|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
+ + + หลง + + + งานสีอะคริลิกแนวใหม่ (งานสีอะคริลิกชิ้นที่ 7)
"หลง" งานชิ้นที่ 7 ปล่อยอารมณ์ให้ว่างเปล่า
แนวความคิดของผู้วาด หลังจากวาดแล้วจึงมาตั้งชื่อค่ะ ขณะวาดไม่ได้คิดอะไรปล่อยหัวให้ว่าง ๆ ไว้ตลอด ได้ฝึกสมาธิไปด้วยในตัวค่ะ
เหตุที่ชื่อหลง ก็เพราะว่า เราเคยหลงมัวเมากับความรักอยู่ช่วงหนึ่ง วนไปวนมาหาทางออกไม่เจอ บางช่วงดูช่างมีความสุข (สีแดง) แต่ก็เป็นความสุขแบบแกน ๆ ไม่จีรังหยั่งแท้ จึงทำให้สีแดงนั้นดูขุ่นมัว ในขณะเดียวกันความรักก็มีพลัง (สีแดงกระจายดั่งดวงอาทิตย์) เป็นตัวขับเคลื่อนเป็นแรงผลักดันให้สามารถทำกิจการงานใดได้ตามประสงค์
ด้วยเหตุแห่งรักในครั้งนั้น มันทำให้เราไม่เห็นทางออกติดอยู่ในวังวนอย่างนั้นอยู่นานเท่านาน แต่เชื่อไหมว่า ทางออกกลับอยู่ที่ปลายขอบ เป็นช่องทางเล็ก ๆ ช่องเดียว สู่ทางที่เป็นโลกกว้าง
อารมณ์ งานนี้เราอยากให้งานดูเก่า ๆ อยากให้มีพลัง ดูไปดูมาไม่เห็นจะมีพลังเกิดขึ้นเลยค่ะ ซี้ด ๆๆ มือพองเยย
==============================================
เริ่มต้นด้วยความว่างเปล่า
ขณะที่เรากำลังวาดด้วยสีที่ติดขวดอยู่น้อยนิด เรามีเทคนิคใหม่ (อาจจะเก่าสำหรับเพื่อน ๆ ก็ได้นิ) โดยมีพระเอกและนางเอกของงาน คือ ครามแบบน้ำและปูนยาวแนวค่ะ
พร้อมด้วยอุปกรณ์เหล่านี้
ผสมสีน้ำเงิน (ที่ติดขวด) กับกาวลาเท็กซ์และปูนยาแนว เจือด้วยสีเขียวหน่อย ๆ ค่ะ
จ๊าก พอมอง ๆ ไปเห็นผ้าใบสีขาวไม่สวยเลย ว่าแล้วก็เอาสีละเลง ๆ เป็นพื้น จะออกมาเป็นหน้าตาอย่างไงนะ
สีดำแต้มนิดนึง พอถึงตอนนี้สีน้ำเงินหมด ทำไงดี เอาครามลงแล้วกัน
ผสมสียากมาก ๆ อยากให้ใกล้เคียงกับสีเดิม เริ่มสีแดงที่มีติดขวด ส่วนผสมเหมือนกันค่ะ ใส่ครามด้วยน๊า
ส่วนบน เริ่มเน่าแล้วใช่ไหมคะ ฮ่า ๆๆๆ พอหมาด เอาผงทองลงค่ะ
เดินลายส่วนล่าง
ซูมใกล้ ๆ ค่ะ
เสร็จแล้วจ้า กับแสงไฟหน้างาน
ยกออกไปโดนแสงธรรมชาติค่ะ
เสร็จแย้วววววว... ตั้งโชว์ในบ้าน โดนแสงไฟในบ้านก็สวยน๊า ฮ่า ๆๆ ชมตัวเอง
Create Date : 07 เมษายน 2551 |
Last Update : 7 เมษายน 2551 11:33:35 น. |
|
17 comments
|
Counter : 1538 Pageviews. |
|
|
|
โดย: ชาอาร์ต (prakornpat ) วันที่: 7 เมษายน 2551 เวลา:13:25:35 น. |
|
|
|
โดย: พาย IP: 124.120.252.249 วันที่: 7 เมษายน 2551 เวลา:18:49:51 น. |
|
|
|
โดย: liefie วันที่: 8 เมษายน 2551 เวลา:0:19:24 น. |
|
|
|
โดย: smo วันที่: 8 เมษายน 2551 เวลา:4:02:59 น. |
|
|
|
โดย: pinky_dada IP: 130.75.180.235 วันที่: 8 เมษายน 2551 เวลา:5:40:29 น. |
|
|
|
โดย: ตาพรานบุญ วันที่: 8 เมษายน 2551 เวลา:11:58:20 น. |
|
|
|
โดย: banyat@kohong IP: 203.158.177.4 วันที่: 10 เมษายน 2551 เวลา:14:25:01 น. |
|
|
|
โดย: น้องผึ้ง IP: 58.137.39.253 วันที่: 10 เมษายน 2551 เวลา:14:31:32 น. |
|
|
|
โดย: นายนุ (nai-nu-19 ) วันที่: 11 เมษายน 2551 เวลา:15:45:47 น. |
|
|
|
โดย: ป้าติ๋ว (nature-delight ) วันที่: 26 พฤษภาคม 2551 เวลา:15:12:27 น. |
|
|
|
โดย: บัวไรบึง IP: 222.123.232.30 วันที่: 15 มิถุนายน 2551 เวลา:6:35:19 น. |
|
|
|
โดย: ณี โอ๊คแลนด์ IP: 122.57.119.18 วันที่: 13 พฤษภาคม 2552 เวลา:14:24:00 น. |
|
|
|
โดย: อาเชอเฟียร์ IP: 125.24.82.112 วันที่: 2 มีนาคม 2553 เวลา:10:22:41 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?]
