะเปนราย ถือซะว่าทีใครทีมัน 555
ระหว่างที่สองคนนี้กำลังกินอยู่
บอส ผู้ซึ่งกินข้าวมาจากบ้านแล้ว ก็เลยเรอให้สองคนนี้ฟัง
เป็นการสร้างบรรยากาศ
แล้วก็มีลุงคนนึงเดินผ่านตอนกำลังเรอชุดใหญ่อยู่พอดี
บอสเลยต้องเงียบ
แต่ก็โชคดีไป ที่ลุงเค้าคุยโทสับอยู่ เลยไม่รู้
ไม่งั้นคงต้องเอาหน้าแทรกแผ่นดินไสหน้าหนีออกไป
พอกินเสร็จก็ออกมา แยกย้ายกันกลับบ้าน

วันนี้เป็นวันที่เหนื่อยจังเลย
แต่ก็มีความสุขมากเหมือนกัน ^^