ออกตะลุย โดดเดียวคนเดี่ยวเลย
เมื่อคืนถามโฮสเเล้วว่าควรออกจากบ้านเมื่อไหร่ โฮสบอกว่า 8 โมงก็ทัน เลยออก 8 โมง เลทนิดนึง โฮสมาเคาะประตูเตือนด้วย น่ารักจังเดินมาเเล้วตัดสินใจซื้อบัตร oyster การ์ดเลย แบบอาทิตย์ เหมาจ่าย 1 อาทิตย์ใช้เท่าไหร่ก้ได้ โซน 1 - 2 - 3 ราคา 33 ปอนด์ค่าบัตร 3 ปอนด์ ก็ใช้เหมืนอรถไฟฟ้าบ้านเราอ่ะ แปะๆ เดินผ่าน ปัญหาคือตรูไปสายไหน ชานชาลาเท่าไหร่ วันเเรกก็ถามๆๆเอา ชี้ๆ เเผ่นที่ ถามๆ เค้าฟังไม่ออกก็คงเดาได้ล่ะว่ะ ว่าตรูจะไปที่นี่ 55 ชานชาเดียวกันก็ต้องรอคิวรถนะ จะมีป้ายให้ดูว่าสายนี้จะมาในกี่นาที ตอนนี้สายอะไรจอดอยู่ เเต่ก็จอดไม่นานหรอก พร้อมมีเสียงประกาศตลอดเวลา จากตอนแรกฟังไม่ออกตอนนี้เริ่มรู้เรื่องเเล้ว มันพูดแบบนี้ทุกสถานีเลย 55
จากบ้านที่อยู่ขึ้นรถไฟสาย streatham common ไปลง victoria เพื่อนไปต่อ tube รถไฟใต้ดิน หรือ underground เเต่ที่นี่เค้าเรียก tube เข้าใจว่าแปลว่าหลอดๆตู้ๆ มั้ง ซึ่งอันนี้ก็เดินตามเค้าไป มองหาป้าย underground ไว้ จะถามใครก็แบบว่าเค้ารีบเดินกันทั้งนั้น เลยไปเองเลย เดินไปมีทางเเยก งง อีก จะไปถามคนที่ยืนอยู่ 55 ถือแผนที่เหมือนตรูเลย คิดว่าคง งง เหมือนกัน จากการนั่งหาข้อมูลมา ก็รู้ว่าเราต้องไปสายสีเขียว หรือ District มองเเล้วเห็นป้ายก็เลยเดินไปเลย ที่นี่มางงชานชาลา ต่อก็ถามคนยืนรอนั่นอ่ะ ช้านไป parsons green พร้อมกับชี้แผนที่ให้ดู (ไปถามป้า 2 คนที่ยืนรออ่ะรู้น่าว่าฟังไม่ออก 55 มาทำหน้างง) เค้าจะไปที่เดียวกันอ่ะ เลยบอกว่าไปกับเค้าเลยได้ พอตอนลงเค้าก็บอกอีกนะ thank you เเต่จริงๆอ่านป้ายเอาก็ได้ล่ะ ไม่ยาก เเต่สายสีเขียวนี่เล่นเอา งง อยู่ คือชานชาลาเดียวกันนี่อ่ะ เเต่ต้องดูดีดีด้วยว่าสายที่มาผ่านที่เราจะไปหรือป่าวดูจากป้ายเอาอ่ะ ป้ายจะบอกรถที่จอดรออยู่ (จอดไม่นานหรอก 55 ) เเละบอกว่าสายอะไรจะมาต่อ อีกกี่นาที (ขึ้นผิดมาเเล้ว ไม่อยากจะคุย) เราไปลงที่ parson green ออกมาจาก tube อ้อ ถึงจะชื่อรถไฟใต้ดิน เเต่พอออกนอกโซน 1 ก็ลอยฟ้าบ้างนะ อย่างสถานีนี้ก็ไมได้อยู่ใต้ดินอ่ะ จะแปะๆ oyster ตอนออก แปะผิดจังหวะ ไปแปะให้คนข้างหน้าเราออกอ่ะ เลยต้องเดินไปหาเจ้าหน้า ที่มีอยู่ 1 คนถ้วนเค้ามาปิดให้
