ฉันเป็นดั่งนกไร้ขา บินไปบินมาไร้จุดหมาย โอกาสลงดินนั้นไซร้ ต่อเมื่อความตายมาเยือน
Group Blog
 
<<
มีนาคม 2553
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031 
 
13 มีนาคม 2553
 
All Blogs
 

เรื่องสั้นอึดใจจบ - "จดหมายที่ไปไม่ถึงมือผู้รัก"

เรื่องสั้นอึดใจจบ - "จดหมายที่ไปไม่ถึงมือผู้รัก"



เขาตกหลุมรักเธอตั้งแต่แรกเ็ห็น
เธอเป็นทุกอย่างที่เขาเคยฝันถึง
เขาตกหลุมรักในรอยยิ้มของเธอ วิธีการพูดของเธอ ท่าทางที่แสนสดใสของเธอ
มุมมองของเธอ สิ่งที่เธอชอบ สิ่งที่เธอเชื่อ ความฝันของเธอ สิ่งที่เธอเป็นในชีวิตจริง
แต่ในความเป็นจริง สิ่งที่เขาทำได้เวลาเจอเธอ ก็แค่เพียง ส่งยิ้มให้ และพูดคุยเหมือนเพื่อนที่รู้จักทั่วไป

ผลจากการพร่ำเพ้อถึงเธอทั้งวันทั้งคืน ทำให้ผู้คนที่อยู่ใกล้ตัวเขาบอกกับเขาว่า
เขาควรจะลงมือทำอะไรสักอย่าง
ไม่ใช่เพื่อความรัก แต่เพื่อทำให้อาการพร่ำเพ้อที่น่ารำคาญของเขาหายไปเสียที
เขารับฟังและเห็นด้วย
แม้เขารู้ดีว่า โอกาสสำเร็จมีน้อย เพราะความที่เขาและเธอเหมือนอยู่กันคนละโลก และสุดท้าย เธออาจจะหนีไปจากชีวิตเขาตลอดกาล
แต่ในเมื่อเธอคือความฝันที่ปรากฏกายด้วยรูปลักษณ์แห่งความเป็นจริงที่ปรากฏขึ้นตรงหน้า หน้าที่ที่เหลือของนักฝันอย่างเขาก็คือ การไขว่คว้าเอาความฝันนั้นให้เข้ามาอยู่ในอ้อมแขนของเขาให้ไ้ด้

เขาทำในสิ่งที่เขาไม่เคยทำให้ใครมาก่อน
อาศัยที่เขาเป็นนักเขียน เขาจึงใช้ความสามารถในการขีดเขียนของเขา เขียนจดหมายถึงเธอทุกวัน วันละฉบับ
เขาส่งกุหลาบให้เธอ วันละดอก
เขาพยายามแลกเปลี่ยนบทสนทนากับเธอ ทุกครั้งที่มีโอกาสอำนวย
เขาพยายามส่งบทเพลงที่เขาฟัง หนังสือที่เขาอ่าน หนังที่เขาชอบดูไปให้เธอและแอบหวังว่าเธอจะชอบเหมือนเขา
เขาปรากฏกายทุกครั้งที่เธอเดือดร้อน เขายื่นมือช่วยเหลือเธอทุกครั้งที่เธอต้องการ เขายินดีรับฟังในทุกครั้งที่เธอมีเรื่องระบาย

