เพลง ปล่อย

ชูเกียรติ ฉาไธสง

ใครจะชิงใครจะชังมันก็ช่างหัวเขา  
แค่ตัวเรารู้เราช่างเขาปะไร
ใครจะชักใครจะแช่งใครจะแกล้งใครจะหยัน
ก็ให้ช่างหัวมันก็ให้ปล่อยเขาไป

ใครจะชมใครจะเชิดว่าประเสริฐเลิศหรู 
ตัวเรารู้เราอยู่ปล่อยเขาชมไป
ใครจะรักใครจะเกลียดใครจะเสียดใครจะสี
ก็เรารู้ตัวดีปล่อยเขาทำไป

เกิดเป็นมนุษย์สิ้นสุดแค่ตาย  
เอาอะไรมากมายในความอนัตตา
โลภไปทำไมช่วงชิงแข่งขัน  
สุดท้ายเหมือนกันต้องไปป่าช้า

จะเอาอะไรแค่รักโลภโกรธหลง  
ไม่มีความมั่นคงบนกิเลสตัณหา
เกิดแก่เจ็บตายไยจะไปยึดมั่น  
สรรพสังขารล้วนอนิจจา

ปล่อยวางมันเสีย....ทุกโขติณนา

ใครจะเมินใครจะมองไยจะต้องไหวหวั่น 
ใครจะใส่ร้ายกันไยจะต้องสนใจ
ใครจะดีใครจะเลวมันก็เรื่องของเขา 
ใครจะนินทาเราไยจะต้องทุกข์ใจ

ใครจะล้อใครจะด่าไยจะต้องว่าตอบ 
ใครไม่สนใครไม่ชอบไยจะต้องใส่ใจ
ใครจะคิดใส่ความไยจะต้องวุ่นจิต  
หากตัวเราไม่ผิดจะไปคิดทำไม

เกิดเป็นมนุษย์สิ้นสุดแค่ตาย  
ประดุจดังท่อนไม้ล้มทับโลกา
หมดลมเมื่อไรหาประโยชน์ใดเล่า  
ล้วนต้องถูกเขาหามไปป่าช้า

ชีวิตยังมีสร้างความดีไว้เถิด  
ได้ไม่เสียชาติเกิดได้ไม่ต้องอายหมา
อันว่าความตายคือสัจจะธรรมของเที่ยง 
สิ้นสรรพสำเนียงเน่าเหม็นขึ้นมา

จะเอาอะไร....จะเอาอะไรกันนักหนา

Create Date : 23 กันยายน 2552
Last Update : 24 กันยายน 2552 17:31:40 น.		0 comments
Counter : 192 Pageviews.
Share Tweet