ออกมาเเล้ว งงอีก ไป ที่เรียนยังหว่า เดินไปถามไป หลงไป ถามไป วนไปวนมา จนเจอ 55 ดีใจจัง (คือที่จริงเลี้ยวซ้ายเเล้วทางเดินไม่ไกล หรือเร็วกว่าก็เลี้ยงขวา เเล้วเข้าซอยทางลัด ไม่นานก็ถึง ก้ไม่รู้นี่เฟ้ยยยยยยย นับกลีบใบไม่เสี่ยงทาย เเล้วเอาว่ะ ไปทางขวา เดินๆๆไป เจอผู้ชายท่าทางใจดีก็เดินไปถาม เค้าว่า เลี้ยวขวา เเล้วซ้าย เดินไปไม่เจอ ไปถามเค้าอีก ก็ให้ย้อนกลับมา ไม่เจอเว้ย ไม่เอาเเล้วชายใจดี ไม่ได้ใจเลย เดินๆ เจอหนุ่มหล่อถามอีก ( 55 ดีกว่าเดินผ่านกันเปล่าๆปลี่ๆ ไปถามทางให้ชุ่มชื่นหัวใจหายเหนื่อยดีกว่า อิอิ หื่นๆๆๆๆๆๆ ) ที่นี่หยิบที่อยู่ที่มีขึ้นมาด้วย คือเค้าจะฟังเราไม่ค่อยออกอ่ะ ก็เลี้ยวซ้ายเเล้วดูป้าย เค้าไม่เเน่ใจ บอกได้เเต่ถนน คุยนานหน่อยเพราะหล่อโฮก ถามละเอียดด้วย เเล้วเพราะความหล่อทำให้เราหาโรงเรียนเจอ (เกี่ยวไหมนี่ 55 )
ที่ รร วันแรกซึ่งเป็นวันจันทร์ส่วนมากมีนักเรียนเข้าใหม่ ก็เเจ้งเจ้าหน้าที่ เเล้วเทสภาษาทางข้อเขียน (ง่ายไม่ยากหรอก ช้อยส์นี่ทำได้หมด เเต่เติมขำ เเกร่มม่านี่นึกไม่ออกเลยไม่ทำเลย 55) เเล้วก็รอสัมภาษณ์ ก็ไปคุยกัยเค้าอ่ะ เค้าถามว่าเล่าเรื่องที่มาให้ฟังหน่อยไรแบบนี้ เเล้วเเต่อ่ะ อย่างเราคำถามเเค่ 2-3 คำถามเอง คุยเองหมด คือฟ้องเค้าอ่ะว่าช้านหลง เดินวนไปวนมา นานมาก เค้าก็โอ้ววว ที่จริงเดินจากtube 5 - 10 นาทีก็ถึง ก็คนมันไม่รู้นี่หว่า หลงเว้ยยยเข้าใจไหม เค้าเลยให้แผนที่มาด้วย อิอิ ) เเล้วก็ไปกรอกประวัติ ได้ชั้นเรียนมาเเล้วขึ้นห้องเลย ที่ห้องมี สเปน ตุรกี โคลัมเบีย บราซิล ไม่เจอคนไทยนะ (ตอนหลังเจอพี่คนไทยพี่เค้าว่าจะมีคนนึงนะ เรียนห้องเดียวกันอ่ะ) เลิกเรียนเที่ยง ก็เค้าclass conversation ต่อเลย ห้องนี้ประชากรคล้ายเดิม มีเพิ่ม เกาหลีเข้าไป (ที่รู้แน่ๆนะ เค้าไม่ได้ให้เเนะนำตัวเหมือน class เช้าอ่ะ ไม่ชัวร์) เเละเจอคนไทยหลายคนมาก เกือบ 10 คนได้ ก็เเนะนำตัวกันไปคบไว้ไม่เสียหาย อิอิ
เลิกเรียนก็กลับบ้าน วันนี้ง่วงมาก นอนเร็วเลย