แต่น่าแปลกใจ ในตอนที่เธอมีความสุข เขากลับไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าไปสู่โลกของเธอเลย
หลายครั้ง เธอเดินหนี เวลาที่เขาเข้าใกล้
เงียบตอบ เวลาที่เขาคุยด้วย
ดึงมือกลับ ในตอนที่เขายื่นมือให้ความช่วยเหลือต่อเธอ
กุหลาบที่เขาเอาให้เธอ มักจะถูกทิ้งไว้แล้วลงเอยด้วยความแห้งเหี่ยว ไม่เคยได้สัมผัสแม้แต่ละอองน้ำสักหยด
หนัง เพลง หนังสือที่เขาส่งให้ มักจะวางกองอยู่ที่เดิม โดยที่เธอไม่เคยได้สัมผัสมันแม้แต่นิดเดียว
ความเฉยชาของเธอเป็นสิ่งที่ทำให้เขาหนักใจกว่าเดิม อย่างน้อยเขาหวังให้เธอแสดงออกมาเลยว่า ชอบ ไม่ชอบหรือเกลียดจนไม่อยากพบหน้าเขา
และแล้ววันที่เขารอคอยก็มาถึง เมื่อเธอบอกกับเขาว่า หยุดส่งจดหมายมาหาเธอได้แล้ว เพราะไม่ว่าเขาจะทำดีเพื่อเธอแค่ไหน ความรู้สึกที่เธอมีให้เขาก็ยังจะมีค่าเท่าเดิม
ไม่ว่าจะอย่างไร เธอก็จะไม่มีวันรักเขา ความหวังดีที่เขามีให้เป็นสิ่งที่เธอไม่ต้องการ และมันเป็นสิ่งที่ทำร้ายเธอ
เธอบอกว่า ปกติเธอไม่ค่อยบอกความรู้สึกของเธอให้ใครทราบง่ายๆ
แต่ด้วยความที่เธอเห็นแก่ความอุตสาหะของเขา เธอจึงยอมบอกเรื่องนี้เขาทราบเป็นหนแรก
เธอยิ้มให้เขาพร้อมยื่นลังใส่ของให้ พร้อมเดินจากไปอย่างช้าๆ
เขาเปิดลังออกมาดู พบว่า ในลังคือจดหมายทุกฉบับที่เขาเคยเขียนถึงเธอทุกวัน บางฉบับไม่มีแม้แต่รอยแกะ บางฉบับก็กลับมาในสภาพถูกฉีกขาด
การเขียนจดหมายไม่ใช่เรื่องง่าย เพราะต้องทุ่มเทพลังงาน ความคิด ความในใจ ชีวิตจิตใจ และ passion ของทั้งชีวิตลงไปในนั้น
การที่ได้เห็นชีวิตจิตใจของเขากว่าสามปี ตีกลับมาในสภาพเดิม มันทำให้เขารู้สึกเหมือนมีน้ำขมๆ หลุดเข้ามาในลำคอ
เขายกกล่องใส่จดหมายทั้งหมดขึ้นบนบ่า แล้วหอบมันกลับบ้านอย่างช้าๆ

***************

หลังจากนั้นไม่นาน
มีหญิงสาวคนนึง เข้ามาทำความรู้จักกับเขา เธอบอกเขาว่า เขาเป็นนักเขียนที่เธอชื่นชอบ
เธอหลงใหลในที่สิ่งที่เขาเขียน ในทุกคำที่เขาพูด ในทุกมุมมองที่เขาคิด
เธอสนใจอยากรู้เ้กี่ยวกับหนังที่เขาชอบดู เพลงที่เขาชอบฟัง หนังสือที่เขาชอบอ่าน
เธอบอกกับเขาว่าเธอรักเขาแค่ไหน
และความฝันของเธอ คือ การได้อ่านจดหมายรักที่เขาเขียนให้เธออ่านแต่เพียงผู้เดียว และเป็นจดหมายที่เขาไม่เคยส่งให้ใครคนอื่นบนโลกนี้อ่านมาก่อน

ในช่วงที่หัวใจกำลังบาดเจ็บ เขาไม่มีอารมณ์ที่จะเขียนอะไรให้ใครทั้งสิ้น
ตอนแรกเขาคิดที่จะปฏิเสธความต้องการของเธอไป
แต่สุดท้ายเขาก็คิดออก

เขากลับไปเปิดลังจดหมายเก่าๆ ที่เคยเขียนถึงเธอผู้เป็นอดีต
เขาจัดการคัดลอกจดหมายเก่าที่เขาเคยเขียน ทุกตัวอักษร ทุกถ้อยคำลงในกระดาษแผ่นใหม่ แล้วส่งให้เธอ

เธอร้องไห้ซาบซึ้งในความรักที่เขาบรรจุไว้เต็มข้อความในจดหมาย และเธอร่ำร้องอยากอ่านมันทุกวัน
ด้วยเหตุนี้ กิจกรรมแรกที่เขาต้องทำทุกวัน ก็คือ นั่งคัดลอกจดหมายที่เขาเคยเขียนให้หญิงสาวผู้เป็นอดีต วันละฉบับ แล้วส่งให้หญิงสาวผู้เป็นปัจจุบันอ่านทุกวัน

จนเวลาผ่านไป เทียบเท่ากับเวลาที่เขาใช้ในการตกหลุมรักเธอผู้เป็นอดีต และเป็นช่วงเวลาที่เขาเคยหลงเชื่อว่ารักแท้มีจริง สุดท้ายจดหมายที่เขาเคยเขียนก็ได้หมดลง

เธอผู้เป็นปัจจุบันร่ำร้องอยากอ่านจดหมายฉบับใหม่ แต่ไม่ว่าทำอย่างไร เขาก็ไม่สามารถเขียนจดหมายฉบับนั้นออกมาไ้ด้
จะให้เขียนมันออกมาได้อย่างไร ก็ในเมื่อเขาไม่เคยรักเธอได้ถึงระดับที่เขาเคยหลงรักหญิงสาวในอดีตเลย

