Bloggang.com : boonpithak : "ไม่เป็นอะไร แค่ไม่กล้า..ยิ้ม..ดีแล้วที่สะกิดใจ"

"ไม่เป็นอะไร แค่ไม่กล้า..ยิ้ม..ดีแล้วที่สะกิดใจ"

มาฝากบ้านเฉยๆ บ่อยแล้ว เกรงใจเพื่อนๆ ค่ะ..
คืนนี้สะสางงานแล้ว..นอนดึกได้ ก็อยากแวะมาเยี่ยมเพื่อนๆ ชาวบล็อกนะคะ ..มาเจอกันแล้ว ก็อดไม่ได้ที่จะเขียนอะไรลงไปนะคะ..

(แวะมา..แก้ไขเพิ่มเติมบางส่วน จากที่เขียนช่วง 01.39 น. และเมื่อ 13.45 น. 23 มิ.ย. ค่ะ)

ผู้หญิงคนหนึ่ง ใช้เวลาหลายปี กว่าจะได้รอยยิ้มกลับคืนมา
ฉันเห็นเธอร้องไห้ลำพังบ่อยครั้ง
เพราะเรื่องที่เธอเจอ เป็นเรื่องที่เล่าให้ใครฟังไม่ได้
แต่เธอก็อดทนมาตลอด ..
ฉันเฝ้ามองเธอตั้งแต่แรกๆ จนกระทั่งเธอได้เจอเรื่องร้ายๆ ใน 4-5 ปี นั้น เธอก็ยังอดทน
จนเมื่อเธอไม่ไหวแล้วกับภาระที่เฝ้าแบกความทุกข์ในใจลำพัง
ฉันจึงได้เห็นเธอพาตัวเอง ได้ปลดปล่อยจากเรื่องร้ายๆ
บอกเล่าให้คนไม่รู้จัก แต่..ไว้ใจที่สุดฟัง
และตัดสินใจเล่าให้คนในครอบครัวสักคน สองคนที่ไม่เคยรับรู้เรื่องนี้ ได้ฟังและได้รู้ว่า มีสิ่งโหดร้ายเพียงใด เกิดขึ้นกับเธอ และเธอได้อดทน..เก็บเรื่องทุกข์ไว้ลำพัง ต่อกรกับมันอย่างโดดเดี่ยวมานานขนาดไหน

.. จากนั้น เธอก็เปลี่ยนไป ..
คิ้วที่เคยขมวดปม ราวกับแบกความทุกข์ไว้ทั้งโลก ก็เริ่มคลี่คลายลง
ปัญหาไม่ได้หยุด แต่เธอไม่ต้องทนทุกข์กับการเก็บเรื่องราวลำพังคนเดียว
มีคนร่วมรับรู้ ร่วมคิด ร่วมให้คำปรึกษา
มีคนรอถามข่าว มีคนคอยห่วงใย

แววตาที่เคยมีแต่ริ้วรอยความเศร้าของเธอ จึงเริ่มมีประกายสดใสขึ้น
ท่าทีที่ปราดเปรียวแต่เฉพาะกับเรื่องงาน
แต่กับเชื่องช้าในชีวิตส่วนตัว
ก็พลิกเปลี่ยนไปทั้งหมด
เธอกลับไปใส่ใจทุกอย่างที่เกี่ยวกับตัวเอง
รูปร่าง หน้าตา สีสัน ชีวิตชีวา และหนังสือ
เธอกลับไปอยู่ในโลกที่เป็นเธอได้อีกครั้ง หลังจากปิดตัวเองจากทุกสิ่ง
เธอเปลี่ยนตัวเอง ให้ตื่นจากฝันร้าย
แล้วกลับไปสู่ฝันอันสดใส เป็นตัวของตัวเองอีกครั้ง

เธอเริ่มดีขึ้นๆ ดีขึ้นเรื่อยๆ ไม่มีอาการของคนเก็บกด
ไม่มีสีหน้าเคร่งเครียดบ่อยๆ อย่างที่ผ่านมา
และ...เธอเริ่มยิ้มได้
เธอยิ้มจากหัวใจ และฉายมาที่แววตา

