ลิมิตรัก 10 บรรทัด : ใครซ่อม?

1.เชื่อว่าตอนเด็ก ๆ ทุกคนต้องถูก โดนบังคับให้นอนแต่หัวค่ำ ตรงเวลา
 ผมจำได้สนิทตอน ป.2 ถ้านาฬิกา เข็มยาวชี้เลข 6 เข็มสั้นอยู่ระหว่าง 8-9
ต้องขึ้นไปนอนแล้ว ขณะที่...พี่ชายทั้งสองนอนดึกได้

2.เพื่อนที่โรงเรียนขื่อ ชัยยุทธ์ อวดเครื่องร่อนไม้บัลซ่าขนาดประมาณ
หนึ่งไม้บรรทัดครึ่ง มันบินได้ไกลกว่าเครื่องบินกระดาษพับหลายสิบ
เมตร....อยากได้จัง

3.แพง! แถมยังต้องไปซื้อที่ศึกษาภัณฑ์ ราชดำเนิน ......ไม่รู้จัก!..... วิธี
การเดียวที่เป็นเจ้าของได้คือ สร้างเอง

4.กลับไปบ้าน รีบหาเศษไม้เก่าๆ จาก วิชาการฝีมือของพี่ชายคนโต ใช้
เลื่อยฉลุ เลี่อยตามขอบไม้ให้หนา ประมาณ 0.5 เซนติเมตร ยาวพอ
ประมาณ จากนั้นตัดเป็นสามส่วน คือ ส่วนตัวเครื่องบิน ปีกเครื่องบิน และ
ปีกท้ายหางเสือ ตัวเครื่องบินใช้กระดาษทรายขัดให้มีรูปทรงคล้ายเครื่อง
บินยาว 4 เซนติเมตร (จริงๆ คล้ายปลาหางนกยูงมากกว่า) สำหรับปีกขัด
มีความโค้งมน เพิ่งรู้เองว่าเรียก ตามหลัก aerodynamic ทั้งหมดถูก
ประกอบติดกันด้วยกาวลาเท๊กซ์ ทิ้งไว้ สามชั่วโมง ถึงเวลานอนพอดี

5.ขอทดสอบก่อนนอน......เพี้ยว! ....มันไม่ร่อนเลย แต่ชนกำแพง ปีกหลุด
จากลำตัว...ผมวางมันที่โต๊ะของพี่แล้วไปนอน

6.ตื่นเช้ารีบมาดู....เครื่องบินมีปีกแล้ว แต่รูปร่างมันแปลกไปนิดนึ่ง..... มัน
เป็นไปได้ไง? ผมดีใจ.....คิดว่าพี่คนโตช่วยซ่อมให้ เพราะคนที่สอง น่า
ยังโกรธผมอยู่ ผมแกล้งขีดรูปวาดของพี่เมื่อวันก่อน แต่งตัวเสร็จไป
โรงเรียน โดยไม่ได้พูดอะไรกัน

7.กลับบ้านเจอพี่คนโตจึงถาม.... พี่บอกว่าไม่รู้ และหัวเราะ จึงคิดว่าเป็น
ฝีมือของพี่คนที่สอง แต่ก้อไม่กล้าถาม...เล่นเครื่องบินต่อไปแบบไม่ต้อง
ร่อน แต่ในสมองอยากรู้ว่าใครซ่อมให้? จึงร่อนไปชนกำแพงอีกที .....
ได้ผลคับ

8.ขึ้นข้างบนไปนอน แล้วแอบอยู่ที่บันใด รอดูว่าใครซ่อม.....รอสักพัก..ง่วง
นอนแล้ว.กำลังจะเข้าไปนอนพอดี เห็น อาป๋า(พ่อ) หยิบเครื่องบินขึ้นมา
ทากาวลาเท๊กซ์ เอาไม้หนีบผ้าหนีบปีกกับตัวเครื่องไว้ให้แน่น............

9.ณ วินาทีนั้น รู้สึกรักอาป๋า มาก...แต่ต้องเข้าไปนอนแล้ว และหลับฝันดี

10.สิ่งหนึ่งที่อยากบอกอาป๋ามาก แต่ไม่กล้าบอก คือ “อาป๋า.....ติด
ปีกกลับด้าน! แต่ไม่เป็นไร มันบินได้และดูดีอยู่ในใจผมเสมอ”