|
|
| | 1 |
| 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
| 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
| 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
| 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
| 30 | 31 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
คู่กัน ตอน2 สามีในเน็ท
ที่มาที่ไปของการมาผจญภัยในเยอรมัน
ปีสองพันสอง สองพันสาม ก็เริ่มเก็บเงินซื้อคอมพิวเตอร์กับเขาซะที เพื่อที่จะใช้ทำงานที่บ้าน ต่อเน็ตดูโน่นดูนี่ เห็นเขาเล่นเอ็มเอสเอ็มกันฉันก็ลองเล่นบ้าง เล่นกับเพื่อนๆ ด้วยกันนี่แหละ และก็ต่อไอซีคิว ก็แชตกับเพื่อนๆ อีกนั่นแหละ เล่นกับเขาไปงั้นๆ ทำอะไรก็ไม่ค่อยเป็น
และอีกอย่างเรียนภาษา ก็หาอ่านบทความในเน็ตแบบไม่ค่อยชอบเสียเงินเพิ่ม สนุกดี อ่านข่าว อ่านไร ในเน็ตไม่ต้องไปเสียเงินซื้อหนังสือพิมพ์ แต่ส่วนใหญ่จะใช้ในการทำงานมากกว่า ไอซีคิวก็ไว้คุยกับเพื่อนมีทั้งขาจรที่แว๊บเข้ามา คุยโน่นนี่ต่างชาติ ต่างภาษา บางคนกจะโผล่มาเลยเรื่องใต้สะดือ ฉันก็จะบอกว่า ฉันมีไอซีคิว กับเอ็มไว้ฝึกภาษา และติดต่อเพื่อนๆ ไม่ได้หาคู่ หรือคุยเรื่องเซ็กส์ ถ้าเราจะเป็นเพื่อนกันดีๆ ก็โอเค
ฉันมีทั้งเพื่อนชาวโปรตุเกส ตุรกี สิงค์โปร์ และญี่ปุ่น คนที่ได้เจอตัวและเห็นหน้าก็ชาวสิงค์โปร์ นัดไปทานข้าวกัน คนญี่ปุ่นคนนี้เป็นคุณหมอ ทำงานเพื่อประชาชน ไปประจำที่ประเทศน้ำมัน ทุกปีจะบินมาไทย ก็เจอกัน ทานข้าวสองครั้งอันนี้ฉันก็ชวนเพื่อนรุ่นพี่ไปเป็นเพื่อนด้วย คุณหมอก็ออกค่าอาหารทั้งสองครั้งซึ่งคร้้งที่สองฉันจะออก คุณหมอก็ไปจัดการซะ คนตุรกีก็มีโทรมาคุยกันบ้างสุดท้ายขอยืมเงินเพราะบอกว่าป่วย เป็นเพื่อนกันให้ยืมได้ไหม โหสุดๆ ช่วงนี้สนุกกับการใช้ภาษา จากการที่เรียนเขียน อ่านอย่างเดียว ทำให้ฉันกล้าพูดมากขึ้น ทำงานที่บริษัทฯ ไปฟังเขาพูด แล้วต้องพูด ยังสั่นๆ แต่พอได้ฝึกมันช่วยได้จริงๆ
และวันหนึ่งก็มีชายคนหนึ่งเข้ามาเคาะประตูไอซีคิว เคาะอยู่นั่นแหละ แนะนำตัว ต่างๆ นาๆ พยายามสอนให้ฉันใช้ไอซีคิวเพื่อคุย ฉันก็ทำไม่เป็นเลยปิดไอซีคิวไป เพราะความรำคาญ สองอาทิตย์ผ่านไป เขาก็ติดต่อมาอีก ก็เลยบอกว่าฉันฝึกภาษาอังกฤษ เขาก็แนะนำตัว เขาอาจช่วยได้ มีเวลาเย็น วันศุกร์ เสาร์ อาจจะอาทิตย์ ช่วยสอนให้ได้ แหม ฉันก็ของฟรี ก็ตกลง ฝึกการพูดกับเขา สอนจริงๆ จัง ยิ่งกว่าครูในโรงเรียนสอนภาษาเสียอีก
