ลมรำเพย..........พงษ์เทพ













จากไปแล้วดังลมรำเพย
โอ้อกเอ๋ยไม่หวนกลับหลัง
ดั่งราตรีที่ลืมรุ้งราง
ดุจดาวที่หลงฟ้ากว้าง
ดั่งทางที่ร้างสัญจร

จากไปแล้วหนอความหวังดี
คอยจู้จี้ห่วงใยไถ่ถอน
แว่นเสื้อผ้าหยูกยากระเซ้าเง้างอน
อยู่ตรงไหนฟูกหมอน
ไถ่ถามกับความคิดถึง

*** เพียงน้ำคำกล่าวลาเข้มแข็ง
ขวัญโรยอ่อนเรี่ยวแรง
หลั่งรินร่ำลาคราหนึ่ง
จากก็เจ็บ อยู่ก็จำเจ
จึง...ไปเพื่อไถ่ถามถึง
ห่วงหากันอีกสักหน

เหม่อมองแล้วเมื่อไรจะมา
ห่วงหนักหนาว่าจะสับสน
ไต่แสงดาวกับใครกี่คน
ไปเพื่อจะหลุดพ้น......... หรือตั้งใจไปเหงา....








Create Date : 27 พฤษภาคม 2550
Last Update : 27 พฤษภาคม 2550 22:56:23 น.
Counter : 460 Pageviews.

2 comments
  
เพลงโปรดเลย คับ
ขอบคุณที่โพส คับ
โดย: โอซารัน วันที่: 28 พฤษภาคม 2550 เวลา:6:56:35 น.
  
เพราะจัง..น่าสงสารเนอะ..
โดย: catt.&.cattleya.. (catt.&.cattleya.. ) วันที่: 28 พฤษภาคม 2550 เวลา:21:20:43 น.
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

โปรดอ่านอีกครั้ง
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed

 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



" เรามาจากดาวดวงอื่น "

Group Blog
พฤษภาคม 2550

 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
28
29
30
31