Group Blog
 
<<
มกราคม 2551
 
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
 
28 มกราคม 2551
 
All Blogs
 

ติดคิวชั่ง

สวัสดีครับเพื่อนฝูง สจว. 90 ทุกคน

ปีใหม่ก็ผ่านพ้นไปอีกวาระหนึ่งแล้วครับ ตะกี้ครูกลางนั่งดูปฏิทินอยู่ เห็นว่าเป็นวันที่ 27 เข้าไปแล้ว ยังสะดุ้งวาบ ๆ อยู่ในหัวอกเลยว่าวันเวลาไม่เคยคอยใครจริง ๆ สมเด็จพระบรมราชชนนีท่านมักตรัสว่า “เวลาไม่เคยหยุด และ เวลาไม่เคยรอใคร จริงแท้แน่นอนทุกประการ ครูกลางไม่สามารถเอาเงินเดือนทั้งเดือนมาซื้อเวลาแม้สักหนึ่งวินาทีที่ผ่านไปแล้วได้ เฮ้อ! เริ่มเขียนก็เริ่มกลุ้มอีกแล้วครับ เมื่อเช้าอาบน้ำเสร็จ หวีผมส่องกระจกอยู่ เมื่อพินิจดูรอยย่นยับตามใบหน้า จิตก็คิดเลยไปถึงสิ้นเดือนกันยาปีหน้าแล้ว เอ! มันจะมีความรู้สึกอย่างไรหนอ ถ้าตื่นนอนขึ้นมาแล้วไม่ต้องรีบลุกขึ้นมาอาบน้ำสีฟัน เพื่อเร่งไปทำงาน มันจะปลอดโปร่งโล่งใจ หรือมันจะเงียบเหงาเศร้าซึม เฮ้อ! คิดไม่ออกครับ อีกใจนึงก็คิดว่า เมื่อถึงเวลาก็รู้เองครับ คิดอย่างนี้ก็สุขใจขึ้นมาเล็กน้อย ... ฮ่า !!

ช่วงปีใหม่ที่ผ่านมานั้น ครูกลางก็มีความสุขเพิ่มมาอีกพะเรอเกวียน เนื่องจากมีพรรคพวกส่งความสุขให้มากมาย เพื่อนบางคนก็ขยันมากครับ เขียนคำอวยพรให้ครูกลางซะยาวยืด บางคนก็ค้ากำไรเกินควร อาศัยคำอวยพรที่อยู่ในการ์ด แล้วก็เซ็นชื่อเท่านั้น เฮ้อ! เวลาคงมีค่ามหาศาลเลยนะครับ เขียนอย่างอื่นนอกจากชื่อเป็นไม่ได้ แต่มองอีกแง่นึง ได้แค่ลายเซ็น ก็ยังดีกว่าไม่ได้อะไรเลยนะครับ ... ฮ่า ๆ !!

ว่าแล้วครูกลางหยิบการ์ดปีใหม่ปีนี้ทั้งหมดมากองรวมกัน แล้วก็หลับตาหยิบขึ้นมาใบหนึ่ง ... ปรากฏว่าเป็นของว่าที่ผู้ว่าการไปรษณีย์นั่นเอง ไม่ใช่อื่นไกล คุณเล็กศักดิ์สิทธิ์ครับ ครูกลางไม่ได้พบกับคุณเล็กเลยตั้งแต่เลิกอบรม ก็คิดถึงเป็นอันมากครับ จำได้ว่าเคยเขียนถึงคุณเล็กหลายครั้งทีเดียวใน web ของเราตั้งแต่สมัยที่ยังไม่โดน hacked วันนี้ก็เลยกะเอาเรื่องเก่า ๆ มาลงเพื่อระลึกถึงความหลังใหม่อีกครั้งหนึ่ง และครูกลางจะทยอยลงเรื่องจาก web เดิมไปเรื่อย ๆ จนกว่าจะหมดครับ เรื่องเก่าเกี่ยวกะคุณเล็กนั้นก็เป็นเรื่องที่ครูกลางพบกะคุณเล็กครั้งแรกไงล่ะครับ จำได้ป่ะ! เอามาลงใหม่ กันลืมครับ ... ฮ่า ๆ !!

