|
เลียบริมโขง เมืองอุบล : Part VII
ความเดิมตอนที่แล้ว
แรกเิริ่มเดิมที่นั้น เราได้ยิืนชื่อ สามพันโบก สามพันโบก ก็สงสัยว่า นี่เป็นสถานที่ืท่องเที่ยวแบบไหน ...ได้เห็นภาพสวยๆ ครั้งแรกจากเวป "ไปด้วยกัน" โอ้ววววว สวยมากกกกก ได้เห็นโฆษณาของททท. ก็เริ่มเกิดกิเลส อยากไปเที่ยว อยากไปถ่ายรูปด้วยตัวเอง .... ทริปหนอนของชาว Canon Club @Pantip.com ก็เคยจัด แต่ช่วงนั้นไม่ได้จังหวะ ก็เลยไปร่วมกิจกรรมไม่ได้ พอถึงรอบจองโปร 0 บาทของแอร์เอเซียประจำปี ...มีจังหวัดอุบลราชธานีอยู่โปรแกรมของเพื่อนด้วย เราก็รีบล๊อคสถานที่ท่องเที่ยวไ้ว้เลยว่า "ฉันจะไปสามพันโบก" ที่เที่ยวอื่นๆ ให้เพื่อนเลือกกันเอง และแล้วเรือติดเครื่องก็พาเรามาส่งที่ "สามพันโบก" ในที่สุด
ส่งเพื่อนๆ ลงไปในโบก เพื่อรูปนี้ก่อนเลย
แก่งสามพันโบก ตั้งอยู่บริเวณบ้านสองคอน อำเภอโพธิ์ไทร เป็นแก่งหินที่อยู่ใต้ลำน้ำโขงในช่วงฤดูน้ำหลากซึ่งเกิดจากแรงน้ำวนกัดเซาะ กลายเป็นแอ่งมากกว่า 3,000 แอ่ง หรือ 3,000 โบก โบก หรือแอ่ง หมายถึง บ่อน้ำลึกในแก่งหินใต้ลำน้ำโขง และคำว่า โบก เป็นภาษาของลาวที่มักนิยมเรียกกัน และจะปรากฏให้เห็นในช่วงฤดูแล้งที่น้ำแห้งขอด แก่งหินดังกล่าวก็จะโผล่พ้นน้ำกลายเป็นความมหัศจรรย์ทางธรรมชาติสุดอลังการกลางลำน้ำโขง ที่สวยงามแปลกตาจนชาวบ้านเรียกว่า แกรนแคนยอนน้ำโขง ซึ่งจะสัมผัสบรรยากาศแบบนี้ได้ ตั้งแต่เดือนธันวาคม-พฤษภาคม ทางเข้าของแกรนแคนยอนแม่น้ำโขง มีหินสวยงามลักษณะคล้ายหัวสุนัข
มีตำนานเล่าขานกันต่าง ๆ นานา บ้างก็ว่าแต่ก่อนมีเจ้าเมืองเป็นผู้เรืองอำนาจประทับ ใจความงามของสามพันโบก จึงได้ส่งเสนามาศึกษาเพิ่มเติม เมื่อมาแล้วพบขุมทรัพย์เป็นทองคำ จึงให้สุนัขเฝ้าทางเข้าจนกว่าเจ้าเมืองจะออกมา เมื่อเจ้าเมืองได้เห็นสมบัติเกิดความโลภกลัวเสนาจะได้ส่วนแบ่งจึงได้ออกไปทางอื่นสุนัขผู้ภักดีก็เฝ้ารออยู่ตรง นั้นจนตาย บางตำนานก็ว่าลูกพญานาคในลำน้ำโขงเป็นผู้ขุดเพื่อให้เกิดลำน้ำอีกสายหนึ่ง และได้มอบหมายให้สุนัขเป็นผู้เฝ้าทางเข้าระหว่างการขุดกระทั่งสุนัขได้ตายลงกลายเป็นหินรูปสุนัขในที่สุด
น้องมัคคุเทศก์น้อย พานำชมจุดต่างๆ ไปทีละแห่ง จาก "หินหัวสุนัข" ที่พี่เบิร์ดมาถ่ายทำโฆษณา เรื่อยไปจนถึงจุดที่พี่ป๋อถ่ายทำโฆษณา แบบว่า ...อ้างอิงโฆษณาต่างๆ ซึ่งบางโฆษณาเราก็นึกภาพไม่ออกหรอกนะ เพราะห่างเหินกับรายการโทรทัศน์และโฆษณาไปนานโข
มิกกี้เมาส์ ก็มี
ได้มาถึงสถานที่ท่องเที่ยวไฮไลท์ของทริปแล้ว แม้อากาศจะร้อน แต่พวกเราก็ไม่หวั่น ...หรือจะเป็นแต่เราคนเดียวก็ไม่รู้ได้ เมื่อให้เราวางโปรแกรม ก็ต้องตามใจเราแล้วล่ะ ขณะนั้นเวลาใกล้เที่ยง ร้อนจัด จนคิดมุมกล้องไม่ออกเลยล่ะ เดินตามน้องไกด์ เค้าชี้ตรงไหน เราก็กดชัตเตอร์ตรงนั้น ...แต่ไม่จำ
