|
| 1 | 2 | 3 |
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
แนนนี่หัวดำกับเด็กผมทอง และครอบครัวสุขสันต์ (?)
มานินทาถึงเด็กๆ ที่เลี้ยงกันมั่งดีกว่า
อิฉันได้เลี้ยงเด็กสามคน อายุ 4, 6, 8 เป็น ช, ญ, ช ตามลำดับค่ะ
เด็กกลุ่มนี้เป็นกลุ่มที่เปิดประสบการณ์การเลี้ยงโตให้แก่อิฉันมากๆ (เคยแต่เลี้ยงเด็กเล็กไม่เกิน 5 ขวบในชีวิตการเป็นพี่เลี้ยงเด็ก)
บทจะเชื่อฟังก็ทำเอาเราปลาบปลื้มจนแทบจะแต่งคำขวัญวันเด็กให้ บทจะดื้อก็ crazy กันสนุกสนาน หรือบางทีก็มีสุมหัวนินทา (?) แนนนี่บ้างอะไรบ้าง
ยกตัวอย่างเหตุการณ์อันน่าประทับใจ (หราาา)
- อิแนนนี่ออกเสียงผิด จาก grass เป็น glass เด็กๆ ก็จะแซวๆ ว่าเมื่อกี้พูดผิดนะ ต้องออกเสียงงี้ๆๆ แถมยังหันไปสุมหัวนินทาต่อหน้าต่อตาว่าที่อิกะเหรี่ยงนี่พูดเสียงเพี้ยนเพราะภาษาอังกฤษไม่ใช่ภาษาแม่ของชี แล้วทำหน้าเห็นอกเห็นใจว่าพูดผิดนิดๆ หน่อยๆ ไม่ใช่เรื่องเสียหาย ไม่ต้องคิดมาก /นี่พวกหร่อน ชั้นกระดกลิ้นพลาดไปนิดเดียวเอง ทำเป็นวาระแห่งชาติไปได้ เดี๋ยวจับจูบเลยนิ! (ยิ่งน่ารักน่าจับกด เอ๊ย! จับกอดอยู่ด้วย)
ปล. ไม่ใช่เป็นการล้อเลียนแบบดูถูกดูแคลนนะคะ เด็กก็ทักตามประสาน่ะค่ะ ก็น่ารักดี
- เด็กหญิงที่อายุ 6 ขวบมักจะร้องไห้เวลาจะออกจากบ้านไปโรงเรียนในช่วงแรกของการเปิดเทอม หรือร้องไห้เวลาไม่อยากไปแคมป์ เวลาโดนพี่ชายแกล้ง เวลาทะเลาะกับพี่น้อง
ตอนแรกอิกะเหรี่ยงก็เห็นว่าชีร้องไห้ ควรจะเข้าไปปลอบให้หยุดร้อง แต่ยังไม่ทันที่อิหัวดำจะเข้าไปปลอบ เด็กหญิงก็สามารถหายนอยด์ด้วยตัวเอง และยิ้มร่าเริงได้ในเวลาอันรวดเร็ว ราวกับว่าไม่เคยร้องไห้มาก่อนในช่วงสองวินาทีก่อนหน้านั้น และนางจะเป็นแบบนี้แทบทุกครั้งที่ร้องไห้
จนบางครั้งอิแนนนี่ก็รู้สึกอยากให้นางร้องไห้นานๆ เพื่อให้อิชั้นได้เข้าไปปลอบโยนนางบ้างอะไรบ้าง จะได้ไม่เป็นการบกพร่องต่อหน้าที่
- พี่ชายคนโตแปดขวบกับน้องชายคนเล็กสี่ขวบ ตอนเล่นด้วยกันก็ชอบแกล้งกัน พอแกล้งกันน้องคนเล็กที่สู้ไม่ได้ก็จะร้องไห้ พอเห็นเด็กร้องไห้นังแนนนี่ก็จะต้องทำหน้าที่ปลอบใช่ป่ะ แต่ยังไม่ทันปลอบพี่ชายคนโตก็เปลี่ยนโหมดจากคนแกล้งกลายมาเป็นคนปลอบซะงั้น ฮีจะทำท่าทางตลกเพื่อให้น้องได้หัวเราะ แล้วทั้งสองก็คืนดีกัน เล่นกันสนุกสนานคึกคักเหมือนเดิม แล้วก็เริ่มทะเลาะกัน(อีก) น้องคนเล็กร้องไห้(อีก) พี่ชายปลอบ(อีก) เล่นด้วยกันต่อ(อีก) ...วนลูป
- นังแนนนี่พบว่าการพับนกเป็น ทำให้เด็กๆ ชื่นชมราวกับว่าเราได้คิดค้นสิ่งประดิษฐ์ให้โลก (จริงๆ นะ)
ดังนั้นในช่วงแรกนังแนนนี่ก็เลยสรรหาวิธีการพับกระดาษเพื่อเอาชนะใจเด็กๆให้คุ้นเคยกับเรา ...พบว่าเป็นวิธีที่ได้ผลมว๊ากกกกก
- เด็กบ้านนี้ได้รับการอบรบปลูกฝังมาดีมาก พ่อแม่เค้าจะสั่งสอนให้มีระเบียบและหัดช่วยเหลือตนเอง เช่น ให้แต่งตัวเอง เก็บจานไปไว้ที่ซิ้งค์น้ำเอง จัดที่นอนเอง เคลียร์ห้องนอนเอง ทำรกทำเลอะที่ไหนก็ต้องทำความสะอาดเอง จนนังแนนนี่แทบจะไม่ต้องทำอะไรมาก หน้าที่ประจำคือไปรับ-ส่งเด็กที่โรงเรียน ทำอาหารให้กิน และเอาผ้าของเด็กไปซักและพับให้แค่นั้น อาร์...สบายจุบเบย (●´∀`●)
- เด็กบ้านนี้ติดไอแพทกันให้รึ่ม แต่ช่วงเวลาที่สามารถเล่นไอแพทได้คือวันหยุดเสาร์อาทิตย์ ฉะนั้นวันธรรมดาหมดสิทธิ์ กระนั้นเจ้าสามทะโมนก็ชอบแอบเอาไอแพทไปเล่นในตอนที่นังแนนนี่กำลังทำอาหารเย็น ตัวพี่คนโตนี่ตัวดีเลย เป็นหัวโจกนำพาน้องๆให้แอบเล่นไอแพท แล้วแกล้งทำเสียงเหมือนกำลังเล่นของเล่นกันอยู่ แต่เสียใจนะหนุ่ม ชั้นรู้ทันเธอย่ะ!
