ตรงไหนที่เราอยู่แล้วมีความสุข ก็พาตัวเองไปอยู่ตรงนั้น
มันเป็นอะไรที่ดูง่ายๆ แต่เอาเข้าจริงๆก็ทำยากน่าดู
เพราะด้วยอะไรหลายๆอย่าง
ทำให้เราเองไม่สามารถเลือกที่จะเดินออกมาจากจุดนั้นได้อย่างใจคิด
สิ่งที่ทำได้ก็เพียง ปล่อยผ่านทุกความรู้สึก
ปล่อยผ่านทุกคำพูด ทุกการกระทำ ที่มันมากระทบความรู้สึกเรา
อาจจะด้วยอายุ เวลาหรือผลกระทบ
ที่เคยได้รับจากการกระทำของตัวเองก่อนหน้านี้
ทำให้เราคิดอะไรได้มากขึ้น
บางครั้งการกระทบกัน การพูดจาการระเบิดอารมณ์ใส่กัน
มันไม่ได้ส่งผลดีอะไรมากมายนัก
และมันจะยิ่งทำให้การอยู่ร่วมกัน หรือการทำงานร่วมกันไม่มีความสุข
เวลาที่มีความอคติมาครอบงำ ชีวิตก็ไม่ค่อยจะมีความสุขสักเท่าไหร่
สติ และความนิ่ง น่าจะเป็นคำตอบที่ดีที่สุดของช่วงเวลาแบบนี้
การไม่ตอบโต้คือสิ่งที่ดีที่สุด แต่การปกป้องตัวเองก็คือสิ่งที่ควรทำที่สุด
หรือปล่อยมันไป แล้วคิดซะว่า
ฟ้ารู้ ดินรู้ กรูรู้
(อันนี้ออกแนว ไสยศาสตร์ 555 )
ถ้าเรารู้ว่าสิ่งที่เราจะจับมันร้อน
มันก็มีตัวเลือกให้เราไม่กี่ข้อ
แค่ไม่ไปจับมัน หรือก็แค่หาอะไรมาป้องกันก่อนจับ
ทำให้เราดึงปัญญาออกมาใช้ได้จริงๆครับ