นัดเรียนต้องตรงเวลานะ แต่ถ้าวันไหนเขาทำงานก็จะส่งข้อมูลมาบอกว่า ติดงาน ส่วนใหญ่ฉันจะลืม แหละ เพราะศุกร์ทีก็สังสรรกับเพื่อนหน่อย คุณครูได้เบอร์มือถือไป โทรตามเลย สนุกก็สนุก รำคาญก็รำคาญ เรียนกันไปได้ประมาณหกเดือน เห็นเราแชตกับเพื่อนต่างชาติเหมือนกัน บอกว่ามีเขาเป็นครูแล้วไปคุยกับคนอื่นทำไม
ตายมาลูกนี้ ยังไงกัน ฉันก็เลยบอกว่าเพื่อนกันเป็นไร เธอก็เพื่อน เขาเลยหลุดออกมา ไม่นะ เขาหาพาร์ทเนอร์ อ้าวหรอกฉันนี่หว่า ฉันบอกฉันคุยฝึกภาษาเพราะเห็นอัธยาศํยดี ไม่คิดไรนะ แต่เขาก็ยังยืนยัน ว่าหาพาร์ทเนอร์ไม่ใช่แค่สนุก เพื่อแต่งงานเป็นแม่ของลูก โห ตกใจน่าดูเลย โดนหนุ่มบอกรัก เขาบอกว่าครั้งแรกที่เจอในไอซีคิว เขาเห็นรูปฉันดูแล้วก็ผ่านไป สองสามอาทิตย์กลับมาดูใหม่ บอกผู้หญิงคนนี้ยิ้มไม่เหมือนใคร เลยตัดสินใจติดต่อมา และก็บอกไม่ผิดหวัง ตาย ตาย ฉันช็อก ไม่คุยไปสองสัปดาห์ แต่เขาก็ติดต่อมา แล้วขอเป็นแฟน ฉันกลัวเหมือนกัน เลยบอกว่า มีแฟนแล้ว
เขาหายไปสองอาทิตย์ แล้วก็กลับมาใหม่ บอกขอเป็นแฟนอนุญาติมั๊ย แค่คบกัน ไม่ชอบก็ไม่เป็นไร ขอแนะนำตัวกับครอบครัวหน่อย ส่งรูปมา วีดีโอ วีดีกับแม่ ถ่ายบ้านให้ดู สารพัดจะทำ เป็นอันว่ารู้จักกับที่บ้าน พอเปิดไอซีคิว ฉันก็จะไม่ใช้แบบแนบหู เปิดมันให้ได้ยินกันทั้งบ้านเลย แม่ฉันพอได้ยินเสียงก็เรียกหาชื่อเขา มาแล้วเหรอ
วันหนึ่งเจอคุยกับเพื่อน บอกเพื่อนฉันว่า นี่แฟนฉันนะ เพื่อนตกใจหัวเราะ คบสักพักก็ขอแต่งงาน แหม ฉันเองก็นึกว่าพูดเล่น เลยบอกไปว่า มาสิ ถ้ากล้าพอมารับ ฉันก็กล้าที่จะไป อาทิตย์เดียวไปติดต่ออำเภอที่เยอรมัน บอกพี่สาวก็มีปัญหาหาว่าเราจะมาหรอกเงิน ต้องการแค่เงิน ไปเตะกระถางต้นไม้ที่ร้านอาหารพี่สาวแตกกระจาย ส่วนที่อำเภอ ก็บอกว่า เขาแค่จะหวังเงินคุณ ก็ไปว่าเขาอีก
ไปสอบถามอำเภอแล้วบอกกับฉันว่า โอเค ฉันมารับและแต่งงาน ตายช็อกรอบสอง คิดหนักเพราะเขาเป็นคนขับรถคอนเทรนเนอร์ เมื่อก่อนทำกิจการขับรถของตัวเองแต่มีปัญหาเลยเลิก แล้วไปขับกับบริษัทฯ เขาก็แจ้งประวัติเขาทั้งหมด คุณสมบัติไม่ใช่ที่ต้องการ ปรึกษาเพื่อน ปรึกพี่ เฮ้อหนักใจ
ทบทวน ทบทวน จนได้แปดเดือน ที่คบหากัน
ถามตัวเองว่า การศึกษาไม่ผ่าน รับได้ไหม คิด
หน้าที่การงานก็ไม่ค่อยน่าชื่นชม รับได้ไหม คิด
ฐานะการเงิน คนทำงานไม่ร่ำรวย รับได้
มีรถแค่ รถจักรยานยนต์ เขาบอกแค่นั้น แต่จริงมีรถขับพอตัวไปทำงาน ไม่เคยบอก บอกว่าถ้ามาอยู่ต้องนั่งรถไฟ นั่งรถเมล์ รับได้
