วัดทองธรรมชาติ เ็ป็นพระอารามหลวงชั้นตรีชนิดวรวิหาร ตั้งอยู่ฝั่งตะวันตกของแม่น้ำเจ้าพระยา เยื้องฝั่งลำน้ำกับวัดปทุมคงคา เดิมเป็นวัดราษฎร์ และเป็นวัดโบราณ ไม่ปรากฎว่าสร้างขึ้นในสมัยใดและใครเป็นผู้สร้าง สันนิษฐานว่าอาจสร้างในสมัยอยุธยา และทรุดโทรมลงตามกาลเวลา ต่อมาในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช ประมาณพ.ศ.2330 พระองค์เจ้าหญิงกุ (ต่อมาคือ พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหลวงนรินทรเทวี) ซึ่งหลายคนขานพระนามว่า "เจ้าครอกวัดโพธิ์" พระขนิษฐาในรัชกาลที่ 1 พร้อมด้วยกรมหมื่นนรินทรพิทักษ์ (เจ้าขรัวเงิน) พระภัสดา ทรงมีพระศรัทธาบูรณปฏิสังขรณืและสร้างอุโบสถ วิหาร และเสนาสนะขึ้นใหม่ทั้งวัด

ในพระอุโบสถประดิษฐานพระพุทธรูปประธาน เป็นพระพุทธรูปปางมารวิชัย ซึ่งพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลปัจจุบัน ได้พระราชทานนามว่า "พระพุทธชินชาติมาศธรรมคุณ" มีขนาดหน้าตักกว้่าง 4 ศอก 4 นิ้ว มีพระอัครสาวกอยู่ด้านซ้ายและขวา ประดิษฐานบนฐานชุกชี มีการเขียนจติรกรรมฝาผนังเต็มทุกด้าน โดยเบื้องหลังพระประธานนั้น เขียนภาพไตรภูมิ ด้านตรงข้ามเขียนภาพผจญมาร ด้านข้างเป็นภาพเทพชุมชมและพุทธประวัติ รวมทั้งภาพวิุถีชีวิตของประชาชนในยุครัตนโกสินทร์ด้วย

บ้านหวั่งหลี เป็นบ้านประจำตระกูลหวั่งหลี ตั้งอยู่สุดถนนเชียงใหม่ ริมฝั่งแม่น้ำเจ้าพระยา ลักษณะอาคารสร้างด้วยสถาปัตยกรรมจีน ประกอบด้วยอาคารสำคัญสามหลัง ตึกกลางเป็นเรือนประธาน หันหน้าออกแม่น้ำเจ้าพระยา เรียกว่า "ศาลเจ้าแม่หมาโจ้ว"

มีตึกแถวสองชั้น เพดานสูง หลังคาแบบจีน สร้างขนาบสองด้าน ตรงกลางระหว่างอาคารเป็นลานโล่ง ใช้ประกอบพิธีกรรมของตระกูลหวั่งหลี ในวันสำคัญตามประเพณีจีน

บ้านหวั่งหลี เดิมเป็นท่าเรือของพระยาพิศาลศุภผล (ชื่น) ต้นตระกูลพิศาลบุตร ต่อมาขายให้แก่นายตันลิบบ๊วยแห่งตระกูลหวั่งหลี ปัจจุบันบ้านหวั่งหลีได้รับการดูแลอย่างดี และได้รับรางวัลอาคารอนุรักษ์ดีเด่น จากสมาคมสถาปนิกสยามในพระบรมราชูปถัมป์เมื่อพ.ศ.2527