และแล้ว สุดท้ายเขาก็คิดวิธีออก
เขาขอให้เธอผู้เป็นปัจจุบัน ตัดผมและแต่งตัวในรูปแบบที่หญิงสาวผู้เป็นอดีตเคยทำ
โดยเขาบอกกับเธอแค่ว่า มันเป็นรูปแบบที่เขาชอบเพียงเท่านั้น
เวลาที่เขาเขียนจดหมาย เขาจะจ่าหน้าชื่อผู้รับ ว่าส่งถึงเธอผู้เป็นอดีตของเขาทุกครั้ง จากนั้นก็นึกภาพว่าเธอคนนั้นเป็นผู้รับจดหมาย
เมื่อเขียนเสร็จแล้วจึงค่อยลบชื่อเก่า แล้วเขียนชื่อเธอผู้เป็นปัจจุบันทับของเดิม

ด้วยความที่ตอนนี้ เขาสามารถมองเธอผู้เป็นปัจจุบัน ทาบทับด้วยภาพของหญิงสาวผู้เป็นอดีตได้เกือบ 100% แล้ว
ทำให้ตอนนี้ เขาสามารถกลับมาเขียนจดหมายทุกวันได้อีกครั้ง
เขาสามารถนำดอกกุหลาบ เอาของขวัญ หนัง เพลง หนังสือไปให้เธอ
ทำให้เขาสามารถบอกคำว่้ารักกับเธอ ได้ตลอดเวลาโดยไม่รู้เบื่อ
ทำให้เขาสามารถพลอดรักกับเธอได้อย่างมีความสุข

เขาทำได้ง่ายๆ เพียงแค่เปลี่ยนเธอคนนี้เป็นเธออีกคนในหัวของเขา
หวังว่าเขากับเธอจะสามารถครองรักกันตลอดไป โดยที่ไม่มีอะไรมาปลุกเขาให้ตื่นจากฝันซึ่งเป็นภาพลวงเสียก่อน
แต่ดูจากสถานการณ์ตอนนี้แล้ว คงไม่มีใครสามารถปลุกให้เขาตื่นจากฝันนั้นได้อีกแล้ว...




 

Create Date : 13 มีนาคม 2553
8 comments
Last Update : 13 มีนาคม 2553 8:33:35 น.
Counter : 3001 Pageviews.

 

ตามมาอ่านอีกครั้งจาก FB ครับแล้วก็ยังรู้สึกเหมือนเดิม

เจ็บปวด T_T

 

โดย: Seam - C IP: 203.144.144.165 13 มีนาคม 2553 9:13:37 น.  

 

อ่านแล้วสงสารเธอในปัจจุบันง่ะนั่น

 

โดย: ซซ 13 มีนาคม 2553 9:32:05 น.  

 



สวัสดีคะ แวะมาทักทายในวันหยุด มีความสุขนะคะ

 

โดย: หน่อยอิง 13 มีนาคม 2553 10:15:19 น.  

 

แวะมาทักทายครับ แอบไม่เห็นด้วยกับวิธีการของผู้ชายคนนั้นนะ หุหุ

 

โดย: gaius 13 มีนาคม 2553 11:54:04 น.  

 

นี่มัน รัก/สาม/เศร้า ฉบับ ปราบดานี่หน่า :D

 

โดย: เอิง ฮะ IP: 203.144.144.165 13 มีนาคม 2553 15:33:20 น.  

 

พี่ก้อนเขียนได้ดีจริงๆ ติดตามผลงานตลอด ฝีมือเนียทำเป็นเล่มได้เลยนะเนีย
กระชากอารมณ์ความรู้สึก เผลอๆยังรู้สึกว่าตัวเองเหมือนเป็นผู้ชายคนนี้จัง

 

โดย: four IP: 203.144.144.165 13 มีนาคม 2553 20:33:35 น.  

 

นึกถึงประโยคเดิมๆของนักเขียนคนเดิมที่ว่า

"อย่าถามเลยว่าวันนี้รักเธอแล้วฉันจะกอดใคร"

ของพี่บดินทร์ต้อง อย่าถามเลยว่าวันนี้รักเธอแล้วฉันจะต้องเป็นตัวแทนของใคร

 

โดย: นักเดินทางใต้แสงดาว IP: 202.28.201.62 14 มีนาคม 2553 10:46:03 น.  

 

แวะเข้ามาอ่านเรื่องสั้นในบล็อกนี้เป็นครั้งแรกครับ
ความรักไม่จำเป็นต้องทดแทนกันนะครับ
มีรักแล้วไม่สมหวังก็มีใหม่อีกได้นี่ครับ.

 

โดย: เจียวต้าย 17 กรกฎาคม 2553 6:12:24 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


ฟ้าดิน
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 9 คน [?]




ความจำสั้น ความฝันยาว.....
Friends' blogs
[Add ฟ้าดิน's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.