|
ทริปหนอนชัยภูมิ : หยอกดอกกระเจียวยามสาย
ดอกกระเจียวกับเรา "คุ้นเคย" กันดี
ตอนเจอกันครั้งแรกใน "งานสิงหาพฤกษาชาติ" ผู้ร่วมจัดงานนำมาจัดเป็นสวนสวย
ผู้ออกร้านก็ยกมาขายกันหลายร้านด้วย เรียกันเพราะพริ้งว่า "ปทุมมา หรือ บัวสวรรค์"
ตอนนั้นตื่นเต้น ..ดอกไม้อะไร ก้านแข็งตรง เชิดหน้ารับแดด ดูหยิ่งๆ นะ สีก็สวยแปลกตา
และได้เจอกันในงานเดิมอีกหลายปี ..รวมทั้งกระจายตัวบนถนนราชดำเนินในช่วงเดือนสิงหาคมด้วย
เรากับกระเจียวก็เลยค่อนข้างจะคุ้นเคยกันดีเลยล่ะ
การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทยจับเอาฤดูกาลเบ่งบานของดอกกระเจียวมาเป็นจุดขายให้แก่จังหวัดชัยภูมิ
นักท่องเที่ยวจึงต้องวางแผนล่วงหน้าเพื่อไปตามหาดอกกระเจียวกันในช่วงเดือนมิถุนายน-สิงหาคม
ช่วงเวลาที่ดอกกระเจียวจะเบ่งบานเต็มท้องทุ่งรับหน้าฝน ...
ดอกไม้ประจำจังหวัดชัยภูมิ : ดอกกระเจียว
ชื่อสามัญ : Siam Tulip
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Curcuma
วงศ์ : ZINGIBERACEAE
ชื่ออื่น : กาเตียว (ตะวันออกเฉียงเหนือ), จวด (ใต้), อาวแดง (เหนือ)
ลักษณะทั่วไป : กระเจียว เป็นพืชล้มลุกมีเหง้าอยู่ในดิน จะพักตัวในฤดูหนาวและร้อน เมื่อถึงฤดูฝนจึงจะเริ่มผลิใบและดอก ใบยาวคล้ายใบพาย ออกใบและดอกพร้อมกัน ต้นสูงประมาณ 2 ฟุต ดอกสีเหลืองในแดง กาบดอกสีม่วง ออกดอกพร้อมกัน
การขยายพันธุ์ : แยกหน่อ
สภาพที่เหมาะสม : อากาศชื้นเย็น
ถิ่นกำเนิด : ภาคตะวันออกเฉียงเหนือของไทย ตามเขตชายแดนไทย-ลาว และตามเขตชายแดนไทย-เขมร
หลังจากที่เราเดิน หยิบหมอก ตั้งแต่ช่วงเช้าจนกระทั่งเริ่มสาย
โผล่ออกจากป่าโปร่งมาเจอสะพานไม้เพื่อตามหาดอกกระเจียวในท้องทุ่งนั้น
ปรากฏว่าปริมาณดอกไม้ที่กระจายตัวให้เห็นในช่วงสายวันอาทิตย์นั้น ไม่หนาแน่นอย่างภาพที่วาดไว้ในใจ
ออกจะ...กระจายห่างมากไปหน่อย 
เราเดินตามขบวนนักท่องเที่ยวไปตามสะพานไม้ ทีสร้างขึ้นให้เดินลัดเลาะไปในระหว่างทุ่งดอกไม้
อย่าหวังว่าจะก้าวเท้าเหยียบลงติด ลุยไปจ่อกล้องเก็บภาพดอกไม้ได้นะ
...เจ้าหน้าคุ้มกันดอกไม้ยืนประการพร้อมอาวุธ "นกหวีด" อยู่บนโขดหิน
เป่าทุกครั้ง เมื่อเห็นช่างภาพหรือนางแบบ ก้าวขาลงจากสะพาน
ดังนั้น สิ่งที่พวกเราทำได้คือ นั่งห้อยขา ส่องดอกไม้ใกล้ตัว..
