ชีวิตใหม่เริ่่มต้นที่ญี่ปุ่น......(ได้เงิน 5000 เยนจากคนไม่รู้จักด้วย)
ก่อนแยกกับครอบครัว กังวลมากมาย
ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ก็ตื่นเต้นสุดๆ อยากไปสุดๆ
พอจะห่างจากบ้านเป็นปีก็ใจหายเว้บ...
พอนึกถึงเรื่องต้องเดินทางในญี่ปุ่นคนเดียว ยิ่งฝ่อหนักเลย



พอจะเข้าเกท ก็แยกกับพี่ชาย บ๊ายบายกันอยู่นาน
จากนี้ จะต้องใช้ชีวิตด้วยตัวเองแล้ววว.....



ก่อนขึ้นเครื่อง
เนื่องจาก ไม่ได้พกนาฬิกามาเลย ก็เลยหันไปถามคนไทยที่นั่งข้างหลัง
"นัน เดสก๊ะ" อ้าว...คนญี่ปุ่นนี่หว่า ก็เลยได้โอกาสคุยกันยกใหญ่
บอกเล่านานาสารพัดความกังวลกับการเดินทางครั้งนี้
ป้าแกเลยบอกว่า "ไปกะป้าสิ ไปด้วยกัน เน้...."


บนเครื่อง
แยกกะป้าแกแล้ว ไม่รู้ไปนั่งไหน เหี่ยวอีกรอบ
คนญี่ปุ่นนี่นั่งขนาบซ้ายขวาก็หน้าโหดโกรธใครมาไม่ยู้...กลัว
กระเป๋าที่พกไปหนักมาก เลยเอาวางไว้ที่ขา
ญี่ปุ่นหน้าโหด แต่ใจโคตรดี เป็นห่วง บอกว่า เด๋วจะเมื่อยนะหนู
เลยจัดแจงเรียกสจ๊วด (หน้าโหดกว่า) ให้ช่วยยก..แต่เกรงใจ เลยยกเอง ..หลังเดาะเลย...

เห็นฟูจิซังด้วย สวยงามงดหยดย้อยมากๆ แต่ถ่ายรูปไม่ได้ กล้องสับปะรังเค



ถึงญี่ปุ่นแว้ว
ใส่เสื้อกันหนาวเต็มที่ แต่ในหนามบิน ร้อนชิ...
แล้วก็รอผ่าน ตม. นานโข กลิ่นเหงื่อชาวต่างชาติปนกันระงม...อ๋อยยย

คุณป้าคนนั้นก็ออกไปรอตรงที่รับกระเป๋า เกรงใจ รอนานมาก
แล้วพาเราไปส่งของที่แมวดำ แต่ไม่ได้ช่วยออกตังค์นะ อิอิ

กระนั้น ก็พาไปซื้อตั๋วลีมูซีนบัส ตอนนั้น 9 โมงโดยประมาณ
มีเวลาเหลือก็เลย พาไปหาไรกินอีก ใจดีจังเล้ย...รอบนี้โดนเลี้ยง

ใกล้ๆสิบโมงก็ไป รอรถบัส หนาวมากกก....ป้าแก ใส่เสื้อตัวเดียวไม่สะทกสะท้าน
รถมาแล้ว ยังไม่ทันร่ำลา แกให้บัตรรถไฟมา บอกวิธีใช้เร็วปรื๋อ
.
.
งง....ใช้ไงเนี่ย พูดสปีดเร็วฝ่านรก
ยังงงไม่หาย แกยัดเงิน 5000 เยนใส่มือ

"ถ้าหลงทาง ลงผิดป้าย นั่งแท็กซี่ไปนะ สู้ๆนะ หลานเอ๊ย"
ตกใจ งง ทำไงล่ะ รถกำลังจะออก

"ป้า ขอเบอร์โทร แล้วเราจะมาพบกันอีกนะจ๊ะป้า"
"บ๊ายบาย หลาน ตั้งใจเรียนเน่อ"

เจอกันแป๊บเดียว แต่ใจหายที่ต้องจาก
เป็นมนุษย์มันช่างโหดร้ายจังเลยเน้อ.....

.
.
.

ระหว่าง เห้นที่กั้นเสียงรถยนต์เยอะมาก
รัฐบาลเอาใจคนญี่ปุ่นสุดริดสุดเดช
รถบัส ออก 10.13 ถึง 12.10 โดยประมาณ ยังหนาวอยู่

ไปต่อรถไฟ ถามคนไปทั่ว หาเอกิไม่เจอ แง้ว
ก็มีคนพาไปส่ง ใจดีมากมาย ไปถึงแล้ว สับสนทาง
ก็มีคนช่วยเหลือเยอะแยะไปหมด ดีใจจัง....

ที่ชานชาลา เจอป้ามือใหม่ ก็เข้าไปถามทางอีก
แกก็บอก ไปกะแกนี่แหละจ้ะ พอถึงแล้วจะบอกนะ

ระหว่างทาง แกก็หยิบขนมให้กิน
คุยกันสัพเพเหระ เรื่องพระเจ้าแผ่นดินไทย ออกรสเลยแหละ ภูมิใจค้าบ...



