เรียบเรียงข้อมูลโดยกระปุกดอทคอม

ขอขอบคุณข้อมูลและภาพประกอบจาก คุณ Dr.Kwind สมาชิกเว็บไซต์พันทิปดอทคอม 

           แข่งเรือลือเลื่อง เมืองงาช้างดำ จิตรกรรมวัดภูมินทร์ แดนดินส้มสีทอง เรืองรองพระธาตุแช่แห้ง...นี่คือคำขวัญของจังหวัดในอ้อมกอดของขุนเขา "น่าน" ดินแดนอุดมด้วยธรรมชาติผืนป่า สายน้ำ ทะเลหมอก หล่อหลอมรวมกับวิถีวัฒนธรรมของผู้คนชาวไทยลื้อ ทำให้เสน่ห์ของน่านไม่ได้มีเพียงธรรมชาติอันพิสุทธิ์ แต่ยังมีศิลปวัฒนธรรม ประเพณี ที่แฝงด้วยแรงศรัทธาในพุทธศาสนา และภูมิปัญญาท้องถิ่นที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัว (จังหวัดน่าน) ทำให้นักเดินทางต่างก็อยากลองไปสัมผัสกับจังหวัดน่านสักครั้ง เหมือนกับ คุณ Dr.Kwind สมาชิกเว็บไซต์พันทิปดอทคอม ที่ได้ลุยเดี่ยวเที่ยวเมืองน่าน เสพความงามของดินแดนแห่งขุนเขา พร้อมกับเก็บเอาความประทับใจต่าง ๆ มาบอกเล่าให้เราได้รู้กัน

           ครั้งแรกกับจังหวัดน่าน และกระทู้รีวิวครั้งแรกกับห้องบลูฯ ครับ แรงบันดาลใจในการไปน่านก็เกิดจากห้องบลูฯ นี่ละครับ ตั้งชื่อกระทู้เข้ากับงานศิลปะน่านที่จัดขึ้นวันนี้ 21-23 กุมภาพันธ์ 2557 ณ พิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติ จังหวัดน่าน ช่วงนี้น่านน่าไปมาก มีทั้งงานศิลปะ มีทั้งดอกชมพูภูคาที่บานช่วงนี้พอดี เป็นจังหวัดหนึ่งที่ไปแล้วมีความสุขมากครับ

           ก่อนออกเดินทางก็คิดอยู่นานจะไปดีไหม ไปแล้วจะคุ้มเหรอ ไกลนะ จะไปกับใครดี คิดเยอะ 555 คืนวันเสาร์ไปดูหนังเรื่อง Time Line  มีฉากหนึ่งเต้ยบอกว่า "ถ้ามัวแต่รอคนอื่นว่าง คงไม่ได้ไป" วันอาทิตย์ทำงานเสร็จบ่าย ๆ ออกเดินทางเลยละกัน เริ่มออกจากรังสิต 4 โมงเย็น คิดถึงมหาวิทยาลัยที่เคยเรียน เลยแวะนอนที่พิษณุโลก 1 คืน ออกจากพิษณุโลกตั้งแต่ตี 5 ค่อย ๆ ขับรถไปเรื่อย ๆ คนเดียว วิวข้างทางสวยมากครับ ครึ้ม ๆ หน่อยไม่มีแดด สงสัยฝนเพิ่งตกเมื่อคืนนี้

 ไฮไลท์ของวันแรกครับ "ชมพูภูคา" ช่วงที่ไปต้นที่ดอกบานแล้ว ต้องไปตามทางเดินศึกษาธรรมชาติประมาณ 1 กิโลเมตรครับ วันธรรมดาไม่มีคนพาไป ต้องเดินไปเอง เจ้าหน้าที่แนะนำเส้นทางฟังดูน่าจะง่ายครับ แต่พอเดินจริง ๆ หลงครับ 555 กว่าจะถึงต้นชมพูภูคาหอบครับ ดอกออกหลายช่อ แต่สูงมากครับ เลนส์ที่มีส่องไม่ถึง มือสั่นด้วยครับ เหนื่อยมาก แต่คุ้มค่านะครับ หาดูได้ที่นี่ที่เดียวเท่านั้น

           ช่วงสัปดาห์หน้า ดอกที่ต้นตรงศาลเจ้าพ่อภูคาน่าจะบานแล้ว ไม่ต้องเดินเหนื่อยละครับ

ลงจากดอยภูคาไปทางบ่อเกลือ ไปอีกทางกับตอนขึ้นครับ ไม่ไกลมากประมาณ 30 นาที ก็ถึงครับ ไปบ่อเกลือก็ต้องดูวิธีต้มเกลือโบราณ มีเกลือสินเธาว์ภูเขาขายด้วยครับ มีที่เดียวในประเทศเช่นกัน (ดอยภูคานี่เป็นแหล่งรวมของหายากจริง ๆ) ขายถูกมาก กิโลกรัมละ 10 บาทเท่านั้นครับ

แวะกินขนมหวานป้านิ่มกันก่อนครับ อยู่ตรงข้ามวัดเลย ผมไปตอน 4 โมงเย็น ป้ายังไม่ขายบัวลอย เลยจัดไอศกรีมข้าวเหนียวดำ+มะม่วงมาก่อนครับ 50 บาท อร่อยดีครับ ร้านปิด 4 ทุ่ม และหยุดทุกวันพุธนะครับ

           ตอนเย็นกลับไปจัดบัวลอยอีกครั้ง เลยได้รูปวัดศรีพันต้นตอนกลางคืนด้วยครับ

 ลืมไปวัดหนึ่งครับ "วัดสวนตาล" เลยออกมาจากกลุ่มแรกหน่อย แต่ขับรถแค่ 5 นาทีถึง ผมใช้ Google Map นำทางตลอดเลย สะดวกดีครับ

           ป.ล. แต่ Google Map พาไปวัดศรีพันต้นผิดที่นะครับ ไม่รู้ใครไปแอบเช็กอินผิดที่ไว้

   บนดอยเสมอดาวก็อยู่คนเดียวเหมือนเดิมครับ สงสัยนิด ๆ คนหายไปไหนกันหมด เหงา ๆ ดีครับ

           รีบลงจากเสมอดาว แล้วมาขึ้น อช.ขุนสถาน อยู่คนละฝั่งถนนกันครับ ทางขึ้นประมาณ 35 กิโลเมตร เป็นหลุมบ้าง แต่ส่วนใหญ่จะราดยางครับ มีทางแยกเล็กน้อย ป้ายบอกทางไม่ค่อยมี อาศัยถามชาวบ้านไปเรื่อย ๆ ครับ ข้างบน อช.จะมีแค่มาม่ากับขนม และของที่ระลึกขายนิดหน่อยนะครับ ควรเตรียมขนมไปจากข้างล่างเลย ที่พักมีบ้านเป็นหลัง ตั้งแต่ แม่จอก 1-4 ครับ ที่ คุณชานมชงเอง มารีวิวไว้ แม่จอก 1 น่าจะวิวดีสุด ผมไม่ได้จองล่วงหน้าเลยได้แม่จอก 2 แอบอุ่นใจที่อย่างน้อยก็มีเพื่อนนอนบน อช.ด้วย ข้างบนหนาวมากนะครับ ประมาณ 12-14 องศา ลมแรงด้วย ควรมีเสื้อผ้ากันหนาวติดตัว ผมเอาแต่กางเกงขาสั้นไป หนาวสุด ๆๆ ตอนกลางคืนดาวเต็มฟ้าเลยครับ แต่ถ่ายรูปดาวไม่เป็น เลยไม่มีดาวสวย ๆ มาฝากนะครับ

 จากฝั่งอุตรดิตถ์ขับอีก 6 ชั่วโมงนิด ๆ ก็ถึงกรุงเทพฯ เป็นทริปที่เหนื่อยมากเพราะขับรถไปเอง ขับคนเดียวตลอด แต่มีความสุขมากครับ หลงรักเมืองน่านเลย เมืองน่านมีเสน่ห์มาก อากาศดี ผู้คนน่ารัก ขุนเขาสวยงาม มีอะไรให้เพลิดเพลินตลอด ผมไปครั้งแรกไม่อยากกลับเลย หน้าฝนนี้จะกลับไปดูทะเลหมอกตามรอยคุณชานมชงเองอีกรอบ จะแวะไปนอนเวียงสา ไปชิมกาแฟร้านจ๊างน่าน ไปใช้ชีวิตเดินช้าที่น่านอีกรอบแน่นอน