ในสายตาของผม ออกจากบ้านยามสาย เปิดประตูออกไป ผมจะเห็นท้องฟ้าด้านทิศเหนือ ซึ่งเป็นดั่งภาพของขวัญยามเช้า ของขวัญที่ช่วยเตือนผมว่า เราทุกคนอยู่ร่วมกันใต้ฟ้าผืนเดียวกัน จากนั้นเข็นรถจักรยานออกหน้าบ้านแล้วขึ้นปั่นออกไป เสียงพูดคุย เสียงรถรา เสียงนกขับขาน เสียงหมาเห่า บางครั้งมีเสียงลมพัด สัมผัสของเปลวแดดและสายลมต้องผิวกาย ดวงตาของผมจะจับจ้องไปยังเรื่องราวหลายหลาก สภาพของผู้คนรถราตามรายทาง นั่นหมาสีขาวฝูงนั้นที่คอยไล่ตามเห่ามอเตอร์ไซค์ นั่นนักศึกษาจิตรกรรมบนรถหมูหรือรถโต้งนะ ย๋า...นักศึกษาสาวเสื้อรัดรูปบนจักรยานเก่าญี่ปุ่น นั่นนาวาชีวิตรูปร่างอวบอัด...สาวอ๊อฟฟิตเสื้อคอลึกบนรถจ๊อก หยุดๆ เตือนตัวเองไว้ มองมากไปไม่ดี อาจประสบอุบัติเหตุเนื่องจากขับรถไม่ตรงทาง... แต่อื่นใดสิ่งหนึ่งที่ผมมองอย่างสบายใจ คือไม้ดอกไม้ใบ ตามรายทาง ช่วงสองปีมานี้ เห็นมีใครบางคนเอาเมล็ดดาวกระจายมาโปรยไว้ริมทาง ตอนนี้บานดอกสีเหลืองกำมะถัน พริ้วไหวล้อลม ผมมองมันด้วยความรู้สึกว่ามันน่ารัก ก็เป็นอีกหนึ่งในของขวัญเล็กๆ ยามเช้า ของผู้ผ่านทาง เข้าเขตรั้วที่ทำงาน ไม้ใหญ่ยืนต้นเรียงรายอยู่ทั่วไป หลายครั้งแม้ในยามรีบเร่งยังต้องชะลอรถเพื่อสูดดมกลิ่นหอมอ่อนๆ ของดอกไม้บางอย่างโดยเฉพาะดอกประดู่หอม ที่มักจะบานดอกหลังจากที่ได้รับฝนหนักหลังจากที่แล้งมานาน... ผมคงเคยเล่าเรื่องประดู่ให้ฟังไปบ้างแล้ว ถึงที่ทำงาน ห้องทำงานผมบรรยากาศน่าเบื่อหน่าย แต่บริเวณโดยรอบไม่ได้น่าเบื่อเลย มี่บางอย่างบ้างแอบซ่อน บ้างเผยตัว ให้ได้เห็นเป็นความสุขอยู่รอบๆ หน้าตึกที่ทำงาน ดอกไม้สีเหลืองบานสดใสในยามเช้าก่อนที่จะหุบหายไปในตอนแดดจัด แพงพวย... บานดอกดก แต่ถ่ายมาให้ดูแค่ 3 ดอกพอ ดอกไม้สีฟ้า ตรงซอกตึก ผลของพวกปักษาสวรรค์ ซ่อนอยู่ในพุ่มใบ นึกถึงเครือกล้วย และผลกล้วย ช่องทางเดินระหว่างตึก ปลูกไม้ใหญ่และไม้หอม ชอบมองเข้าไป บางขณะนึกถึงป่าดิบ แสงแดดที่ลอดลงมา สีของใบไม้และยอดไม้ ดูกี่ทีก็ไม่เบื่อเลย ต้นแคนาต้นนี้สูงกว่าตึก 5 ชั้น คงสูงเกือบ 20 เมตร บางครั้งชอบมองเปลือกไม้ ซึ่งบางครั้งเราเห็นแค่เปลือกเราก็พอจะบอกได้ว่าต้นอะไร อย่างนี่คือเปลือกต้นปีบ ชอบมองแสงแดดและเงา...แสงรำไรตกต้องใบต้นเต่าร้าง เมื่อมองจากด้านท้องใบ เห็นแสงเงาที่ตกต้องลงบนหน้าใบ ชอบจัง ดูแล้วเพลินดี มีความสุขใจ ทอดอารมณ์สักพัก ก่อนเดินเข้าไปในที่ทำงาน... มีความสุขนะ...ปลาวาฬสีน้ำเงิน...   Create Date : 26 ตุลาคม 2552 10 comments Last Update : 26 ตุลาคม 2552 18:31:07 น. Counter : 2664 Pageviews. Share Tweet

เข้ามาทักทาย สบายดีนะครับ   โดย: แม่ริม IP: 118.172.99.91 26 ตุลาคม 2552 18:22:51 น.

ร่มรื่นดีจังเลยค่ะ มองแล้วสบายตา   โดย: ก้อนหิน (cator ) 26 ตุลาคม 2552 18:57:46 น.

ต้นไม้ในมหาลัยร่มรื่นจังเลยครับ คนเราหากเดินช้าๆ มองสิ่งต่างๆ อย่างละเอียดถี่ถ้วน ก็คงจะหาความสุขง่ายๆ ได้จากทุกย่างก้าวเลยนะครับ   โดย: endless man 26 ตุลาคม 2552 19:09:11 น.

