ปล่อยวางเสียได้เป็นสุขอย่างยิ่ง
Group Blog
 
 
พฤศจิกายน 2549
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
2627282930 
 
29 พฤศจิกายน 2549
 
All Blogs
 
สบายดี... หลวงพระบาง (ตอน 2)

วันที่สองสู่ หลวงพระบางมรดกโลก:
วันที่สองของการเดินทางมาเยือนปะเทดลาว ตื่นขึ้นมามองออกไปทางระเบียง เห็นพระอาทิตย์ขึ้นริมโขง ซึ่งอ้ายกรบอกว่าฝั่งตรงข้ามเป็นเมืองไทย น่าจะเป็นแถวๆ อำเภอศรีเชียงใหม่ จังหวัดหนองคาย ซึ่งอยู่ตรงข้ามกับเวียงจันทร์พอดี ก็เลยคว้ากล้องออกมาถ่ายรูปแม่น้ำโขง หรือที่คนลาวเรียก “แม่ของ” ยามพระอาทิตย์ขึ้นไว้เป็นที่ระลึก


แม่โขงยามเช้า ฝั่งตรงข้ามเป็นอำเภอศรีเชียงใหม่จังหวัดหนองคาย



ชักรูปแม่น้ำโขงยามเช้าไว้หลายรูป เพราะต้องการลองกล้องด้วย เที่ยวนี้ลุงสุข ลงทุนเข็น “หนอน เอเจ็ดร้อย” ออกมาเพื่อจะเอามาถ่ายรูปเมืองลาวโดยเฉพาะ ใส่ เอสดีการ์ด 1 กิกะไบท์ เวลาถ่ายก็ปรับขนาดรูปไปเรื่อยๆ จนคนถ่ายงงเอง ว่ารู้ดีๆ ทำไมไปปรับขนาดซะเล็กขนาดนั้น เพราะต้องการประหยัดพื้นที่บันทึกภาพ ปรากฎว่ากลับมา เนื้อที่เหลือเป็นร้อยรูป (ดี สมน้ำหน้า, อยากไม่ศึกษากล้องให้ดีเสียก่อน ลุงสุขซื้อกล้องวันที่ 7 สิงหาคม 2549 เดินทางวันที่ 11 สิงหาคม 2549)
ลุงสุขลงมาถ่ายรูปแม่น้ำโขงอยู่คนเดียว พอเดินกลับเข้าที่พัก ชาวคณะต่างอาบน้ำแต่งตัวเสร็จลงมารออ้ายกร เรียบร้อยแล้ว ลุงสุขเลยกลับขึ้นไปขนสัมภาระซึ่งแพ็คไว้เรียบร้อยแล้วลงมาบ้าง รอไม่นานอ้ายกรก็ขับรถตู้คันเก่งเข้ามารับชาวคณะออกเดินทางไปท่องเที่ยวต่อ แต่อย่างไรกองทัพต้องเดินด้วยท้อง อ้ายกรเลยจัดการแวะร้านกาแฟ ข้างทางให้เราฟาด กาแฟร้อน กับแซนวิชแบบลาว คนละก้อน ก็อิ่มไปตามๆกัน

ก่อนออกจากเวียงจันทร์ อ้ายกร พาไปชม หอพระแก้ว ซึ่งเคยเป็นที่ประดิษฐานพระแก้วมรกต ปัจจุบันจัดแสดงวัตถุ โบราณมากมาย รวมทั้งพระบางจำลองด้วย จากนั้นข้ามถนนไปชมวัดสีสะเกด ซึ่งถือว่าเป็นวัดเก่าแก่ที่สุดในเวียงจันทร์ สร้างในสมัยเจ้าอนุวงศ์ กษัตริย์องค์สุดท้ายแห่งราชวงศ์เวียงจันทน์ ยังคงความงดงาม “สิม” หรือ พระอุโบสถมีลักษระสูงโปร่ง บริเวณรอบๆ มีกรมเลียนรอบทั้งสี่ด้านแต่ละด้านมีพระพุทธรูป องค์เล็กอยู่ตามฝาผนัง (ตามที่บันทึกไว้ว่ามีรวมทั้งหมด 6840 องค์)


หอพระแก้ว



ต่อจากนั้น อ้ายกร พาไปกราบนมัสการ พระธาตุหลวง ซึ่งคนที่เดินทางมาเวียงจันทร์ไม่ควรพลาด ที่จะหาโอกาสมานมัสการพระธาตุหลวงแห่งนี้ ที่นี่เป็นที่บรรจุพระบรมสารีริกธาตุของพระพุทธเจ้า ตัวองค์พระธาตุมีความยิ่งใหญ่สวยงาม สร้างโดยพระเจ้าไชยเชษฐาธิราช โดยสร้างครอบองค์พระธาตุเก่าไว้อีกทีหนึ่ง ลุงสุขกับป้าแก้วเดินจูงมือกันไปนมัสการพระธาตุเสร็จแล้วกลับมารอที่รถ แต่ไม่เห็นวิ่แววของ ณพน กับครูแหวว ไม่ทราบไปเดินหลงอยู่ในเจดีย์พระธาตุหรืออย่างไร อ้ายกรก็หายไปด้วย ร้อนก็ร้อน ก็ได้อาศัยร่มเงาของร้านขายของที่ระลึกบริเวณนั้นหลบแดดอยู่ สักพักหนึ่งครูแหวกับณพน ก็เดินกลับมาโดยมีอ้ายกรเดินตามหลังมาด้วย ปรากฎว่าในมือมีถุงใส่เสื้อยืดสัญญาลักษณ์ของเมืองลาวติดมาคนละสองสามตัว