คนที่เพิ่งรู้จักเธอได้ไม่นาน หรือไม่นานเท่าฉัน
ก็คงเห็นเพียงว่า เธอเปลี่ยนไปจากสิบเดือนสิบเอ็ดเดือนที่แล้ว หรือปีที่แล้ว หรือสองปี-สามปีที่แล้ว ..
แต่คนที่รู้จักเธอมานาน
เห็นเธอบ่อยๆ อย่างฉัน ย่อมดูออกว่าเธอคนเดิมที่ฉันเคยรู้จัก
คนที่มีแต่ความรัก ความปรารถนาดีกับทุกคน
ความอ่อนโยนและอ่อนหวานที่เป็นเธอ นั่นเพียงแค่ถูกบดบังไว้ด้วยท่าทีเย็นชาแข็งกร้าว หรืออาจแข็งกระด้างในบางครา เพื่อปกป้องตัวเธอเอง จากภัยนั้น .. แต่จากนี้.. เธอได้ทิ้งความทุกข์ออกไป ..เธอทำได้จริงๆ

...
เธอบอกว่า “ฉันรู้แล้ว ว่าจะเก็บเรื่องไหน ไว้ที่ไหน .. ไม่อยากเอาความทุกข์ใส่ไว้ในใจตัวเอง ..อยากให้หัวใจมีส่วนที่ได้เก็บความสุข บันทึกเรื่องราวที่งดงาม หอบไว้แต่ความรักที่บริสุทธิ์ของคนดีๆที่ปรารถนาดีต่อกันจริงๆ ... ”
เธอยิ้มบางๆ บอกเล่าด้วยเสียงใสๆ ซึ่งเต็มไปด้วยความสุข เมื่อได้บอกเล่าถึง ‘หัวใจดวงนี้’ ของเธอเอง
ฉันได้เห็นหญิงสาวที่อ่อนหวานและสดใสกลับมาเยือนอีกครั้ง ..

แต่แล้ววันนี้ เธอถามฉันว่า..
“เคยยิ้ม แล้วจู่ๆ ไม่อยากยิ้มไหม”
ฉันตอบเธอว่า “เคยสิ บ่อยไป”
“งั้นฉันก็ปกติ ใช่ไหม ..” เธอถาม
“ก็ปกตินะ ..”
ฉันตอบ แต่ใจเริ่มคิดห่วงเธอ

“มีอะไรหรือ” ฉันถาม
เธอเริ่มระบายให้ฉันรับรู้ ..ว่า
“จู่ๆ ก็รู้สึกไม่อยากยิ้ม..เธอบอกไม่ถูกว่าทำไม .. แล้วเธอก็บอกว่า คงเป็นเพราะเธอยังไม่เข้มแข็งพออย่างที่ตัวเองคิด และเข้าใจไปเองว่า ..เธอเข้มแข็งได้ ในทุกๆ เรื่อง
เพราะหัวใจคน..เปราะบาง
แต่ดีแล้ว ที่ได้ทำให้เข้าใจลึกซึ้ งในสิ่งที่ได้ยินฉันเคยพูดไว้ ..
ว่า..ไม่มีใครจะเข้มแข็งได้ตลอดเวลา... เพราะแต่ละคน ย่อมมีมุมที่อาจขาดความเข้ม เพราะตราบที่ยังหายใจ ย่อมมีหลายเรื่องที่ต้องเป็นไปตามความอ่อนไหว อาจไม่แข็งแกร่งในทุกสิ่งที่เผชิญ เพราะมีบางเรื่องต้องใช้ความอ่อนโยนในการก้าวเดิน..
ฉันถามว่าเธอเป็นอะไรไหม ... เธอตอบเพียงว่า
“ไม่มีอะไร ไม่ได้เป็นอะไร
..คงเพราะเหนื่อยเกินไปกับการทำตัวและทำใจ ให้เข้มแข็งในทุกเรื่อง ชีวิตเธอคงวุ่นวายเกินไป
..แต่ก็ดีแล้ว ที่มีบางอย่างมาสะกิดใจ.. ทำให้เราได้รู้ว่า..
แท้จริงแล้วยังมีบางเรื่อง ที่มีผลต่อหัวใจ.. ให้ยังต้อง หวั่นไหว ..นั่นก็แสดงว่า หัวใจดวงนี้ ยังเป็นหัวใจ ..ของคนที่..มีความรู้สึก นะ"
แม้ไม่มีรอยยิ้ม แต่สายตาเธอดูเด็ดเดี่ยว..เธอบอกว่า ต้องเดินต่อล่ะนะ ..ก็จะฝืนเข้มแข็ง แม้จะเหนื่อย แต่นั่นก็เพราะ..อย่างไรเสีย ก็ต้องอดทนให้ได้
เธอบอกอีกครั้ง
"ไม่เป็นอะไร ไม่เป็นอะไรแล้ว ..ก็แค่..รู้สึกไม่อยากยิ้ม..เพราะยังไม่กล้าจะยิ้ม ..”
ฉันรู้เธอมีเหตุผล แต่เธอไม่อยากบอก เธออาจกลัวว่า ฉันจะมองว่า "เรื่องแค่นี้นี่นะ.." แต่ฉันไม่ใช่เธอ เรื่องแค่นี้ของเรา อาจเป็นเรื่องใหญ่สำหรับอีกคน หรือเรื่องใหญ่ของคนอื่น อาจเป็นแค่เรื่องจิ๊บๆ ในสายตาเรา..จริงไม๊คะ

ฉันก็ได้แต่หวังว่า... วันหนึ่ง เธอจะกลับมายิ้มให้ฉัน และยิ้มให้โลกใบนี้ที่รอคอยรอยยิ้มของเธอ โลกที่ต้องการรอยยิ้มของทุกคน
ซึ่งโลกก็รู้ดีว่า ..ใช่ว่าทุกคนจะยิ้มได้กับทุกเรื่อง .. แม้โลกจะต้องการยิ้มสวยๆ จากทุกคนเพียงใด แต่ไม่มีใครอยากเห็นใครต้องฝืนยิ้ม ..โลกอยากได้ยิ้มที่มาจากใจ ..แต่ถ้าใคร ที่กำลังมีใจที่ไม่สบาย ..ไม่ว่าจะด้วยเรื่องอะไร ..เราก็ต้องให้เวลาซึ่งกันและกัน .. ให้ความไม่สบายในใจหายไป เราจะได้เห็นหัวใจดวงนั้น..ยิ้มได้อีกครั้งนะคะ.

Create Date : 23 มิถุนายน 2553

Last Update : 23 มิถุนายน 2553 14:01:04 น.

16 comments

Counter : 618 Pageviews.

แวะมาทักทายจ้า

โดย: หาแฟนตัวเป็นเกลียว

วันที่: 23 มิถุนายน 2553 เวลา:2:03:22 น.

หวังให้เป็นเช่นนั้น....
กลับมายิ้มแบบสดใสพร้อมหัวใจชื่นบาน

อรุณสวัสดิ์ครับ ^^

โดย: พระจันทร์ของคุณ (Great_opal

) วันที่: 23 มิถุนายน 2553 เวลา:5:20:12 น.

จะมีสักวันครับคุณหลาน

โดย: กลิ่นดอย

วันที่: 23 มิถุนายน 2553 เวลา:5:55:30 น.

เพลงนี้ น่ารักดีเนอะ

โดย: ชิโยจัง

วันที่: 23 มิถุนายน 2553 เวลา:11:14:36 น.

แอบมาดูว่าบ้านนี้ไม่อยู่จริงหรือเปล่านะ

ทานข้าว กินอื่ม นอนหลับ

โดย: กลิ่นดอย

วันที่: 23 มิถุนายน 2553 เวลา:12:06:04 น.

ขอบคุณนะคะ คุณครูพระจันทร์
.. คุณตา..
และทุกๆ คนค่ะ
ขอบคุณทุกใจ.. ที่ให้กำลังใจกันค่ะ

.. ไม่รู้จะนานไหม
แต่จะพาเธอ ที่ยิ้มได้กลับมา.. สักวันหนึ่งนะคะ

โดย: boonpithak

วันที่: 23 มิถุนายน 2553 เวลา:15:21:56 น.

ผ่านมาส่งกำลังใจให้น่ะค่ะ

ถ้าดอกสีเหลืองออกจะเอามาอวด อย่าลืมแวะมาล่ะ

โดย: ภูผา กะ วาริน

วันที่: 23 มิถุนายน 2553 เวลา:16:53:27 น.

