Mother'every Day

ตื่นๆๆๆ ลูกตื่นได้เเล้วเดี๋ยวไปโรงเรียนสายนะ เสียงของเเม่ตะโกนเรียกพอให้รู้สึกตื่น ความง่วงยังเข้าครอบงำร่างกายของผมอยู่จึงยังไม่สามารถลุกขึ้นจากที่นอนได้

ผ่านไป4-5นาที

เสียงตะเบ่งเรียกมาเเต่ไกล ตื่นได้เเล้ว จะนอนกินบ้านกินเมืองไปถึงไหน ไอ้ลูกคนนี้เนี่ย ร่างกายของผมต้องยอมจำนนต่อเสียงเรียกใส่อารมณ์นั้น ลุกขึ้นมา เดินงัวเงียเข้าห้องน้ำไปล้างหน้าแปรงฟันอาบน้ำ หลังจากเสร็จภารกิจส่วนตัวเรียบร้อยเเล้ว ก็เดินเข้าไปเเต่งตัวชุดนักเรียนที่เเม่รีดให้เเขวนไว้อย่างดีพร้อมเงินติดตัวไปกินขนมในกระเป๋าเสื้ออีกจำนวน20บาท หลังจากชื่นชมในอารมณ์ความเงียบสงบได้ไม่นาน

เสร็จหรือยังลูก จะสายเเล้วนะรีบๆมากินข้าวเร็ว

ผมพาร่างกายอันงัวเงียก้าวย่างไปยังโต๊ะอาหาร บนโต๊ะอาหารมีเเกงจืดเต้าหู้ของโปรดของผมอยู่ด้วยซึ่งเเม่ผมตื่นขึ้นมาทำเเต่เช้า พร้อมกับโอวัลตินร้อนๆตบท้ายอาหารเช้าเเก้วหนึ่งวางอยู่ข้างๆ หลังจากผมบรรจงลงทานอาหารเช้าอยู่นั้นเสียงที่คุ้นเคยผมก็ดังขึ้น

เร็วๆหน่อยนะ เดี๋ยวก็ไปโรงเรียนกันไม่ทันพอดี

หลังจากกินข้าวอิ่มเรียบร้อยเเล้วผมก็เดินไปใส่ร้องเท้าผ้าใบสีดำที่เเม่ซื้อให้ใหม่พร้อมกับวันเปิดเรียนวันเเรก ผมนั่งลงใส่ ทันทีที่เเม่วิ่งไปเข็นรถเครื่องคู่ใจของเเม่มารอ ผมหยิบกระเป๋าเเละก้าวขึ้นรถอย่างไม่รีรอ เเม่สตาร์ทเครื่องปุ๊บอย่างไม่รีรอเช่นกัน พร้อมกับบิดคันเร่งเต็มที่เพื่อที่จะพาผมไปส่งถึงโรงเรียนให้ทันพอดี

----------------------------------------------------------------
เเม่คือทุกสิ่งทุกอย่าง สิ่งเล็กๆน้อยๆตอนนั้นที่เเม่ทำให้ผมทุกๆวันเพื่อที่จะให้ผมได้ไปโรงเรียน เเม่เคยบอกไว้ว่า ตั้งใจเรียนให้มากๆนะ โตขึ้นจะได้สบาย จากวันนั้นจนถึงวันนี้ ที่ผมมีวันนี้ได้ก็เพราะใครล่ะ ถ้าไม่ใช่ เเม่?

------------------------------
---Love Mom Every Day --

Create Date : 13 สิงหาคม 2551		0 comments
Last Update : 13 สิงหาคม 2551 1:45:29 น.
Counter : 783 Pageviews.
Share Tweet