4/4/07 ไปงานหนังสือ

แหะๆ วันนี้บอสตื่นขึ้นมาแต่เช้า (เพราะฟ้ามันหม่นๆ)
  อาบน้ำแต่งตัวเสร็จ ก้อมาตกแต่ง blog ต่อตามเคย
    ซักพัก(ใหญ่ๆ) ปอมก้อทักมา
      แล้วก้อชวนไปงานหนังสือ
        บอสก้อลังเลจิ ไหนจาต้องไปเรียนฟิสิกส์อีก
          แต่แหม... งานก้อไม่ได้จัดทุกวันหนิเนาะ
            ไปซะหน่อยคงมะเปนราย
               บอสเริ่มออกจากบ้านมาตอนเที่ยงครึ่ง
                 โดยติดรถมากับป๊าม๊า มาลงที่บางปะกอก
                    แล้วก้อรอ ร๊อออ รอ
                      กว่า141จามา -*-
                        พอรถมาก้อขึ้น 
                          "ไปตลาดคลองเตยคับ ถึงแล้วบอกด้วยนะคับ"
                           แล้วบอสก็ยื่นแบงค์20ออกไป
                          เค้าก็ทอนมาบาทนึง
                        บอสก็นั่งชมวิวไปเรื่อยๆ
                      พอขึ้นทางด่วนก้อหลับ... -*-
                    ตื่นมาอีกทีก้อลงทางด่วนแล้ว
                  ก้อนั่งชมวิวดูสภาพกรุงเทพฯไปเรื่อยๆ
                จนถึงป้ายหนึ่ง...
              อยู่ดีๆคนก็ลงจนหมดทั้งรถเลย
            บอสก็งงเดะ อารัยวะ ไหนอะตลาดคลองเตย
          ถึงแล้วหรอ... กาเป๋ารถเมล์มะเหนบอกไรเลย
        บอสก็ลงไปพร้อมกะความเหวอในใจ
      "ที่นี่ที่ไหนนี่ย!!" บอสพึมพำให้ความเปล่าเปลี่ยวรอบกายฟัง
    แล้วบอสก็เดินดุ่มๆเรื่อยๆ
  จนเห็นป้ายบอกทาง บอกว่าศูนย์สิริกิตตรงไป
 บอสก้อ เอาเลยคัฟ เดินข้ามสะพานลอยไป
ระหว่างข้ามสะพานลอย มองไกลๆ ก้อเหนหลังคาศูนย์สิริกิตอยู่
 แล้วก้อระลึกได้ว่า แดดโคตรร้อนเลย  
  "บอสมาถึงแล้ว!!!" บอสอุทานออกมาให้ความคึกคักในใจฟัง    
    ในที่สุดบอสก็มายืนอยู่หน้าประตูทางเข้าศูนย์
      เอ๊ะ..... ปอมอยู่ไหนหว่า...
        โทรไปหาดีก่า...
          ~~~~~~~~~~
            จ๊ากกกกก ปอมอยู่บริษัทพ่อ
              หึหึซ์ ได้เวลาเที่ยวแล้ว
                ต้องตะลอนก่อนที่ปอมจามา
                  (เอ๊ะยังไงเนี่ย -*-)
                    ซ๊ะพ๊ะ (ซักพัก) ปอมก้อโทรมา
                      เราก็คอยถ่วงเวลาเรื่อยๆ มะให้ปอมวางสาย
                        จนมาเจอกานจนด้ายยย
                          เซงเรย ได้แกล้งแปปเดียวเนี่ย...
                            แล้วเราสองคนก้อตาลอนกันไปเรื่อยๆ
                              สุดท้ายก็วนมาที่เดิม
                                แล้วบอสก็เริ่มซื้อหนังสือ
                                  จากเล่มนึง สองเล่ม... สามเล่ม...
                                    เวรล่ะ ซื้อมาตั้ง7เล่ม จาอ่านหมดมั๊ยนี่            
                                      แต่คนอื่นๆก้อซื้อกันเยอะหนิ...
                                       แต่สำหรับบอส แค่นี้ก้อเยอะแล้ว
                                        พอแล้วละกาน ^^
                                        แล้วบอสก้อมองนาฬิกา
                                       มันก้อ5โมงแล้วอ่าน๊า