ชีวิตในมหาวิทยาลัยทุกที่นะคะ ทั้งที่เคยเป็นที่เรียน หรือเคยเป็นที่ทำงาน ล้วนร่มรื่น จนแทบไม่อยากลืม ช่างน่าจดจำ ภาพร่มไม้ จากต้นไม้ที่ขึ้นเป็นแนว ผ่านไปไม่กี่ปีภาพที่ยังติดตาก็หายไปซะเฉยๆ กลายเป็นตึกใหญ่โตมาแทนที่ ถึงจะปลูกแซมไว้ก็คงไม่เหมือนเดิม แต่สำหรับสายตาที่เราเห็น คงจะดีกว่าที่อื่น ที่แทบไม่มีให้มองเลย นอกเรื่องไปไกลเลยนะคะ วันนี้ยิ่งมึนๆ ด้วย   โดย: mutcha_nu 26 ตุลาคม 2552 20:11:35 น.

อะแห่มมมม.....น่าอิจฉาพี่ไบรท์จังเลย ทำงานอยู่ในที่ๆดีมากๆนะคะ จิตใจคงเยือกเย็นดีจัง.....นกเองไม่ได้ไปแถวนั้นหลายปีดีดัก สมัยเรียนเคยแวะเวียนไปบ้าง สมัยนั้นรู้สึกว่าร่มรื่นและสงบเงียบดี สงสัยป่านนี้คงเปลี่ยนแปลงไปมากแล้ว... ชอบดอกไม้สีฟ้าซีดๆจังเลยและขอสารภาพว่าไม่ค่อยได้สังเกตมองธรรมชาติรอบตัวเลยค่ะ ขอบคุณพี่ไบรท์มากนะคะ ที่ทำให้คิดว่า..ยังมีอะไรดีๆอยู่ใกล้ตัวเราเสมอ   โดย: popang (popang ) 26 ตุลาคม 2552 20:20:22 น.

ลืมบอก...รูปในโปรไฟล์วันนี้ดูมีความสุขจังค่ะ   โดย: popang (popang ) 26 ตุลาคม 2552 20:23:33 น.

เพลินตาเพลินใจนะคะคุณไบร์ท บรรยากาศที่ทำงานแวดล้อมไปด้วยต้นไม้แบบนี้ ต้นไม้บางต้นเรามองแค่เปลือกก็รู้แล้วว่าคือต้นอะไร ผิดกับคนเราอ่ะน๊า.. มองแค่เปลือกนอก บอกอะไรไม่ได้เลยจริงๆ ว่าแต่รถจ๊อกคือรถไรอ่ะคะ ???   โดย: coji 27 ตุลาคม 2552 10:20:29 น.

สวัสดีวันอังคาร หลังจากห่างหายไปนานกับการอัพบล็อก -พี่น้อยแม่ริม ผมสบายดีครับ ขอบคุณนะครับที่แวะมาเยือนกัน -คุณก้อนหิน ใช่เลยครับ หลายมุมแถวที่ทำงานผมเป็นมุมสบายน่าพักผ่อนมากๆ -คุณมินเอ็นเลส เห็นด้วยอย่างยิ่งครับ บางครั้งเดินช้าๆ มองไปรอบๆ ตัวจะเห็นความสุขเล็กๆ ตามรายทางจริงๆ ครับผม -คุณพี่มัจฉานุ ใช่ครับคุณพี่ ผู้คนที่มากขึ้นมากับคำว่าการพัฒนาซึ่งมักจะสวนทางกับคำว่าอนุรักษ์ ดังนั้นที่ใดที่พัฒนามาก ย่อมเกิดความเปลี่ยนแปลงไปอย่าง... บางครั้งจำไม่ได้เลย จนบางทีน่าเศร้าครับ ทำไมมึนอะครับ -น้องนกโปแป้ง คงนับว่าเปลี่ยนไปมากกว่าสมัยที่น้องเรียนครับ ผุ้คนมากขึ้นมาก ปลูกตึกสูงใหญ่ ขยายถนน ปรับภูมิทัศน์ หนองน้ำถูกถมไปหลายที่ บนสะพานสระแก้วห้ามดื่มเครื่องดื่มมีแอลกอฮอล์ แต่นับว่าดีที่ยังมีความร่มรื่นอยู่มาก -คุณภาโคจิ ใช่เลยครับผม และคุณภายังมาด้วยถ้อยคำที่คมกริบอีกด้วย อืมๆ ใช่เปลือกคนนี่บอกอะไรไม่ได้เลยจริงๆ ครับ รถจ๊อกก็คือมอเตอร์ไซค์ ผู้หญิงเกียร์อัตโนมัติ(บิดอย่างเดียว) คันเล็กๆ อะครับ มีความสุขนะครับทุกท่าน   โดย: bite25 27 ตุลาคม 2552 13:15:54 น.

สวัสดีค่ะคุณไบท์ โหเห็นแค่เปลือกรู้แล้วหรือคะว่าเป็นต้นอะไร ในทัศนะของข้าพเจ้า คุณไบท์สุดยอดเรื่องต้นไม้ใบหญ้า และดอกไม้ค่ะ ขอบคุณมากนะคะ คิดถึงมากเลยค่ะ   โดย: raya-a 27 ตุลาคม 2552 15:09:21 น.

สวัสดีครับคุณรยา...บางต้นเท่านั้นครับ พืชบางอย่างมีลักษณะเปลือกเป็นเอกลักษณ์เลย ขอบคุณในคำชมครับผม คุณรยาสบายดีนะครับ   โดย: bite25 27 ตุลาคม 2552 15:21:34 น.