. . . ๐ o O o ๐ . . . ก ว่ า จ ะ รู้ . . . ก็ ต่ อ เ มื่ อ . . . ๐ o O o ๐ . . .
บัวก็แค่เหงา ไม่อยากจะเหงา แต่มันเหงาเอง
ก็เลยพร่ำอะไรต่อมิอะไรไปเรื่อย
การที่เราจะได้รู้ว่าอะไรเป็นอะไร ก็ต่อเมื่อสิ่งเหล่านั้น ไม่ได้อยู่กับเราแล้ว
และยังมีอะไรอีกมากมายในโลก ที่เรามองผ่านไป
ลองหันมามองกันดีมั๊ย เผื่อจะได้รู้อะไรๆ ก่อนที่จะสาย
กว่าจะรู้ว่า...โลกนี้มันกว้างใหญ่...ก็ต่อเมื่อ..."เราออกเดินทาง"
กว่าจะรู้คุณค่า...ของอะไรสักอย่าง...ก็ต่อเมื่อ...เราเสียไปแล้ว
กว่าจะรู้ความหมายของ..."ฟ้าหลังฝน...ก็ต่อเมื่อ...เราผ่านพ้นมันมาได้
กว่าจะรู้ว่า...มีเรื่องอีกมากมาย...ก็ต่อเมื่อ...เราเปิดใจยอมรับฟัง
กว่าจะรู้ว่าในหนังสือ...มีอะไร...ก็ต่อเมื่อ...เราเปิดอ่าน !!!
กว่าจะรู้เวลา...ดอกไม้บาน...ก็ต่อเมื่อ...เราเฝ้าตามดู...อยู่อย่างนั้น
กว่าจะรู้ว่า...เสียงหัวเรามันมีค่า...ก็ต่อเมื่อ...เราเสียน้ำตา...ในสักวัน
กว่าจะรู้...ความในใจของ"กันและกัน"...ก็ต่อเมื่อ...เราพูดมันออกไป
กว่าจะรู้...อะไร...ที่เรียกว่าคิดถึง...ก็ต่อเมื่อ...ในความคำนึงมีใครสักคน
กว่าจะรู้...ความหมาย!!!ในคำว่ารัก!!!สักหน...ก็ต่อเมื่อ...มีใครบางคนทำให้หวั่นไหว
กว่าจะรู้ว่า...ค่ำคืนนี้ไม่เงียบเหงา...ก็ต่อเมื่อ...ทุกเรื่องเล่ามีโอกาสบอกต่อไป
กว่าจะรู้ว่า...ทุกคำพูดหมดความหมาย...ก็ต่อเมื่อ...คนคนนั้นไม่อยู่ให้บอก"อีกต่อไป"
กว่าจะรู้ว่า...บล็อกแกงค์มีความสำคัญเพียงใด...ก็ต่อเมื่อ...เว็บปิดปรับปรุงไปชั่วคราว
| Create Date : 03 เมษายน 2550 |
| Last Update : 3 เมษายน 2550 16:56:14 น. |
|
82 comments
|
| Counter : 418 Pageviews. |
 |
|
บ ล็ อ ก ใ ส ๆ . . . ข อ ง ยั ย ใ บ บั ว 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ฟังแล้วดูเศร้าๆเหงาๆชอบกล อย่าเพิ่งมีความรู้สึกแบบนี้ซิคร๊าบ มันทำให้เราจิตใจหดหู่ พลอยไม่ทำงานทำการไปด้วย ผมเพิ่งกลับจากทำบุญ9วัด ไปกับคุณแม่ๆของเพื่อนคร๊าบ ก็สนุกดีนะคร๊าบ ท่านน่ารักดีออก เราน่าจะมีเวลาให้กับท่านบ้างนะคร๊าบ ไม่แน่ว่าท่านจะได้อยู่กับเรานานๆหรือเปล่า แวะมาบอกเพียงว่า ผมก็up blogใหม่เหมือนกันคร๊าบ..