รอ..ครับ
วันหนึ่งเธอคงยิ้มได้เต็มหน้า
ด้วยแววตาที่หวานชื่นจริงๆและหากมีวันนั้น
เท่ากับว่า เธอได้เก็บเรื่องราวของเธอไว้ได้ถูกที่
ถูกทางแล้วจริงๆ แล้วละครับ

โดย: panwat

วันที่: 23 มิถุนายน 2553 เวลา:19:09:42 น.

ฝันดีครับ คุณตารอดูบอล ฮ่าๆๆ

โดย: กลิ่นดอย

วันที่: 24 มิถุนายน 2553 เวลา:0:58:44 น.

แวะมาส่งแรงใจครับ

อรุณสวัสดิ์ครับ ^^

โดย: พระจันทร์ของคุณ (Great_opal

) วันที่: 24 มิถุนายน 2553 เวลา:6:21:49 น.

ขอบคุณมากนะคะที่เข้ามาให้กำลังใจ ในบล๊อคของแหม่ม
เข้ามาอ่าน แล้ว รู้สึกดีมีกำลังใจมากขึ้น แหม่มกำลังรอเขามารับไปหาหมอน่ะค่ะ ไว้เย็นๆแหม่มจะเข้ามาทักทายอีกนะคะ

โดย: Passion Theme

วันที่: 24 มิถุนายน 2553 เวลา:9:58:03 น.

สวัสดีค่ะ

"ก็แค่..รู้สึกไม่อยากยิ้ม..เพราะยังไม่กล้าจะยิ้ม"
พูก็เคยเป็นค่ะ แต่ไม่ช้านักหรอกนะคะ
ก็จะกลับมายิ้มสดส ชื่นบานได้เช่นเดิม

เวลาและผู้คนที่แวดล้อม การให้กำลังใจ
พูเชื่อว่า..ไม่ช้า ไม่นาน รอยยิ้มจะกลับมา
ด้วยความมั่นใจในยิ้มนั้น..อีกครั้ง

โดย: พธู

วันที่: 24 มิถุนายน 2553 เวลา:15:47:14 น.

Comment แล้ว โดนแบนน่ะค่ะ งงจัง
ฝากเช็คให้ด้วยนะคะ

โดย: พธู

วันที่: 24 มิถุนายน 2553 เวลา:15:47:53 น.

มีเหมือนกันนะคะอารมณ์ไม่อยากยิ้ม แต่ไม่บ่อยหรอก
ยิ้ม หัวเราะเอาไว้ดีกว่า แล้วถ้าคนอื่นได้ยิ้มด้วยยิ่งดีใหญ่
แม้มีปัญหาก็ต้องยิ้มสู้ล่ะคะ

โดย: magic-women

วันที่: 24 มิถุนายน 2553 เวลา:16:24:17 น.

หวัดดีค่ะ
ขอบคุนที่แวะมาเยี่ยมนะคะ
ถ้าคนเรารุ้จักปล่อยวาง แล้วทิ้งเรื่องที่ไม่น่าจะใส่ใจไป
ไม่นานเราก้อยิ้มได้ค่ะ เรื่องราวทุกข์ใจต่างๆที่เข้ามาในแต่ละวัน
ทำให้เราทุกข์ เราเครียด แต่ถ้าเราลองเอาไอเรื่องทุกข์ใจเศร้าใจ
พวกนั้นมาลองเปลี่ยนเปนแรงผลักดันตนเอง ให้ก้าวเดินต่อไปในแต่ละวัน รอยยิ้มอันสดใสข้างหน้ารอเราอยู่อย่างแน่นอนนะคะ
ท้อได้แต่อย่าถอยค่ะ
เปนกำลังใจให้นะคะ แล้วจะเข้ามาเยี่ยมบ่อยๆเช่นกันค่า

โดย: fookanoo

วันที่: 24 มิถุนายน 2553 เวลา:16:35:23 น.

สักวันหนึ่งคงยิ้มได้เต็มใบหน้าค่ะเช่นกันค่ะ

โดย: แม่จ๋ากะฟ้าใส

วันที่: 30 มิถุนายน 2553 เวลา:11:22:10 น.