ก่อนจะออกจากเวียงจันทร์ อ้ายกรพาโฉบไปชมสถานที่สำคัญของเวียงจันทร์อีกแห่งหนึ่งคือ ประตูชัย ซึ่งขับรถผ่านมาแล้วเมื่อตอนกลางคืนวันที่มาถึง แต่อ้ายกร อยาให้พวกเรามาเห็นตอนกลางวันอีกครั้งหนึ่ง อนุสาวรีย์ประตูชัย เป็นสถาปัตยกรรมผสมตะวันตก และตะวันออก ของลาวล้านช้างกับฝรั่งเศส เพื่อเป็นที่ระลึกกตัญญูกตเวทิตาให้กับวีระบุรุษ วีรชนของชาติลาวทุกยุคทุกสมัย ชั้นบนสุดท่านสามารถชมทิวทัศน์นครหลวงเวียงจันทน์ ได้รอบทิศทาง แต่เวลาของเราไม่มากนักเพราะจุดหมายปลายทางของเราคือหลวงพระบาง ซึ่งจะต้อเดินทางด้วยรถไปอีกหลายร้อยกิโล อ้ายกรพาวนรถรอบ ประตูชัย แล้วมุ่งหน้าออกจากตัวเมืองเวียงจันทร์ มุ่งสู่วังเวียง และหลวงพระบาง