และต้องนั่งดีๆ เหลือที่ให้คนอื่นเดินผ่าน และเดินสวนไปด้วย ...อย่าทำตัวเกะกะขวางทาง
แม้จะเป็นเวลาเช้าอยู่ก็ตาม แต่คนก็เยอะ และแดดแรงขึ้นเรื่อยๆ
ก็ฟ้ากระจ่างซะ ...เมฆยังเป็นริ้วๆ ไม่หนาตา ไม่กรองแสงให้เลยอ่ะ 
รองเท้ารึก็ไม่เป็นใจ ...เลือกรองเท้าออกทริปผิดทุกครั้ง
เมื่อครั้งออกทริปพนมรุ้ง ..รองเท้าใช้งานมาหนักเกิน ..พื้นหลุด ได้รองเท้าสานกลับบ้านแทน
เมื่อครั้งออกทริปประจวบ ..รองเท้าก็สมบุกสมบันมาก่อนหน้า ..พื้นหลุด ได้รองเท้าฟองน้ำกลับบ้าน
มาถึงครั้งนี้ คิดว่าเลือกดีแล้ว เพราะเป็นรองเท้าใหม่ ราคาย่อมเยา ซื้อช่วยคุณยายที่มาปูผ้าขาย
ปรากฎว่า ...ติดกาวมาไม่ดี ..พื้นหลุดอีก เราก็เลยต้องเดินชมท้องฟ้าและดอกกระเจียว
ด้วยรองเท้้าที่มีพื้นยางรองไว้เพียงข้างเดียว อีกข้างนั้น..เป็นรองพื้นด้านในรองเท้า เท่านั้น 
น่าอนาจใจจริงๆ  ...แต่ไม่เป็นไร เดินไปตามสะพาน ..ไม่ลำบากนักหรอก
ทริปนี้หิ้วกล้องคอมแพค 2 ตัวมาใช้งาน...หยิบสลับกันไปมา
เล็งหาดอกงามๆ ทรงสวยๆ แสงลงสวยๆ ...เจอแต่ดอกเดียว ที่สวยรึป่าวก็ไม่รู้ หามุมเอาเอง
ลงนั่งห้อยขา แล้วยืดตัวเข้าไปส่องใกล้ๆ
ท่าทางคนถ่ายภาพ ...ดูลำบากไม่น้อยทีเดียวนะ ในพื้นที่จำกัดแบบทางเดินบนสะพานอย่างนี้
ตามทางเดินที่อุทยานทำไว้ จะมีมุมแวะพักเป็นพื้นที่กว้าง ให้คนไปนั่งโพสต์ท่าถ่ายรูป
ถ่ายได้ดีก็จะดูเหมือนนั่งท่ามกลางดอกกระเจียว
แต่ปีดี ไม่ว่าจะเบี่ยงซ้ายหรือเบี่ยงขวา..มองยังไงก็ไม่ได้อยู่กลางทุ่งกระเจียวไปได้
เพราะดอกไม้น้อยมาก ...คงเพราะฝนแล้งนั่นแหละ ...
