ฤดูใบไม้ผลิมาเยือนแล้วจ้า...

เช้านี้หนาวมากแต่ต้องตื่นมาอาบน้ำ ไม่เหมือนยุ่นบางคนแถวนี้ฮีไม่อาบน้ำตอนเช้า ซกมกเป็นที่สุด แต่ถึงมันจะไม่อาบน้ำ แต่ทรงผมมัน หน้ามัน เด้งกว่าหัวฟูๆหน้าเหยี่ยวๆกว่าเจ้คนนี้ซะอีก

วันนี้ตื่นเช้าเพราะมีนัดไปสัมภาษณ์งานค่ะ ตำแหน่ง ครูสอนภาษาไทย  เฮ้

ก็เมื่อวันศุกร์ที่แล้ว sad สุดๆ  โทรไปสมัครงานที่ร้านすき屋　(Sukiya) แต่เค้าไม่รับต่างด้าวอ้า

ทำเลก็ดี ใกล้บ้านมากแค่สถานีเดียวเอง แล้วก็ได้ตั้ง950/h. ค่ารถต่างหากวันละ500 คุ้มเห็นๆ...แต่เค้า ไม่รับเรา แถมด่ากุอี๊ก

เช...ฉันก็หางานใหม่ เข้าเน็ตหาไปเรื่อยๆ เจองานประปรายแต่เวลาวันไม่ได้บ้าง ไกลไปบ้าง คำนวณกะตังค์แล้วมันไม่คุ้มบ้าง จนมาเจองานนี้เข้า ก็เลยลองโทรไป

สรุปว่าคุณเค้านัดสัมภาษณ์วันอังคารหน้า ถ้าเป็นวันจันทร์เลยกลัวไต้ฝุ่น No.17 ยังไม่ไป ไรงี้ ฮ่าๆๆ

เมื่อเช้าคุณสามีพาไปชี้ๆให้ดู ว่าขึ้นตรงไหนยังไง แล้วก็ปล่อยให้ไปเอง ง่า...เป็นครั้งแรกที่ขึ้นJRคนเดียวววววว

เส้นทางที่ไปนี่สองทางค่อนข้างชนบทและก็มีโรงงานค่อนข้างเยอะ ป้ายใหญ่ๆที่เห็นก็มี DENSO 

อะฮ้า เล่นอยู่ซะบนเขาเชียว ใหญ่โตมโหราฬมากกกก 

แล้วก็ AISIN นี่ก็ใกล้เกิ๊น ติดสถานีรถไฟเลย

ดูวิวไปเรื่อยๆ แล้วก็ต่อรถไฟเป็นแบบ普通(Local) อีกแป็บก็ถึงแล้ว เดินจากสถานีไป  โรงเรียนนี่ประมาณเกือบๆ 10 นาที ร้อนนะตอนสายๆเนี่ย

พอถึงก็ตามธรรมเนียมยื่นเอกสาร นู่นนี่นั่น บลาๆ 

แล้วก็ถึงบทสมัภาษณ์ คุณอา..เรียกคุณอาแล้วกัน แกก็ดูประวัติเรา

อ้าว...ที่เก่าใหญ่โตดีนี่ ลาออกมาทำไมล่ะ?

หนูแต่งงานอ่ะค่ะ

อือๆ นั่นสินะ แล้วก็ดูที่ที่สอง อันนี้ไม่ค่อยตื่นเต้นเท่าไหร่ แบบว่า HONDA ไม่ได้ช่วยอะไรได้เล้ยยยย

แล้วก็ที่ที่สาม ที่จริงเราไม่ได้เขียนลงไปใน履歴書 แต่บอกชื่อไป เพราะแกทำท่าอยากรู้ว่าทำงานอะไรมาบ้าง

อ้า~ บริษัทนี้ผมไปอยู่บ่อยๆ แล้วก็เลยบอกแกไปว่าเราเคยไปอยู่ที่นั่นมาปีนึงด้วย เลยคุยกันสนุกเลยทีนี้   ...ว่าแต่ไปทำไมอ่ะคะ เคยไปด้วยหรอเนี่ย??

แล้วก็เริ่มคุยเรื่องงาน...เราก็เอาใบประกาศที่ไปอบรมการสอนภาษาไทยของ สสท.มาให้แกดู แล้วก็โชว์ผลงานนิดๆหน่อยๆ

งานที่จะจ้างนี่ก็ประมาณเป็นคุณครูสอนภาษาไทยให้駐在員　ที่จะไปไทยแล้วก็อาจจะมีอ๊กซัง,พวกลูกๆของเขาด้วย

เนื้อหาก็ตามที่คุณครูเห็นสมควร ซึ่งถ้าเป็น駐在員นี่ก็จะเป็นศัพท์ธุรกิจ เป็นคำศัพท์โรงงาน 専門用語ต่างๆ ตามที่เราคิดเอาไว้เปี๊ยบ แต่ถ้าเป็นอ๊กซังกับพวกลูกๆก็ศัพท์ทั่วไป ซึ่งความคิดเรากับที่คุณอาอยากให้สอนก็เป็นแนวคิดเดียวกัน

แล้วก็สุดท้ายคุยเรื่องค่าจ้าง  เนื่องจากบ้านเราอยู่ไกล (นั่งรถไฟ 50นาทีแล้วเดินอีก 10นาที) คุณอาบอกว่าจะคุยกับเจ้าของโรงเรียนให้ แกอยากจะจ่ายค่าเดินทางให้ทั้งหมด ใจดีมากๆๆ

ส่วนค่าสอนนี่ราคาค่อนข้างดี เพราะดูจากปสก.แล้วคุณอาบอกว่าเกือบ3000/h แต่ยังไม่ได้กำหนดแน่ๆว่าเท่าไหร่ ซึ่งเราก็โอเค ได้เยอะกว่าร้านข้าวร้านนั้น เราก็ดีใจน้ำตาจะไหลแล้ว อิอิ

ทีนี้...สุดท้ายก่อนกลับ คุณอาถามว่ามีอะไรจะถามมั๊ย?

ไอเราก็ไม่มีแต่ก็บอกไปว่า ช่วงๆกลางเดือนหน้า หนูไม่ว่างแล้วนะคะ รับจ็อบล่ามโรงงานไว้แล้ว  (อาร่าร่า...ไว้เม้าท์ในเอนทรี่หน้า)

คุณอาก็ถามว่าที่ไหน เราก็บอกไป อืม...XXX group ก็อย่างงี้แหละ มีคนมาเทรนตลอดทั้งปี

ก็สรุปว่าไว้เจองานที่เหมาะสมกับเรา วันได้ เวลาได้ แล้วเค้าจะติดต่อมา

ก่อนกลับ คุณอาพาชมโรงเรียน ข้างๆเป็นเนสเซอร์รี่ด้วย เด็กญี่ปุ่นอยู่กันหลายห้องเลย มีพี่เลี้ยงเป็นฝรั่งอยู่หลายคน

เลยบอกคุณอา หนูอยากทำบ้างง่ะ

คุณอาถาม ได้Toeic เท่าไหร่ล่ะ ให้คุยกับเด็กเป็นภาษาอังกฤษนะ ภาษาไทยไม่เอา  ...อดเลยตรู

สรุปว่า...ถึงจะอยู่ญี่ปุ่น แต่ภาษาอังกฤษก็ยังตามมาหลอกหลอนเราอยู่ดี  แม่มมมมมม