ถึงหอแว้ว
ไม่แน่ใจว่าหอหรือป่าช้า ไหงมันวังเวงเยี่ยงนี้
เข้าไปคุยกับผู้ดูแลหอ แกก็พาไปดูหอ วิธีใช้ห้องต่างๆ

รูมเมทที่ได้ เป็นคนญี่ปุ่นแหละ
จัดห้องก็สะอาดสะอ้านดี หวังว่าจะเป็นคนดีด้วยล่ะนะ...เพี้ยง


เจอคนไทย ที่เพิ่งตื่น (เที่ยงจะบ่ายแล้วคู๊ณ)
เขาก็พาไปซื้อที่นอน หมอน มุ้ง ยุ้งฉางต่างๆนานา
กว่าจะกลับก็เย็นย่ำ เพราะเดินไปไกลสุดยอด
แวะร้านนู้นร้านนี้ หมดตังไปหลายอยู่ เด๋วค่อยลงบัญชีอีกที

กลับมารับทานอาหารกับรุ่นพี่คนไทยด้วยกัน
ก็ดีนะ แต่ก็รู้สึกไม่คุ้น ด้วยความที่เขาสนิทกันอยู่ เราไปเป็นคนใหม่ก็เลย เงียบๆ
นี่เห็นว่า กะลังจะไปฮานามิ (ดูซากุระ) กัน ไม่เห็นมาเรียกเลย...เสียใจ แหะๆ

.
.
.
.



ก็...ไม่มีอะไรวันนี้ มีเรื่อวมากมาย ไปหลายที่มากมาย เจอคนมากมาย
และก็สนุกสนานมากมายด้วย การมาเรียนครั้งนี้คงจะโชคดีมีชัย ได้อะไรกลับไปแน่ๆ

ถ้าเป็นไปได้ ขอให้ใจกล้า สมัครสอบระดับ 1 แล้วผ่านด้วยเท้อ....
แว้บ........



Create Date : 01 เมษายน 2551
Last Update : 1 เมษายน 2551 17:55:53 น.
Counter : 791 Pageviews.

13 comments
  
เป็นกำลังใจให้นะค่ะ สู้ สู้
โดย: จุ๋ม IP: 125.25.70.109 วันที่: 1 เมษายน 2551 เวลา:18:13:31 น.
  
สู้ๆ แบบที่คุณป้าเค้าว่าแหล่ะค่ะ
โดย: ลูกหมูน้อยตาแป๋วๆ วันที่: 1 เมษายน 2551 เวลา:18:19:53 น.
  


โดย: Opey วันที่: 1 เมษายน 2551 เวลา:18:50:14 น.
  
สู้ๆค่ะ เป็นกำลังใจให้น๊า เก่งมากๆเลย
โดย: แนนนิสา วันที่: 1 เมษายน 2551 เวลา:19:34:14 น.
  
เอาใจช่วยให้ทุกอย่างผ่านไปด้วยดีนะคะ

สู้..สู้..ค่ะ
โดย: ColaGirl วันที่: 1 เมษายน 2551 เวลา:20:04:39 น.
  
เป็นกำลังใจให้น๊ะค่ะ แล้วมาอัพบล๊อคบ่อยๆมาเล่าให้ฟังใหม่ๆน่ะค่ะ
โดย: Gigg (Gigg_Pat ) วันที่: 1 เมษายน 2551 เวลา:20:56:47 น.
  
Swadee jah.
โดย: CrackyDong วันที่: 1 เมษายน 2551 เวลา:21:24:44 น.
  
เป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้ สู้ นะค่ะ
โยโคโซะนิปอน
โดย: whitelady วันที่: 1 เมษายน 2551 เวลา:21:51:58 น.
  
แวะเข้ามาทักทายค่ะ
อย่าลืมเอารูปและเรื่องราวชีวิตที่นู่นมาเล่าสู่กันฟังบ้างนะคะ
โดย: juandmee วันที่: 1 เมษายน 2551 เวลา:23:01:14 น.
  
ไม่เป็นไรอยู่ไปนานๆ เดี๋ยวก็ชิน อิ อิ
กัมปะเต
โดย: รัตน์ jp วันที่: 1 เมษายน 2551 เวลา:23:40:14 น.
  
โชคดีจังเจอแต่คนใจดี สู้ สู้ นะคะ เดี๋ยวก็ชินเอง เอาใจช่วยค่ะ
โดย: ฟรัง-แซ วันที่: 2 เมษายน 2551 เวลา:3:23:36 น.
  
โชคดีนะบู ยังไงแกก้อทำได้ สู้ๆนะ แล้วจะเข้ามาเยี่ยมบ่อยๆ
โดย: Momo IP: 203.147.14.13 วันที่: 2 เมษายน 2551 เวลา:9:57:32 น.
  
แกก็พยายามเข้านะ มีปัญหาอะไรก็มาเม้าส์ให้ฉันฟังได้นะ
ดูแลตัวเองดีๆล่ะกันนะ
โดย: Jay SST IP: 58.8.112.158 วันที่: 2 เมษายน 2551 เวลา:10:14:23 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

A-Sheep on Runway
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



เมษายน 2551

 
 
4
5
7
8
9
10
11
12
13
14
16
17
18
19
21
23
24
25
26
27
28
29
30
 
 
All Blog