สระมรกตก็สวย
มีบางโบกที่มีน้ำขัง เป็นแอ่งใหญ่ ...สามารถเล่นน้ำได้ด้วย แต่พวกเราไม่ได้เตรียมตัวมาเพื่อการนี้ ก็เลยได้แต่ถ่ายรูปกัน
ถือว่ามัคคุเทศก์ทำหน้าที่ครบถ้วนดีแล้ว ... เราก็ต้องคืนตั๋วให้น้องเค้าไป เค้าต้องใช้ไปเบิกเงินจากอบต.เจ้าของคิว
ปล่อยไกด์และเรือกลับแล้ว พวกเราก็ยังตากแดด ถ่ายรูปกันต่อ
แหม...มาถึงยากอ่ะนะ ต้องเดินให้ทั่วๆ สัมผัสความมหัศจรรย์อันยิ่งใหญ่ของธรรมชาติกันให้ครบถ้วน
แม้จะสูงวัยกันแล้ว ยังไม่วายเล่นกันแบบเด็กๆ ปลดปล่อยกันให้เต็มที่
ตอนนี้ท้องเริ่มร้องเตือนกันแล้ว ...ก็พากันเดินไต่กลับขึ้นไปยังลานจอดรถ คนขับรถตู้มานอนหลับรออยู่ก่อนแล้ว จัดการเข้าห้องน้ำให้เรียบร้อย ...แล้วออกเดินทางกันต่อ แถวสามพันโบกไม่มีร้านอาหารอะไรดึงดูดใจพวกเรา และขนมปังบนรถก็ยังพอมี เลยสรุปกันว่า ไปหาที่กินระหว่างเส้นทางแล้วกัน
โปรดติดตามตอนต่อไป
ปล. ที่มาของข้อมูล //thai.tourismthailand.org/what-to-see-do/sights-attractions/info-page/destination/ubon-ratchathani/cat/3/attraction/3297/parent/181/lang/2/
และ ข้อมูลเพิ่มเติม //guideubon.com/news/view.php?t=37&s_id=14&d_id=14
Create Date : 29 พฤษภาคม 2554 |
Last Update : 29 พฤษภาคม 2554 21:40:57 น. |
|
7 comments
|
Counter : 1261 Pageviews. |
|
|
|
|
โดย: เพรางาย วันที่: 29 พฤษภาคม 2554 เวลา:21:57:12 น. |
|
โดย: นู๋เมี่ยง IP: 61.90.79.144 วันที่: 29 พฤษภาคม 2554 เวลา:22:16:57 น. |
|
โดย: นู๋เมี่ยง IP: 61.90.79.144 วันที่: 29 พฤษภาคม 2554 เวลา:22:19:04 น. |
|
โดย: ณงลักษณ์ IP: 58.8.58.104 วันที่: 29 พฤษภาคม 2554 เวลา:22:54:10 น. |
|
โดย: เจ้าช่อมาลี (PP_Skywalker ) วันที่: 29 พฤษภาคม 2554 เวลา:23:57:24 น. |
|
โดย: นัทธ์ วันที่: 30 พฤษภาคม 2554 เวลา:22:00:07 น. |
|
| |
|
นัทธ์ |
|
|
Location :
กรุงเทพ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 39 คน [?]
|
รักที่จะอ่าน รักที่จะเขียน เปิดพื้นที่ไว้ สำหรับแปะเรื่องราว มีสาระบ้าง ไม่มีสาระบ้าง ณ ที่นี้
สงวนลิขสิทธิ์ ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2539 ห้ามผู้ใดละเมิด โดยนำภาพถ่ายและ/หรือข้อความต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นส่วนใดส่วนหนึ่ง หรือทั้งหมดใน Blog แห่งนี้ไปใช้ และ/หรือเผยแพร่โดยมิได้รับอนุญาต เป็นลายลักษณ์อักษร
|
|
|
|
|
|
ความจริงก็เคยได้ยินชื่อมาแล้ว แต่ด้วยความที่อำเภอโพธิ์ไทรมีข่าวว่าหารถโดยสารลำบาก ก็เลยไม่อยู่ในความคิดที่จะไปเยี่ยมชม
คราวนี้จะลองไปดูค่ะ