เส้นทางช่วงแรก เวียงจันทร์ –วังเวียง:
อ้ายกร นำรถเข้าถนนหมายเลข 13 เหนือ มุ่งหน้าสู่วังเวียง แต่วันนี้เราไม่แวะที่วังเวียง แต่เราจะเดินทางขึ้นเหนือต่อ สู่เมืองมรดกโลก หลวงพระบาง วังเวียงจะอยู่กึ่งกลางทางระหว่างเวียงจันทร์กับหลวงพระบาง เส้นทางช่วงแรกที่ออกจาตัวเมืองเวียงจันทร์นั้น ถนนจะเป็นถนนลาดยาง เป็นทางแคบๆ สองเลนส์ รถวิ่งสวนกัน สองข้างทางมีบ้านชาวบ้านไปตลอดเส้นทาง ทางหลวงของลาวน่าจะเป็นเส้นทางเก่าแก่ ไม่เหมือนทางหลวงของไทย ที่นานๆ จะมีบ้านสักหลังหนึ่ง แต่ทางระหว่า เวียงจันทร์ไปวังเวียงมีบ้านคนไปตลอดสองข้างทาง ทำให้ดูไม่เปลี่ยว แต่ปัญหาคือรถไม่สามารถวิ่งเร็วได้เลย การที่จะเหยียบ 120-130 แบบถนนในเมืองไทยเป็นไปไม่ได้เลย เพราะทางแคบ มีรถสวนทางอยู่ตลอดเวลา แล้วยังเป็นแหล่งชุมชน ไปเรื่อยๆ ตลอดทาง พอห่างจากชุมชนก็จะมีชาวบ้านเอาเป็ดไก่ วัว แพะ มาเลี้ยงปล่อยให้เดินเพ่นพ่นอยู่ตามข้างถนนทำให้ไม่สามารถใช้ความเร็วได้ ระยะทางจากเวียงจันทร์ ถึงวังเวียง ร้อยกว่ากิโลเมตร แต่ต้องใช้เวลาเดินทางร่วม 3 - 4 ชั่วโมง ถ้าเป็นเมืองไทยรับรองใช้เวลาแค่ชั่วโมงกว่าๆ พวกเราชาวกรุงเทพฯ ที่คุ้นเคยกับถนนแบบไฮเวย์ เลยคิดกันว่าจะพักรับประทานอาหารกลางวันกันที่วังเวียง แต่ทางหลวงของลาวเอื้ออำนวยให้ทำเช่นนั้นได้ เที่ยงกว่าแล้วยังไม่มีวี่แววของวังเวียง แล้วที่สำคัญเสียงท้องมันเริ่มโอดครวญประท้วงด้วยความหิว เพราะตอนเช้าไม่มีใครกินอาหารหนักกันมาเลย เล่นแต่กาแฟกับแซนวิชอันน้อยๆ มาเท่านั้น เพราะกะกันว่าจะไปเล่นอาหารเที่ยงกันให้อิ่มหนำสำราญที่วังเวียง อ้ายกรสารถีส่วนตัวของเราจึงจำเป็นต้องแวะชุมชนข้างทางให้เราจัดการกับกระเพาะอาหารของเราเสียก่อนที่จะเดินทางต่อ
ชุมชนที่อ้ายกรพาแวะกินข้าวเที่ยงนั้นพวกเราไม่ได้ถามชื่อเสียงเรียงนามของหมู่บ้านหรือตำบลนั้นว่ามีชื่อเรียงเสียงไร เพราะหน้ามืดตาลายตั้งใจแต่จะหาของกินใส่ปากใส่ท้องกัน ที่นี่ลุงสุขได้โอกาสลิ้มรสหมูป่าผัดเผ็ด ตามแบบฉบับของลาว รสชาดไม่เลวเลย โดยเฉพาะหมูป่านั้น เป็นหมูป่าที่ชาวบ้านไปล่ามาจากป่าจริงๆ ไม่ใช่หมูป่าเลี้ยงเหมือนที่เราชาวบางกอกกินกัน
พอหนังท้องตึงก็เริ่มมีเรี่ยวแรงแข็งขัน วิญญาณนักช้อป ของครูแหววและป้าแก้วก็เริ่มเข้าสิงสถิต จึงออกเที่ยวเดินดูตลาดยามเที่ยงว่าเขามีอะไรขายกันบ้าง เพราะตั้งแต่เหยียบเท้าเข้ามาเมืองลาวหลายชั่วโมงแล้วป้าแก้วยังไม่ได้ของที่ระลึกจากเมืองลาวติดไม้ติดมือไว้เลยเป็นสมบัติเลยสักชิ้นเดียว นับว่าน้อยหน้าครูแหววเป็นอันมาก งานนี้ป้าแก้วแกไม่ยอมเสียคะแนนมิฉะนั้นจะเสียชื่อนักช้อปแห่งกรุงสยามหมด ส่วนณพนกับลุงสุข นั่งละเลียดจิบกาแฟสดหอมฉุยรออยู่ร้านริมทางเพราะยังจะต้องเก็บเรี่ยวแรงเอาไว้ก่อน ไม่รู้เหตุการณ์ข้างหน้าจะเป็นอย่างไร ปรากฎว่าป้าแก้วและครูแหววได้ผ้าไหมลายมัดหมี่แบบลาวมาคนละผืน นี่ขนาดไม่มีเวลานะ ยังได้มาขนาดนี้ แต่ป้าแก้วแกเสียดายว่าน่าจะซื้อมามากกว่านี้เพราะแกติดใจในสีสันและลวดลายของผ้าไหมที่นี่
ชาวคณะทั้ง 4 ต่างขึ้นรถ อ้ายกรนำรถออกสู่ถนนหลวงอีกครังบ่ายหน้าสู่วังเวียง เส้นทางยังเป็นทางลาดยาง แต่ชุมชนเริ่มห่างๆ กันออกไป ไม่หนาแน่นเหมือนที่ผ่านมา เราตกลงกันว่าจะไม่แวะวังเวียง ถ้าจะแวะก็จะแวะขากลับ



Create Date : 29 พฤศจิกายน 2549
Last Update : 29 พฤศจิกายน 2549 11:07:15 น. 1 comments
Counter : 740 Pageviews.

 
สวยที่สุด.......................อยากเที่ยวมั้ง


โดย: นวล IP: 58.147.21.141 วันที่: 8 มิถุนายน 2551 เวลา:13:03:53 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

บรมสุข
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




บรมสุข ชอบท่องเที่ยวทัศนาจร แต่ไม่ค่อยมีโอกาส เพราะปัญหาด้านการงาน และเศรษฐกิจ เป็นหลัก.
ชอบศึกษาพระพุทธศาสนา แต่ไม่ใช่คนเคร่งศาสนา.
ชอบอาหารอร่อยๆ แต่ไม่ชอบทำกับข้าว เพราะไม่ชอบล้างจาน
ชอบถ่ายภาพธรรมชาติ, ชีวิตผู้คน, สัตว์, ต้นไม้, ดอกไม้.

ชอบการมีชีวิตที่เรียบง่าย, อยู่ง่าย,กินง่าย(ถ้าอาหารอร่อย), นอนง่าย
อาหารจานโปรด ไข่เจียว (ชอบเจียวเอง)

จังหวัดที่หลงรัก ภูเก็ต, เชียงใหม่, เชียงราย

จังหวัดที่อยากไป แม่ฮ่องสอน (เพราะไปไม่เคยถึงสักที มีเหตุให้ต้องกลับก่อนถึงแม่ฮ่องสอนทุกที)

จังหวัดที่ไปบ่อย จันทบุรี (ไปทำบุญกับวัดที่ศรัทธาเป็นประจำทุกปี)

Friends' blogs
[Add บรมสุข's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.