Bloggang.com : atchy : เงินเครดิต...เงินเค้า...ไม่ใช่เงินเรา-----ตอนที่ 4

เงินเครดิต...เงินเค้า...ไม่ใช่เงินเรา-----ตอนที่ 4

ทำธุรกิจ...เรื่องเครดิตเป็นเรื่องทำมะดา ช่ายค่ะ การมีเครดิต ถือว่าธุรกิจเราเติบโตดี แต่ถ้าไม่มีสายป่านยาวๆ และมั่นคงดีจะจบเห่ไม่เป็นถ้าเหมือนเรื่องที่ดิฉันจะประสบต่อไปเนี่ยแหละค่ะ การทำธุรกิจของดิฉันเป็นเงินหมุนค่ะ หมุนไปหมุนมา แต่โดยความเป็นจริงแล้วมีเงินหมุนออกไป แล้วไม่กลับเข้ามานะคะ บางทีเราไม่รู้ตัว เช่นดอกเบี้ยบัตรเครดิต ที่เรารูดปื้ดรูดปื้ดไปเนี่ย ดอกเบี้ยเราเสียให้
ธนาคารทุกเดือนนะคะ แล้วยังค่าน้ำมันรถ ค่าใช้จ่ายอื่นๆอีก อย่างเช่น เรามีเงินค่าสูญเปล่าที่หายไปเดือน
ละ 20,000 บาท ปีละ 240,000 บาท สองปี 480,000 บาท เยอะไหมค่ะ หากการทำธุรกิจไม่มีการสะดุดหมุนได้คล่องมือเราจะไม่รู้สึกหรอกค่ะ แต่ไม่มีทางบางทีโรงงานผลิตของไม่ทันของที่ส่งชะงัก แต่due เช็คที่สั่งจ่ายล่วงหน้าใกล้มาถึงแล้ว เชื่อไหมดิฉันนอนไม่หลับเลยค่ะ นั่งคิดนอนคิดว่าจะหาเงินที่ไหนโปะ ก็ใช้บริการ แคชๆๆทั้งหลายค่ะ รูดบัตรไปบ้าง พอของส่ง ก็โปะเงินกลับไปแต่ตอนที่รูดการ์ดเอาเงินสด(ทำธุรกิจแบบมีเครื่องรูดการ์ดให้ลูกค้าค่ะ) โดนชาร์ต 2.5 % สมมุติรูดมา 100 โดนหัก 2 บาทแล้วค่ะ ซึ่งพักหลังของการทำธุรกิจดิฉันเกิดบ่อยค่ะ พอเราช๊อคก็หาเงินโปะ พอโปะอ้าวไม่พอสั่งของขายให้
มากกว่าเดิม พอสั่งมากทางบริษัทบอกเราสั่งเกินลิมิต ต้องทำเครดิตเพิ่ม โดยการทำแบงค์การรันตี ดิฉันก็
ของเงินสดในบัญชีแม่+พ่อค้ำทำแบงค์การันตีเพิ่ม เอาดีไปสักพัก ของขาดอีกเช็ควิ่งอีกแล้ว กู้เงินโปะอีก พอโปะได้ ดอกเบี้ยวิ่งตาม สั่งของเพิ่มมากกว่าเดิม บางทีลูกค้าไม่สั่งในช่วงที่dueเช็ควิ่งก็ต้องขาย
สินค้าลดราคาลงเพื่อจะได้มีเงินสำรองไปจ่ายเช็คก่อน มันเป็นอย่างนี้มา 2 ปี แต่เรายังหลอกตัวเองว่าเรา
ทำได้ แต่สุดท้ายมันมาถึงนาทีวิกฤต เมื่อมีการขาดช่วงส่งของ แล้วเช็คเราเด้ง ทางบริษัทตัดเครดิตเราลง
สภาพคล่องหายไป ต่อมาเช็ค เด้งต่อเนื่อง กันอีก 2-3 ใบ บริษัทมีnotice ให้เรารีบเคลียร์แต่เราทำไม่ได้
สายป่านเราขาดพึ่งไปแล้ว สุดท้ายกว่าจะแก้ไขอะไรได้ทุกอย่างกะพังทลาย เป็นหนี้บริษัทมากกว่า8แสน
บาท หนี้บัตรเครดิต หนี้ลูกค้าที่ยังไม่ได้ของครบจากเรา มันเหมือนเป็นห่วงโซ่ พอขาดทุกอย่างก็ระเนระนาด พังไม่เป็นท่า เครียดมากๆ คืนก่อนที่เราจะบอกที่บ้าน เราเดินทั้งคืนเดินไปเดินมาเพราะหนี้
มีมูลค่า ล้านกว่าบาท มันเครียดจุกออกนั่งมอง ลูกและสามีที่นอนหลับอยู่ แล้วน้ำตาไหลพรากกกกกว่าเรา
อยากพ้นผิดและคิดว่าถ้าเราตายไป ทุกอย่างคงจบลูกและสามี ไม่ต้องมารับรู้และมาเป็นหนี้ไปก็เราด้วย
จากนั้นเดินไปหยิบยาแก้แพ้มา 1 ขวด ค่ะ นั่งมองมันทั้งคืนจนรุ่งเช้า...........

Create Date : 28 เมษายน 2550

Last Update : 28 เมษายน 2550 13:17:57 น.

3 comments

Counter : 1333 Pageviews.

ตามมาอ่านค่ะ

โดย: ก IP: 125.24.141.239 วันที่: 29 เมษายน 2550 เวลา:1:05:39 น.

มารอติดตามตอนต่อไปค่ะ

โดย: s IP: 125.24.157.170 วันที่: 2 พฤษภาคม 2550 เวลา:12:53:30 น.

โดย: 5405 IP: 203.172.175.120 วันที่: 2 พฤศจิกายน 2550 เวลา:9:39:44 น.