If we look at the core concept of this picture, it has a really familiar theme. It’s about two completely different characters who end up colliding with each other. And to the result of that, they somehow miraculously found their redemption. But, be that as it may, I think Craig Brewer surprised me again with his usual unique perspective and uncompromising story that remind me how he successfully did with my favorite’s “Hustle & Flow”.
The story might sound weird and ridiculous, but somehow it can goes along with the picture’s atmosphere. It’s about Rae (Christina Ricci), a troubled young little woman who has a hard time to spend times by herself. She finally broke down when her boyfriend, Ronnie (Justin Timberlake) (who equally troubled by his panic attack syndrome) is leaving to join army. She decided to sleep around and end up beaten severely by Ronnie’s friend. Enter to the scene is Raz (Samual L. Jackson), an ex-musician now a farmer, who is just recently has been dumped by his wife. He’s furious and tend to drunk himself everyday until he found young Rae unconsciously lay down on the road. He fixed her up and finally found out that she has a problem to control her sexual emotion. So he decided to tie her with 40 pounds iron chain in the house and hopes that by curing her, he will finally find something that make his life more worthwhile.
With his masterfully directorial effort “Hustle & Flow”, Craig Brewer is once again goes down south and shows gritty images of the neighborhood. Whereas Hustle & Flow was getting into the rap music, Black Snake Moan was taking the root of blue music. But be that as it may, they’re equally effective and I found that they made me more appreciate about value of those kinds of music.
Samuel L. Jackson may let me down a lot lately (Snakes on a Plane, Freedomland, The Man, xXx…to name a few). But he changed from his usual flamboyant performance and nicely transformed into this character. Raz is nice simple old man who is broken from the inside. His music day was way passing him and his wife leaves him. In my opinion, Jackson nails this character perfectly. In the scene like he’s playing guitar alone or his interaction to people around him were handle with tender and care. And it’s even better when Raz finally decided to get back to his audiences by playing his music in front of them.
Christina Ricci is equally effective as troubled Rae. And this is a very daring role to play. Rae’s problem was more severe than Raz. She’s like a broken doll that, at one point, didn’t care anymore who is doing it with her. Until she found this old man who teach her that it’s ok to screw up your life, but the most important thing is how oneself can handle the reality and get up one their own feet to face it. In one scene, when she has to face with her mother, I was so surprised that it didn’t really end up like we was expected. But it really proves that Craig no-nonsense direction and Ricci’s great acting can produce this memorable scene. In my opinion, this is simply the best Ricci’s role to date.
It’s not that the picture itself doesn’t have any flaw. Justin Timberlake’s Ronnie was too two-dimensional. He seems to be pretty troubled young man, but the picture didn’t enough time to explore his character. There also secondary characters that weren’t really useful to the movie (like Matha’s character which obviously put into the picture for Raz). And finally, I have a crazy feeling that this film was sometime drove itself into the over-the-top kind of story. I mean I don’t mind it. But with the truthfulness of the picture tended to tell us, there was no need to make it to the edge.
Craig Brewer is starting to ensure me that he is indeed a brilliant filmmaker. There were no braking new ground in “Hustle & Flow” and this one, but with his insightful of the subject and twisted it into his own style. I think there will be more brilliant things to come in the future.
I will see U in the next life อันนี้คนละงูครับผม แต่เห็นว่างูนั้นจะเอามาสร้างใหม่เหมือนกัน แต่พ ี่เคริก รัสเซลจะไม่ได้กลับม่เล่นเป็นตัวเอกเหมือนเดิม (อ้าวแล้วมันจะสนุก ไหมเนี่ย) ส่วนอิน เดอะ มู้ด เรื่องภาพนี้นอกจากฉากที่เราว่าไป ทุกๆฉากก็ สวยงามอย่างที่คุณบอกไปจริงๆน่ะ
เรนตั้น หง่ะ เรื่องนี้น้องจัสตินแกเล่นแปลกๆนะครับ เหมือนจะดีแต่เราว่าแกแกล้งเป็นดีมากกว่า (งงไหมหว่า) เราว่าหา Alpha Dog มาดูดีกว่า เห็นเค้าว่าเยี่ยมยอดกระเทียมดอง
You could have brain tumor by watching this contaminated turd. Nothing in Gentlemen Broncos pays off, it’s incoherent mess, and chock-full of incredibly annoying characters. You will not only loath this movie, but it also makes you want to punch someone who responsible for this abomination in the face.
BloodyMonday Rating:
Fantastic Mr. Fox (2009)
Imagine if Akira got Live-Action treatment by... say Alfonso Cuarón, you know how awesome it might be? That’s what happened to "Fantastic Mr. Fox". Wes Anderson's auteur perfectly captured the quirkiness and blissful tone of the material. Its stop-motion technique might be a little crude and... somewhat unsophisticated, but that's the charm of it. You’ll feel like pop-up book unveiled before your eyes. This is an exceptional animation of the year.
Up in the Air is a blockbuster movie for people who think blockbuster movies are dumb, as it chock full of brilliantly written dialogue, and acting showcase for three talented actors (especially star-making turn by Anna Kendrick). But in the end, there's little to love, not so much story to chew on (plus disappointing third act), and no real connection to the meaning of human interaction as it intended to be.
BloodyMonday Rating:
I Love You, Beth Cooper (2009)
Cliché-ridden plot about a bunch of annoying characters get together in one idiotic circumstance, "I Love You, Beth Cooper" is shameless exploitation & biggest insult to 80s teen flicks. It's like memorizing magic trick from internet, hoping to perform like David Copperfield. Neither sense of wonder nor magic flare happens here. Only good thing is, it makes me wanna cleanse my soul with genuine 80s teen movie night marathon.