ติดคิวชั่ง

สวัสดีครับ

ช่วงนี้ไม่ไหวครับ ฟ้าฝนไม่เป็นใจ ตกได้ตกดี ตกทุกวัน ตกตั้งกะเมื่อวาน วันนี้ยังไม่เลิกเลยครับ ไม่รู้เอาน้ำที่ไหนมาตก ไปไหนก็ลำบาก …. เฮ้อ ! ยังงี้ละครับ ฝนแล้งก็ด่า ฝนมาก็บ่น เป็นอาทิตย์มาแล้วครับ วานซืนครูกลางเลยกรำฝนไปฟาดเหล้ากะเพื่อนเลย ..ฮึ่ม !! ตกดีนัก

ไปไหนไม่ค่อยได้นี่ก็ดีอย่างครับ เมียหน้าตาแจ่มใส ยิ้มแย้ม ทำกับข้าวกับปลาให้กิน กระจุ๋งกระจิ๋ง มีความสุขดี .. ฮ่า ! กลับจากทำงานแล้ว ก็อยู่แต่บ้าน ดูทีวีบ้าง อ่านหนังสือบ้าง เป็นต้น เฮ้อ !! ฝนก็ทำให้ครูกลางเป็นคนดีขึ้นนะครับ ..ฮ่า ! บางครั้งก็เอาหนังสือรุ่นมาดูรูปเก่า ๆ บ้าง ก็เพลินดีตามอัตภาพครับ

มันเหงา ๆ น่ะครับ เลยคิดว่าจะลองเปิดหนังสือรุ่นดู ถ้าเจอรูปใครก่อน แสดงว่าเราต้องมีความสัมพันธ์ทางใจกันบ้างไม่มากก็น้อยครับ เปิดหนังสือปั๊บ ก็เจอรูปของคุณเล็ก ศักดิ์สิทธิ์พอดี จำได้ว่าแกเคยชวนครูกลางไปท่องราตรีกรุงเทพหลายครั้งแล้ว ประมาณว่าจะดื่มด้วยและดูสาวรูดเสาแกล้มด้วย แต่ครูกลางยังไม่มีโอกาสไป เสียดายจังเลยละครับ .. ฮ่า ! อันว่าคุณเล็กแกนั้น ครูกลางชื่นชมรูปร่างแกที่ผึ่งผาย อัธยาศัยใจคอที่กว้างขวาง และหวังว่าตำแหน่งผู้ว่าการไปรษณีย์คงไม่ไกลเกินเอื้อม แล้วครูกลางก็จะพลอยได้หน้าไปด้วย เนื่องจากเป็นเพื่อนร่วมรุ่นกะผู้ว่าการเชียวละ.. ฮ่า !!

กว่าคุณเล็กจะมาถึงจุดนี้ ชีวิตแกระหกระเหิน ผกโผนกระดนโด่ ผ่านโลกและเป็นโรคมานักหนา เริ่มไต่กับเต้า ตั้งกะยังเป็นพนักงานไปรษณีย์รุ่นกระเตาะนั่น แกผ่านงานมาหลายจังหวัดครับ ประสบการณ์เพียบ แต่คงไม่มีเพื่อนคนไหนทราบหรอกครับว่า ครูกลางเคยพบกับคุณเล็กมาก่อน ตั้งกะสมัยเริ่มทำงานกันใหม่ ๆ เจอกันได้ไง เดี๋ยวครูกลางจะเล่าให้ฟังครับ

สมัยเริ่มทำงานนั้น ครูกลางเริ่มที่โรงเรียนประจำจังหวัดกาญจนบุรีก่อน สอนอยู่ 9 เดือนก็ย้ายไปอุตรดิตถ์ ช่วง 9 เดือนที่เริ่มทำงานนั้น สนุกมากครับ เงินเดือนออกครั้งแรก ก็มาฉลองที่นครปฐม เลยมีพรรคพวกที่นครปฐมพอสมควร วันที่ได้พบกับคุณเล็กก็คือวันที่ครูกลางไปเยี่ยมเพื่อนที่นครปฐมนี่ละครับ พอไปถึง เพื่อน ๆ วางแผนจะหากับแกล้มดี ๆ มากินซักหน่อย ตกลงกันว่าจะทำหมูหัน เพราะนครปฐมมีฟาร์มหมูแยะ ครูกลางกะเพื่อนเลยขับรถไปที่ฟาร์มหมูไม่ไกลตลาดนัก ทักทายเจ้าของฟาร์ม แล้วก็เริ่มธุรกิจซื้อหมูทันที

ครูกลาง : ผมเอาตัวโน้นนะครับ หนักซักกี่โลเนี่ยะ
เจ้าของฟาร์ม : เดี๋ยวผมดูก่อน (ว่าแล้วแกก็ตรงเข้าไปจับลูกหมูตัวนั้นขึ้นมา หยิบหางหมูมาอมไว้ในปาก เอาลิ้นดุนหางหมู ดุ๊กดิ๊กอยู่พักนึงก็บอกว่า) 12 โล ครับ รับประกันถูกต้อง
ครูกลาง : ฮื้อ ! อย่ามั่วน่า เอาตาชั่งมาลองหน่อย

เจ้าของฟาร์มก็อุ้มหมูเดินไปที่ตาชั่งพร้อมครูกลาง ทดลองชั่งให้ดู .. โห! อัศจรรย์ยิ่งนัก เป๊ะเลย!!

เจ้าของฟาร์ม : เรื่องเล็กน้อยครับ ทำกันมาหลายเจนเนอเรชั่นแล้ว ครับ ลูกผมก็ทำได้ เฮ้ย! ไอ้ป๋องมานี่ .. มาลองให้อาจารย์เขาดูหน่อยเร้ววว!

ไอ้ป๋องเดินเข้าคอก คว้าหมูมาตัวนึง เอาหางหมูใส่ปาก เอาลิ้นดุนดุ๊กดิ๊กพักนึง ก็บอกว่า 8 โล ก็ไปลองชั่งกันที่เครื่องชั่งอีก ปรากฏว่าถูกต้องอีก แหม ! amazing จังเลย เล่นเอาเจ้าของฟาร์มหน้าบานเพราะได้รับคำชมแยะ

เจ้าของฟาร์ม : นอกจากผมกะลูกแล้ว เมียผมก็ทำได้ครับ เฮ้ย! ไอ้ป๋องมานี่ ... ไปตามแม่มึงมาที อยู่ในบ้านโน่นแน่ะ

ไอ้ป๋องเดินตรงไป ลับหายเข้าไปในบ้านเดี๋ยวนึง ก็เดินส่ายหัวกลับมาที่คอกหมู

เจ้าของฟาร์ม : อ้าว ! แล้วแม่มึงไปไหนล่ะ
ไอ้ป๋อง : เฮ้อ ! แม่ยังไม่ว่างเลย มัวแต่ชั่งน้ำหนักให้พี่เล็กไปรษณีย์อยู่ในห้องครัวนั่นแหละ !!!

ครูกลางครับ ฮ่า ๆ





 

Create Date : 28 มกราคม 2551
5 comments
Last Update : 28 มกราคม 2551 8:58:54 น.
Counter : 384 Pageviews.

 

เพิ่งทราบว่าพี่ก็ทำ Blog ด้วย ทำไมพี่ไม่บอกเพื่อนๆ ให้ทราบกันทั่วๆ ล่ะคะ จะได้เข้ามา ment กันให้สนุก
พี่ช่วยเล่าเรื่องเพื่อนๆ ให้ฟังอีกสิ ชอบมั่กมาก...

 

โดย: ปฤถา IP: 125.25.56.249 6 กันยายน 2551 18:38:28 น.  

 

พี่ ก(ล)างขา เล่าเรื่องให้ฟังอีก จะได้หายคิดถึงพี่ซักที
...ฝนที่ตกทางโน้น...หนาวถึงคนทางนี้....
ตอนนี้ น้ำท่วมหรือเปล่าคะ

 

โดย: ปฤถา IP: 125.25.9.37 25 กันยายน 2551 19:33:36 น.  

 

webนี้ยังมีชีวิตอยู่ต้องยกนิ้วให้ครูกลาง

 

โดย: ดุสิต IP: 125.24.117.225 27 มกราคม 2552 17:22:34 น.  

 

ใครกล้าดีล้วงคองูเห่า(ใกล้เกษียณ)อย่างครูกลางหนออออ!

 

โดย: ดุสิต IP: 125.24.117.225 27 มกราคม 2552 17:36:56 น.  

 

ดีครับ แล้วคนที่รู้ว่าwebนี้ยังมี(ชีวิต)อยู่ แสดงตนให้ครูกลางแกชื่นใจหน่อนครับ

 

โดย: ดุสิต IP: 202.57.150.146 3 กุมภาพันธ์ 2552 11:44:41 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


ครูกลาง
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add ครูกลาง's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.