|
HHR2 - 4.2 : หมอเล็กในโรงพยาบาลใหญ่
ตอนเด็กๆ ก็อยากเป็นหมอ เป็นพยาบาล อยากรักษาคนเจ็บไข้ได้ป่วย โตขึ้นมาก็รู้ว่า ตัวเองคงไม่มีปัญญาเรียนจนเป็นหมอได้ แต่ก็ยังสนใจเรื่องราวของหมอ ... ได้อ่านเรื่องราวของหมอไทย หลายเรื่อง จากหลายๆ หมอ ก็อยากรู้ว่า หมอต่างชาติ เรียนหนัก งานหนัก อย่างหมอไทยหรือป่าว เมื่อหมอนักเขียน เขียนเรื่องราวขณะตัวเองเป็นนักศึกษาแพทย์ เราก็เลยสนใจอยากอ่าน ...
หมอเล็กในโรงพยาบาลใหญ่
นพ.โหว เหวิน หย่ง : เขียน / อนุรักษ์ กิจไพบูลทวี : แปล สำนักพิมพ์เนมแอนด์โนเิบิล พิมพ์ครั้ง 3 : มีนาคม 2553 จำนวน 168 หน้า / ราคา 159 บาท ซื้อเมื่อ : 31 มีนาคม 2554
:: โปรยปกหลัง :: ชีวิตแพทย์ฝึกหัด ของนักเขียนอันดับ 1 ในไต้หวัน ทั้งเรื่อง สุข เศร้า เหงา ซึ้ง บอกเล่าด้วยมุมมองน่าสนุก ที่ปลุกแรงบันดาลใจไว้เต็มเปี่ยม
ครั้งนี้นพ.โหว เหวิน หย่ง หยิบประสบการณ์สมัยเป็นแพทย์ฝึกหัดมาเล่า ซึ่งก็ต่างจากชีวิตแพทย์ในเมืองไทย เป็นแพทย์ฝึกหัดวนเวียนเปลี่ยนไปแต่ละแผนก แต่ละแผนกก็มีลักษณะงาน อาจารย์หมอ และคนไข้ ที่แตกต่างกันไป และช่างเป็นตำแหน่งที่รองรับอารมณ์หลากหลายจากอาจารย์และพยาบาล ต้องหัดวางตัว สร้างความน่าเชื่อถือให้เกิดขึ้นแก่คนไข้ นอกจากเรื่องหนักๆ แล้วก็ยังมีเรื่องกุ๊กกิ๊กสอดแทรกอยู่ด้วย
สำหรับคนที่ชอบสไตล์ของ นพ.โหว เหวิน หย่ง แล้ว...ไม่ควรพลาดเล่มนี้
ตอบโจทย์ 20-1. [piccy] อ่านหนังสือรวม 3 เล่ม จากคนละประเทศ นับจากสัญชาติคนแต่ง จะเป็นฉบับแปลหรือไม่แปลก็ได้ สัญชาติ ไทย - จีน (ไต้หวัน) - อเมริกัน
ความเห็นที่รีวิวไ้ว้ที่กระทู้ //www.pantip.com/cafe/library/topic/K10491276/K10491276.html ความเห็นที่ 91
เล่มที่ 2 : หมอเล็กในโรงพยาบาลใหญ่ ผู้เขียน : นพ.โหว เหวิน หย่ง ผู้แปล : อนุรักษ์ กิจไพบูลทวี สำนักพิมพ์เนมแอนด์โนเบิล พิมพ์ครั้งที่ 3 : มีนาคม 2553 จำนวน 168 หน้า / ราคา 159 บาท
คุณหมอนักเขียนอันดับหนึ่งแห่งไต้หวัน เล่าถึงชีวิตในช่วงที่เป็นแพทย์อินเทิร์น เพิ่งรู้ว่างานอินเทิร์นเยอะแยะและจุกจิกมากถึงมากที่สุด ต้องต่อสู้กับคนไข้ัหัวแข็ง พยาบาลดุ และอาจารย์หมอแสนเข้มงวด วิธีการเล่าเรื่องของคุณหมอ สนุกสนาน และแฝงแง่คิดในการใช้ชีิวิตลงไปด้วย อ่านเรื่องไหน ...เราก็สนุกทุกเรื่อง <ยกความดีความชอบให้คนแปล ทำให้เราติดผลงานของคุณหมอจนได้>
Create Date : 17 พฤษภาคม 2554 |
Last Update : 17 พฤษภาคม 2554 15:40:21 น. |
|
5 comments
|
Counter : 1101 Pageviews. |
|
|
|
|
โดย: JewNid วันที่: 18 พฤษภาคม 2554 เวลา:1:48:30 น. |
|
โดย: TaMaChaN (narumol_tama ) วันที่: 18 พฤษภาคม 2554 เวลา:13:45:23 น. |
|
โดย: นัทธ์ วันที่: 18 พฤษภาคม 2554 เวลา:20:45:18 น. |
|
| |
|
นัทธ์ |
|
|
Location :
กรุงเทพ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 39 คน [?]
|
รักที่จะอ่าน รักที่จะเขียน เปิดพื้นที่ไว้ สำหรับแปะเรื่องราว มีสาระบ้าง ไม่มีสาระบ้าง ณ ที่นี้
สงวนลิขสิทธิ์ ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2539 ห้ามผู้ใดละเมิด โดยนำภาพถ่ายและ/หรือข้อความต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นส่วนใดส่วนหนึ่ง หรือทั้งหมดใน Blog แห่งนี้ไปใช้ และ/หรือเผยแพร่โดยมิได้รับอนุญาต เป็นลายลักษณ์อักษร
|
|
|
|
|
|
จะได้รักษาพ่อแม่ แต่ว่าพอโตมาก็คิดเหมือนกัน
เลยค่ะว่า เรียนไม่เก่ง ไม่ขยันด้วย ความที่
อยากเป็นหมอมันก็ค่อยๆ เลือนหายไป
แต่เท่าที่มีคนรู้จักหลายคนเป็นหมอ
เค้าบอกมาว่า ดีแล้วที่ไม่ได้ร่ำเรียนหมอ
เพราะว่าเรียนมาแล้ว ทำงานหนัก ... และก็
เวลาพักน้อยมากๆ .. พูดอย่างนี้มันเลย
ทำให้รู้สึกเตือนตัวเองได้ว่า เออ เราโชคดีเน๊าะ