สาระในการ์ตูน
Group Blog
 
 
กันยายน 2549
 
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
 
9 กันยายน 2549
 
All Blogs
 

แต้มสีขาวดำกันเถอะ!!! : สารจาก Zebraman

ขอสวัสดีเพื่อนๆ ที่อาจจะหลุดหลงเข้ามาทุกคน จะด้วยบังเอิญหรือไม่ก็ตามนะครับ

นี่เป็นครั้งแรกที่เช้ามาเขียนที่นี่ แรกเริ่มเดิมทีทำอยู่แค่ MSN Space หลักๆ ก็เอาไว้เขียนเล่นๆ แล้วก็แนะนำเพลงที่น่าฟังตามซอกหลืบของวงการเพลง (น่ากลัวไปมั้ยเนี่ย) มาให้เพื่อนๆ ได้รู้จักกัน แล้วเริ่มคันไม้คันมือ อยากเขียนบทความกับเค้ามั่ง เพราะเป็นคนที่ดูอนิเมะอยู่บ้าง ที่บ้านก็บอกว่า "ดูทำไม ไร้สาระ"

เลยอยากจะหาช่วงทางบอกถึงคนที่คิดว่า "การ์ตูนอะไร ไร้สาระ" ให้ลองหันมามองการ์ตูนในอีกมุมนึง ไม่ใช่ว่าต่อต้านอะไรมากมายนะครับ แค่อยากเสนอในอีกมุมหนึ่งเท่านั้นเอง ว่าถ้ามองกันจริงๆ อนิเมะก็มีข้อคิดในแก่นของเรื่องอยู่เหมือนกัน

ไม่รู้จะไปลงที่ไหน ก็ลงไว้ใน MSN Space ซึ่งก็ไม่ค่อยมีคนได้อ่าน เลยลองมาทำลงในนี้ดู ด้วยคำแนะนำของรุ่นพี่คนนึงที่รู้จักกัน

วันนี้ จะลองเอาสิ่งที่เคยลงไว้ใน Space เมื่อสองสามเดือนก่อน มาให้ลองอ่านดูกัน มีความเห็นยังไง ฝากติชมด้วยนะครับ


มาเริ่มที่เรื่องแรกกันเลย เป็นคอมมิค ชื่อ [b]Zebraman[/b]... จัดได้ว่าเป็นการ์ตูน"ฮีโร่" เรื่องแรกที่ผมอ่าน โดยคนที่ทำให้ผมอยากอ่านคือ คุณตรัย ภูมิรัตน ซึ่งเขียนรีวิวเรื่องนี้ไว้ในนิตยสาร DDT

การ์ตูนเรื่องนี้ ว่ากันด้วยเรื่องของผู้ชายคนหนึ่ง อิจิคาว่า ชินอิจิ... อาจารย์โรงเรียนประถม ที่ชีวิตดำเนินไปด้วยความซ้ำซาก จำเจ น่าเบื่อ... และ... น่าเศร้า

ภรรยาไม่สนใจ - ลูกสาวสูบบุหรี่ต่อหน้าได้หน้าตาเฉย แถมทำงานพิเศษตอนกลางคืน - ลูกชายถูกกลั่นแกล้ง แต่ก็ยังไม่สนใจพ่อ ไม่ไว้ใจพ่อ บอกแค่ว่า "เอาเงินมาก็พอแล้ว เป็นพ่อนี่นา" - นักเรียนก็ไม่ให้ความเคารพ... ช่างมืดมนเสียนี่กระไร

แต่ยังมีสิ่งหนึ่ง ที่ยึดเหนี่ยวชีวิตเขาไว้ และทำให้เขายังบอกตัวเองได้ว่า เขายังมีความสุข ในโลกสีเทาใบนั้น

ซีบร้าแมน ฮีโร่ในวัยเด็กของเขา ซีรีส์ที่ถูกตัดจบไปโดยไม่ทราบสาเหตุในตอนที่เจ็ดเท่านั้น และถูกลืมเลือนไปตามกาลเวลา... แต่ไม่ใช่สำหรับชินอิจิ

ซีบร้าแมน ไม่ใช่ฮีโร่ที่มีพลังพิเศษแบบอุลตร้าแมน ไอ้มดแดง หรือขบวนการห้าสี แต่เขาเป็นแค่คนธรรมดา... ที่มีชุดที่ทำขึ้นเอง... ต่อสู้กับเหล่าร้าย มนุษย์ดาวเกรย์ ที่จะเปลี่ยนโลกอันมืดหม่นของมนุษย์ ให้กลายเป็นสีเทา

ซีบร้าแมนของชินอิจิ บาดเจ็บสาหัสทุกครั้งที่ต่อสู้ ทรมานทุกครั้งที่เคลื่อนไหว แต่ก็ยังออกต่อกรเหล่าร้าย ด้วยคติประจำใจ

"ฮีโร่โมโนโทนแห่งรัตติกาล ตราบใดที่ฉันยังอยู่... ฉันจะแต่งแต้มสีขาวดำให้โลกใบนี้เอง"

สำหรับผม... นี่คือการ์ตูนที่สมจริงมากในแง่จิตใจของตัวละครแต่ละตัว พระเอกไม่ใช่คนที่เข้มแข็ง ไม่ใช่คนที่สมบูรณ์พร้อม กลับกัน กลับเป็นคนที่ชีวิตไม่สมประกอบเอาเสียเลย เพราะความคิดที่หลอกตัวเองไปวันๆ ว่า "ผมยังมีความสุขดี" สิ่งที่คนรอบตัวชินอิจิกระทำต่อเขา ก็ไม่ได้น่าแปลกใจแต่อย่างใด เพราะคนไม่เอาอ่าว ไม่อนาทรร้อนใจกับชีวิตยังงั้น ใครจะมานั่งใส่ใจ

อ่านไปก็มานั่งย้อนดูตัวเองครับ ชีวิตครึ่งๆ กลางๆ พอกันเลย... ไม่เคยพอใจกับสิ่งที่เป็น แต่ก็ไม่ได้ทำอะไรที่จะเปลี่ยนแปลงมันได้ หลอกตัวเองไปเรื่อยว่ายังมีโลกส่วนตัวที่ตัวเองพอใจ และทำให้มีความสุขได้อยู่เสมอ

ผลสุดท้ายก็คือ... โลกสีเทาก็ยังเป็นสีเทาต่อไป...