BloodyMonday Rating:
Everybody's Fine (2009)
Meh. The movie serious lack of originality & characters development. Only Robert De Niro comes out fine in this schmaltzy, "Lifetime" movie-of-the-week plot.
BloodyMonday Rating:
Paper Heart (2009)
Twee delight... That's only two words I can think of right now.
BloodyMonday Rating:
Adam (2009)
A perfect companion to Mary & Max (one of the best animation of 2009), Adam is star-crossed love story (pun intended) between Adam, Asperger's Syndrome bearer, and Beth, free spirit woman. The picture wouldn’t be this intimate without stunning performance by Hugh Dancy. On the other hand, the lack of depth on why Beth would love someone like Adam, preventing me from wholeheartedly embraces her choice in the end (which is nice & perfect but requires a leap of faith). Otherwise, this is touching romantic film, which putting its feet firmly on the ground, making the world full of hope and seems nicer place to live.
BloodyMonday Rating:
The Invention of Lying (2009)
Expected to be like “Click” or “Yes Man”, where high-concept plot turned into endless gags, with moral lesson (forcefully) shoving down your throat. But "The Invention of Lying" is thinking man’s film. The whole concept is not seeing how first lying man exploits the ability. But it's about him finding the way not to lie, in order to find genuine happiness. Great stuff.
BloodyMonday Rating:
Give ‘Em Hell Malone (2009)
This is one damn frustrating experience. It’s like watching an infant trying to stand up and walk. They would take a few steps then fall their asses. In fact, kiddie film like “Bugsy Malone” has done better job paying a tribute to film noir than this borefest.
BloodyMonday Rating:
Zombieland (2009)
ถ้าอังกฤษมีหนังซอมบี้ฮาแตกอย่าง Shaun of the Dead แล้ว ทำไมอเมริกาจะมีบ้างไม่ได้... Zombieland คือการผสมผสานระหว่างบรรดาหนังซอมบี้เก่าๆ เข้ากับทัศนคติของคนสร้างที่อาจดูหนังแนวนี้มากเกินความจำเป็น จนสามารถสร้างหนังซอมบี้ที่เข้าใจสิ่งที่ตัวเองเป็น และเล่นสนุกไปกับกฏพื้นฐานของซอมบี้ได้อย่างเต็มที่ ทั้งนี้ทั้งนั้นต้องยกความดีให้สี่นักแสดงนำ โดยเฉพาะ วู้ดดี้ ฮาเรลสัน (เขาเกิดมาเพื่อบทนี้) ที่ช่วยกันสร้างมนต์เสน่ห์ ให้กับการเดินทางในโลกไร้มนุษย์ได้อย่างเต็มที่
หนังมีไอเดียกิ๊บเก๋ ทำออกมาได้สนุกสนานสไตล์ซิตคอมอังกฤษ โดยเฉพาะการนำกฏเหล็กต่างๆจากหนังที่เกี่ยวกับการท่องเวลา (ดูเหมือนว่า Back to the Future จะเป็นแรงบรรดาลใจหลัก) มาปู้ยี้ปู้ยำอย่างเมามัน ถึงแม้ว่าตลอดเวลาการรับชมจะให้ความรู้สึก เหมือนตัวเองกำลังดูซีรี่ย์ทางโทรทัศน์ แต่มันก็คือตอนที่ฮาที่สุดของซีซั่น แถมเอฟเฟ็คที่ใช้ก็มีคุณภาพจนคาดไม่ถึง
BloodyMonday Rating:
Looking for Eric (2009)
มีความรู้สึกว่าหนังเรื่องนี้มองโลกในแง่ดีเกินบรรยากาศโดยรวม จริงอยู่ว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่ลงเอยด้วยดีในตอนสุดท้ายนั้น สามารถสร้างความสุขและรอยยิ้มให้กับคนดู แต่จากสถานการณ์ในเรื่องและบริบทที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ มันยากที่จะทำใจเชื่อในสิ่งที่เห็น โดยเฉพาะพล็อตรองเกี่ยวกับปืน ซึ่งถ้าถูกตัดออกไปและหนังยังดำเนินเรื่องอย่างที่เป็นอยู่ Looking for Eric ก็น่าจะเป็นหนังฟีลกู้ดที่อบอุ่นที่สุดเรื่องหนึ่งของปีเลยทีเดียว
หมด หมดกันเราชอบกินอะไรเค้ารู้หมด...เด๋วฟ้องพี่--ว่าแกล้งซะเลย
เรื่องนี้น้องจัสตินแกเล่นแปลกๆนะครับ เหมือนจะดีแต่เราว่าแกแกล้งเป็นดีมากกว่า (งงไหมหว่า) เราว่าหา Alpha Dog มาดูดีกว่า เห็นเค้าว่าเยี่ยมยอดกระเทียมดอง
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ที่แน่ๆ เท่าที่อ่าน หนังน่าสนใจมากเลยครับ ยิ่งมีคุณลุงซามูเอล มาเป็นตัวเดินเรื่อง อย่างที่อ่านในรีวิว Justin ก็คงยังไม่เด่นเท่าไหร่ เห็นทีคงต้องเลือกบท และฝึกซ้อมกับแฟน (ไม่รู้ตอนนี้ยังใช่หรือเปล่า) อย่าสการ์เลตแล้วละมั้งนั่น
ปล. ไม่ได้มาเยี่ยมนาน สบายดีนะครับ