นังแนนนี่ก็เลยเล่มเกมซ่อนไอแพทกับเด็กๆมั่ง เด็กก็ตีมึนมาถามหาไอแพทว่าจะเอาไปชาร์ต แต่อิชั้นก็ทำเนียนว่าไม่รู้ว่าไอแพทหายไปไหน แล้วแอบไปฟ้องโฮสว่าเด็กแอบเล่นไอแพท เลยได้ตำแหน่งแนนนี่ขี้ฟ้องมาครอบครองช่วงหนึ่ง
พูดถึงเด็กๆ เยอะแล้ว มาพูดถึงโฮสมั่งดีกว่า
โฮสนี้เป็นโฮสที่ nice มากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก (เพิ่ม ก ไปอีกแสนตัว)
ยกตัวอย่างเช่น ตอนทำอาหารเย็นให้เด็กกิน แล้วอาหารเหลือ พอโฮสก็กลับมาก็กินอาหารที่อิแนนนี่ทำเหลือ แล้วเขาก็พูดขอบคุณที่ทำอาหารมื้อนี้ให้กิน ทั้งๆที่เขาก็รู้ว่าอาหารนั้นมันเป็นอาหารที่อิหัวดำทำให้เด็กแต่บังเอิญมันเหลือเฉยๆ = =a
และเขาก็จะพูดขอบคุณแบบนี้ทุกครั้ง และกับกรณีอื่นๆ เขาก็จะพูดขอบคุณตลอด รวมไปถึงสอนให้เด็กๆ พูดขอบคุณจนติดปากด้วย ...ช่างเป็นโฮสที่ประเสริฐกับบ่าวเหลือเกินนะเจ้าคะ
...มีหลายคนบอกว่ามาเป็นแนนนี่ที่แคนาดาจะแตกต่างจากเป็นออแพร์ เพราะนอกจากเรื่องหน้าที่การงานที่นายจ้างจะคาดหวังมากกว่าแล้ว ความสัมพันธ์ระหว่างแนนนี่กับโฮสก็เป็นไปแบบนายจ้างลูกจ้าง ไม่ใช่ part of family เหมือนออแพร์
ทว่าตั้งแต่อิกะเหรี่ยงมาอาศัยร่วมชายคาเดียวกับโฮสเป็นเวลาสองเดือนกว่าๆ อิกะเหรี่ยงก็ยังรู้สึกถึงความเป็น part of family กับครอบครัวนี้เฉกเช่นเดียวกับตอนที่เป็นออแพร์ในอเมริกา
นอกจากคำพูดของโฮสที่พูดกับเด็กๆ ว่าอิแนนนี่เป็น part of family นะ โฮสก็ปฏิบัติกับนังหัวดำอย่าง part of family จริงๆ *ปาดน้ำตาซาบซึ้ง*
คือถ้าจะให้บรรยายความ nice ของโฮสอย่างละเอียด ก็คงต้องขอเขียนบรรยายลงบนเสื่อวัดอะค่ะถึงจะเพียงพอ ฮา...
เอาเป็นว่าขอทิ้งท้ายที่บทสนทนาของนังกะเหรี่ยงกับโฮสก็แล้วกันนะคะ เป็นการพูดคุยระหว่างที่ช่วยกันทำอาหารเย็นในวันหยุดค่ะ
โฮสแม่ : ชั้นได้ยินว่าคนไทยกินแมลงทอด นังกะเหรี่ยง : ใช่...คนไทยบางส่วนกิน แต่ชั้นไม่ค่อยชอบกินหรอก แมลงอ่ะ โฮสแม่ : อืม นังกะเหรี่ยง : ชั้นชอบกินแกงกบมากกว่า (*´▽`*) โฮสแม่ : Σ(-`Д´-ノ;)ノ
จบ(เหอะ)
Create Date : 11 พฤศจิกายน 2555 |
|
9 comments |
Last Update : 11 พฤศจิกายน 2555 12:26:58 น. |
Counter : 2685 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: แอบอ่าน IP: 223.206.34.130 11 พฤศจิกายน 2555 14:51:31 น. |
|
|
|
| |
โดย: โรส ว่าที่ออแพร์เมกา IP: 14.207.131.49 11 พฤศจิกายน 2555 19:13:42 น. |
|
|
|
| |
โดย: แนนนี่อเมริกา IP: 24.91.43.14 12 พฤศจิกายน 2555 1:40:23 น. |
|
|
|
| |
โดย: Nok (nokjeffus ) 19 พฤศจิกายน 2555 11:34:28 น. |
|
|
|
| |
โดย: jeab IP: 50.99.144.65 19 มีนาคม 2556 8:50:18 น. |
|
|
|
|
|
|
|