|
"Erised stra ehru oyt ube cafru oyton wohsi"
"I show not your face but your hearts desire" "ฉันไม่ได้แสดงภาพใบหน้าของคุณ แต่แสดงถึงความปรารถนาภายในใจ"
"เราเข้าใจว่าความรักของแม่และลูก เป็นความรักแบบหาที่สุดมิได้ แต่ความรักแบบคู่รัก เป็นความรักที่ช่วยหล่อเลี้ยงการดำเนินชีวิต"
พล่าม เวลานี่ไวเหลือเกิน เผลอแป๊บ ๆ ก็ 36 แล้ว ชีวิตที่ผ่านมาได้ทำในสิ่งที่อยากทำมาเกือบหมดแล้ว สิ่งที่อยากทำล้วนเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นจากความรู้สึกในวัยเด็ก
ทุกครั้งที่แหงนมองฟ้า เห็นเครื่องบิน ตอนเด็กคิดว่าเราไม่มีทางขึ้นได้หรอก เพราะที่บ้านไม่มีเงิน
อยากขึ้นเฮลิคอปเตอร์ ก็ได้ขึ้น
อยากไปต่างประเทศ ก็ได้ไป
อยากไปเที่ยวบ้าง ก็ได้ไป
อยากนั่งรถไฟ รถไฟฟ้า รถไฟใต้ดิน ก็ได้นั่ง
อยากบวชพราหมณ์ ก็ได้บวช
อยากวาดรูป ก็ได้ทำ
อยากมีบ้านของตัวเอง ก็ได้มี
ชีวิตที่เหลือตอนนี้ ขอปลดหนี้ให้หมดก่อนตายและอยากทำให้แม่สบายกว่านี้
นั่งเพลิน ๆ ถามตัวเองว่าเรามาถึงช่วงปลายทางหรือยัง บางทีก็ตอบว่ามาถึงแล้ว ไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว แต่อีกใจก็ยังอยากรู้ต่อไปอีกว่า ในอนาคตจะมีอะไรให้ได้ตื่นเต้นอีกไหม
หากเปรียบเป็นกราฟ ชีวิตเราตั้งแต่เกิดมีสูงมีต่ำและติดลบ ปัจจุบันนี้กราฟเป็นเส้นเรียบ ๆ ไม่สูงไม่ต่ำ แต่...ก็ไม่แน่นะ อาจจะเป็นเส้นตรงที่มีองศาต่ำลงก็ได้
เรียนรู้ตัวเองเมื่ออายุครบ 32 รักครอบครัว / รักแม่ / รักสันโดษ / ไม่ชอบสังคม / ขอมีเพียงเพื่อนที่เรียกว่ามิตรแท้สัก 1 คน ก็พอ / ความรักคือความผูกพันและการให้อภัย / เราสามารถอยู่คนเดียวได้ทั้งวันโดยไม่พูดกับใคร / ไม่สนใจคำนินทาใด ๆ รอบข้าง / ไม่ทนกับคนที่เราไม่อยากอยู่ด้วย
บ้าต้นไม้ / เลี้ยงสุนัข / ฟังเพลง POP, Jazz, Classic / คลั่งงานศิลปะ / อ่านหนังสือ / ชอบเสียงกีตาร์ / ไม่บ้าแฟชั่น / ไม่ชอบเสียงดัง / ชอบทำสมาธิ / ไม่ชอบแชต / ไม่ชอบคุยโทรศัพท์ / โลกส่วนตัวสูง / เพื่อนน้อย / อารมณ์ขัน / ดูหนังตลก / ชอบทำกับข้าว / ไม่ชอบล้างจาน / กลัวการขึ้นเครื่องบิน / ไม่ดื่มกาแฟ / ไม่ชอบบุหรี่ / ไม่ชอบดูละคร / ชอบกินผักผลไม้ / ไม่ชอบความเร็ว / ไม่เสแสร้งแกล้งโกหก / ไม่ชอบคนพูดปดปกปิด / ไม่ชอบเล่นเกม!
.....ขอใช้ชีวิตแบบสมถะ แบบนี้ตลอดชีวิต
|
|
|
|
|
|
|
|