ฉันเป็นดั่งนกไร้ขา บินไปบินมาไร้จุดหมาย โอกาสลงดินนั้นไซร้ ต่อเมื่อความตายมาเยือน
Group Blog
 
<<
กุมภาพันธ์ 2553
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28 
 
16 กุมภาพันธ์ 2553
 
All Blogs
 
เรื่องสั้น - "ผู้หลงใหลใน facebook ของเธอ"

เรื่องสั้นอึดใจจบ
"ผู้หลงใหลใน facebook ของเธอ"

โดย ฟ้าดิน





ผมเห็นเธอครั้งแรก ที่งานเลี้ยงแห่งหนึ่ง
ผมจำรายละเอียดของงานในครั้งนั้นไม่ได้แล้ว
สิ่งเดียวที่ผมจำได้คือ เธอ

แม้จะมีคนมากมายอยู่ในงานนั้น
แต่สายตาของผมก็มองเห็นเพียงแต่เธอคนเดียว
ผมพยายามจะสืบดูว่าเธอเป็นใคร
แต่น่าเสียดายที่คนรอบข้างผม ไม่มีใครรู้จักเธอสักคน
ผมพยายามจะเข้าไปคุยกับเธอ แต่โดยทั่วไป แรงสิเน่หาของผมมักจะมีมากกว่าความกล้าอยู่เสมอ
และครั้งนี้ก็ไม่ใช่ครั้งแรก ที่ผมปล่อยให้โอกาสที่กำแน่นอยู่ในมือ หลุดลอยไปอย่างง่ายดาย
เธอหายไปในช่วงจังหวะที่สนุกที่สุดของงาน และหายไปอย่างไร้ร่องรอย
ราวกับว่า เธอเป็นดั่งวิญญาณ
และสิ่งที่ผมพบพานเป็นแค่เพียงความฝัน

คืนนั้นผมนอนไม่หลับ
ภาพของเธอวนเวียนอยู่ในหัว
ไม่ว่า ผมจะหลบไปที่ไหน
ไม่ว่าผมจะทำอะไร
ไม่ว่า ผมจะเปลี่ยนไปคิดถึงเรื่องอื่น
สุดท้าย ภาพเธอก็ยังวนเวียนอยู่ในหัวเสมอ
วนเวียนเสียจน ผมไม่สามารถใช้ชีวิตอย่างปกติได้
ในเมื่อต่อต้าน หักดิบไม่ได้
สิ่งที่ผมต้องทำก็คือ พยายามเจอเธอให้มากที่สุด เท่าที่จะมากได้

ผมสืบเสาะจนผมเจอ hi5, twitter, blog, facebook และ multiply ของเธอ
ผมจัดการหาทางติดต่อกับเธอในทุกเส้นทาง
แน่นอนว่า เธอรับแอด facebook ผม
ผมติดตามทุกความเคลื่อนไหวของเธอ
รูปภาพทุกภาพของเธอ
ทุกการกระทำของเธอ
ผมจดจำได้ทุกตัวอักษรของเธอ ทุกเม็ดสีในภาพของเธอ
เพลงทุกเพลงที่เธอฟัง คลิปวีดิโอทุกอันที่เธอดู
เกมที่เธอเล่น การตกแต่งร้านอาหารของเธอ
สวนผักที่เธอปลูก บ้านสัตว์เลี้ยงที่เธอสร้าง
ทุกความเห็นที่มีคนคอมเมนต์เธอ ทุกถ้อยคำที่เธอบอกเอาไว้

คุณอาจจะแปลกใจถ้าผมจะบอกคุณว่า
ตัวจริงของเธอนั้น ไม่ใช่คนสวยจนบาดใจ
อันที่จริง หน้าตาของเธอนั้นออกจะดูธรรมดาด้วยซ้ำ
แต่เธอกลับมีเสน่ห์ที่ทำให้ผมไม่อาจละสายตาจากเธอได้
จะให้ผมชี้ชัด ว่าเป็นใบหู หรือขนตาแบบตัวละครในหนังสือของมูราคามิ ผมก็ไม่สามารถทำได้
จนสุดท้าย พอรู้สึกตัวอีกที ผมก็กลายเป็นผู้เสพติดทุกสิ่งในตัวเธอไปเสียแล้ว

เวลาผ่านไป แทนที่จะทุเลาลง
อาการเสพติดกลับยิ่งรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ
จนผมไม่สามารถใช้ชีวิตตามปกติได้
ผมเริ่มร้องไห้ซาบซึ้งเวลามีใครพูดให้ฟังเกี่ยวกับเธอ
ผมเกรี้ยวกราด เวลามีใครมาทำให้เธอไม่พอใจ
ผมแน่นหน้าอก ปานจะขาดอากาศหายใจ เมื่อผมไม่ได้เห็นภาพเธอเกิน 3 วัน
อาการดังกล่าว มีมากเสียจน ผมคิดว่า ผมต้องหาตัวจริงของเธอให้เจอ ให้ได้

และโอกาสของผมก็มาถึง เมื่อสุดท้าย เธอเผลอบอกที่อยู่ของเธอให้เพื่อนเธอรู้ใน facebook ของเธอ
ผมออกเดินทางหาเธอตามที่อยู่
ไม่ได้หวังจะไปชื่นชม หรือต้องการครอบครองเป็นเจ้าของตัวเธอ
แต่ทำไปด้วยความคาดหวังว่า
สุดท้ายภาพของเธอมันจะหายไปจากหัวผมเสียที

