|
|
| | 1 | 2 | 3 |
| 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
+ + + "อีกสองชั่วโมง...เช้าวันจันทร์" + + + งานสีน้ำมันค่ะ
"อีกสองชั่วโมง...เช้าวันจันทร์"
งานสีน้ำมันชิ้นที่สอง
แนวความคิดของผู้วาด
เป็นเรื่องน่าเบื่อสำหรับเรามาก ๆ กับการจำใจต้องตื่นขึ้นในตอนเช้าของวันจันทร์ เพื่อที่อีกสองชั่วโมงกว่า ๆ เราจะต้องไปนั่งทำงาน ณ ดินแดนที่แสนห่างไกล
นาฬิกาที่หัวเตียงบอกเวลา เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นช่วงตีห้า ขณะที่เรางัวเงียขี้ตาเข้าห้องน้ำ มือที่จับบันไดหมายถึงเตรียมพร้อมที่จะออกเดินทาง ในขณะที่ตายังหลับนั่นแสดงถึงความเบื่อไม่อยากลุกไปทำงาน
อารมณ์
ขำจังเลย ทำไมทุกวันจันทร์ต้องมีอาการเบื่อแบบนี้ด้วยน๊า ดีล่ะ เราจะแขวนไว้หน้าห้องนอนเลย ฮ่า ๆๆๆ
===========================================
ว้าแย่จัง ภาพที่ถ่ายไม่ค่อนเห็นรายละเอียดเลยค่ะ เพิ่งเสร็จตอนค่ำเลยมืดหน่อยนะคะ
เฟรมราคา 50 บาทจากร้านกรอบรูปใกล้บ้านค่ะ ผ้าใบคุณภาพไม่ดีเลย
วาดไปวาดมาลืมถ่ายขั้นตอนค่ะ นึกขึ้นได้ถึงตอนนี้แล้ว
มาแต่งดวงอาทิตย์กันนะคะ
งานนี้เป็นงานชิ้นที่ 11 ในชีวิต แต่คืองานสีน้ำมันชิ้นที่ 2 ค่ะ
วาดหน้าตาค่ะ
ต่อเติมแขนขา เห็นกันหรือเปล่าเอ่ย
ภาพครึ่งซ้ายค่ะ
ต่อไปด้านขวาบน เป็นโลกตอนกลางคืนค่ะ
เติมไฟซักหน่อยดีกว่า เดี๋ยวเครื่องบินชน
เอ...ทำไมห้องนอนของดวงตะวันมืด ๆ น๊า
เปิดไฟดีกว่า
ภาพครึ่งขวาค่ะ
| Create Date : 21 พฤษภาคม 2551 |
| Last Update : 21 พฤษภาคม 2551 20:28:10 น. |
|
8 comments
|
| Counter : 1903 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: liefie  วันที่: 21 พฤษภาคม 2551 เวลา:20:00:36 น. |
|
|
|
| โดย: มิตรรัก (มิตรรัก ) วันที่: 21 พฤษภาคม 2551 เวลา:20:08:24 น. |
|
|
|
| โดย: วนิส วันที่: 21 พฤษภาคม 2551 เวลา:20:33:10 น. |
|
|
|
| โดย: pimmetje วันที่: 21 พฤษภาคม 2551 เวลา:23:36:11 น. |
|
|
|
| โดย: เนระพูสี วันที่: 22 พฤษภาคม 2551 เวลา:5:35:30 น. |
|
|
|
| โดย: ตาพรานบุญ วันที่: 22 พฤษภาคม 2551 เวลา:12:16:26 น. |
|
|
|
| โดย: ข้าผู้น้อย IP: 203.146.235.18 วันที่: 12 มิถุนายน 2551 เวลา:10:30:38 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?]
