|
" ถึ ง... เ พื่ อ น "
ใกล้แล้วสินะ มันเป็นเหตุการณ์อีกครั้งหนึ่ง
ที่ความรู้สึกเสียใจ อาลัยอาวรณ์
จะหวนกลับมาเป็นครั้งที่เท่าไรจำไม่ได้
มันถึงเวลาแล้วล่ะ ที่ต่างคน ต่างต้องเดินไปตามเส้นทางที่ตัวเองต้องการ
เราควรจะดีใจสิ ที่พวกเราได้ประสบความสำเร็จขั้นหนึ่ง ดังที่พวกเราหวังไว้
4 ปีในรั้วมหาวิทยาลัย เราสนุก เราทุกข์ มาต่างๆ นาๆ
ถึงวันนี้วันที่เราใกล้จะจากกันไป ทุกที ๆ
ขอให้ " เพื่อน " โชคดี จากกันวันนี้ เพื่อพบกันวันหน้านี่นา
ฝากบทกลอนนี้ถึงเพื่อนๆ
แล้วมหา'ลัยก็กลายเป็นสิ่งหนึ่ง
ที่เราเคยคิดถึงเมื่อวันผ่าน
กระดานดำ สนามหญ้า และอาคาร
จะกลายเป็นตำนานของหัวใจ
เสียงหัวเราะเฮฮาประสาเพื่อน
จะคอยย้ำคอยเตือนและถามไถ่
ทุกหยดน้ำตาวันลาไกล
ถูกบันทึกไว้ที่หัวใจนานแสนนาน
Create Date : 21 กุมภาพันธ์ 2550 |
Last Update : 21 กุมภาพันธ์ 2550 17:48:09 น. |
|
11 comments
|
Counter : 545 Pageviews. |
|
|
|
โดย: มดมารน้อย วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:19:15:08 น. |
|
|
|
โดย: ณ มน วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:20:43:09 น. |
|
|
|
โดย: บัวริมบึง วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:20:58:43 น. |
|
|
|
โดย: bookmark วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:21:56:22 น. |
|
|
|
โดย: อุรัสยา วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:22:40:11 น. |
|
|
|
โดย: off_elmas วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:22:46:23 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:7:30:43 น. |
|
|
|
โดย: ความเจ็บปวด (ความเจ็บปวด ) วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:17:33:30 น. |
|
|
|
โดย: คุณชายฮัสกี้ วันที่: 23 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:0:16:27 น. |
|
|
|
โดย: paeng IP: 58.10.167.169 วันที่: 14 มกราคม 2551 เวลา:10:13:51 น. |
|
|
|
|
|
|
|