ในขณะที่ชินอิจิยังคงมีความสุขกับชีวิตในโลกส่วนตัวของตัวเอง ตัวเองก็ไปเผชิญหน้าคนร้ายคดีฆาตกรรมต่อเนื่องขณะออกไปเดินเล่นตอนกลางคืนโดยใส่ชุดซีบร้าแมนที่ตัวเองตัดขึ้นเองกับมือ

ชินอิจิต่อสู้เอาตัวรอดมาได้ พร้อมช่วยชีวิตเหยื่อหนึ่งคนไว้ได้ ในขณะที่คนร้ายหนีไป...

แต่ทุกอย่างยังคงเดิม ชินอิจิไม่ได้รับความกล้าหรือกำลังใจจากการกระทำครั้งนั้นแม้แต่น้อย หากแต่ยังคงใช้ชีวิตอย่างกล้าๆ กลัวๆ และพยายามลืมเรื่องที่เกิดขึ้น ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของตำรวจ จนกระทั่งทะเลาะกับลูกสาวตัวเอง เรื่องที่ไปทำงานพิเศษจนไม่ยอมกลับบ้าน จนลูกสาวหนีออกจากบ้านไป ในขณะที่ฆาตกรต่อเนื่องยังลอยนวล

ชินอิจิ พยายามจะตามหาตัวลูกสาว ด้วยเบาะแสที่ตนมี เพราะคนร้ายทำทุกอย่างตามเรื่องซีบร้าแมนทั้งหมด โดยชินอิจิได้ความช่วยเหลือจากบุคคลอีกคนหนึ่ง ซึ่งชีวิตไม่สมประกอบพอๆ กับตัวเขาเอง

คนแล้วคนเล่า ที่อยู่รอบตัวเขา ทั้งภรรยา ลูกชาย ถูกนำไปเกี่ยวข้องกับเรื่องราวอันตราย โดยทุกครั้ง คนร้ายถอดแบบการกระทำมาจากซีรีส์ที่เขาคลั่งไคล้ทุกประการ ตั้งแต่ผู้เคราะห์ร้าย สถานที่เกิดเหตุ ราวกับจะเชื้อเชิญให้เขาลุกขึ้นสู้

ชินอิจิตัดสินใจที่จะเดินหน้าและสู้ ทั้งๆ ที่ผู้คนเหล่านั้นทำร้ายเขา ปล่อยให้เขาอยู่ในโลกสีเทาที่ดูอ้างว้าง แต่เขาก็เอาชนะความลังเล ความคิดอันง่ายดายที่จะปล่อยให้ทุกอย่างเป็นไป และหวังลมๆ แล้งๆ ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นจะเปลี่ยนชีวิตของเขา โดยที่เขาไม่ต้องทำอะไรเลย

เขาเลือกที่จะสู้ เพราะเขาคือคนเดียวที่รู้เรื่องราวทุกอย่าง คนเดียวที่รู้ทุกขั้นทุกตอนของแผนการ และเพราะเขาคือ... "ซีบร้าแมน"

เขาจึงต่อสู้... เพื่อแต้มสีขาวดำให้กับชีวิตของตัวเอง

ชินอิจิต่อสู้ แม้ว่าตัวเองจะบาดเจ็บทั้งกายและใจ เฉกเช่นฮีโร่ของเขา... ต่อสู้อย่างที่ชายแก่อายุ 40 กว่าๆ คนหนึ่งพอจะทำได้... สิ่งที่ชินอิจิทำ อาจไม่มีใครรับรู้ ไม่มีใครเห็น ไม่มีใครใส่ใจ นอกจากตัวเขาและผู้เกี่ยวข้อง...

ทุกวินาทีที่เดินไปในโลกนี้ มีเรื่องราวมากมายร้อยพันที่เกี่ยวข้องกับเราและมันดำเนินไปโดยที่เราไม่รู้สึกตัว โดยคนที่เราไม่เคยจะรู้ และคนที่ทำอยู่ ก็อาจจะหวัง หรือไม่หวังให้เรารู้ก็ได้

แต่อย่างไรก็ดี... ไม่ว่าก้อนหินจะเล็กเพียงใด

ขอแค่มันได้เคลื่อนลงสัมผัสผิวน้ำ หินก้อนนั้นย่อมทำให้ผิวน้ำเคลื่อนไหวได้เสมอ




 

Create Date : 09 กันยายน 2549
1 comments
Last Update : 9 กันยายน 2549 21:44:42 น.
Counter : 508 Pageviews.

 

เราได้ดูเรื่องนี้ตอนเป็นหนังคนแสดง หนังดูหม่นๆเนอะ

 

โดย: coming soon (The Yearling ) 19 มิถุนายน 2551 9:55:35 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 


Bmaj11
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add Bmaj11's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.