ผมเชื่อว่าลูก ๆ ของเพื่อน ๆ ส่วนใหญ่คงเข้าสู่วัยรุ่นกันแล้ว ลูกของเพื่อนบางคนถึงกับเข้ามหาวิทยาลัยแล้วทีเดียว ซึ่งก็ต้องขอแสดงความยินดีไว้ ณ.ที่นี้ด้วย ฉบับนี้ผมจึงขอเขียนเกี่ยวกับลูกวัยรุ่นของเพื่อนส่วนใหญ่จะดีกว่า สำหรับเพื่อนที่ยังมีลูกวัยประถมเหมือนผมก็อย่าเพิ่งน้อยใจ หากมีโอกาสและได้รับบัญชาจากท่านประธานสมนึก ผมจะเขียนมาอีกครั้ง

หลายคนมองว่าการมีลูกวัยรุ่นต้องวุ่นวาย ไม่จริงเสมอไปหรอกครับ หากเราเตรียมพร้อม ตั้งรับ และตอบสนองอย่างเข้าใจ ปัญหาต่าง ๆ ก็ไม่จำเป็นต้องเกิดขึ้น

ขั้นแรก เราคงต้องทำความเข้าใจก่อนว่า วัยรุ่นมีการพัฒนาและเปลี่ยนแปลงทางจิตใจอย่างมากมาย ซึ่งนั่นทำให้ตัววัยรุ่นเองก็เกิดความสับสน พยายามที่จะจัดการกับภาระเหล่านั้นให้ลงตัว ระหว่างทางของการเติบโตทางจิตใจนี้เองที่อาจก่อให้เกิดข้อขัดแย้งกับคนรอบข้างโดยเฉพาะพ่อแม่ได้อย่างมาก ด้วยต่างฝ่ายต่างก็คาดหวังหรือใช้ทัศนคติ มุมมองที่ต่างกันในการจับประเด็น

ธรรมชาติหรือภาระทางจิตใจที่วัยรุ่นมักต้องจัดการ คือ ความต้องการอิสระ ความต้องการเป็นตัวของตัวเอง วัยรุ่นทุกชาติทุกภาษามีความต้องการเช่นนี้ มากบ้างน้อยบ้าง สามัญบ้างพิสดารบ้าง แตกต่างกันออกไปตามภูมิหลัง บุคลิก และพื้นอารมณ์ดั้งเดิมของคน ๆ นั้น เราในฐานะพ่อแม่คงต้องยอมรับว่านี่คือสิ่งปกติ ผมมักแสดงความยินดีกับพ่อแม่ของลูกวัยรุ่นที่มาปรึกษาเรื่องลูกชอบต่อต้านเสมอว่า “ยินดีด้วยที่ลูกของคุณมีพัฒนาการที่ปกติสมวัย” เพราะหากลูกวัยรุ่นของคุณยังคงเรียบร้อยเหมือนผ้าพับไว้ ไม่หือไม่อือ ไม่แสดงความคิดเห็นหรือความต้องการบ้าง นั่นน่าเป็นห่วงมากกว่าว่าทำไมจิตใจไม่พัฒนาบ้างเลย

นอกจากความต้องการอิสระหรือเป็นตัวของตัวเองมากขึ้นแล้ว วัยรุ่นยังเป็นวัยแห่งการสร้างเอกลักษณ์หรือค้นหาความเป็นตัวตนของตัวเอง วัยรุ่นมีภาระที่จะต้องตระหนักได้ว่า เขาคือใคร ชอบอะไร มองโลกอย่างไร มีทัศนคติเช่นไร ถนัดอะไร มีจุดอ่อน จุดแข็งอะไรบ้าง กระบวนการนี้เป็นกระบวนการที่ค่อยเป็นค่อยไป และการเรียนรู้ที่สำคัญ คือ การได้ทดลองหรือค้นหาด้วยตนเอง รวมทั้งได้พูดคุยหรือได้คำชี้แนะจากบุคคลรอบข้าง ทั้งเพื่อน ครู และพ่อแม่เอง

อีกประการที่เป็นภาระทางใจของวัยรุ่น คือ อารมณ์ที่ผันผวน เป็นธรรมชาติของวัยรุ่นเช่นกันที่จะมีอารมณ์ผันผวนง่าย นอกจากเป็นจากฮอร์โมนที่พลุ่งพล่านในตัวแล้ว ยังเป็นผลจากความขัดแย้งทั้งจากภายนอกและภายในตนเองอีกด้วย นอกจากอารมณ์ที่พลุ่งพล่าน ผันผวนแล้ว อารมณ์เพศก็เป็นธรรมดาที่จะเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของลูกวัยรุ่นของเราอีกด้วย หากลูกมีอารมณ์เพศและสนใจเพศตรงข้ามก็เป็นสิ่งที่น่ายินดีอีกเช่นกันว่าเขามีพัฒนาการปกติ แต่หากเขามีอารมณ์เพศหรือสนใจเพศเดียวกัน ก็อย่าเพิ่งตีอกชกตัวว่าเราเป็นพ่อแม่ที่ไม่ได้เรื่อง เลี้ยงลูกให้ผิดเพศ เพราะจากหลักฐานทางวิชาการชี้ชัดว่า การเบี่ยงเบนทางเพศมีสาเหตุจากสมองและพันธุกรรมมากกว่าการเลี้ยงดู และการฝักใฝ่ในเพศเดียวกันในหลายรายก็เป็นเพียงภาวะชั่วคราวของวัยรุ่นเท่านั้น แต่หากรักเพศเดียวกันอย่างจริงแท้แน่นอน เราก็คงแก้ไขอะไรไม่ได้เช่นกันในวัยนี้ พ่อแม่คงทำได้เพียงเรียนรู้ที่จะยอมรับและให้เขารู้ว่าเรารักเขาเสมอไม่ว่าเขาจะเป็นอะไร และนั่นก็คือความจริงใช่ไหมครับ

ครับ และก็มาถึงจุดที่ว่า เราในฐานะพ่อแม่จะมีหลักในการรับมือกับลูกวัยรุ่นอย่างไรดี ผมตั้งใจเขียนและอยากให้พวกเราได้อ่านจริงๆ
โดย น.พ.จอม ชุมช่วย

Create Date : 02 พฤศจิกายน 2552
Last Update : 8 พฤศจิกายน 2552 19:17:46 น.		0 comments
Counter : 196 Pageviews.
Share Tweet