ฝนพาความเหงามาหาเราจริงๆ หรือเราคิดไปเอง

ในวันที่ฝนตก

แล้วมองออกไปนอกหน้าต่าง

เราก็จะพบเรื่องราวความเหงามากมาย

แค่หลับตาลง แล้วฟังเสียงฝน

แค่นี้ก็เหงาจะแย่แล้ว

น้ำตาก็แทบจะไหลแข่งกับสายฝน

ภาพจำของเรื่องราวต่างๆ

มันก็มักจะมาให้เรานึกถึงเสมอ

บางครั้ง

เวลาฝนตกทำให้เรารู้สึกว่า

ฝนเป็นสิ่งที่แบ่งขาด

ระหว่างโลกภายนอก

กับโลกส่วนตัวของเราได้อย่างชัดเจน

เราจะไม่พยายามฝ่าสายฝน

ออกไปสู้โลกภายนอก

เวลาฝนตก เราจะมีเวลาอยู่ในพิ้นที่ของเรามากขึ้น

นั้นหมายถึง เราอยากทำอะไรก็ได้

ตามความรู้สึกของตัวเอง

เพราะเราจะได้ยินเสียงของตัวเองชัดเจนที่สุด