|
"Erised stra ehru oyt ube cafru oyton wohsi"
"I show not your face but your hearts desire"
"ฉันไม่ได้แสดงภาพใบหน้าของคุณ แต่แสดงถึงความปรารถนาภายในใจ"
"เราเข้าใจว่าความรักของแม่และลูก เป็นความรักแบบหาที่สุดมิได้ แต่ความรักแบบคู่รัก เป็นความรักที่ช่วยหล่อเลี้ยงการดำเนินชีวิต"
พล่าม
เวลานี่ไวเหลือเกิน เผลอแป๊บ ๆ ก็ 36 แล้ว ชีวิตที่ผ่านมาได้ทำในสิ่งที่อยากทำมาเกือบหมดแล้ว สิ่งที่อยากทำล้วนเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นจากความรู้สึกในวัยเด็ก
ทุกครั้งที่แหงนมองฟ้า เห็นเครื่องบิน ตอนเด็กคิดว่าเราไม่มีทางขึ้นได้หรอก เพราะที่บ้านไม่มีเงิน
อยากขึ้นเฮลิคอปเตอร์ ก็ได้ขึ้น
อยากไปต่างประเทศ ก็ได้ไป
อยากไปเที่ยวบ้าง ก็ได้ไป
อยากนั่งรถไฟ รถไฟฟ้า รถไฟใต้ดิน ก็ได้นั่ง
อยากบวชพราหมณ์ ก็ได้บวช
อยากวาดรูป ก็ได้ทำ
อยากมีบ้านของตัวเอง ก็ได้มี
ชีวิตที่เหลือตอนนี้ ขอปลดหนี้ให้หมดก่อนตายและอยากทำให้แม่สบายกว่านี้
นั่งเพลิน ๆ ถามตัวเองว่าเรามาถึงช่วงปลายทางหรือยัง บางทีก็ตอบว่ามาถึงแล้ว ไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว แต่อีกใจก็ยังอยากรู้ต่อไปอีกว่า ในอนาคตจะมีอะไรให้ได้ตื่นเต้นอีกไหม
หากเปรียบเป็นกราฟ ชีวิตเราตั้งแต่เกิดมีสูงมีต่ำและติดลบ ปัจจุบันนี้กราฟเป็นเส้นเรียบ ๆ ไม่สูงไม่ต่ำ แต่...ก็ไม่แน่นะ อาจจะเป็นเส้นตรงที่มีองศาต่ำลงก็ได้
เรียนรู้ตัวเองเมื่ออายุครบ 32
รักครอบครัว / รักแม่ / รักสันโดษ / ไม่ชอบสังคม / ขอมีเพียงเพื่อนที่เรียกว่ามิตรแท้สัก 1 คน ก็พอ / ความรักคือความผูกพันและการให้อภัย / เราสามารถอยู่คนเดียวได้ทั้งวันโดยไม่พูดกับใคร / ไม่สนใจคำนินทาใด ๆ รอบข้าง / ไม่ทนกับคนที่เราไม่อยากอยู่ด้วย
บ้าต้นไม้ / เลี้ยงสุนัข / ฟังเพลง POP, Jazz, Classic / คลั่งงานศิลปะ / อ่านหนังสือ / ชอบเสียงกีตาร์ / ไม่บ้าแฟชั่น / ไม่ชอบเสียงดัง / ชอบทำสมาธิ / ไม่ชอบแชต / ไม่ชอบคุยโทรศัพท์ / โลกส่วนตัวสูง / เพื่อนน้อย / อารมณ์ขัน / ดูหนังตลก / ชอบทำกับข้าว / ไม่ชอบล้างจาน / กลัวการขึ้นเครื่องบิน / ไม่ดื่มกาแฟ / ไม่ชอบบุหรี่ / ไม่ชอบดูละคร / ชอบกินผักผลไม้ / ไม่ชอบความเร็ว / ไม่เสแสร้งแกล้งโกหก / ไม่ชอบคนพูดปดปกปิด / ไม่ชอบเล่นเกม!
.....ขอใช้ชีวิตแบบสมถะ แบบนี้ตลอดชีวิต
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