ปล. ว่าด้วยเรื่องคนไทย มาอยู่นี้เราจะมีไทด้า ขึ้นมาโดยอัตโนมัติ คนไทยยังไงไม่ทิ้งกัน ...........55 อันนี้ไม่รู้นะ ยังจำชื่อใครไม่ได้เลย เเต่สัมผัสเเว็บเเรก คนไทยกันเองสร้างวรรณะ เหมือนกับว่ากับอยู่ในยุคพระพุทธเจ้าจะออกบวช (ไม่มีความหมายอะไร จะบอกว่ามัน "นาน" เท่านั่นเอง 55 ) รุ่นพี่รุ่นน้อง (ok รับได้ ช้านยอมเป็นน้องตลอด อิอิ) มาก่อนมาหลัง ความเก๋า ความเก่า ความชิน (หรือตรูคิดไปเองว่ะเนี้ย) จะบอกอย่างไรดีนี่ มันเป็นความรู้สึกส่วนตัว เเต่ ... คนไทยไม่ทิ้งกัน ... คบไว้ไม่เสียหาย
ตอนนี้ข้อดีข้องคนไทยที่พบที่นี่คือ พูดภาษาที่ตรูเข้าใจเท่านั้นเอง การที่พูดกับรู้เรื่องเลยเป็นว่า เค้าช่วยเรามากมายนัก ที่จริงชาวต่างชาติก็อยากจะช่วยเรา เเต่อ่ะนะ ก็อิเด็กดอยนี่ไม่สามารถสื่อสารกับเค้าได้ จะช่วยไงเล่าโว้ยยยยยยย
สาธุ เจอคนดี ไม่ต้องมาก เเต่อย่าร้ายพอนะ หนุกลัว
Create Date : 05 พฤศจิกายน 2552 |
|
4 comments |
Last Update : 5 พฤศจิกายน 2552 6:53:35 น. |
Counter : 333 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: P'pooh IP: 202.176.93.21 5 พฤศจิกายน 2552 22:42:27 น. |
|
|
|
| |
โดย: nu_deun IP: 58.10.6.37 5 พฤศจิกายน 2552 22:46:40 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
London United Kingdom
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
ถ้าสันดานห่วยๆๆ มันเป็นกระดาษ เรามีแค่หินทับกระดาษคนละก้อน ลมกิเลสพัดมา ก็ขึ้นกับว่าก้อนหินของใครก้อนใหญ่พอทับมันไว้ ไม่ให้ปลิวเพ่นพ่านเท่านั้นเอง....
|
Blog ไร้สาระ จะมาหาสาระคงมีให้ไม่มาก หากเเต่ Blog นี้ก็เป็นของส่วนบุคคล เเละคุ้มครองด้วยกฎหมาย (มาตราใดมาตรานึงนั่นอ่ะ) ขอความปราณีเเจ้งกันนิด ก่อน copy อิอิ
ถึงคนสนิท กรุ๊ป Blog :: It's me & My Pic .. :: รหัสคือ เบอร์โทรช้านตอนที่อยู่เมืองไทย เข้าไปดูหน้าช้านกันได้เต็มๆ ,,, และจะได้ไม่ลืมเบอร์กัน อิอิ
|
|
| | | | ยินดีที่แวะมา จุ๊บุ จุ๊บุ ^^ | | | | |
.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
สังคมคนไทยในเมืองนอกก็มีหลากหลายประเภท
ไม่ถึงกับ ไม่คบ แต่ก็ว่า ก็อย่าให้ติดจนแยกกันไม่ได้ดีกว่านะครับ
ทุกคนมีชีวิตของตัวเอง โดยเฉพาะตัวเรา...
ไปเมืองนอกทั้งที ตักตวงมาให้เต็มที่คเลยครับ
ขอให้สนุกๆนะครับผม