นาฬิกา (ตาย)

นาฬิกาที่แขวนอยู่ตรงหน้าบันไดบ้านผมตายแล้ว
เข็มสั้นหยุดเดินอยู่ก่อนถึงเลขเจ็ด เข็มยาวหยุดเดินอยู่ที่เลขสิบเอ็ด
หยุดได้พอเหมาะพอเจาะตรงกับชื่อมินิมาร์ทเบอร์หนึ่งของกรุงเทพ
ถึงนาฬิกาจะหยุดเดิน
แต่เวลาก็ยังคงเดินทางต่อไป
ผมก็กำลังหาทางใช้เวลาให้หมดไป
เวลาในช่วงนี้มันมากเกินไปสำหรับผม
เวลาในช่วงกลางคืนแบบนี้ช่างเดินเชื่องช้าเอื่อยอาด
ถ้าเป็นไปได้ผมอยากจะบอกคุณเวลาให้เดินเร็วๆหน่อย จะได้ผ่านพ้นคืนนี้ไปเสียที
"ก๊อกๆ คุณเวลาครับ ผมทนไม่ไหวแล้วครับคืนนี้ ขอให้เดินเร็วๆหน่อยได้ไหมครับ"
คุณเวลานิ่ง มองผมด้วยหางตาพร้อมกับเอ่ยปากออกมา
"นี่มันหน้าที่ของกู มึงจะให้กูทำยังไง คนที่อาศัยเวลาเคียงข้างมีอยู่ตั้งมากมาย
ขืนกูทำตามที่มึงขอมันจะแย่เอา คนอื่นที่ไม่พอใจก็มีเหมือนกันนะเว้ย เข้าใจมั้ย"
เออ จริงของคุณเวลา
ผมเลิกเพ้อเจ้อแล้วเดินออกมาที่ระเบียง
หยิบบุหรี่ออกมาจากซองแล้วจุดขึ้นสูบ
บุหรี่ทำให้เวลาช้าลงอีก
ผมจดจ่อกับทุกครั้งที่สูดควันและพ่นควัน
เส้นควันทุกเส้นที่ร้อยเรียงออกมาเปรียบได้กับเรื่องราว
ล่องลอยเอื่อยเฉื่อยหาจุดสิ้นสุดไม่ได้ละลายหายไปกับสายลม
บุหรี่ซองนี้เป็นซองสุดท้ายที่ผมซื้อไว้เมื่อสองปีก่อน
ซองที่ค้างคาระหว่างเวลาก้ำกึ่งในการเลิกสูบ
ผมหยิบมันมาสูบเพราะอยากจะทำอะไรบ้างอย่าง
ไม่ให้จิตใจฟุ้งซ่าน
เช้าวันนี้ ผู้หญิงที่ผมรักมาหาผมที่บ้าน
พบหน้า ทักทาย และ บอกเลิก
ไม่มีบทสนทนาใดๆระหว่างผมและเค้ามากไปกว่านั้น
ผมรับรู้ได้ว่าผมเป็นเพียงคนที่เค้าเคยรักเท่านั้น
หรือไม่เคยรักแต่แรกก็มิอาจทราบได้
ผมก็ไม่ใช่คนที่อ่านจิตใจคนอื่นได้ดีหรอก เพียงแค่ซึมซับตามความรู้สึก
เรื่องราวมันมาถึงจุดสรุปแล้วเราสองคนต่างรู้ว่ามันต้องเป็นไปเช่นนี้
ไม่มีผู้ใดท้วงติง
เวลาก็เช่นกันเดินหน้าไปเรื่อยไม่มีใครท้วงติง
ยกเว้น 'ผม'
แต่ไม่ว่าผมจะท้วงติงเรื่องเวลาเมื่อยามใด
ก็จะรู้สึกว่าตัวเองเป็นแค่ไอ้หน้าโง่คนนึงเท่านั้นเอง
และหยุดทำในฉับพลันที่คิด
แต่ก็ยังทำซ้ำแล้วซ้ำเล่าเหมือนเป็นนิสัยที่ขาดเสียไม่ได้
"ไอ้เหี้ยเวลา มึงจะทำตามที่กูขอสักครั้งไม่ได้หรือไงว่ะ"
ในยามเมาก็มีถ้อยคำเช่นนั้นออกมาบ้างเหมือนกัน
คุณเวลาออกจากห้วงเวลามาเตะผม
แล้วหายกลับไปโดยไม่มีคำพูดใดๆ...

Create Date : 30 กันยายน 2551		1 comments
Last Update : 30 กันยายน 2551 2:49:45 น.
Counter : 422 Pageviews.
Share Tweet