กล้องคอมแพคตัวน้อย คนถ่ายก็ตัวน้อย เราก็เลยข้อจำกัดในเรื่องมุมมองอยู่มาก
ก็เลยต้องลองหามุมกล้องแปลกๆ เก็บภาพที่แตกต่างมาบ้าง
แดดร้อน ท้องร้องแล้วด้วย ...ดูนาฬิกาก็เกือบ 10 โมงแล้ว
เร่งฝีเท้าขึ้นอีกนิด ...ผ่านดอกไม้ ...ใบไม้ก็ส่องกันอีกหน่อย
สุดทางเดิน ก็มายืนรอรถสองแถวตั้งใจจะลองไปหาอะไรกิน และซื้อรองเท้าแตะใหม่ซะหน่อย
พอรถมาจอดรับ ...ก็กระวีกระวาดขึ้นรถ ..มองทางไปด้วย
ไม่รู้จะมองทำไม่ ก็มันมีทางเส้นเดียวนั่นแหละ ...แล้วรถก็เลี้ยวไปส่งยังจุดจอดที่ 4
คนลงหมดรถ  ยังไงล่ะ ..งั้นก็ลงด้วย
จุดจอดรถที่ 4 นำส่งเพื่อชมอุทยานหิน ซึ่งตามกำหนดการของทริป
พวกเรามีนัดที่นี่กันในช่วงบ่าย ...แต่ไหนๆ ก็มาแล้ว เข้าไปชมในอาคารนิทรรศการกันก่อน
ภา่ยในจัดแสดงนิทรรศการด้านธรณีวิทยาพร้อมตัวอย่างหินและแร่ชนิดต่างๆ ที่พบได้ในพื้นที่นี้
ค่อยๆ ไล่อ่านไป อาศัยพักหลบแดดในอาคารด้วย ..ดูเหมือนว่าจะมีห้องฉายภาพยนตร์ด้วยนะ
แต่ว่าปิด .. น่าจะจัดเวลาเปิดฉายให้ทราบชัดเจนนะคะ ไหนๆ ก็ทำห้องไว้แล้ว
เข้าห้องน้ำ ล้างหน้าล้างตา นั่งพักขากันแล้ว ก็เดินต่ออีกนิด
มีศาลาขนาดใหญ่เป็นที่ขายเครื่องดื่มและของว่าง อันได้แก่ ลูกชิ้นและไส้กรอกทอด
งั้นก็ ...รองท้องกันก่อนละกัน กระหายน้ำเต็มทีแล้ว
พักต่ออีกหน่อย แล้วไปเดินสำรวจในอุทยานหิน
...ไต่ไปไต่มา รองเท้าชักไม่ไหวแล้ว....กลับลงไปตั้งหลักที่ด้านล่างก่อนดีกว่า
โปรดติดตามตอนต่อไป
| Create Date : 21 กรกฎาคม 2553 |
| Last Update : 24 ธันวาคม 2553 22:50:55 น. |
|
6 comments
|
| Counter : 1051 Pageviews. |
|
 |
|
|
| โดย: คนขับช้า IP: 222.123.231.167 วันที่: 21 กรกฎาคม 2553 เวลา:13:49:25 น. |
|
โดย: นัทธ์  วันที่: 21 กรกฎาคม 2553 เวลา:21:50:39 น. |
|
| โดย: ส้มแช่อิ่ม วันที่: 21 กรกฎาคม 2553 เวลา:22:11:25 น. |
|
| โดย: นู๋เมี่ยง IP: 58.9.83.174 วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:0:28:51 น. |
|
| โดย: เกศสุริยง วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:21:03:36 น. |
|
| โดย: นัทธ์ วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:21:18:11 น. |
|
|
|
|
| นัทธ์ |
 |
|
|
Location :
กรุงเทพ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 39 คน [?]
|
รักที่จะอ่าน รักที่จะเขียน
เปิดพื้นที่ไว้ สำหรับแปะเรื่องราว
มีสาระบ้าง ไม่มีสาระบ้าง ณ ที่นี้
สงวนลิขสิทธิ์
ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์
พ.ศ.2539
ห้ามผู้ใดละเมิด
โดยนำภาพถ่ายและ/หรือข้อความต่างๆ
ไม่ว่าจะเป็นส่วนใดส่วนหนึ่ง
หรือทั้งหมดใน Blog แห่งนี้ไปใช้
และ/หรือเผยแพร่โดยมิได้รับอนุญาต
เป็นลายลักษณ์อักษร
|
|
| |
|
 |
|
...แต่ไม่เป็นไร เดินไปตามสะพาน ..ไม่ลำบากนักหรอก 
ยังไงล่ะ ..งั้นก็ลงด้วย 
