ชีวิต ณ ครอบครัวใหม่
สวัสดีค่ะ ทู๊กทู้กคน แปงกลับมาแว้ววววววววววววววววว หายหน้าไปน๊านนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน เป็นเดือนได้มั้ง ชีวิตคลี่คลายไปเยอะ ตอนนี้ย้ายไปอยู่กะครอบครัวใหม่แล้ว ครอบครัวนี้เป็นครอบครัวเกาหลีแท้เลย แต่เค้ามาอยู่นี่เป็น 20 ปีแล้ว ลูกๆก็โตที่นี่ พอดีแปงมารับช่วงต่อจากพี่ออแพร์คนไทยคนก่อนซึ่งเป็นเพื่อนกัน แต่เค้าอยากกลับบ้านก่อนเวลา เลยหลอกล่อให้แปงมาอยู่แทนเค้า ไอ้เราก็มาค่ะ เพราะประเด็นแรกเลยนิ่ คือ เด็กเค้าโต มันจะช่วยฝึกภาษาเราได้ค่ะ ยอมรับว่าบ้านเก่า เด็กเล็กค่ะ อย่างที่พี่จุ๋มบอกจิงๆๆว่า ถ้าเด็กโตจะฝึกภาษาเราได้ เพราะภาษาก็อยู่พื้นๆๆๆ ไม่ได้ขึ้นมามากมาย แล้วก็ทำงานส่วนใหญ่ เป็นแค่พนักงานขับรถค่ะ สบายกว่าบ้านเก่ามากเลยตรงนี้ ไม่ต้องคอยเฝ้าเด็กแบบละสายตาไม่ได้ เพราะไม่ต้องกลัวว่ามันจะไปทำไรเจ็บตัว เพราะมันโตแล้ว 6 ขวบแล้วค่ะ เออ ลืมบอก เลี้ยงเด็ก 2 คนค่ะ ชาย 16 กะหญิง 6 ขวบ เจ็งๆดูแลแค่คนเล็กค่ะ คนโตเราแค่ขับรถไปให้ตามที่ที่เค้าต้องการ แต่การอยู่กะเด็กโตก็มีปัญาหาบ้าง คือเค้ามีความคิดเป็นของตะเอง เถียงเป็น ดื้อด้าน ไม่เชื่อฟัง ไม่เหมือนเด็กเล็ก เราจับมันไปทำโน่นทำนี่ได้ค่ะ ตอนนี้แปงมาอยู่บ้านนี้ได้ 3 สัปดาห์แล้วค่ะ ยอมรับว่าสัปดาห์แรกเป็นไรที่ทรมานมากกกกกกกกก นอนร้องไห้ อยากจะรีแมทตั้งแต่อาทิตย์แรกที่อยู่ ประเด็นมีอยู่ว่า พี่ออแพร์คนเก่า ไม่ถูกะเด็กโต เค้าจะมาเล่าว่า เด็กโต เลวมากอย่างโน่นอย่างนี้ ทำให้เรากลัว เรามีปัญหากะโฮสเรื่องการพูดจา เพราะเราเป็นคนพูดตรงถามตรง ตามฉบับฝรั่งเลยค่ะ แต่เค้าเอเชียเต็มสตรีม รับไม่ได้ค่ะ เค้าไม่ชอบเราเรื่องการพูดจาค่ะ แถมทัศนะคติในการเลี้ยงลูกเค้า ฉบับเอเชียคูณร้อย ตามใจ เทิดทูน บูชา ลูกค่ะ แถมหน่อยแกกลัวลูกค่ะ เราเคยเลี้ยงดูเด็กที่เลี้ยงแบบฝรั่งมา พ่อแม่เด็กคนก่อนจะให้เราสอนลูกเค้าให้ทำไรด้วยตัวเอง ให้ช่วยเหลือตัวเอง มาเจอบ้านนี้อึ้งเหมือนกัน เค้าไม่สอนให้ลูกช่วยเหลือตัวเองหรือทำไรด้วยตัวเองเลย พอเราจะสอน เค้าบอกว่า คุณไม่มีหน้าที่มาสอนลูกเค้า เค้าจะสอนเอง คุณแค่ดูแลอย่างเดียว (อันนี้เป็นเฉพาะคุณแม่นะคะ คุณพ่อถ้าแม่ไม่อยู่จะให้ลูกทำไรด้วยตัวเอง) คนเล็กนี่พยายามช่วยตัวเองทุกอย่าง ไม่อยากให้เราช่วย แต่อยู่ต่อหน้าแม่มันเราต้องทำเป็นช่วยค่ะ ส่วนคนโตเหลือรับประทาน ทำอะไรไม่เคยเก็บ เห็นพื้นบ้านเป็นถังขยะ กินขนมแกะห่อ ทิ้งลงพื้น ขนมกินหมดทิ้งลงพื้น ถุงเท้า เสื้อผ้า อยากถอดตรงไหนก็ถอด แต่ยังดีหน่อยที่เราไม่ต้องไรกับคนโตมาก แถมมันยังดีกะเรา(แต่ไม่รู้ช่วงแรกหรือเปล่า) แถมช่วงแรกเจอพี่คนเก่าพูดว่าบ้านนี้เป็นงั้นเป็นงี้ เราเครียดค่ะ ทั้งๆที่ตอนก่อนที่เราตกลงจะมา พี่เค้าสรรเสริญบ้านนี้ซะดีเชียว เรานอนร้องไห้ค่ะ เพื่อนๆที่นี่ไม่มีใครให้กำลังใจสักคน เพียงแต่ว่าเราว่าเราไม่รู้จักปรับตัว ไม่อดทน แล้วมีการว่าเราจะไปพยายามเปลี่ยนการเลี้ยงลูกเค้าอีก เพราะแปงเคยพรีเซ็นต์กะโฮสว่า ฉันชอบสอนให้น้องช่วยเหลือตัวเอง พยายามทำไรด้วยตัวเอง เพราะกับโฮสเก่าเราก็พรีเซ็นต์งี้ค่ะ เค้าชอบมาก เค้าบอกดีที่คิดงี้ ต้องให้น้องพยายามทำไรด้วยตัวเองก่อน ถ้าไม่ได้เราค่อยสอนค่อยช่วย แต่บ้านนี้ไม่ใช่ค่ะ เราเจอสถานการณ์ในบ้านก็แย่ เพื่อนก็ไม่มีใครให้กำลังใจค่ะ ตอนนี้เครียดมากมายเลย ตอนนี้หลังจากพี่คนเก่ากลับไป แปงว่าอะไรๆมันดีขึ้น บางอย่างเราปรับตัวไม่ค่อยได้ เช่นเรื่องทำกับข้าว ต้องค่อยๆเป็นค่อยๆไปค่ะ กับเด็กก็ไม่มีปัญหา คนโตถึงมันจะซกมกเราก็ใช้วิธีเก็บทีเดียวตอนเย็นมันจะทำเละแค่ไหนก็จะเก็บทีเดียวตอนเย็น ก่อนแม่มันมา แต่บ้านนี้ก็ใช่ว่าจะไม่มีอะไรดี 1. คือเค้าให้เราหยุด เสาร์-อาทิตย์ บ้านเก่าแปงไม่เคยค่ะ แค่วันเสาร์ กะอาทิตย์แค่หนึงสัปดาห์ในหนึ่งเดือน 2. บ้านนี้ให้เอ็กซ์ตร้า ชั่วโมงละ 8 เหรียญ บ้านเก่าไม่มี 3. บ้านนี้ให้เอารถไปขับได้ แต่ต้องขอและรายงานทุกครั้งว่าไปไหน บ้านเก่าได้แต่เค้าไม่ค่อยอยากให้ค่ะ 4. แล้วงานจริงๆไม่หนักเพียงแต่เวลาอยู่กะแม่เค้า อึดอัดค่ะ วางตัวไม่ถูก แต่ก็แค่ 2 ชั่วโมงต่อวัน ก็รับได้ 5. ที่นี่เพื่อนเยอะค่ะ ขับรถไปหาเพื่อนได้ ละแวกเดียวกันทั้งนั้น ตอนนี้ที่นี่เหตุการณ์ยังถือว่าสงบค่ะ ตอนนี้ก็พยายามปรับอยู่ ดูแล้วก็ไม่น่ามีปัญหาไร
Free TextEditor
Create Date : 23 มีนาคม 2552 |
|
6 comments |
Last Update : 23 มีนาคม 2552 9:01:08 น. |
Counter : 689 Pageviews. |
|
|
|