จากเศษซาก รากไม้ ที่ตายแล้ว รอวันแปรรูป เป็นแท่งถ่านและเชื้อไฟ
ภาณุวัฒน์ พุฒพรึก ได้ผ่านมาพบ และรู้สึกสะเทือนใจ
หากปล่อยให้ “รากไม้” เหล่านั้นกลายสภาพเป็นเศษฟืน
จึงได้รังสรรค์รากไม้ขึ้นเป็นงานศิลป์ แต่...เขามิใช่ “ศิลปิน”
จึงไม่สามารถ ป้ายปาด หรือ แกะลวดลายใดๆ บนผิวไม้นั้น
หากแต่ใช้กระบวนอย่างสามัญชน แบบชาวบ้าน
ขัดถูด้วยพลังแห่งความเพียร






จากซากรากไม้คลุกก้อนดินดำจึงสามารถเปิดเผย
แก่นแท้เนื้อในของรากไม้ชั้นเลวเหล่านั้น
และสีสันที่ธรรมชาติสร้างสรรค์ไว้ก็ปรากฏ
ไม่ต้องมีคำบรรยายใดๆให้ลึกซึ้ง อาศัยเพียงการมอง
และ “จินตนาการ” อย่างชื่อนิทรรศการ
ทุกท่านจะสัมผัส ความงดงามที่ซ่อนแฝงไว้
ในรากไม้ชิ้นเยี่ยมเหล่านี้ได้ด้วยตนเอง....