                                      ปอมก้อจากลับแล้วอาน๊า
                                    แล้วตูจาอยู่คนเดียวหรองาย
                                  กลับจิ กลับ...
                                ถ้าอยู่ต่อคงไม่มีเพื่อนคุย..
                              เหงาตายเลย...
                            ขากลับ บอสนั่งรถไฟฟ้าใต้ดิน
                          แล้วก็รถไฟฟ้า มาลงที่สะพานสาธร
                        แล้วก็ต้องข้ามแม่น้ำอีก
                      แค่นั้นยังไม่พอ ต้องนั่งรถเมล์ต่อ
                    ตอนนี้แหละ ที่น่าระทึกสุดๆ
                  บอสต้องขึ้นสายไรวะ..... -*-
                จำได้ว่าสาย 6 แต่ถ้ามันผิดอะ...
              ต้องใช่สิ เนาะ เหลืออยู่สายเดียวแล้ว
            เอาไงเอากัน ขึ้นก้อขึ้น!!!
          แล้วบอสก้อขึ้นไปนั่งด้วยความเสียว
        1.ขึ้นถูกสายรึป่าวหว่า...
      2.มันเลยบิ๊กซีไปยังนะ...
    ถ้าเลยแล้วจะทำยังไงหล่ะ...
  ถ้าเลย บอสคงนั่งแท๊กซี่แล้วหล่ะเนาะ
 แล้วรถก้อมาจอดที่สี่แยก
"เวรแล้วไง... เราจาไปถูกแยกป่าวว๊าาาาา"
แล้วรถก้อผ่านแยกไป..
 เมื่อข้างหน้ามีสะพานข้ามคลอง
  "เฮ้ย.. ทางนี้ต้องข้ามคลองด้วยหรอ.. ขึ้นผิดสายแน่เลย"
    เมื่อพระอาทิตย์ตกดิน
      "มืดแล้วไงๆ ลำบากกว่าเดิมอีก จาเอาไงดีเนี่ย ช้าน!!!..."
        เมื่อมองเห็นตึกกสิกร
          "เหอๆ กสิกรจ๋า หวัดดีจ๊ะ วันนี้ท่าทางไม่พลาดแท๊กซี่"
            เมื่อมาถึงบิ๊กซี
              เย่.... ฟลุคว่ะ ขึ้นถูกสาย
                หลั่นล๊าๆ รถกาป๋องอยู่ไหนวะ...
                  หิวก้อหิว แท๊กซี่ยังมาจอดล่อใจอยู่ข้างหน้าอีก..
                    5นาทีผ่านไป... ไวเหมือนโกหก
                      รถก็มา บอสก็รีบขึ้นเลย
                       ปามานว่า รอดแล้วเรา
                        พอรถออก บอสก็มีฟามสุขเลย
                        เหมือนกะว่าวันนี้ไปผจญภัยมา
                       เสี่ยงเป็นเสี่ยงตายตั้งนาน
                      กว่าจาได้กลับบ้าน เห้อออ
                    ระยะทางกลับบ้านนี้ช่างยาวไกลเสียจริง
                  พอกลับไปถึง บอสคงกินข้าวให้พุงกางไปเลย
                วันนี้ ขึ้นห้องมาไม่ทันไร ก้อหลับแล้ว
              เพราะเหนื่อยมาทั้งวัน
            แล้วพรุ่งนี้
          บอสจะทยอยอ่านหนังสือ
        อ่านเรื่อยๆ วันละเล่มสองเล่ม
      แหะๆ
    ทางฝ่ายปอม เปนยังไงบ้างน๊าาาาา
  โชคดีเด้อ
^^


หมีแพนด้า

 




                  
 
                  

				   
 
                      
Create Date :  05  เมษายน  2550
					  

					  
2 comments 
      
					
                    
 
                      
Last Update : 22 มิถุนายน 2550 22:11:40 น.
                             
                    
					

                            
Counter : 455 Pageviews.
							

                     
					 

					 

Share
Tweet