ผมติดตามสังเกตการณ์ตัวจริงของเธอ
ทันใดนั้น ผมก็ได้พบกับความจริงที่น่าผิดหวัง
เธอไม่ได้มีเสน่ห์อย่างที่ผมเคยเห็นในตอนแรก
ประกายตาเธอดูเลื่อนลอย หมดไฟ ไร้ความหวังในชีวิต
ต่างจากหญิงที่งานในค่ำคืนนั้น
แถมยังต่างไปจากภาพเสมือนใน facebook ของเธอ
ซึ่งในภาพเสมือนนั้น ดวงตาของเธอดูลึกลับ น่าค้นหา
แต่ในความเป็นจริง
มือของเธอสั่นตลอดเวลา เสียงของเธอสั่นเครือ หลังคุ้ม

ผมคิดว่า ผมควรจะต้องจัดการอะไรบางอย่างแล้ว

ผมหยิบมีดในกระเป๋าขึ้นมา
รอเวลาที่เธอเผลอเดินในซอยคนเดียว
จัดการเอามีดปาดคอเธออย่างรวดเร็ว
เร็วเสียจนไม่ได้ยินเสียงเธอกรีดร้องแม้แต่นิดเดียว
เลือดของเธอไหลนอง
ผมเก็บมีดแล้วรีบเดินหนีจากที่นั่นให้เร็วที่สุด

ผมตามเซฟรูปของเธอจากอินเตอร์เน็ท และตามเก็บข้อมูลที่เป็นของเธอทุกอย่าง
ผมค้นพบว่า แม้เธอจะจากไปแล้ว แต่สถานะในอินเตอร์เน็ทของเธอยังคงอยู่เช่นเดิม
ไม่มีใครมาลบหรือเปลี่ยนแปลง facebook ของเธอ
ทุกอย่างแช่แข็งเหมือนเธอคงอยู่เป็นอมตะ
ราวกับว่า ทุกอย่างหยุดนิ่ง เพื่อเราสองคน - ผมและเธอ
ผมเริ่มเสพติดรูปของเธออีกครั้ง
เสพติดอย่างถอนตัวไม่ขึ้น
ต่างกันที่คราวนี้ ผมรู้สึกมีความสุขมากกว่าเดิมอย่างบอกไม่ถูก...



Create Date : 16 กุมภาพันธ์ 2553
Last Update : 16 กุมภาพันธ์ 2553 4:24:07 น. 11 comments
Counter : 2711 Pageviews.

 
วันนี้ เกิดอารมณ์อยากเขียนเรื่องสั้น
ซึ่งเป็นอารมณ์ที่นานๆ สัก 3 ปีจะเกิดขึ้นสักครั้ง
และสิ่งที่นำมาเขียน ก็เป็นสิ่งที่ใกล้ตัวที่สุด นั่นคือ facebook
เนื่องจากเวลาไม่มาก และเพื่อให้เหมาะกับการอ่านจากจอคอม ที่เ็ป็นการอ่านแบบเร็วๆ รีบๆ จึงขอเขียนเป็นลักษณะเรื่องสั้นอ่านอึดใจจบ

ขอออกตัวไว้ก่อนว่า ตัวละครในเรื่องสั้นนี้ ไม่ใช่เป็นตัวจริงของผมนะครับเป็นแค่ตัวละครสมมติเท่านั้นอย่า
ขอตัวไปเล่น facebook ก่อนนะครับ


โดย: ฟ้าดิน วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:3:30:15 น.  

 
แอบมาอ่าน

แอบหลอน

แอบตกใจ

แอบชอบ

จุ๊ๆ อย่าเอ็ดไป..
^^


โดย: blessedness วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:5:26:53 น.  

 
หลอนดีครับ กรึ๋ย ^^"


โดย: คุณพีทคุง (ลายปากกา ) วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:6:19:13 น.  

 
หูยย น่ากลัว


โดย: เทียนสี (teansri ) วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:6:38:00 น.  

 
เฮือก!!!!!
หลอน!!!!!!


แต่ชอบมากๆเลยค่ะ


โดย: พาลอย IP: 192.168.55.177, 127.0.0.1, 58.136.1.153 วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:10:01:16 น.  

 
ชอบๆๆๆๆหลอนดี


โดย: อาโฮเฮะ วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:10:09:50 น.  

 
สนุกดีคะ แต่งงช่วงท้ายอะคะ ทำไมต้องฆ่าเธอด้วยคะ


โดย: puyphay วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:10:39:47 น.  

 
แงงงงง มันหลอนมาก


โดย: ซซ วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:10:47:41 น.  

 
หงะ
โชคดีที่ไม่ค่อยได้ไปงานเลี้ยง
^^


โดย: I am just fine^^ วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:11:22:56 น.  

 
ตามเข้ามาอ่านในนี้อีกรอบ เออ นึกออกแล้ว อ่านแล้วนึกถึง Perfume อ้ะ (เฉพาะตัวพระเอกนะ)


โดย: แฟนผมฯ IP: 142.103.23.32, 122.248.16.2 วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:12:35:15 น.  

 
"บังเอิญผ่านมาทางนี้" พอดีเลยพี่บดินทร์

ชอบที่มันสั้น(กว่าที่พี่เคยเขียนเยอะๆ)
ชอบที่มันดึงดูด (ความสนใจเพราะใกล้ตัว แม้จะไม่เล่น)
ชอบที่พี่เขียน (ชอบต้องหาเหตุผลอะไรมากมายเนอะ)

ป.ล.ไม่ต้องหาฃื่อหนังให้แล้วล่ะ ตอนนี้เครื่องเล่นพัง


โดย: นักเดินทางใต้แสงดาว IP: 202.28.201.62 วันที่: 26 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:16:33:12 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ฟ้าดิน
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 9 คน [?]




ความจำสั้น ความฝันยาว.....
Friends' blogs
[Add ฟ้าดิน's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.