BlogGang.com : : นัทธ์ : แม่ศรีเรือน : พ. เนตรรังษี

พฤษภาคม 2561

ในยุคที่สำนักพิมพ์ดอกหญ้าและร้านหนังสือดอกหญ้ารุ่งเรือง ก็มีการนำผลงานนักเขียนรุ่นเก่ามาตีพิมพ์ใหม่

ในช่วงเวลานั้น เป็นช่วงเวลาของการเรียนรู้ของเรา ..ก็เจียดเงินซื้อหนังสือมา "ดองไว้"

ไม่เข้าใจตัวเองนะ ว่าซื้อ แล้วทำไมไม่อ่านซะที

จนมาร่วมเล่นเกมบิงโกทลายกองดองกับเพื่อนๆ นักอ่านในเฟซ

ครึ้มอกครึ้มใจ ก็เลยไปรื้อนิยายรุ่นเก่าลงมาอ่านบ้าง

แม่ศรีเรือน (2 เล่มจบ) : พ. เนตรรังษี

สำนักพิมพ์ดอกหญ้า พิมพ์ครั้งแรก : สิงหาคม 2535

จำนวน 691 หน้า / ราคา 220 บาท

ซื้อเมื่อ : 24 พฤศจิกายน 2535

อ่านจบ : 21 สิงหาคม 2560

:: โปรยปกหลัง::

"นวนิยายเรื่อง "แม่ศรีเรือน" ในยุคโน้น ได้เชิดชูนาม พ. เนตรรังษี ให้ลอยเด่น

เป็นที่กล่าวขวัญถึงของวงการหนังสืออย่างน่าภาคภูมิใจ แม้ในยุคหลังๆ

นวนิยายเรื่องนี้ก็ยังเป็นที่เรียกร้องต้องการของผู้อ่านอยู่เสมอมา

จนถึงกับต้องพิมพ์ขึ้นใหม่เป็นหลายคราว..."

'ชาญหัตถกิจ'

เป็นเรื่องรักใคร่ของบุตรสาวคนงามทั้ง 4 ของพระยาธนการการุณย์
คือ พิมพา เพ็ญพรรณ พักตร์พริ้ง และพริ้มเพรา
ทั้งสี่มีความงามพร้อมทั้งความเป็นกุลสตรี
เชื่อฟังและให้ความเคารพผู้ใหญ่ เป็นอย่างดี
แต่ในเรื่องความรักนั่น พวกเธอก็มิได้คล้อยตามผู้ใหญ่ไปซะทั้งหมด

เพ็ญพรรณ ลูกสาวคนที่ 2 โชคดี ที่สมรักกับชัชวาลโดยไม่มีอุปสรรคใด
ส่วนพิมพา พี่สาวคนโตนั้น ยอมรับหมั้นทั้งๆ ที่ใจรักกับชายอีกคน
แต่ด้วยความช่วยเหลือจาก พริ้มเพรา น้องสาวคนเล็ก ที่ไปบอกความจริง
กับนายเสริมคู่หมั้น ว่าพี่สาวนั้นรักปักใจกับชายอื่นอยู่ก่อนแล้ว
ฝ่ายชายจึงเป็นฝ่าย ถอดหมั้นซะเอง

แม้จะได้หมั้นกับเกียรติสมใจ แต่พิมพาก็ยังไม่อาจตัดใจแต่งงานได้
จนกว่าน้องอีก 2 คนจะได้แต่งงานซะก่อน
พักตร์พริ้ง พึงใจในตัวคุณหลวงอดิศัย
ในขณะที่พิสิฐษ์ก็เป็นอีกชายที่มาติดพัน
แต่ความเข้าใจผิดของหนุ่มสาว ก็มีเพ็ญพรรณมาช่วยคลี่คลาย
ทำให้พักตรพริ้งได้แต่งงานเป็นคนที่ 2
ส่วนพริ้มเพรา น้องเล็ก รักใคร่ชอบพอกับวิฑูรย์มานาน
ซึ่งผู้ใหญ่มองว่า ทั้งคู่อายุยังน้อย ใจร้อนทั้งคู่ จึงไมได้หมั้นอย่างที่ตั้งใจ
และในที่สุด ต่างฝ่ายต่างก็ถูกคุณพ่อจัดการหมั้นกับคนที่พ่อเห็นดีเห็นงาม
ทั้งสองเกือบจะทำการให้เสื่อมเกียรติซะแล้ว แต่พิมพาก็ได้ว่ากล่าว

จนทั้งสองต้องยอมให้เป็นตามที่ผู้ใหญ่ต้องการ
และความตายก็พรากฝายชายให้จากไปซะก่อน
พริ้มเพราเลยจำต้องรับหมั้นกับคนที่พ่อต้องการ

และพิมพาจึงได้แต่งงานในท้ายที่สุด

นิยายยุคนักเขียน "สุภาพบุรุษ" ตั้งแต่สมัยเปลี่ยนแปลงการปกครอง
ทำให้เราได้เห็นภาพชีวิต ขนบธรรมเนียม และวิธีคิดของคนในยุคก่อน
ภาษาก็ละเมียดละมัย เรื่องราวเรียบรื่น และมีปม มีบทสนทนาคมคาย

ชวนให้อ่าน