เป็นคนดูแลแม่ อยู่ในประเด็น
เป็นคนเปิดเผยกับครอบครัวเรา อยู่ในประเด็น
สุดท้ายถามเพื่อนว่า ควรทำไง เพื่อนถามกลับว่าแล้ว ชอบเขาไหม ฉันก็บอกตรงๆ ว่าโอเคนะ ไม่ได้ยินเสียงก็รู้สึกเหงาๆ เหมือนขาดอะไรไปสักอย่าง
อย่างนี้เขาเรียกว่า ความรักหรือเปล่า เพื่อนบอกใช่เลย คนเราสำคัญอยู่ที่เป็นคนดี
นั่นคือคำที่ฉันตอบตกลงรับ การขอแต่งงาน เขาจัดการทุกอย่างให้เสร็จ
แล้วก็เดินทางมาเดือนเมษา ของปีสองพันสี่ ตื่นเต้น ขนาดไปรอรับที่สนามบินยังจำไม่ได้เลย เขาเองมาสะกิดข้างหลัง เรียกชื่อเรา ตกใจมาก อายๆ มากๆ บอกว่าคุยไม่เก่งพอนั่งรถแท๊กซี่ พาไปส่งที่อพาท์เม้นที่เช่ารายวัน อยู่ไม่ไกลจากบ้านฉัน คุยไม่หยุดปากเลย
และเราก็ใช้ชีวิตคู่อยู่กันมาจวบจนทุกวันนี้ หกปีกว่าๆ นิดๆ ชีวิตคู่นะไม่หวานตลอด แต่ก็ไม่ขมตลอด มันลิ้นกับฟันจริงๆ เหมือนโบราณกล่าว อยู่ที่ว่าเราจะปรับตัวหากันได้มากแค่ไหน ที่มาของครอบครัว
มาแบบไม่ได้ตั้งใจจริง เพราะชีวิตนี้คิดว่าจะไม่แต่งงานแต่ก็แพ้ ความรักซะได้ สาวๆ ต้องระวัง ไม่ใช่ว่าเจอคู่ในเน็ตไม่ดี แต่ต้องพิจารณาอย่างถ้วนถี่ให้มากๆ
สิ่งที่เราต้องสละจากที่เคยเป็นไม่ใช่แค่ หน้าที่การงานดีๆ ที่หลุดไป การเป็นโสด ที่อยู่อาศัย ภาษา และที่สำคัญ ครอบครัว ต้องเริ่มต้นและเรียนรู้ใหม่หมด เหมือนเด็กประถม คิดหนัก ต่อไปจะมาเล่า สะใภ้เยอรมันกับแม่สามี ฮิ สนุกมากๆ
 
| Create Date : 25 พฤษภาคม 2553 |
| Last Update : 25 พฤษภาคม 2553 20:07:38 น. |
|
11 comments
|
| Counter : 411 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: tukata001  วันที่: 25 พฤษภาคม 2553 เวลา:20:44:09 น. |
|
|
|
| โดย: โยเกิตมะนาว วันที่: 25 พฤษภาคม 2553 เวลา:23:13:20 น. |
|
|
|
| โดย: Yata (Yata_thai ) วันที่: 26 พฤษภาคม 2553 เวลา:14:35:54 น. |
|
|
|
| โดย: p IP: 79.200.215.178 วันที่: 26 พฤษภาคม 2553 เวลา:14:58:59 น. |
|
|
|
| โดย: แม่ยูอะ วันที่: 26 พฤษภาคม 2553 เวลา:16:04:36 น. |
|
|
|
| โดย: kane IP: 124.120.102.111 วันที่: 26 พฤษภาคม 2553 เวลา:16:14:46 น. |
|
|
|
| โดย: มาม่านิด (mamanid ) วันที่: 26 พฤษภาคม 2553 เวลา:17:52:22 น. |
|
|
|
| โดย: intimacy วันที่: 26 พฤษภาคม 2553 เวลา:22:04:31 น. |
|
|
|
| โดย: ภายใต้ วันที่: 27 พฤษภาคม 2553 เวลา:13:02:32 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [