เมื่อรายการทุ่งแสงตะวันมาถ่ายทำที่บ้านเกิดของฉัน ก่อนอื่นต้องขอบอกก่อนนะคะว่า ดิฉันได้จากบ้านเกิดของฉันไปเกือบ 10 ปี ช่วงเวลา10ปี มันช่างผ่านไปเร็วมากสำหรับฉัน ฉันก็มีความฝันเหมือนเด็กต่างจังหวัดทั่วไปที่เข้าไปอาศัยอยู่ในเมืองหลวง เพราะต้องการงานดีๆ เงินดีๆ และชีวิตที่ดี แต่ฉันล้มเหลวหมดทุกอย่าง .... แฟนทิ้ง .... ตกงาน.... และต้องกลายเป็นคนซึมเศร้าและเครียดจนต้องหาหมอทุกเดือน ฉันเลยต้องทิ้งความฝันของฉันทุกๆอย่างไว้ แล้วหันหลังกลับสู่บ้านเกิดของฉัน จ.ระนอง ต.หาดส้มแป้น บ้านที่ฉันเกิดและโตที่นี่ ช่วงนี้ที่ฉํนต้องกลับมาบ้านเกิดของฉันเพื่อรักษาสภาพจิตใจตัวเองให้กลับมาเป็นปกติเหมือนเดิม ฉันก็ได้พบว่า รอบๆตัวฉันยังมีสิ่งดีรอฉันอยู่อีกมากมาย พร้อมให้ฉันเริ่มต้นชีวิตใหม่กับใครคนนึง ที่เขารักฉัน แต่วันนี้ พอดีตื่นมาได้ยินเสียงหอกระจายข่าวประจำตำบลประกาศว่า " ขอให้น้องๆอาสาสมัครคนรักหาดส้มแป้นมาพร้อมกันที่ อบต.เพราะจะมีรายการ ทุ่งแสงตะวันของช่อง 3 มาถ่ายทำรายการ " พร้อมกับบอกว่าให้ทุกคนใส่เสื้อเหลืองมาด้วย ฉันได้ยินก็เลยรีบลุกขึ้นอาบน้ำและไปดูเด็กรุ่นลูกของฉันทำกิจกรรมและเก็บภาพมาไว้ใน Blog ของฉัน เผื่อทำให้ฉันได้หันหลังกลับไปมองตอนเมื่อฉันยังเด็ก แต่ตอนนี้ฉันเป็นผู้ใหญ่แล้ว เด็กๆบางคนจำฉันไม่ได้ และฉันก็จำเด็กๆหลายๆคนไม่ได้ว่า เป็นลูกใคร อาจจะเป็นลูกของเพื่อนฉันตอนสมัยเรียนก็ได้ ฉันไม่รู้ แต่ฉันรู้ว่า ฉันดีใจที่ได้เกิดมาเป็นคนระนองและภูมิใจกับบ้านเกิดของฉัน " บ้านหาดส้มแป้น" น้องๆที่อาสาเป็น staff ในการจัดกิจกรรม น่ารักไหมละ น้อง(หรือต้องเรียกว่ารุ่นลูก) ที่เป็นเด็กรุ่นใหม่ อาสาสมัครคนรักหาดส้มแป้น รายชื่อที่น้องทุกคนเข้าร่วมกิจกรรม (ฉันจำไม่ได้เลย) ฐานแรกของกิจกรรม " ตักน้ำสามัคคี" น้องๆช่วยกันตักน้ำจากแก้วน้ำโดยใช้ช้อนเพื่อส่งต่อให้เพื่อนคนสุดท้ายเพื่อจะดูว่ากลุ่มไหนจะเหลือน้ำเยอะที่สุด สุดท้ายกลุ่มสีแดงก็เป็นผู้ชนะ ตักน้ำได้เยอะที่สุด กลุ่มที่แพ้ก็ให้ทางรายการสัมภาษณ์ " ผมไม่เสียใจครับแต่ผมดีใจที่มาร่วมทำกิจกรรมในวันนี้" น้องเขาพูดจริงๆนะ กลุ่มน้องที่ชนะ " ที่เราชนะได้ก็เพราะเรามีความสามัคคีคะ" น้องเขาตอบพี่ๆรายการ บรรยากาศขุมเหมืองเก่า ฉันจำได้ว่าตอนฉันยังเป็นเด็กน้ำเต็มขุมเหมืองและเป็นสีเขียวมรกต แต่ตอนนี้ ขุมเหมืองนี้ได้กลายประปาสำหรับชุมชนไปเสียแล้ว ขอเก็บภาพถ่ายตัวเอง(ตั้งกล้องถ่ายเองนะเนี่ย) พวกหนูน่ารักไหมคะ น้องๆStaff ที่สละเวลามาทำกิจกรรม น่ารักกันทุกคนเลย ภาพนี้มีน้องคนนึงเขาอยากลองกล้องของฉัน เลยให้ถ่ายรูปตัวเองเสียเลย อิอิ ภาพบ้านของชุมชนคนหาดส้มแป้น เป็นไงคะ น่าอยู่ไหม ภาพนี้เป็นปลาที่อาศัยอยู่ในวัดหาดส้มแป้น "ปลาพลวง" ส่วนภาพสุดท้ายเป็นภาพที่ฉันรู้สึกดีมาก ฉันได้เจอเพื่อนเก่าของฉันตั้งแต่สมัยฉันเรียนอนุบาลจนจบป.6 เป็นเพื่อนที่ไม่ได้เจอกันเกือบ 20 ปี เขาพาครอบครัวเขามาทำบุญ(ลูก 2 คนแล้ว) ฉันก็ดีใจกับเขาด้วยนะ เฮ้อ...แต่ฉํนสิ คงจะไล่ตามเพื่อนไม่ทันเสียแล้ว ....   Create Date : 31 พฤษภาคม 2552 3 comments Last Update : 31 พฤษภาคม 2552 15:19:25 น. Counter : 1871 Pageviews. Share Tweet

คุณรินไม่ได้ล้มเหลวหรอก สิ่งที่ผ่านมาคือบทเรียนที่จะสร้างความเข้าใจในชีวิตให้มากขึ้น อ่านแล้ว อยากย้อนกลับไปเป็นเด็ก แต่เป็นเด็กที่มีความคิดแบบในปัจจุบันนะ อยากเป็นเด็ก แต่ไม่อยากคิดแบบเด็ก (งงๆ) ระนองน่าอยู่ ถ้ามีโอกาสคงจะได้ไปเที่ยว   โดย: job IP: 61.19.67.38 12 กุมภาพันธ์ 2553 2:07:51 น.

หนูดีใจมากเลยที่พี่รักบ้านเกิด ตำบลหาดส้มแป้นหนูก้ออยู่ที่ตำบลหาดส้มแป้นนี่แหละค่ะเรียนที่นี่โตที่นี่ตอนนี้เป็น STAFF ของกลุ่มอาสาสมัครรักหาดส้มแป้นหนูอยากให้ชุมชนของเราเข้มแข็งมากกว่านี้แต่ว่าตำบลของเรามีน้ำใจซึ่งกันและกันมาก หนูอยากให้อาสาสมัครของเราอยู่อย่างนี้ต่อไปนานๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเพื่อเปนอนาคตที่ดีเด็กในตำบลเราจะได้ไม่ติดยาเสพติดติดเกมอยากหางบมาพัฒนากลุ่มของเราเพราะตอนนี้รุ่นพี่ๆๆที่คอยช่วยเหลือเค้าก้อได้ไปเรียนต่อที่ต่างจังหวัดกัลมากแล้วและตอนนี้อาสาของเราก้อเริ่มลดน้อยลงด้วยเมื่อพี่ๆกลับมาคงดีกว่านี้ อยากให้กลุ่มของเราอยู่ต่อไป รักหาดส้มแป้น   โดย: หนูเป็นเด็กหาดนี่แหละค่ะ IP: 118.173.110.0 13 กรกฎาคม 2553 20:09:29 น.

ขอบคุณสำหรับกำลังใจ จากคุณ Job นะคะ...เมื่อเวลามันผ่านไป มันทำให้เราได้เรียนรู้ ในบทเรียนที่ยากขึ้นทุกวัน ซึ่งจากเมื่อตอนเด็ก ปัญหาของฉัน ณ.ตอนนั้น ก็แค่ เพื่อนงอน ครูดุ ไม่ได้เล่นกับเพื่อนๆ แต่พอเราโตมา เรากลับพบว่า นั้นเป็นเพียงปัญหาเด็กๆๆื พอมาตอนนี้ ไม่มีปัญหาอะไรเลยที่รินจะบอกกับตัวเองว่า " ปัญหา...นี้ใหญ่ หรือหนักมาก" รินไม่กลัวที่จะเจอ และแก้ไข คะ ขอบคุณสำหรับหนูเป็นเด็กหาดนี่ละคะ แหมน่าจะลงชื่อให้ป้าหน่อยนะ..โอ๊ะ โอ เป็นป้าไม่ได้ ขอเนียนๆ พี่ละกันเนอะ พี่ต้องขอโทษกลุ่มน้องๆด้วยนริงๆ เพราะพี่จำชื่อ ของน้องๆ แต่ละคนไม่ไดเลย บางคนก็มารู้ หลังจากนัั้นแล้วว่า คือลูกของเพื่อนพี่เอองงงง เอ้อ....ว่าไปแล้ว เราก็แก่ซะจิงไไ นะเนี่ยยย อิอิ ถึงพี่่จะไม่ได้มีโอกาส ได้ทำงานที่บ้านเกิดของตัวเอง ในตอนนี้ ไม่ได้มีโอกาส ตอบแทนพระคุณของคนที่มีบุญคุณในชีวิตพี่ แต่พี่ก็บอกตัวเองว่า ตอนนี้พี่มีหน้าที่ของพี่ และหน้าที่ของพี่คืออะไร การที่เรารู็หน้าที่ และทำหน้าที่ของเ้รา ให้ดี..และเต็มที่.. พี่เชื่อนะจ๊ะ ... สักวันนึงจะดีเอง และ หัวใจพี่ก็ยังเป็น เด็กบ้านนอก คนต่างจังหวัด และนี่คืือตัวพี่ บ้านเกิดของพี่ บ้านหาดส้มแป้น จ.ระนอง จ๊ะ   โดย: Hug(^_^)-/ (rin@bokie ) 17 กรกฎาคม 2553 2:17:42 น.